aan het idee wennen

Annemiek

XPdite Sponsor
pffff.... Het idee alleen al zeg. Ik weet niet waar ik moet beginnen. Mijn vriend wil erg graag terug naar OZ waar hij al eerder voor 7 maanden is geweest. Ik heb gisteren toegezegd. We zijn nog net geen jaar bij elkaar en heb hem er al zo vaak over gehoord. Ik had het idee "Laten we dan gewoon maar gaan!" Ik kan niet oordelen over iets wat ik nog niet gedaan of gezien heb eigenlijk. En. Als je gaat met het idee als het echt niet werkt kun je altijd nog terug, moet het wel lukken denk ik.

Ik moet alleen echt nog wennen aan het hele idee. En nu begint het. Alles uitzoeken enzo. Heb echt geen idee waar ik moet beginnen. Alleen mijn functieomschriving al. Ik ben stedebouwkundig tekenaar. Een urban designer of een urban planner is een stedebouwkundige. Die ontwerpt alles en ik zorg dat het digitaal wordt in de pc d.m.v. een tekenprogramma. Hoe omschrijf je zoiets...

En... Het allergrotste probleem voor mij.... Hoe vertel ik het mijn ouders. Mijn moeder vind het al jammer dat ik 275 km verderop woon! (kom eigenlijk uit Bergen op Zoom en woon nu in Almelo sinds 3/4 jaar)

Ik ben ook niet zo iemand die makkelijk op iemand af stapt om een praatje te maken ofzo. Maak niet zo gemakkelijk vrienden.

:-D Zie nu door de bomen het bos al niet meer. Kun je nagaan  :wink:
Ach... ik denk dat we er gewoon eens rustig voor moeten gaan zitten en eerst maar eens bedenken wat je allemaal zou moeten regelen. En dan beginnen met dingen regelen.....
 
Hoi Annemiek,

Zoals een van de members het als zei: Het leven is het meervoud van LEF en dat klopt. Maar je moet wel lef hebben de dag dat je 100%+ achterstaat. Als je het doet, moet het niet vanwegen je vriend zijn en als je het niet doet niet vanwegen je moeder of je familie.
Ik denk het beste is dat je even daarheen gaat, rond kijken, met mensen praten. Mischien is de laatste niet je sterkste punt, maar uit ervaring zijn Ozzies echt open mensen, als je de weg niet weet komen ze naar je toe om te helpen. Daarmee kan je een praatje begin.
Na die eerste keer heb je dan toch  het gevoel dat het wel iets voor je is, ga (als het kan) terug met je moeder zodat zij een idee krijgt in wat voor een omgeving je gaat wonen. Het is dan iets geruststellender voor haar. Ik heb het zelf ook gedaan, mijn ouders zijn vorig jaar oktober met ons naar Oz gegaan. We hebben een rondtrip gedaan van Cairns naar Sydney. Zij vonden het geweldig. Zodra wij daar goed gesettled zijn dan komen ze ook. En ja het is ver weg maar eigenlijk ook zo dichtbij. Je moeder moet het ook ervaren en jij natuurlijk ook.

Succes

Gr

Citavm
 
Annemiek.

Een wijs man op dit forum zei eens "We hebben meer spijt van de dingen die we niet hebben gedaan, dan van de dingen die wel wel hebben gedaan".

Ik weet niet of je er wat mee kunt, maar het is natuurlijk wel waar.
Daarnaast moet jij je keuzes niet laten beïnvloeden door je moeders (ouders, vrienden en andere mensen). Je moet deze keus zelf maken, het is namelijk jou leven.

(Almelo he, dat is dichtbij).

Succes.
 
Ik laat de keuze niet afhangen van mijn ouders. Toch blijft het wel moeilijk. Ik kan mijn ouders ook niet meenemen om te laten zien waar we e.v.t. heen zouden gaan, omdat mijn vader iets meer dan een jaar geleden ontslagen is en ze dus geen geld hebben om naar OZ te gaan. Dat zu betekenen dat ik het moet bekostigen. Dat doe ik graag hoor, daar niet van, maar ik heb er voorlopig ook geen geld voor... Daarbij komt ook nog eens dat hij vliegangst heeft  :wink:

We hebben wel besloten dat we eerst op vakantie gaan daar zodat ik het land eerst eens kan zien. Gelukkig heeft Mark daar een aantal kennissen wonen.

Op zich klopt het wel dat je meer spijt kunt hebben van dingen die je niet gedaan hebt, dan dingen die je wel gedaan hebt. Ik weet ook wel dat als ik echt niet kan wennen daar ik altijd weer terug kan, want het is niet het einde van de wereld.
 
Wat je ook besluit of wat jullie besluiten ik wens jullie iig veel succes hierbij.
Het is inderdaad een wijs idee om eerst eens op vakantie te gaan. Dit is ook wat wij van plan zijn, we gaan als het goed is in februari 2006 voor een maand naar Oz.

Leuk te horen dat er ook weer eens wat mensen uit Twente op de forum verschijnen.
 
Dank je wel  :-D
Eigenlijk kom ik uit Bergen op Zoom, maar woon sinds mei 2004 in Almelo.

Het staat echt nog in de kinderschoenen hoor. Gisteravond heb ik pas gezegd dat we maar moesten gaan dan  :wink:

Jullie zijn er ook nog niet zo lang mee bezig dan? Jullie willen in feb. een maand naar OZ. Mark vertelde me dat je na je 30e met een behoorlijke som geld over de brug moet komen om te laten zien dat je jezelf kunt onderhouden als je niet direct een baan hebt. Dat zou dan bij jou ook zo zijn toch?
 
Hallo Annemiek,

Geloof me je krijgt meer spijt als je niet gaat .
Dat is bij ons tenminste het geval. Echt te laat is het niet maar 10 a 12 jaar geleden had ik naar mijn vrouw moeten luisteren. Gelukkig is zij Australisch en aangezien wij 29 jaar getrouwd zijn is het geen probleem om te emigreren. :-D
Ik heb toch spijt dat wij  toen de grote stap niet hebben genomen :cry:
Dus gewoon gaan.

Suc6

Rob
 
Tja... soms moet je een gokje wagen he.  Zo denk ik er wel een beetje over. Ik ben er nog nooit geweest, dus ik kan niet uit eigen ervaring zeggen dat het er zo geweldig is. Ik hoor dat soort dingen alleen maar.
 
[quote author=Annemiek link=topic=947.msg7230#msg7230 date=1105519928]
Ach... ik denk dat we er gewoon eens rustig voor moeten gaan zitten en eerst maar eens bedenken wat je allemaal zou moeten regelen. En dan beginnen met dingen regelen.....
[/quote]
Zoals een bekende Chineese filosoof (wiens naam ik ben vergeten) als zei:

"Ook een grote reis begint met de eerste stap"

En het leven hier... een beetje saai. Gisteren naar het zwembad geweest omdat het zo hard waaide, vandaag maar naar het strand gegaan. Morgen gaan we maar weer naar het strand. Druk, druk, druk, dat snap je wel. :-D :-D :-D :-D
 
[quote author=Annemiek link=topic=947.msg7250#msg7250 date=1105528490]
Jullie zijn er ook nog niet zo lang mee bezig dan? Jullie willen in feb. een maand naar OZ. Mark vertelde me dat je na je 30e met een behoorlijke som geld over de brug moet komen om te laten zien dat je jezelf kunt onderhouden als je niet direct een baan hebt. Dat zou dan bij jou ook zo zijn toch?
[/quote]

Ik weet niet waar hij die info vandaan heeft, maar dat hoort in ieder geval niet bij het Visa dat wij willen aanvragen.
Voor de reguliere vormen van een Skilled Visa is Opleiding en Opleidingsniveau, beroep, leeftijd, werkervaring en kennis van de Engels taal belangrijk.
Voor de Business Visa's is inderdaad geld benodigd.
 
Jeroen_1: jij woont er dus al? En waar dan precies als ik vragen mag? Ik moet eens wat beter lezen.... Melbourne dus  :wink:

Bacchus: okee. Wij willen waarschijnijk ook voor een skills visum gaan. Enige nadeel is dat mijn functie niet op die lijst staat. Tenminste... Ik denk dat mijn functie omschreven zou moeten worden alas assistent urban planning. staat er niet bij....

Ben er inmiddels ook net achter gekomen dat een skills visum voor mij niet kan, omdat ik een MBO opleiding heb gedaan.
 
Hoi Annemiek,
Eng hè, met zoiets ingrijpends te beginnen en ook weer heel erg spannend. Ik merk dat hoemeer ik lees, zie op internet, hoor etc. etc.  hoe meer zin ik erin krijg. Ik heb hetzelde idee als jij, het liefste zou ik mijn moeder meenemen, maar....... om dan over 20 jaar te zeggen HADDEN WE MAAR, dat lukt me toch ook niet. (By the way, ik woon vlakbij Bergen op Zoom in Putte) Ik denk maar, er is internet, webcams, post, email etc. etc. Veel succes en take one step at a time.
Groetjes Miranda :-D
 
Wat grappig! Dan heb je ook vast wel eens gehoord van de Bergse vastenavend... Dat zal ik ook wel gaan missen dan...
 
Klopt, heb zelf in Bergen gewoond van mijn 8 tot mijn 12 en op 't Rijks gezeten. Ben alleen niet zo'n carnavalganger.
Groetjes Miranda
 
Wat leuk! Een van mijn beste vriendinnen heeft daar ook gezeten van '93 tot '96 
Ze is er nu lerares geschiedenis.
Ze weet trouwens nog niet van onze plannen  :wink:  We hebben het alleen onze ouders en sommige collega's nog maar verteld  :)
 
Wat ik ook nog wel graag zou willen weten hoe jullie dat allemaal gedaan hebben met ouders enzo. Dat blijft mijn enige struikelblok. Mijn moeder heeft gezegd dat ze het niet leuk vond, maar dat ik een jonge meid ben en mijn vleugels uit moet slaan. Ze kan me niet tegenhouden zei ze. Nu ze dus min of meer op die manier haar "goedkeuring" heeft gegeven heb ik er al veel meer zin in. Ik blijf bij deze keuze...  we gaan. Hoe ging dat bij jullie? En gaat het een beetje goed? Contact onderhouden als er een uurtje of 8 verschil in tijd is? Lijkt me best moeilijk.
 
Back
Top