G'day!
I reckon it's about time to indroduce myself. I have a dream... Net als bij de meesten van jullie gaat die droom over een leven Down Under. Dat begon al op hele jonge leeftijd. Mijn oudoom en -tante emigreerden in de jaren '50 naar Western Australia: the land of milk and honey but no gold, met als gevolg dat ik liggend over de atlas en uitgeklapte verjaardagskaarten met kangoeroes, koala's en quokka's lag te dromen over dat intrigerende land aan de andere kant van de wereld. Zo ver weg en toch zo dichtbij. Ik wilde er ook naartoe! Bijvoorbeeld door er een jaar high school te doen, want ik had goede verhalen gehoord van mijn buurmeisje dat naar Nieuw Zeeland ging (life changing, want ze is inmiddels geëmigreerd). Of bijvoorbeeld door er een half jaar te studeren. But life is what happens when you're busy making other plans...
Uiteindelijk kreeg ik het voor elkaar om eind 2009 voor drie maanden naar Australië te gaan, ik was in de gloria! Ik wilde graag een WHV 'uitsparen' en dus werkte ik voorafgaand een tijdlang fulltime naast twee studies om het daar drie maanden financieel te kunnen redden. Eenmaal geland op Perth International Airport moest ik even in mijn arm knijpen: ik ben écht in Australia.. dat is mijn droom, ik heb een droom waargemaakt.. Wow! En vervolgens: wat nu? Haha! Ik was overrompeld door het prachtige licht en alle nieuwe geuren en geluiden! Drie maanden heb ik de tijd van mijn leven gehad: ik heb mijn familie in Perth beter leren kennen en veel tijd doorgebracht met mijn oudtante die prachtige verhalen te vertellen had over haar emigratie en ging ook op pad met een professor Migration, Etnicity and Citizenship (laten we dat 'hands on experience' noemen in het kader van een cursus op de uni ;-)). Ik reisde niet alleen van South-Western Australia tot aan Exmouth, maar vierde ook NYE in Sydney (when in OZ...), bezocht de Australian Open in Melbourne en reisde met drie meiden in een Jucy door het prachtige Victoria. Het was dat ik mijn ouders de belofte had gedaan om na drie maanden braaf terug te keren naar de studies (en mijn toenmalige vriendje ook niet langer wilde missen), anders was ik direct gebleven!
De droom om terug te keren is nooit helemaal naar de achtergrond verdwenen, maar jammer genoeg ben ik nog niet afgestudeerd en met een talenstudie zit ik niet bepaald in de richting van de zeer gewilde beroepen. Mijn beste optie lijkt vooralsnog om te gaan voor Secondary school teacher, in de hoop dat er (genoeg) vraag is naar Teachers of Languages Other Than English en dan specifiek Italiaans en/of Frans. Er moet echter nog wel wat gebeuren voor ik zover ben: een master of Education (wellicht in Australia als het mogelijk is de hoge kosten op te brengen) en werkervaring opdoen die telt! En dan zien of het beroep überhaupt nog op de SOL staat.. Een lange weg dus met een hoop obstakels te overwinnen.
Wat een geluk dus dat de optie op een WHV ook nog openstaat, want dat geeft me de ruimte om eerst nog eens voor langere tijd Australië te ervaren en te beslissen wat mijn verdere stappen zullen zijn. En wie weet wat er in die tijd gebeurt!
Ik lees al ongeveer een jaartje mee op het forum en ik ben helemaal enthousiast van al jullie verhalen dus ik kan niet wachten om 'mijn bijdrage' aan de online community te leveren
Cheers!
I reckon it's about time to indroduce myself. I have a dream... Net als bij de meesten van jullie gaat die droom over een leven Down Under. Dat begon al op hele jonge leeftijd. Mijn oudoom en -tante emigreerden in de jaren '50 naar Western Australia: the land of milk and honey but no gold, met als gevolg dat ik liggend over de atlas en uitgeklapte verjaardagskaarten met kangoeroes, koala's en quokka's lag te dromen over dat intrigerende land aan de andere kant van de wereld. Zo ver weg en toch zo dichtbij. Ik wilde er ook naartoe! Bijvoorbeeld door er een jaar high school te doen, want ik had goede verhalen gehoord van mijn buurmeisje dat naar Nieuw Zeeland ging (life changing, want ze is inmiddels geëmigreerd). Of bijvoorbeeld door er een half jaar te studeren. But life is what happens when you're busy making other plans...
Uiteindelijk kreeg ik het voor elkaar om eind 2009 voor drie maanden naar Australië te gaan, ik was in de gloria! Ik wilde graag een WHV 'uitsparen' en dus werkte ik voorafgaand een tijdlang fulltime naast twee studies om het daar drie maanden financieel te kunnen redden. Eenmaal geland op Perth International Airport moest ik even in mijn arm knijpen: ik ben écht in Australia.. dat is mijn droom, ik heb een droom waargemaakt.. Wow! En vervolgens: wat nu? Haha! Ik was overrompeld door het prachtige licht en alle nieuwe geuren en geluiden! Drie maanden heb ik de tijd van mijn leven gehad: ik heb mijn familie in Perth beter leren kennen en veel tijd doorgebracht met mijn oudtante die prachtige verhalen te vertellen had over haar emigratie en ging ook op pad met een professor Migration, Etnicity and Citizenship (laten we dat 'hands on experience' noemen in het kader van een cursus op de uni ;-)). Ik reisde niet alleen van South-Western Australia tot aan Exmouth, maar vierde ook NYE in Sydney (when in OZ...), bezocht de Australian Open in Melbourne en reisde met drie meiden in een Jucy door het prachtige Victoria. Het was dat ik mijn ouders de belofte had gedaan om na drie maanden braaf terug te keren naar de studies (en mijn toenmalige vriendje ook niet langer wilde missen), anders was ik direct gebleven!
De droom om terug te keren is nooit helemaal naar de achtergrond verdwenen, maar jammer genoeg ben ik nog niet afgestudeerd en met een talenstudie zit ik niet bepaald in de richting van de zeer gewilde beroepen. Mijn beste optie lijkt vooralsnog om te gaan voor Secondary school teacher, in de hoop dat er (genoeg) vraag is naar Teachers of Languages Other Than English en dan specifiek Italiaans en/of Frans. Er moet echter nog wel wat gebeuren voor ik zover ben: een master of Education (wellicht in Australia als het mogelijk is de hoge kosten op te brengen) en werkervaring opdoen die telt! En dan zien of het beroep überhaupt nog op de SOL staat.. Een lange weg dus met een hoop obstakels te overwinnen.
Wat een geluk dus dat de optie op een WHV ook nog openstaat, want dat geeft me de ruimte om eerst nog eens voor langere tijd Australië te ervaren en te beslissen wat mijn verdere stappen zullen zijn. En wie weet wat er in die tijd gebeurt!
Ik lees al ongeveer een jaartje mee op het forum en ik ben helemaal enthousiast van al jullie verhalen dus ik kan niet wachten om 'mijn bijdrage' aan de online community te leveren
Cheers!
