Hoi Syl,
We hebben 3 zonen van 14, 12 en 11, een dochter van 9 en een miniman van 1. :gossip: :bye:
Onze kids vinden het reizen heerlijk! De wisselingen van natuur, cultuur en taal vinden ze spannend en avontuurlijk. Voordeel is wel dat we met z'n velen zijn. We slepen een groot "thuis" de grenzen over, niet alleen aan inboedel, maar ook aan hecht gezinsleven en een schatkist vol verhalen en gedeelde ervaringen. Waar we ons kampement opslaan, is ons thuis.
De basis is altijd hetzelfde: we hebben een vast dagritme met gezellige familieaktiviteiten, serieuze aandacht voor schoolwerk en voldoende rustmomenten. Die kaders geven de kids veel vertrouwen of we nu in de bergen wonen, op een paardenranch of in de jungle. Dit alles neemt niet weg dat afscheid nemen soms moeilijk is. We besteden er behoorlijk wat tijd aan om in contact te blijven met "oude" vriendjes. Er wordt gemaild en we zoeken elkaar op. Ik vind het nog steeds heel bijzonder als ik merk dat een van de kids online in een virtuele wereld kletst met een vriend uit Nederland of Frankrijk!
Een nieuwe school geeft op de eerste schooldag nog altijd buikpijn, maar wordt met meer vertrouwen tegemoet gezien. Ze weten nu dat het wel goed komt. Spannend zijn de nieuwe vrienden die er te maken zijn en (voor de boys) de "verse" meiden.
Waarschijnlijk wordt Brisbane wel onze voorlopige laatste stop, omdat de leeftijd van onze oudste het binnenkort niet meer zo makkelijk toelaat om te verhuizen. :smile:
