LaStaVaZa Wenden

Morgen staat hazeleger voor de deur! Wat een werk zeg. Maar gelukkig voor een goed doel! Ik kan niet wachten! Vanaf zaterdag slapen we bij Den z'n moeder en maandag sleutel inleveren en naar de notaris. Het gaat nu echt beginnen. We zijn al werkloos en autoloos. Dr gaat nog heel wat loos zijn hihihi
 
Last edited:
Nu gaat alles opeens heel snel, nog geen 2 jaar geleden zaten jullie (volgens mij was het december/januari) bij ons op het balkon, vol met ideeën maar ook onzekerheden. En zie nu eens! Bijna in Australie! Waarschijnlijk vlieg je rechtstreeks naar Brissie, maar mocht je weer in de buurt zijn, kom vooral langs! Vergeet niet te genieten de komende tijd, het is pittig maar ook heel bijzonder....
 
Hi all, how are ya?

Tijd voor een update dachten we (al een paar weken, maar nog niet aan toegekomen om de laptop aan te slingeren en 'n stukje te schrijven, dus hierbij een langer verhaaltje als troost...)

Afscheid nemen op Schiphol, was wel een dingetje zeg, niet gedacht dat daar zoveel emotie bij kwam kijken en na het afscheid nemen op naar het vliegtuig, op advies van andere xpditer's met Singapore Airlines gevlogen, 35 kilo ruimbagage... Het weegschaaltje van de Action bleek achteraf toch niet zo nauwkeurig, 34.9 kilo werd dus 36,0 kilo per persoon.. oeps.... gewoon even lachen bij het inchecken en niets extra's hoeven betalen. Toen hop dat vliegtuig in, op Singapore overstappen en door naar Brisbane. Bijna alle kruisjes aangevinkt op dat gele papiertje en zonder controle verder door de douane, beetje gesnuffeld door een hond, maar dat was het dan. Buiten opgehaald door vrienden en na een bumpy ride inclusief hagel, bliksem, regen en harde wind, na wat eten ons bedje opgezocht.

De eerste weken gingen erg snel voorbij, veel formulieren ingevuld en geregeld. Ze houden hier ook erg van afkortingen. Een CSN bij de TMR regelen, een TFN online regelen (dachten we..) maar moest geverifieerd worden door Australia Post.. toen we daar waren wisten ze van niets, bellen met het TFN telefoonnummer haalde niets uit, de lieftallige stem vertelde ons dat het te druk was en hing automatisch op, maar zonder iets te hoeven doen verscheen het TFN nummer binnen 2 weken met de post. Medicare geregeld, bankaccount laten verifiëren. Daarna NL spaargeld via OFX overgeheveld naar de australische rekening.
We kwamen er na een paar weken achter erg moe te zijn, waarschijnlijk van meer dan 2 jaar regelwerk, hard werken en emoties.

Auto kopen.
Online een mooie bak gezien bij een lokale dealer. Helaas was 't zaterdagavond, dus tot maandag's in spanning wachten of deze er nog was. Het betrof een Toyota Landcruiser, dual tank, veel pk, maar tijdens een proefritje kwamen we er achter dat dit toch wel een hele grote auto was. Met een 8 inch liftkit, dikke bullbar, wat slap in het stuur op een parkeerterrein er toch maar even onder gelegen. Wat onderhandelpuntjes genoteerd, maar tenslotte toch maar besloten dat dit hem niet moest worden.

Toch maar even wat puntjes opgeschreven waar onze nieuwe auto aan moest voldoen en een online zoektocht gestart. Wen wilde absoluut geen gezinsauto! Den liefst een Volkswagen, want daaraan sleutelen is hij wel gewend, liefst diesel en zuinig, te betalen en eenvoudig om te bouwen te zijn, zodat we er in kunnen slapen / kamperen incl. wat bagage meenemen...
Op de een of andere manier kwam daar onverwacht een Kia Grand Carnival uit 2010 uit, V6, benzine, meer dan 200 pk, lange en brede bak, veel zitplekken, geadverteed door een handelaar... Er heen gebracht, proefrit gemaakt, op een verlaten parkeerterrein er weer onder gelegen, onderhandeld, wat garantie er bij gekocht, want dat kan hier gewoon via een of andere insurance company en na een paar dagen konden we hem ophalen. Helaas bleek het linker deurslot stuk, na wat heen en weer gereis ivm. melbourne cup en dus de vrije dag voor de reparatie meneer, is het slot toch nog gerepareerd.

Daarna op zijn nederlands, Den gelijk maar door met lijstjes afvinken, CV updaten, perfectioniseren, Linkedin met CV synchroniseren, vacatures opzoeken, brieven schrijven, indienden (en dan er achter komen dat alles wat in de CV staat, ook op de dag nauwkeurig ingetypt moet worden in het digitale sollicitatie systeem. Soms is het nodig om bij selectiecriteria (en dat kunnen bij overheidsbanen er wel 18 of meer zijn....) in een document per criteria uit te leggen dat je dit perfect kan en situaties daaromtrent te benoemen. Aantal vacatures waren wat laag rond kerst, maar zal de komende tijd vast verbeteren. Tussendoor nog even een Australian drivers licence geregeld en de auto omgebouwd tot kampeerauto incl. frame met daarop door ons gemodificeerde Ikea matrassen en daaronder bakjes om wat spullen op te bergen. Top auto, die Kia, met veel passen, meten, zweten, ideeën uitschetsen, klussen, veel heen en weer naar Bunnings, Spotlight, Kmart en BigW, wat handige dingetjes van de Ali uit China is tie dan toch afgekomen incl. zuinige koelbox met een extra 130 ampere accu erin en bed van ca 190cm lang. Er past zelfs nog een wc'tje in onze Kia, maar die is momenteel vervangen door 2 handige opbergbakken, want wc's zijn hier overal. Er was ons ook een tentje aangeboden, maar een van ons is (nog) niet zo van zo dicht tussen wildlife slapen.

Ondertussen het klussen, is Wen druk met Housesits regelen. Een jaar geleden nog nooit van gehoord en was Den er toch wat skeptisch over, maar wanneer Australiërs met vakantie gaan, zoeken ze wel eens oppas voor de dieren, en iemand om voor de tuin te zorgen. Na druk plannen en organiseren ziet het er naar uit, dat we tot bijna oktober onderdak hebben! We gaan de komende tijd rondom Brisbane op verschillende huizen passen. Van katten, honden, vissen tot mini paarden en vogels. Soms een paar dagen tot een week, tot 2 maanden op dezelfde plek. Tijdens de 'sollicitatiegesprekken' veel verschillende mensen ontmoet, leuke maar ook aparte, die in een tijdspanne van 10 seconden onverwacht een half bevroren rauwe kip uit de koelkast haalde, met een machete deze in 5 stukken hakte en het aan de honden gaf en zei dat ze deze altijd zo voerde..... 1x per dag.... Om het beeld te vervolmaken, de spetters kip vlogen alle kanten op (deze gaat dus niet door...)

Na alle drukte ook tijd gemaakt om af en toe er op uit te trekken, strand, bergen en uitzicht. Moeten we vaker doen, want onder andere daarvoor kwamen wij hier.

Nu de conclusie van de afgelopen weken: prima toeven hier, gaat niet zo als we gedacht hadden en dat maakt het eigenlijk ook wel heel erg leuk.
groeten van ons!!
 
Zo, op de zaterdagochtend leek het ons tijd voor een update.

Na een aantal housesits te hebben gedaan en onder andere op de Bengaalse katten Terror en Iseer te hebben gepast (we weten hun echte namen niet meer) werd Den gebeld of hij tijd had voor een job interview, een baan bij de overheid waar hij op gesolliciteerd had als projectmanager. Prachtig natuurlijk, dus na een week stuiteren dat hij toch eindelijk eens uitgenodigd werd na veel sollicitaties de reis begonnen naar Noosa. Nachtje in een B&B verbleven en die ochtend was het dan zo ver. O ja, Wen was zenuwachtiger dan Den... Vergaderzaal in, 5 mensen aan een tafel en een stoel vrij met een glas water. Mooi gesprek gehad, behoorlijk wat vragen beantwoord en de humor van Den bleek wel aan te slaan bij de aanwezigen. Gelukkig begon men met dat de CV behoorlijk impressive was en dat ze iemand zochten die in een specialistisch gebied in civil engineering bij hun team paste, das toch erg fijn om te horen! Anderhalf uur daar gezeten en toen mocht hij weer weg.

De volgende dag een telefoontje of hij de volgende dag zin had om langs te komen voor cake van de week en het team te ontmoeten. Na een paar uurtjes weer buiten met toch wel een goed gevoel. Kledingkeuze was gelukkig goed (overigens tegen het advies van Wen in..), nette spijkerbroek en overhemd met korte mouwen bleek ongeveer het zelfde outfit te zijn als de Mayor. Regel bleek, dat deze overheid niet strak in het pak werkt, om in gesprekken met de burger als gelijkwaardig over te komen.

Weer een telefoontje dat ze als laatste stap zijn technical writing skills wilden testen. Opdracht gekregen om een technisch object te inspecteren en binnen een paar uur een rapport op te stellen en deze te mailen. Dus hop in de auto, inspectie gedaan, vlug van noordelijk Sunshine Coast naar Bribie Island, waar we op dat moment een housesit hadden, tikken en mailen. Na een half uurtje op de vrijdagmiddag een telefoontje gekregen dat hij de job in principe had. Als laatste moesten per email nog een paar Nederlandse referenties gecheckt worden (we zullen jullie het verhaal over spamfilters onthouden :) en na 2 weken kon Den beginnen met werken.

Ondertussen telefoontje gekregen van onze verhuizer dat ze de spullen langs wilden brengen, storage geregeld in Noosa en na een half uurtje zweten stond alles in een garagebox van 3x3. Prima timing!

Met housesitten zaten we tot oktober volgepland, dus iedereen op een nette manier afgezegd en een tijdelijk onderdak geregeld in een unit in een resort. Hier kunnen we tot pasen blijven, met pasen hebben we nog een housesit in de buurt en daarna hopen we een huurhuis gevonden te hebben.
Dat laatste valt wel wat tegen, rond Noosa is het nogal toeristisch (huurhuizen en petrol zijn hier behoorlijk duurder) en om centjes te besparen wil Den op de fiets naar het werk, dus is het zoekgebied hier beperkt, zijn er weinig huurhuizen voor een nette prijs en ligt het salaris lager dan andere overheden en het bedrijfsleven. Maar zo'n prachtbaan en omgeving laten we natuurlijk niet schieten. Volgens de calculatie willen en kunnen we rondkomen met een huurhuis rond de 475 dollar per week op 1 salaris. Gaat vast lukken en anders duurt het maar wat langer voordat we een eigen huurhuis hebben.
groeten!
 
Last edited:
Wat een heerlijk nieuws voor jullie en Noosa is zeker niet verkeerd! Nu gaat het werkende leven weer beginnen, maar kan je zeggen het blijft hier top! Wij worden regelmatig nog gevraagd wat er zo anders is in Oz, we hebben gewoon weer werk, huis en rekeningen. Nou het buitenleven en het hele jaar kunnen kamperen maakt alles anders! (Schrijf ik vanuit mn daktentje in the Southern Highlands).
 
Het blijft leuk, die verhalen te lezen van mede forummers, daarom ook van onze kant weer een kleine bijdrage :)

Australië, daar zitten we dan... het voelt nog steeds als in een droom leven. De zoektocht naar huurhuizen viel niet mee in dit toeristische gebied. Na diverse huizen bekeken te hebben hadden we onze laatste housesit gepland en vroegen de eigenaren ons om erna de unit onder hun huis te blijven huren. We boffen! Fijne prijs, aardige mensen, witte golden retriever die regelmatig ff komt 'neuzen' en op fietsafstand naar het werk! De kleine unit waar we wonen begint al steeds meer ons thuis te zijn, merkbaar aan de woorden 'rij jij of ik naar huis?'), keuze uit een diversiteit aan stranden om even te zwemmen of even te gaan lopen (ho, we worden al wat Australisch, alleen zwemmen bij zon en 25+ graden he!)

Ja, klein is het wel, ons verblijf zit tussen 2 redelijk drukke wegen in en tussen de bovenburen en ons zit alleen een houten vloer en een stukje gips, maar we waarderen het erg dat we hier zijn beland. Komende tijd flink sparen en dan eens kijken voor een eigen huisje in een dorp of semi-rural, elk heeft z'n voors en tegens.

Ook op het werk is het prima toeven, waar Den inmiddels door z'n proeftijd heen is en nu een vaste baan heeft, al is vast in Oz natuurlijk nooit zo vast als in Nederland, voelt 't wel fijn. De week erna opeens door collega's ermee gefeliciteerd worden, terwijl 't aan niemand verteld was. Die hebben waarschijnlijk de maanden lopen tellen :).
En dat English spreken.... gelukkig lezen we her en der op dit forum dat we niet de enigen zijn, de eerste 90% gaat wel prima, maar dat laatste stukje, om in een overleg genuanceerd te zeggen wat je er van vindt en tegelijkertijd aantekeningen maken. Dan is 't wel naar woorden zoeken en voelt die taal toch wel als een barrière.

Soms moet je hier ook flexibel zijn leren we, met Den ging werk vinden relatief snel, met Wen lukte het niet zo, veel brieven verstuurd en bij bedrijven langs, maar het werd hem steeds net niet. En door dat proces wordt je tiny house wel erg tiny en ga je familie en vrienden missen. Ook weer logisch. Maar goed, binnenkort start Wen met een course aan de Tafe, deels gesubsidieerd door de government om meer mensen aan werkt te krijgen en als 'casual' aan een baan te komen, nog ff doorzetten dus!

Groeten van ons!
 
Mooi tussen station lijkt me? Nu met een vaste baan (voor 1 van de 2) kun je weer gaan oriënteren ons huis is al verhuurd maar dat was toch wat ver fietsen naar Tewantin voor je wellicht ;)

Succes met Tafe en verder settelen!
 
Gaat goedkomen Wen! Die cursus gaat in ieder geval helpen met je Engelse taalvaardigheid en goed voor je netwerk! En een Australische cursus op je cv ook! Super dat Den zo goed gaat en jullie je eigen plekje hebben. Mocht je ff willen bijkletsen... je weet de weg!
 
@Wenden wel zo te horen gaat het allemaal nog helemaal niet zo verkeerd. Laat het baan zoeken niet te veel overheersen, jullie hebben 1 inkomen en de rest komt vanzelf. Zoek mensen op als je je wat alleen voelt, lekker kletsen en koffie drinken, misschien sporten of vrijwilligers werk doen. Er is altijd wel iemand die hulp kan gebruiken.
Het klinkt in ieder geval dat je toch ook al een beetje een thuis aan het creeeren bent, komt allemaal goed. Vergeet niet dat het een grote stap is die echt niet iedereen durft te zetten.!
Tijd om Friesland te veranderen in ?
 
Komt zeker goed hoor, Wen heeft hartstikke zin in de opleiding en binnenkort kan ze al gaan vrijwilligen / stage uren opdoen.
@afterbang , jullie hebben zeker een mooi plekje daar, we zijn eens gaan toeren in die omgeving en die ziet er zeker niet slecht uit! Jammergenoeg hebben we alleen voorwiel aandrijving en staat onze auto niet hoog genoeg op de wielen anders hadden we ook nog andere wegen kunnen uitproberen :)
 
Hoi allemaal!
Het is al weer even geleden dat we een update hebben geschreven, dus hierbij.

Jeetje wat gaat die tijd snel zeg!
We zitten alweer bijna 3 jaar in Oz. Op dit moment huren we een oud huis op palen, hout bekleed met asbestplaten, in een dorp in de Noosa Hinterland, relatief dichtbij het stulpje van Afterbang. Om kosten te besparen hebben we nog steeds 1 auto. Den ging vaak met het openbaar vervoer (bus) naar het werk, maar met het thuiswerken is dat wat makelijker geworden en is de Go-card al een tijdje niet meer gebruikt.

Het heeft overigens wel zijn charme, zo'n oud huis. We kunnen door de kieren in de vloer 2 meter naar beneden kijken, de python die in het plafond zat is inmiddels verhuisd nadat ie boven Den zn hoofd hing, Terror en Iseer (possums) gebruiken ons dak als shortcut, veel mieren en het lijkt erop dat termietachtige beestjes ook al het een en ander aan het opeten zijn.
However.. we hebben wel ruimte en natuur om ons huis heen, het paard van de buurman heeft al eens lopen rollen onder ons huis en onze veggie-patch wordt steeds groter.

We hebben echt mazzel, we betalen de huur in cash en hebben geen huurcontract of bond/inspecties, wat ons veel vrijheid geeft mochten we in de toekomst een mooi eigen plekje in de Hinterland gaan kopen, wat nog steeds onze droom is. Nou ja vrijheid, de landlord woont 25 meter verder.. maar daar hebben we inmiddels ook al grote delen van de gebruiksaanwijzing van gevonden.

Sinds maart is het hier een gekkenboel, doen we aan thuiswerken. Inmiddels werken we voor dezelfde werkgever (Den vast, Wen casual). Om werk en prive wat gescheiden te houden hebben we dan ook maar afgesproken dat we na 7u savonds niet meer over het werk praten (wat overigens nooit lukt...) We hopen dat Wen haar contract met een paar weken verlengt wordt, want de werkeloosheid is hier vrij hoog (15% hebben we gehoord) en werk is hier moeilijk te krijgen als je geen betonstortster, timmervrouw of tegelzetster bent. Zelfs in de childcare gaat het hier niet zo best door de veelal vergrijsde bevolkingsamenstelling.

Wen heeft in de laatste paar maanden een kleine business opgezet, naast haar admin job en dogwalking. Wenders Noosa heet het. Ze maakt personalised signs en gifts, iets wat al jaren haar droom was. De lasercutter is uit de doos gehaald en de 8 verhuisdozen vol met hollandse triplex plankjes worden nu eindelijk gebruikt :).

Om de kosten laag te houden doen we alles zelf en daar hebben we veel nieuwe kennis mee opgedaan.
Van 's ochtens vroeg tot savonds laat, 7 dagen per week, maar we kunnen inmiddels onze weg wat vinden in de Wordpress en Woocommerce. Nooit geweten dat shared hosting dus betekend dat je een limiet hebt op cpu seconds per uur...... Je moet het maar weten, gelukkig werkt de site en zijn we nu aan het focussen op hoe we de productfoto's kunnen verbeteren. De investering in een nieuwe fotocamera gaat daarbij zeker helpen.

Binnenkort gaan we de auto bestickeren om wat reclame te maken voor Wen's nieuwe (hobby) business. We schrokken van de prijs wat ze hier om de hoek vroegen en hebben dus zelf maar een redelijk grootformaat vinylcutter gekocht, wellicht kunnen we daar in de toekomst ook weer wat leuks mee doen.

Groeten van ons!
 


OFX
Back
Top