bedankt

Yoog

Yoog

Member
Hallo mensen. Hierbij wil ik iedereen die ons op dit forum door de laatste jaren heen geholpen heeft bedanken.
Vorig jaar febr. de grote stap gezet en in Perth terechtgekomen. helaas had ik last van daverende heimwee die er in de loop van maanden niet echt beter op werd, het werd zelfs steeds slechter. Uiteindelijk hebben we ervoor gekozen om de boel weer in te pakken en terug te gaan naar Nederland. Van de laatste maanden hebben (ik ook) nog lekker kunnen genieten en alles is dus positief afgesloten.
We hebben weer een huis in Nl. Jac heeft een baan en de kids gaan weer lekker naar school. Al met al was het een mooie, leerzame ervaring en ik hoop nog wel eens op vakantie te kunnen komen.
Dus nogmaals iedereen bedankt en voor iedereen veel succes in het mooie land, zoals hier op het forum al gezegd: we kunnen beter spijt hebben van wat we gedaan hebben dan van wat we niet gedaan hebben.....
 
Hoi Yoog,
Inderdaad, nu weet je het in ieder geval!!
Jammer dat het zo gelopen is, maar vakanties zijn inderdaad altijd nog mogelijk  :up:
Veel plezier met jullie leven verder in Nederland.
Groetjes
 
Hoi Yoog,

Soms lopen dingen niet zoals je ze hebt bedacht, helaas pindakaas.
Jullie hebben het tenminste wel geprobeerd!
Iets om trots op te zijn!  :smile:

Hopelijk voelt Nederland beter voor jullie, heel veel succes,

groetjes, Marie  :up:
 
[quote author=Yoog link=topic=9970.msg137202#msg137202 date=1240326866]
Hallo mensen. Hierbij wil ik iedereen die ons op dit forum door de laatste jaren heen geholpen heeft bedanken.
Vorig jaar febr. de grote stap gezet en in Perth terechtgekomen. helaas had ik last van daverende heimwee die er in de loop van maanden niet echt beter op werd, het werd zelfs steeds slechter. Uiteindelijk hebben we ervoor gekozen om de boel weer in te pakken en terug te gaan naar Nederland. Van de laatste maanden hebben (ik ook) nog lekker kunnen genieten en alles is dus positief afgesloten.
We hebben weer een huis in Nl. Jac heeft een baan en de kids gaan weer lekker naar school. Al met al was het een mooie, leerzame ervaring en ik hoop nog wel eens op vakantie te kunnen komen.
Dus nogmaals iedereen bedankt en voor iedereen veel succes in het mooie land, zoals hier op het forum al gezegd: we kunnen beter spijt hebben van wat we gedaan hebben dan van wat we niet gedaan hebben.....
[/quote]

Gelukkig ben ik niet de enige die last heeft van heimwee. 9 jaar geleden ben ik met een whv naar melbourne geweest om te proberen of het leven daar wat voor mij zou kunnen zijn. ik kon geen werk krijgen en mijn man wel. Ik was (toen nog) niet zo avontuurlijk genoeg ingesteld om alleen op pad te gaan. Na 2 maanden werd het vakantiegevoel minder en kreeg ik meer last van heimwee, puur door verveling. Na precies 4,5 maand waren we terug op nederlandse bodem en de volgende dag had ik alweer werk bij de zelfde fabriek als toen ik wegging. ik kon gewoon verder alsof ik niet weg was geweest.
Het verschil met jullie was dat we voor die tijd geen eigen huis hadden en geen kinderen. ik was toen 23. Er was toen geen man overboord en deze happening heeft eigenlijk weinig geld gekost; alleen de kosten van tickets en een visum. geen verscheping van inboedel ed.

Nu zit ik toch wel weer te dubben of ik het na 10 jaar niet opnieuw wil proberen, maar deze "ervaring"blijft toch een beetje in mijn achterhoofd hangen.Nu zijn we 10 jaar, een huwelijk en 2 kinderen rijker en wijzer(ahum) en we hebben nu een eigen huis. Het gaat nu wel heel wat meer geld kosten omdat er ook nog een kist met 6-8m3 naar australie verscheept moet worden en je hebt 2 kinderen.Dus het zou wel jammer zijn dat het weer mislukt. ik wil er dus heel goed over nadenken en dat duurt nu al minimaal een jaar :grin: Naar wat ik nu begrepen heb via deze site is dat je na 5 jaar huwelijk gelijk een permanent visum(partnervisum) kunt krijgen. voor mij zal het dus relatief makkelijk worden. Daarnaast heb ik ook meer kennis van computers zoals msn, skype, hyves enz. dus het contact is makkelijker te onderhouden met nederland.
Toch vind ik het nog steeds een hele moeilijke beslissing.

Voor jullie vind ik het toch wel jammer dat het niet geslaagd is. Je hebt het in ieder geval geprobeerd en deze ervaring neemt niemand jullie meer af. Heel fijn dat je man en kinderen de draad weer opgepakt hebben met school en werk.

groetjes heidi
 
Jullie hebben in ieder geval de sprong gewaagd. Het is dan wel anders gegaan dan jullie van te voren hadden verwacht, maar deze ervaring kan niemand jullie afnemen. Jullie hebben veel dingen geleerd het afgelopen jaar en je kunt idd niet zeggen dat je het niet hebt geprobeerd. Jammer dat het voor jullie niet heeft gewerkt, maar gevoelens kun je van te voren nooit raden. Zelfs als je er vaak op vakantie bent geweest, weet je nooit hoe het in het echt gaat worden.
Welcome back!
 
Heimwee is helaas niet iets dat je van te voren altijd kan inplannen.
Uiteindelijk was alles gelukkig toch een mooie ervaring. Door de heimwee waardeer
je alles in Nederland des te meer en ben je gewoon superblij dat je weer terug bent.
Heel veel geluk en geniet maar van om zomaar even bij iemand op de koffie te gaan en
even snel naar de winkel te fietsen.

Groetjes Jolanda  :up:
 
[quote author=Yoog link=topic=9970.msg137202#msg137202 date=1240326866]
Hallo mensen. Hierbij wil ik iedereen die ons op dit forum door de laatste jaren heen geholpen heeft bedanken.
Vorig jaar febr. de grote stap gezet en in Perth terechtgekomen. helaas had ik last van daverende heimwee die er in de loop van maanden niet echt beter op werd, het werd zelfs steeds slechter. Uiteindelijk hebben we ervoor gekozen om de boel weer in te pakken en terug te gaan naar Nederland. Van de laatste maanden hebben (ik ook) nog lekker kunnen genieten en alles is dus positief afgesloten.
We hebben weer een huis in Nl. Jac heeft een baan en de kids gaan weer lekker naar school. Al met al was het een mooie, leerzame ervaring en ik hoop nog wel eens op vakantie te kunnen komen.
Dus nogmaals iedereen bedankt en voor iedereen veel succes in het mooie land, zoals hier op het forum al gezegd: we kunnen beter spijt hebben van wat we gedaan hebben dan van wat we niet gedaan hebben.....
[/quote]

Yoog, jammer dat het niet lukte. Maar heimwee is nu eenmaal net die ene factor in het emigratie gebeuren die je niet vooraf goed genoeg kunt voorspellen. Dat zit nu eenmaal teveel op (diep?) emotioneel nivo. Overigens zijn jullie zeer zeker niet de enigen die weer teruggegaan zijn naar NL.
En zoals je zegt: inderdaad beter spijt van wat je wel dan van wat je niet gedaan hebt  :up: :up: :up:
 
Heimwee is zeker een hele krachtige emotie die niet of nauwelijks is uit te schakelen. Toen ik als klein meisje uit Australie vertrok heb ik er heel lang last van gehad, maar heb er mee leren leven. Ik heb maanden niet kunnen eten als kind. Mijn ouders hebben heel lang niet in de gaten gehad dat ik mijn eten na het kauwen altijd weer deed uittuffen. Later toen ze er achter kwamen (werd wel erg mager  :-x ) zijn ze altijd naast mij komen zitten en moest ik laten zien dat ik het had doorgeslikt. Ik had in die tijd een kleine zwarte transistor radio en kon daar radio Caroline op ontvangen. Die deed ik bij het slapen gaan aanzetten met het oordopje in. Dan kon ik tenminste naar de Engelse taal luisteren en in slaapvallen. Omdat ik met dat gevoel heb leren leven heeft het me veel tijd gekosten (36jr!) voordat ik door kreeg wat het nou was wat er nou altijd aan mij deed knagen. Sinds kort ben ik er dus achter.

Ik kan je dus heeeeeel goed begrijpen!
 
Hallo Yoog,
wat jammer toch dat jullie dat ene net hebben moeten doormaken! maar wel goed zeg dat alles na thuiskomst toch terug op zn plooi is gekomen !!! dat is echt wel boffen...mag ik even weten wat jou dan wel naar australia dreef (bv: onvrede hier in het noorden, of...) en wat je dan ginds toch heel erg moest missen? bv. jouw familie...
dat zijn zo van die dingen die de 'would become aussies' hier ook wel zouen bij denken, denk ik zo :?
toch erg moedig van jullie, petje af !!!
 
Tja Kruisje,

Wat ons naar Australie dreef was het weer, de natuur en het idee dat onze kids daar een betere toekomst zouden hebben. Wat de kids betreft, we zaten bij Perth en vergeleken met Nl is het onderwijs daar 3 keer niks. De oudste (15) liep al een jaar met 2 vingers in haar neus en ogen dicht door school met 75 % scores. Geen enkele echte uitdaging- dus supersaai en dan nog 2 jaar moeten..... De andere 2 (12 en 6) hebben in een jaar helemaal niets geleerd, behalve engels.
Sociaal leven onder de kids was er niet, enkel op school troffen ze elkaar maar afspreken wilden ze geen van allen( bijbaantje, helpen thuis op het bedrijf, druk met gameboy spelen etc.)
Ook misdaad, rijden onder invloed en kleine criminaliteit steekt als paddestoelen zijn kop steeds meer op uiteraard (was meer een droombeeld)
Zelf kwam ik er al doende achter dat we in Nl toch wel een hele speciale vriendenkring hadden (en natuurlijk de echte familie nog) die ik waarschijnlijk geen van allen ooit nog zou zien(of in ieder geval zelden), een enkeling die het geld voor de reis wel heeft nagelaten. Zelf met zijn 5en op vakantie is geen kattepis.
Het opbouwen van een sociale kring kost erg veel tijd en aangezien de kids niet afspraken, had ik geen contact met de andere ouders. Via sporten werd er wel gekletst maar geen afspraken. Het werk bood een enkele leuke collega maar vergeleken met wat we achter hadden gelaten, nog steeds minnetjes.
Ik klaag niet al klinkt dit misschien wel heel hard. Het gaat mij hoofdzakelijk om het gevoel dat ik had en dat was heel negatief terwijl er ook hele mooie momenten geweest zijn hoor.
Misschien was het gemakkelijker geweest als de kids kleiner waren geweest, we minder vrienden/ familie in Nl hadden gehad, we ergens anders terecht waren gekomen.....
Maar ja er zijn zoveel scenarios te bedenken, ik had niet de puf om ergens anders in Oz nog eens te starten en dus was voor ons de stap naar "huis" het gemakkelijkst en achteraf het best.
 
Jullie zullen over 20 jaar in ieder geval geen spijt hebben en zeggen "hadden we het toch maar geprobeerd".

Het is voor iedereen een gok om Nederland te verlaten. Je weet pas hoe het uitpakt als je er eenmaal bent. De beslissing om te gaan en om terug te komen zijn allebei enorm dapper!! En binnen een paar jaar gewoon lekker op vakantie in ozzie.
 
In ieder geval zullen jullie in NL nooit rondlopen met het idee, wat als we naar Australie waren gegaan. Jullie zijn er geweest, weten dat NL jullie beter bevalt en des te meer waardeer je het hier.
Soms is het wel goed om weg te gaan en dan (van een afstandje) te zien wat je hebt (achtergelaten).
 
Hoi Yoog,

Erg jammer dat het zo moest lopen zeg. Maar niet geschoten is altijd mis toch?

Ik heb het zo'n beetje allemaal gelezen wat je hebt geschreven denk ik en wat ik me nu ook afvraag is hoe je gezin er verder op heeft gereageerd dat, ik neem aan vooral, jij terug wilde naar NL. Misschien heb ik er overheen gelezen, maar kan niet veel vinden over de gevoelens van je man en de kinderen....
Ben daar eerlijk gezegd erg benieuwd naar. Zaten jullie allemaal op de zelfde lijn of was er twee-drie-vier of misschien zelfs vijfstrijd.

In ieder geval het allerbeste voor de toekomst  :up:

groetjes,
Franciska
 
Hi Yoog,

Ik vind het terug gaan net zo dapper als het besluit om naar Australie te emigreren. Misschien nog wel meer omdat je de grote stap voor de tweede keer aangaat... Ondanks het feit dat je in een warm bad van vrienden en familie terug komt. Ik weet dat wij pas na 4 jaar kunnen zeggen dat we het hier gevonden hebben. Voor nu. Want ondanks dat we gelukkig zijn hier zeggen wij ook nooit - nooit. Misschien willen wij over een jaar of wat ook wel terug. Who knows. Maar de eerste jaren zijn moeilijk geweest. Het maken van vrienden, je mist je vrienden in Nederland. Met hen heb je maar een half woord nodig en hier moet je alles weer helemaal opnieuw opbouwen. Jullie hebben het toch een jaar geprobeert begrijp ik uit je verhaal? Wij hebben kleine kindertjes en beleven het toch weer anders. Maar waar ik ook nog steeds aan moet wennen is het niet lekker buiten kunnen spelen in de straat. Net als wij vroeger. Alles gaat om Playdates. Maar ja terwijl ik dat opschrijf besef ik me dat het ook weer aan de buurt ligt waar je woont. We hebben nu een huis gekocht en gaan acereage wonen, daar zal het helemaal wel om speelafspraakjes gaan. We hebben nog geen tieners zoals jullie. Maar onze kindertjes hebben het erg naar hun zin en hebben wel veel geleerd buiten de engelse taal. Zo zie je iedere ervaring is weer heel anders. Maar ik vindt het super dat jullie terug zijn gegaan, volg je hart! Daar gaat het om in het leven, dan kun je geen verkeerde beslissingen maken. The best of luck!!
 
He Yoog

Ik zelf heb vreselijk last van heimwee gehad en ik kan dus met recht zeggen dat ik weet hoe je je hebt gevoeld. Ik ben terug gegaan naar Nederland (was na 3 jaar) en tegen de tijd dat mijn vacantie voorbij was, zag ik in dat mijn plaats hier in Ozzie was. Het had ook anders kunnen zijn. Als het anders was geweest was ik zeker terug gegaan naar Nederland hoe moeilijk zo een beslissing ook zou zijn. Je/jullie hebben het geprobeerd en het is gewoon anders uitgepakt als dat je/jullie hadden gedacht, nou ja er zijn toch ergere dingen! Een goede beslissing is genomen omdat je luisterd naar je gevoel dat zegt dat je in Nederland wilt zijn en die volg je op. Helemaal gelijk heb je en ik wens jullie all the best in Nederland. Best wel grappig, maar ik ben weg gegaan om bepaalde redenen uit Nederland en nu ik hier 4 jaar zit en 1 x naar Nederland ben gegaan ben ik er ook achter gekomen dat Nederland een mooi land is om in te wonen, maar ja het weer he  :grin:.

Cheers
Sander  :cool:
 
Ik heb het zo'n beetje allemaal gelezen wat je hebt geschreven denk ik en wat ik me nu ook afvraag is hoe je gezin er verder op heeft gereageerd dat, ik neem aan vooral, jij terug wilde naar NL. Misschien heb ik er overheen gelezen, maar kan niet veel vinden over de gevoelens van je man en de kinderen....
Ben daar eerlijk gezegd erg benieuwd naar. Zaten jullie allemaal op de zelfde lijn of was er twee-drie-vier of misschien zelfs vijfstrijd.
Click to expand...

Nadat Jac en ik besloten hadden dat het voor mij en onze relatie het beste was om terug te keren, hebben we besloten om nog even te wachten met het aan de kids te vertellen. Net voor dat moment barstte onze oudste 's avonds in tranen uit en bleek dat zij ook enorme heimwee had maar dat ze dat nooit had willen zeggen om ons geen zorgen aan te doen....
De middelste en jongste vonden het in Oz best leuk maar geven allebei nu aan dat ze het hier ook weer geweldig naar hun zin hebben, zeker het "gewoon op de fiets stappen" en naar een vriendje vinden ze alledrie geweldig.
Jac, mijn wederhelft,  had graag nog wat langer willen blijven maar twijfelt of hij jaren/ voor altijd, had willen blijven. Hij geeft aan hier ook weer gelukkig te kunnen worden.
Gelukkig dus, geen strijd en lijkt het voor iedereen goed te lopen.
 
Jammer dat het niet helemaal geworden is wat jullie gehoopt hadden.
Maar jullie hebben het in ieder geval geprobeerd, en dat is heel wat meer dan een hoop mensen kunnen zeggen.
Ik vind het in ieder geval "stoer" dat jullie op het forum vertellen hoe het gegaan is.
Maar wel jammer dat jullie alweer weg zijn, wij zitten nu tenslotte in de buurt van waar jullie zaten.

Bart
 
Eind goed, al goed!
Jullie hebben gewoon gedaan wat voor jullie gezin het beste is.
Prima toch!

Kan iedereen gebeuren, of het voelt goed of niet.
Meer kleuren zijn er niet.

Veel plezier in Nederland, de zomer komt er weer aan. :sunny:

Marie
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top