Ik ben in 2010 naar Australië verhuisd om met mijn Aussie te trouwen. We wonen onder de rook van Brisbane, maar toen ik m'n man in 2008 leerde kennen had ik zelfs nog nooit van Brisbane gehoord en deed Australië me weinig! Het was letterlijk een ver-van-m'n-bed-show. Ik raakte pas een beetje geïnteresseerd in het land toen mijn beste vriendin er op vakantie was geweest en dat was indirect ook hoe ik iets later m'n man leerde kennen. Het was dus nooit m'n absolute doel om te emigreren naar Australië. Wel stond ik vanaf m'n tienerjaren al wel open voor emigratie, maar ik had altijd eerder een land als Canada in gedachten. Het feit dat ik er wel voor open stond heeft m'n verhuizing naar Australië denk ik wel makkelijker gemaakt. Ik ben destijds naar Australië gegaan omdat dat makkelijker was - ik was net afgestudeerd dus no strings attached, manlief studeerde nog, ik sprak prima Engels en hij geen woord Nederlands, ik was bereid te emigreren dus de keuze was vrij eenvoudig.
Voor mij was het afscheid eigenlijk niet zo moeilijk in eerste instantie, hoewel ik 'vanuit huis' trouwde en vanuit een warm nest m'n ouders, broertje en zusje moest achterlaten, plus mijn grote familie waar ik hecht mee was, grootouders, vriendengroep etc. Pas nadat ik een paar maanden in Australië was sloeg de heimwee toe en het heeft me echt wel een vol jaar gekost om daar overheen te komen. We hebben ook best een woelige opstartperiode gehad na ons huwelijk hier, voornamelijk door financiën etc. Niks onoverzichtelijks, maar wel dingen die soms stress gaven en dat in combinatie met heimwee was niet echt fijn. Maar dat was niet de schuld van Australië, dat waren de omstandigheden. Van mijn familie heb ik nooit 'herrie' gehad om mijn emigratie, ze stonden allemaal achter me, hoewel het voor hun ook moeilijk was. Vooral m'n moeder heeft het er best zwaar mee gehad, maar ze heeft me hier nooit wat van laten merken, ze wilde me er niet mee opzadelen. Toen ze me dat pas vertelde moest ik wel even slikken!
Ik zou net zo goed in Nederland als in Australië kunnen wonen. Ik mis Nederland soms erg, vooral m'n vertrouwde dorpje, maar hier voel ik me nu ook thuis. We hebben hier ook een sociale kring om ons heen en gelukkig woont m'n schoonfamilie vlakbij. Wat anderen zeggen over de gemaakte beleefdheid ervaar ik zelf niet zo. Ik vind mensen niet zo verschillend als in Nederland eigenlijk. In het contact met overheden ben ik juist positief verrast hier, men is veel behulpzamer als je bv. belt met een vraag. En de customer service vind ik over het algemeen ook goed. Ik vind mensen niet vriendelijker of minder vriendelijk dan in Nederland eigenlijk...
Je moet er gewoon het beste van maken als je hier bent, sommige dingen zullen anders zijn, niet alles op een positieve manier misschien, maar alles went! En het is een feit, Australië is qua natuur prachtig, ik kijk nog steeds m'n ogen uit op roadtrips, we hebben pas een 4x4 gekocht dus we hebben adventure on the brain (zie ik ons in Nederland niet doen!), het is super om hier te wonen!