Als je in Australie woont...
- Thread starter Amulya
- Start date
Sander
XPdite Hero
Ik ben zeker van plan om mijn kinderen, tegen de tijd dat ik die krijg dan, Nederlands te leren. Ik vind het belangrijk dat ze weten waar ik vandaan kom, en ook die taal spreken. Vooral zodat ze zonder problemen met familie in Nederland kunnen praten en eventueel, mochten ze dat ooit willen, zonder problemen naar Nederland kunnen en daar geen taalbarriere ondervinden.
Waarschijnlijk zal ik ook wel wat Nederlanders in Australië opzoeken, bijv. enkele contacten die ik hier (en op andere forums) heb opgedaan en die in de buurt zijn. Maar verder denk ik niet dat ik bij een Nederlandse club ga ofzo. Ach wie weet ook wel als ik Nederland meer mis dan ik nu verwacht.
Waarschijnlijk zal ik ook wel wat Nederlanders in Australië opzoeken, bijv. enkele contacten die ik hier (en op andere forums) heb opgedaan en die in de buurt zijn. Maar verder denk ik niet dat ik bij een Nederlandse club ga ofzo. Ach wie weet ook wel als ik Nederland meer mis dan ik nu verwacht.
Amulya
New Member
Ik denk dat het wel leuk is voor kinderen een extra taal te kennen, daar hebben ze later misschien ook wel wat aan. Alleen is het vaak wel lastig om ze het goed te leren. Wijzelf spreken thuis een allegaartje van Nederlands met Engels, niet echt handig dus. Ik denk niet dat wij echt op zoek zouden gaan naar Nederlanders in Australie, maar wie weet komen we mensen uit dit forum tegen.
KC
Member
Onze Emma (22 mnd oud) wordt nu al tweetalig opgevoed. Ik spreek Nederlands tegen haar en mijn vrouw in het Engels. Het is heel grappig om te horen dat ze nu al in het Engels tegen mijn vrouw terug babbelt en tegen mij is het toch Nederlands. Alleen als er iets mis gaat of iets valt dan zegt ze 'oh dear' :lol:
Als ze straks in Oz woont willen we dit voortzetten omdat haar NL Oma geen Engels kan.
KC
Als ze straks in Oz woont willen we dit voortzetten omdat haar NL Oma geen Engels kan.
KC
P
PM
Australiers zijn erg aardige mensen maar het is ook erg moeilijk om een goede band met ze op te bouwen. Over het algemeen (erg generaliserend en slechts gebasseerd op ervaringen in Adelaide) zijn ze erg op Australie gericht en hebben niet echt weet van internationale ontwikkelingen (ik heb erg vaak de vraag gehoord waar Nederland eigenlijk lag...).
Wij wonen hier nu ruim acht maanden maar hebben nog geen australische vrienden/kennissen. Wel kennen we veel andere immigranten uit verschillende landen en een paar Nederlanders. Ook handig als je je kind tweetalig wilt opvoeden (wat wij momenteel doen) en wat erg lastig blijkt.
Wij wonen hier nu ruim acht maanden maar hebben nog geen australische vrienden/kennissen. Wel kennen we veel andere immigranten uit verschillende landen en een paar Nederlanders. Ook handig als je je kind tweetalig wilt opvoeden (wat wij momenteel doen) en wat erg lastig blijkt.
jufrebekka
XPdite Hero
Hoi,
ik ben zelf juf en ik zit bij een group met nederlanders in het buitenland. En daar is de tweetalige discussie ook wel eens geweest. Wat ik zelf heb gemerkt is dat kinderen het snappen zolang het bij een persoon hoort. Dus zoals iemand schreef: met mij nederlands en met mijn vrouw engels.
Ik heb een jongetje in de klas en bij hem thuid wordt door zijn moeder Frans gesproken en door zijn vader nederlands. Maar zijn ouders onderling spreken weer frans. Toch is het voor hem helemaal duidelijk (tot zijn vader een keer frans tegen hem begon te kletsen. Hij zei: papa wat klink je raar LOL) Toch knap dat ze dat blijkbaar zo goed kunnen scheiden.
Kortom zolang kinderen altijd met dezelfde mensen of op dezelfde plek (school) een taal aangeboden krijgen. Gaat het ook minder door elkaar lopen.
Groetjes Rebekka
ik ben zelf juf en ik zit bij een group met nederlanders in het buitenland. En daar is de tweetalige discussie ook wel eens geweest. Wat ik zelf heb gemerkt is dat kinderen het snappen zolang het bij een persoon hoort. Dus zoals iemand schreef: met mij nederlands en met mijn vrouw engels.
Ik heb een jongetje in de klas en bij hem thuid wordt door zijn moeder Frans gesproken en door zijn vader nederlands. Maar zijn ouders onderling spreken weer frans. Toch is het voor hem helemaal duidelijk (tot zijn vader een keer frans tegen hem begon te kletsen. Hij zei: papa wat klink je raar LOL) Toch knap dat ze dat blijkbaar zo goed kunnen scheiden.
Kortom zolang kinderen altijd met dezelfde mensen of op dezelfde plek (school) een taal aangeboden krijgen. Gaat het ook minder door elkaar lopen.
Groetjes Rebekka
Rob
New Member
Amulya said:Ben je dan van plan om je helemaal aan te passen of wil je toch iets van de Nederlandse cultuur behouden. Zou je (als je die hebt) je kinderen nederlands leren bv. Zou je andere nederlanders opzoeken in Australie?
Gewoon nieuwsgierig
Als ik later kinderen zou krijgen, zou ik wel proberen om ze 2 talig op te voeden. Ik vind het ook belangrijk dat ze hun afkomst kennen enzo. hoe en wat moet ik nog allemaal uitzoeken. ik weet wel dat er op sommige plaatsen nederlandse jonge kinderen naar toe gaan om nederlands te leren. Maar ik ga eerst mijn vriendin basis nederlands leren en dat is al lastig, omdat ik nederlands en limburgs spreek. ze kan nu beter dialect begrijpen dan standaard nederlands. dus moet het dadelijk ook verwarrend zijn voor de kinderen.
Voor mezelf probeer ik wel kontakten te houden met andere nederlanders. ik hoop ook via deze forum en daarbij ken ik ook nog een groep ouderen die in de jaren 50 jaren zijn geemigreerd. vorig jaar heb ik een limburgse koffietafel gemist georganiseerd door hen. dit jaar kan ik er ook helaas niet bij zijn, maar voor diegene die in september al naar brisbane gaan lijkt het me leuk. schijnbaar hebben ze ergens een bakker die dan limburgse vlaaien bakt. yummie.
groeten rob
JoopMul
Member
Toen wij in mid-1956 in Villawood Hostel kwamen te wonen en ik daar naar school moest (6de klas), was het blijkbaar voor een aantal andere Nederlandse kinderen de eerste keer dat zij niet hun eigen dialect meer spraken en dus TOEN pas (in Sydney) Nederlands leerden.
Dat gaat op die leeftijd (12 en jonger) gelukkig nogal makkelijk. Engels (moeten) leren ging ook nogal snel (Zonder hulp toen.).
Zoals ik zo veel schrijf, kwamen mijn ouders en ik hier samen met een ander gezinnetje. Ook maar met één kind, Netty, toen 6.
Netty en ik spraken al snel Engels tegen elkaar. De twee gezinnetjes deelden en oud huisje. Dus vaak hadden we een conversatie waarin Netty en ik Engels gebruikten en dan met onze ouders, in de zelfde kamer Nederlands spraken.
Netty was hier, na 37 jaar, weer even een weekje op bezoek in Sydney. Ik stond er verbaasd van hoe goed zij nog engels sprak. Niet alleen Engels maar echt op z'n Australisch. Zij had hier ongeveer (met een jaar of 2 terug naar Nederland, er tussen in) van 1956 tot 1967 gewoond.
Ik verzorgde in de jaren 70 hier, samen met anderen, Nederlands-talige radio programma's. Mijn onderwerp was HEEL vaak, hoe de ouders toch hun best moesten doen om er voor te zorgen dat hun kinderen ook Nederlands bleven spreken.
Ik gaf er les in. Maar het is heus alsof je in the branding/surf bij Bondi Beach gaat staan en de golven tegen wil houden. Het gebeurde gewoon niet. Men zag geen nut in Nederlands.
Een vriend waarmee ik op de middelbare school zat hier, tussenn 1957 en 1961, en ik, spreken nog steeds Nederlands met elkaar, als we elkaar weer eens tegen komen. Wij zijn niet uniek. Maar toch wel een hele kleine minderheid.
Nu dat Tanja en Tamara hier 4 weken zijn heb ik weer ERG veel Nederlands gesproken. Soms voel ik dan dat dit voor mij een nadeel is. Als zij meer van de afgelopen 48 jaar hier (met mij) meegemaakt hadden en ik in het Engels met ze sprak, zouden er minder misverstanden ontstaan.
Joop
Tussen twee haakjes...... ( Ik ben lid van het bestuur van het Dutch Australian Cultural Centre. De D.A.C.C., organiseert een onderzoek. Dat betreft de ervaringen van immigranten uit Nederland. Ga a.u.b. naar:
http://www.dacc.com.au/DIMEXlet.html en doe mee, als je/u al geemigreerd ben(t). )
Dat gaat op die leeftijd (12 en jonger) gelukkig nogal makkelijk. Engels (moeten) leren ging ook nogal snel (Zonder hulp toen.).
Zoals ik zo veel schrijf, kwamen mijn ouders en ik hier samen met een ander gezinnetje. Ook maar met één kind, Netty, toen 6.
Netty en ik spraken al snel Engels tegen elkaar. De twee gezinnetjes deelden en oud huisje. Dus vaak hadden we een conversatie waarin Netty en ik Engels gebruikten en dan met onze ouders, in de zelfde kamer Nederlands spraken.
Netty was hier, na 37 jaar, weer even een weekje op bezoek in Sydney. Ik stond er verbaasd van hoe goed zij nog engels sprak. Niet alleen Engels maar echt op z'n Australisch. Zij had hier ongeveer (met een jaar of 2 terug naar Nederland, er tussen in) van 1956 tot 1967 gewoond.
Ik verzorgde in de jaren 70 hier, samen met anderen, Nederlands-talige radio programma's. Mijn onderwerp was HEEL vaak, hoe de ouders toch hun best moesten doen om er voor te zorgen dat hun kinderen ook Nederlands bleven spreken.
Ik gaf er les in. Maar het is heus alsof je in the branding/surf bij Bondi Beach gaat staan en de golven tegen wil houden. Het gebeurde gewoon niet. Men zag geen nut in Nederlands.
Een vriend waarmee ik op de middelbare school zat hier, tussenn 1957 en 1961, en ik, spreken nog steeds Nederlands met elkaar, als we elkaar weer eens tegen komen. Wij zijn niet uniek. Maar toch wel een hele kleine minderheid.
Nu dat Tanja en Tamara hier 4 weken zijn heb ik weer ERG veel Nederlands gesproken. Soms voel ik dan dat dit voor mij een nadeel is. Als zij meer van de afgelopen 48 jaar hier (met mij) meegemaakt hadden en ik in het Engels met ze sprak, zouden er minder misverstanden ontstaan.
Joop
Tussen twee haakjes...... ( Ik ben lid van het bestuur van het Dutch Australian Cultural Centre. De D.A.C.C., organiseert een onderzoek. Dat betreft de ervaringen van immigranten uit Nederland. Ga a.u.b. naar:
http://www.dacc.com.au/DIMEXlet.html en doe mee, als je/u al geemigreerd ben(t). )
Wij waren, net als KC, ook van plan om onze kinderen tweetalig op te voeden. Maar toen de kinderen er eenmaal waren, vond mijn man het toch raar om ineens thuis in het engels te gaan lopen praten (terwijl hij bij zijn ouders en broers perfect en onbewust omswitcht naar het engels). Dat vond ik wel balen, want voor de kinderen wordt de nieuwe taal erg wennen. Al denk ik en weet ik dat ze het zeer snel zullen op pikken. Ik blijf ook in Australie gewoon Nederlands tegen ze spreken. Naast journalist ben ik ook lerares Nederlands, dus de spelling en grammatica krijgen ze t.z.t ook geleerd... Eigenlijk omdat ik stiekem hoop dat ze later toch een vervolgstudie in Nederland (lees: AMSTERDAM) zullen doen. Net als mamma...
Ik denk trouwens dat ik ook bij een of andere nederlandse club ga... Ik houd toch teveel van dit landje om er ineens niet meer mee bezig te zijn. Ik heb ook al tegen vrienden en familie gezegd dat ik als 'going away presents' alleen maar oerhollandse kadootjes wil (Delfts blauw, klompen en nederlandstalige muziek van Andre Hazes tot Normaal...Maakt niet uit!
Groetjes,
Claire
Ik denk trouwens dat ik ook bij een of andere nederlandse club ga... Ik houd toch teveel van dit landje om er ineens niet meer mee bezig te zijn. Ik heb ook al tegen vrienden en familie gezegd dat ik als 'going away presents' alleen maar oerhollandse kadootjes wil (Delfts blauw, klompen en nederlandstalige muziek van Andre Hazes tot Normaal...Maakt niet uit!
Groetjes,
Claire
Simone
XPdite Hero
Ik emigreerde op mijn 5e naar Perth met m'n ouders.
Binnen een paar weken sprak ik Engels. Binnen een paar maand kon ik mijn ouders verbeteren/helpen!!!
Thuis zijn we altijd Nederlands blijven praten (9 jaar), maar het werd op laatst meer: mijn ouders Nederlands tegen ons (met een paar engelse woorden ertussen), en wij Engels terug.
Een paar jaar voordat we terug kwamen(1996), hadden mijn ouders al plannen om misschien terug te gaan, dus moesten we ook Nederlandse boeken gaan lezen. Ik kon gewoon die van mijn eigen niveau lezen(12/13 jaar), maar mijn broertje die 1.5 jaar jonger is, moest beginnen met Pinkeltjes, en had daar wel moeite mee.
Uiteindelijk nu is zijn Nederlands weer beter dan mijne, want hij kwam in de eerste klas terecht toen we terug kwamen, en ik in de derde. Heb nog wel wat bijles gehad, maar dat heeft niet echt geholpen voor de d's en t's.
Maar, uiteindelijk zijn er nu ook Nederlanders die minder goed dan mij kunnen spellen...
Voor mijn dictee op de havo had ik wel een onvoldoende, maar de rest 7's.
Nederlanders die toen in 1987 tegelijk met ons aankwamen in Perth, en met kinderen net zo oud als ons, zij zijn er nog steeds, en hebben niet veel moeite genomen om het Nederlands bij te houden. Hun kinderen kunnen het wel verstaan en lezen, maar ik denk niet meer zo goed praten en schrijven.
Van andere kennissen zijn de kinderen allemaal daar geboren, en allemaal alleen Engelstalig opgevoed. Toen wilde ze na ongeveer 18 jaar terug! De kinderen waren toen ongeveer 14, 13, 11, 9, 6. Een jaar van te voren is de moeder begonnen met Nederlands leren. Dat schoot natuurlijk niet echt op, maar ze wisten al wel wat toen ze terug kwamen in 2000.
Nu spreken ze allemaal Nederlands, maar wel nog met een Engels accent!
Ik heb nog geen kinderen, maar waar we dan ook wonen, ik zal ze tweetalig opvoeden! Zal wel moeilijk worden als we uiteindelijk eventueel voor altijd in Oz wonen, maar toch.
Ze krijgen ook namen die je in beide talen goed uit kan spreken!
Claire, hoe oud zijn jouw kinderen?
Binnen een paar weken sprak ik Engels. Binnen een paar maand kon ik mijn ouders verbeteren/helpen!!!
Thuis zijn we altijd Nederlands blijven praten (9 jaar), maar het werd op laatst meer: mijn ouders Nederlands tegen ons (met een paar engelse woorden ertussen), en wij Engels terug.
Een paar jaar voordat we terug kwamen(1996), hadden mijn ouders al plannen om misschien terug te gaan, dus moesten we ook Nederlandse boeken gaan lezen. Ik kon gewoon die van mijn eigen niveau lezen(12/13 jaar), maar mijn broertje die 1.5 jaar jonger is, moest beginnen met Pinkeltjes, en had daar wel moeite mee.
Uiteindelijk nu is zijn Nederlands weer beter dan mijne, want hij kwam in de eerste klas terecht toen we terug kwamen, en ik in de derde. Heb nog wel wat bijles gehad, maar dat heeft niet echt geholpen voor de d's en t's.
Maar, uiteindelijk zijn er nu ook Nederlanders die minder goed dan mij kunnen spellen...
Voor mijn dictee op de havo had ik wel een onvoldoende, maar de rest 7's.
Nederlanders die toen in 1987 tegelijk met ons aankwamen in Perth, en met kinderen net zo oud als ons, zij zijn er nog steeds, en hebben niet veel moeite genomen om het Nederlands bij te houden. Hun kinderen kunnen het wel verstaan en lezen, maar ik denk niet meer zo goed praten en schrijven.
Van andere kennissen zijn de kinderen allemaal daar geboren, en allemaal alleen Engelstalig opgevoed. Toen wilde ze na ongeveer 18 jaar terug! De kinderen waren toen ongeveer 14, 13, 11, 9, 6. Een jaar van te voren is de moeder begonnen met Nederlands leren. Dat schoot natuurlijk niet echt op, maar ze wisten al wel wat toen ze terug kwamen in 2000.
Nu spreken ze allemaal Nederlands, maar wel nog met een Engels accent!
Ik heb nog geen kinderen, maar waar we dan ook wonen, ik zal ze tweetalig opvoeden! Zal wel moeilijk worden als we uiteindelijk eventueel voor altijd in Oz wonen, maar toch.
Ze krijgen ook namen die je in beide talen goed uit kan spreken!
Claire, hoe oud zijn jouw kinderen?
Simone,
Mijn kinderen zijn nog erg jong, hoor. Selah, mijn dochter is bijna 3 (volgende week vrijdag) en Zeke, mijn zoontje, is 15 maanden.
Het is inderdaad moeilijk om kinderen tweetalig op de voeden, vooral wanneer je in Australie woont en het goed hebt en eigenlijk niet overweegt om nog terug te gaan naar Nederland. De ouders van mijn man hadden dat ook niet verwacht (dat ze toch nog terug zouden komen naar Nederland). Ze hebben de kinderen dus nooit Nederlands geleerd. Dat was (en is) dan ook een probleem voor Steve (mijn man) die hier op zijn negentiende naar toe kwam, geen woord Nederlands sprak, maar toch meteen met zijn studie Bouwkunde aan de slag moest. Je hoort nog steeds duidelijk aan hem dat Nederlands niet zijn eerste taal is. Hij is nu bezig met afstuderen voor zijn Architectuur-opleiding, maar raadt eens wie al die fouten uit zijn scriptie moet halen...
Ik zag trouwens dat je sollicitatie niet is doorgegaan. Jammer, maar ik denk dat jij niet lang nodig hebt om een leuke baan te vinden. Ik ken je alleen maar via de forums, maar je lijkt me heel veelzijdig, doortastend en best een perfectionist (positief!) bent. Ik denk dat het beter gaat wanneer je in Perth zit. In elk geval veel succes met solliciteren!
Groet,
Claire
Mijn kinderen zijn nog erg jong, hoor. Selah, mijn dochter is bijna 3 (volgende week vrijdag) en Zeke, mijn zoontje, is 15 maanden.
Het is inderdaad moeilijk om kinderen tweetalig op de voeden, vooral wanneer je in Australie woont en het goed hebt en eigenlijk niet overweegt om nog terug te gaan naar Nederland. De ouders van mijn man hadden dat ook niet verwacht (dat ze toch nog terug zouden komen naar Nederland). Ze hebben de kinderen dus nooit Nederlands geleerd. Dat was (en is) dan ook een probleem voor Steve (mijn man) die hier op zijn negentiende naar toe kwam, geen woord Nederlands sprak, maar toch meteen met zijn studie Bouwkunde aan de slag moest. Je hoort nog steeds duidelijk aan hem dat Nederlands niet zijn eerste taal is. Hij is nu bezig met afstuderen voor zijn Architectuur-opleiding, maar raadt eens wie al die fouten uit zijn scriptie moet halen...
Ik zag trouwens dat je sollicitatie niet is doorgegaan. Jammer, maar ik denk dat jij niet lang nodig hebt om een leuke baan te vinden. Ik ken je alleen maar via de forums, maar je lijkt me heel veelzijdig, doortastend en best een perfectionist (positief!) bent. Ik denk dat het beter gaat wanneer je in Perth zit. In elk geval veel succes met solliciteren!
Groet,
Claire
Simone
XPdite Hero
Dank jeMrs.P said:Simone,
Mijn kinderen zijn nog erg jong, hoor. Selah, mijn dochter is bijna 3 (volgende week vrijdag) en Zeke, mijn zoontje, is 15 maanden.
Het is inderdaad moeilijk om kinderen tweetalig op de voeden, vooral wanneer je in Australie woont en het goed hebt en eigenlijk niet overweegt om nog terug te gaan naar Nederland. De ouders van mijn man hadden dat ook niet verwacht (dat ze toch nog terug zouden komen naar Nederland). Ze hebben de kinderen dus nooit Nederlands geleerd. Dat was (en is) dan ook een probleem voor Steve (mijn man) die hier op zijn negentiende naar toe kwam, geen woord Nederlands sprak, maar toch meteen met zijn studie Bouwkunde aan de slag moest. Je hoort nog steeds duidelijk aan hem dat Nederlands niet zijn eerste taal is. Hij is nu bezig met afstuderen voor zijn Architectuur-opleiding, maar raadt eens wie al die fouten uit zijn scriptie moet halen...
Ik zag trouwens dat je sollicitatie niet is doorgegaan. Jammer, maar ik denk dat jij niet lang nodig hebt om een leuke baan te vinden. Ik ken je alleen maar via de forums, maar je lijkt me heel veelzijdig, doortastend en best een perfectionist (positief!) bent. Ik denk dat het beter gaat wanneer je in Perth zit. In elk geval veel succes met solliciteren!
Groet,
Claire
Ja, het is nu nog een beetje vroeg, en idd, als ik daar ben ga ik gewoon langs, kan ik ook op interviews komen, dus...
Probleem is, ik zie zo weinig vactures die echt bij mijn ervaring/opleiding passen... Maar receptionist wil ik ook wel worden, maar dat ga ik ook echt niet regelen vanuit hier!
Nou, dat engels van je kinderen komt wel goed!
Ze leren het echt spelenderwijs op school of kindergarden of met buurkinderen.
Poeh, Steven was 19! Ja, dan kan ik voorstellen dat dat heel moeilijk was :shock:
Dat ie zelfs mee terug wilde!!
Trouwens, mijn broertje wil op het moment ook wel terug als mijn ouders ook gaan, en hij is 20.
Ik denk dat het wel lukt als jij het goed in de gaten houdt, en boeken uit NL laat opsturen!
Amulya
New Member
Wij kennen mensen in Sydney die 4 kinderen hebben. Het gekke is dat het jongste kind bijna geen Nederlands kan, terwijl hun ouders na meer dan 30 jaar nog steeds Nederlands tegen elkaar en de kinderen spreken.
Mij lijkt het erg moeilijk om kinderen Nederlands te leren, het is een geweldig moeilijke taal. Wijzelf spreken 50% Nederlands en 50% Engels en dan vaak ook nog door elkaar :mrgreen:
Ik merkte dat we tijdens vakantie in Australie toch wel heel snel over gingen op engels, was veel makkelijker. Maar Nederlands is best handig als je iets moet bespreken wat anderen niet mogen horen (moeten ze geen nederlands kunnen dan he!) :wink:
Mij lijkt het erg moeilijk om kinderen Nederlands te leren, het is een geweldig moeilijke taal. Wijzelf spreken 50% Nederlands en 50% Engels en dan vaak ook nog door elkaar :mrgreen:
Ik merkte dat we tijdens vakantie in Australie toch wel heel snel over gingen op engels, was veel makkelijker. Maar Nederlands is best handig als je iets moet bespreken wat anderen niet mogen horen (moeten ze geen nederlands kunnen dan he!) :wink: