Thijsvr
Well-Known Member
Beste iedereen,
Ik ben dus Thijs, 27 jaar en wil al zolang als ik me kan herinneren emigreren. De afgelopen tien jaar waren er steeds kansen om weg te gaan, maar telkens kwamen er dingen tussen. Dingen als een goeie baan waardoor het onverstandig was om weg te gaan of dingen als relaties (die overigens nooit stand hielden). De droom is er dus altijd geweest en bij elke sollicitatiegesprek was één van de vragen of er mogelijkheden waren om via het werk naar het buitenland te gaan. De droom is zo sterk dat ik een woning huur in plaats van koop, al 4 jaar een "tijdelijke" inrichting heb en met dingen als auto's altijd rekening houdt met het feit dat ze wellicht in korte tijd verkocht moeten kunnen worden. Bovendien zorg ik dat ik altijd genoeg spaargeld heb om het minimaal een half jaar tot een jaar uit te kunnen zingen wanneer ik ergens zou komen zonder baan. Om maar elk mogelijk obstakel wat me zou kunnen tegenhouden uit de weg te krijgen.
Drie jaar geleden heb ik m'n huidige vriendin leren kennen. Ze heeft Nederlandse ouders en woont zolang als ik haar ken in Nederland. Zij heeft net als ik altijd de droom gehad om te emigreren.
Korte tijd in de relatie bleek echter dat ze in Nieuw-Zeeland is geboren en daar een aantal jaar gewoond heeft voordat ze met haar ouders terug naar Nederland is gekomen. Ze heeft dus een Nieuw-Zeelands paspoort en dat bracht Australië ineens een stuk dichterbij. Aangezien zij onder de Special Category Visa in Australië mag wonen en werken en ik, als ik me niet vergis, mee mag onder de Partner Category.
Een back-up daarop zou via mijn huidige werkgever zijn. Deze heeft kantoren in Sydney, Melbourne en Canberra en heeft al aangegeven te willen helpen met dingen als sponsoring. Uitwisseling is hier vrij gangbaar.
Op dit moment ben ik copywriter/grafisch vormgever, maar qua werk dus erg gefocust op de Nederlandse taal. Dat zou het een uitdaging maken in Australië omdat hoewel ik goed Engels kan, native-English nog wel een stap verder is. In overleg met m'n werkgever ben ik nu aan het kijken naar een wat meer coördinerende rol waarbij 100% correct Engels minder belangrijk is. Overigens heb ik er geen problemen om in Australië iets compleet anders te doen om maar de kost te verdienen.
Voor mijn vriendin wordt het ook een uitdaging, want zij is junior fashion designer en fashion is voor zover bekend een klein vakgebied in Australië in verband met de omgedraaide seizoenen waardoor Australië in feite een half jaar achterloopt op Europa en de VS. Haar doel is om de tijd in Nederland te gebruiken om een zo breed mogelijk portfolio en CV op te bouwen wat in Australië zou moeten helpen met het vinden van een baan.
De planning is om met een twee jaar naar Australië/Melbourne te gaan. Dat zou ons genoeg tijd moeten geven om dingen hier goed te regelen en om ons nog verder te verdiepen en verder te sparen om zo goed voorbereid de stap te kunnen maken.
Punten waar we nu nog wat onduidelijkheid over hebben is hoe het zit met dingen als zorg voor ons als non-citizens. Of we dan in Australië betalen voor de zorg, of dat we een Nederlandse verzekering aan moeten houden. Het andere punt is hoe het zit met als we eventueel kinderen zouden krijgen in Australië. Zijn zijn dan wel Australiërs, en hebben zij dan dus wel toegang tot het onderwijssysteem en zorgsysteem van Australië?
Natuurlijk zijn pensioenen ook een punt, we bouwen we op dit moment beiden een eigen pensioen op welke toereikend zou moeten zijn wanneer er vanuit de overheid niets meer komt, maar control-freaks als we zijn weten we graag van boven tot onder hoe alles werkt.
Natuurlijk zijn er nog heel veel andere kleine puntjes die uitgezocht moeten worden. Hoe het bijvoorbeeld zit met hypotheken, rego, verzekeringen, dat soort dingen. Maar daar hebben we de komende twee jaar voor uitgetrokken. We moeten ook twee katten van hier naar daar zien te krijgen, dus er is genoeg om te regelen en uit te zoeken. Maar feit is dat we er ongelofelijk naar uitkijken, zelfs als het betekent dat we de eerste jaren in een schoenendoos in the middle of nowhere wonen en leven van blikken bonen. Al is natuurlijk de ambitie om een echt bestaan daar op te bouwen.
That's my story. Nu ga ik alle pagina's plunderen voor informatie ;-) Bedankt alvast!
Ik ben dus Thijs, 27 jaar en wil al zolang als ik me kan herinneren emigreren. De afgelopen tien jaar waren er steeds kansen om weg te gaan, maar telkens kwamen er dingen tussen. Dingen als een goeie baan waardoor het onverstandig was om weg te gaan of dingen als relaties (die overigens nooit stand hielden). De droom is er dus altijd geweest en bij elke sollicitatiegesprek was één van de vragen of er mogelijkheden waren om via het werk naar het buitenland te gaan. De droom is zo sterk dat ik een woning huur in plaats van koop, al 4 jaar een "tijdelijke" inrichting heb en met dingen als auto's altijd rekening houdt met het feit dat ze wellicht in korte tijd verkocht moeten kunnen worden. Bovendien zorg ik dat ik altijd genoeg spaargeld heb om het minimaal een half jaar tot een jaar uit te kunnen zingen wanneer ik ergens zou komen zonder baan. Om maar elk mogelijk obstakel wat me zou kunnen tegenhouden uit de weg te krijgen.
Drie jaar geleden heb ik m'n huidige vriendin leren kennen. Ze heeft Nederlandse ouders en woont zolang als ik haar ken in Nederland. Zij heeft net als ik altijd de droom gehad om te emigreren.
Korte tijd in de relatie bleek echter dat ze in Nieuw-Zeeland is geboren en daar een aantal jaar gewoond heeft voordat ze met haar ouders terug naar Nederland is gekomen. Ze heeft dus een Nieuw-Zeelands paspoort en dat bracht Australië ineens een stuk dichterbij. Aangezien zij onder de Special Category Visa in Australië mag wonen en werken en ik, als ik me niet vergis, mee mag onder de Partner Category.
Een back-up daarop zou via mijn huidige werkgever zijn. Deze heeft kantoren in Sydney, Melbourne en Canberra en heeft al aangegeven te willen helpen met dingen als sponsoring. Uitwisseling is hier vrij gangbaar.
Op dit moment ben ik copywriter/grafisch vormgever, maar qua werk dus erg gefocust op de Nederlandse taal. Dat zou het een uitdaging maken in Australië omdat hoewel ik goed Engels kan, native-English nog wel een stap verder is. In overleg met m'n werkgever ben ik nu aan het kijken naar een wat meer coördinerende rol waarbij 100% correct Engels minder belangrijk is. Overigens heb ik er geen problemen om in Australië iets compleet anders te doen om maar de kost te verdienen.
Voor mijn vriendin wordt het ook een uitdaging, want zij is junior fashion designer en fashion is voor zover bekend een klein vakgebied in Australië in verband met de omgedraaide seizoenen waardoor Australië in feite een half jaar achterloopt op Europa en de VS. Haar doel is om de tijd in Nederland te gebruiken om een zo breed mogelijk portfolio en CV op te bouwen wat in Australië zou moeten helpen met het vinden van een baan.
De planning is om met een twee jaar naar Australië/Melbourne te gaan. Dat zou ons genoeg tijd moeten geven om dingen hier goed te regelen en om ons nog verder te verdiepen en verder te sparen om zo goed voorbereid de stap te kunnen maken.
Punten waar we nu nog wat onduidelijkheid over hebben is hoe het zit met dingen als zorg voor ons als non-citizens. Of we dan in Australië betalen voor de zorg, of dat we een Nederlandse verzekering aan moeten houden. Het andere punt is hoe het zit met als we eventueel kinderen zouden krijgen in Australië. Zijn zijn dan wel Australiërs, en hebben zij dan dus wel toegang tot het onderwijssysteem en zorgsysteem van Australië?
Natuurlijk zijn pensioenen ook een punt, we bouwen we op dit moment beiden een eigen pensioen op welke toereikend zou moeten zijn wanneer er vanuit de overheid niets meer komt, maar control-freaks als we zijn weten we graag van boven tot onder hoe alles werkt.
Natuurlijk zijn er nog heel veel andere kleine puntjes die uitgezocht moeten worden. Hoe het bijvoorbeeld zit met hypotheken, rego, verzekeringen, dat soort dingen. Maar daar hebben we de komende twee jaar voor uitgetrokken. We moeten ook twee katten van hier naar daar zien te krijgen, dus er is genoeg om te regelen en uit te zoeken. Maar feit is dat we er ongelofelijk naar uitkijken, zelfs als het betekent dat we de eerste jaren in een schoenendoos in the middle of nowhere wonen en leven van blikken bonen. Al is natuurlijk de ambitie om een echt bestaan daar op te bouwen.
That's my story. Nu ga ik alle pagina's plunderen voor informatie ;-) Bedankt alvast!
Last edited:
