Buiten spelen!

Sjoem

Sjoem

XPdite Sponsor
Ik was van het weekend bij Australische vrienden die een paar jaar in NL hebben gewoond en gewerkt. Het grappige is dat zij helemaal Nederland idolaat zijn, kijk je toch weer met een andere blik naar je vaderland ;)

Eén van de dingen die zij zo mooi vonden aan Nederland is dat alle kinderen nog gewoon op straat spelen. Dat zie je hier bijna niet, in ieder geval niet hier in Sydney. Toen ik vroeg hoe dat kwam, somde ze een waslijst aan pedofielen, ‘hooners’ en criminelen op. De gastvrouw liet zelfs haar kinderen van 1 en 3 nooit in de tuin spelen, bang dat een onverlaat ze over de schutting zou kunnen oppakken.

Gisteren was er toevallig een documentary over dit onderwerp op ABC1 waarin werd gesteld dat kinderen binnen houden of alleen georganiseerd laten spelen absoluut niet bevorderlijk is voor hun (sociale) ontwikkeling. Nu hebben wij zelf geen kinderen, maar ik vroeg me wel af hoe naar OZ geëmigreerd ouders hier tegenover staan? Laat je jou kinderen wel buiten spelen? En waar dan? Zijn er eigenlijk nog wel andere kinderen om mee te spelen?

http://www.beyond.com.au/index.php?option=com_vcatalogue&task=view_details&vid=390&Itemid=21

groet
Jeroen
 
Goed topic, ik had het me namelijk ook al eens afgevraagd. Ik speelde in Nederland altijd buiten als kind, ging er op de fiets in m'n eentje op uit, deden m'n ouders nooit moeilijk over. Maar nu zou ik dat zelf niet doen als ik kinderen zou hebben, ik zou ze liever in het oog houden enzo. Als ik hier kinderen buiten zie spelen is er ook altijd een ouder/nanny bij.
Ben wel benieuwd wat ouders hierover te zeggen hebben, heb voorlopig nog geen kinderen (zelfs geen huisdieren tenzij je de gecko's meetelt ;)).
 
Ik woon in Kalgoorlie, WA, en nee, laat mijn kinderen niet makkelijk alleen buiten spelen. Durfde ik net mijn 8 jarige dochter naar school te laten lopen (de laatste 500m of zo) toen er iemand 2 meiden achtervolgden en dezelfde dag iemand in de toiletten rondliep op haar school. Mijn 10 jarige zoon rijdt af en toe rond op zijn scooter of ripstick. Maar ik zie weinig kinderen buiten spelen, ook niet veel in de tuin, misschien achtertuin. Ze vervelen zich dan ook snel. Had gehoord dat er in NL wel nog veel buiten gespeeld wordt. Ook in Nieuw Zeeland zag ik weinig kinderen buiten spelen op straat. Soms gaan de mijn kinderen even spelen bij een andere school hier op het plein. Maar ja, veel kinderen zie je dus niet en andere moeders willen hun kinderen niet buiten de tuin hebben, dus veel lol beleven ze daar ook niet aan. Ach, soms is het ook veel te heet!
Jo
 
Wij wonen (nu nog) in Belgie en ik moet eerlijk zeggen dat ik de kinderen ook niet alleen op straat laat spelen. Wel in de tuin, maar ja, tuinen hier zijn ook wel wat anders dan tuinen in Australie denk ik. Hier staan er meestal hekken rond, of er zijn allemaal huizen rond gebouwd, dus dat is echt wel afgesloten. Ik speelde vroeger ook altijd op straat, maar de tijden zijn veranderd en ik vertrouw het gewoon niet meer. Dit nog afgezien van het feit dat de auto's soms door de straat scheuren...

Spijtige zaak, maar ik vrees dat dat een tendens is die we meer en meer gaan zien, ook in Nederland :|
 
Ik betwijfel of het gevaarlijker is dan pakweg 30 jaar geleden. Alleen het wordt nogal uitvergroot door de massamedia. Bij het lezen van de titel dacht ik dat je zou doelen op de zon en niet op wat je zelf aangaf.
 
Wij wonen in de België en onze zoon speelt héél veel buiten in de tuin en op straat. Onze straat is wel een doodlopende straat en het is een woonwijk in het bos. Alle kinderen uit de buurt spelen hier altijd samen op straat, in de tuin, in het maïsveld of in een stukje bos schuin tegenover ons huis.
Wij vinden het enorm belangrijk dat hij de vrijheid krijgt om dit te doen zonder dat wij steeds toekijken. Kinderen leren echt veel door te experimenteren en vrij te spelen, het is een must voor hun ontwikkeling. Ik vind het dan ook erg spijtig te lezen dat dit nog weinig gebeurt.

Al begrijp ik wel dat als je in een drukke straat in de stad woont het allemaal niet zo makkelijk is, maar komaan zeg, je kinderen zelfs niet in de tuin durven laten spelen, dat vind ik toch echt wel overdreven hoor!

Er gebeuren inderdaad wel dingen die niet juist zijn, maar kinderen hebben nood aan vrijheid en als ouders MOETEN we ze die geven en ze durven lossen, ze zullen er alleen maar sterker uitkomen.

En denk nu niet dat wij hem zomaar alles laten doen, wij vinden het ook eng hem alleen met de fiets naar school te laten gaan (hij is nu 11) maar dat hoort erbij.

Ik hoop dat er toch nog iets veranderd aan deze trend, want ik vind het een droevige tendens...
 
Afgezien van de veiligheid waar over gediscussieerd kan worden , is er nog een ander niet onbelangrijk aspect dat kinderen niet veel buiten spelen.
De huizen in de suburbs liggen verder uit elkaar, je hebt haast geen eensgezins of rijtjes huizen met 600 kinderen per vierkante km.
De meeste suburbs in OZ hebben een fractie van het aantal kinderen van dezelfde leeftijd, dus dienen de kinderen veel verder weg te lopen om anderen te ontmoeten.

Vervolgens heb je in de nieuwere wijken in NL vaak jongere mensen met schoolgaande kinderen.
Ik herinner me nog toen ik vroeger in een nieuw rijtjeshuis woonde , dat was een straat van 150 meter lang met 30 huizen en allemaal hadden ze schoolgaande kinderen.
Logisch dat het een drukte in de straat was na schooltijd.

Alleen al het voorbeeld dat de meeste kinderen in NL naar school lopen......en in OZ de meeste kinderen naar school gebracht worden met de auto, dat verklaart al het e.e.a.
Dus gewoon een kwestie van afstanden.
Ik heb het hier "in algemene zin".

Een voordeel is wel dat je weinig of geen "hang jongeren" in de Australische steden ziet.
In de Nederlandse beton blokken is dat een dagelijks scenario, gewoon omdat iedereen naast of boven elkaar woont.
Zomaar mijn gedachte.
Cheers
Jan
 
Tja, wat is veilig??
Mijn kids spelen in onze eigen (grote) tuin.
Daarbuiten ben ik er bij.
Maar als ik dan op het nieuws hoor dat een willekeurige man 83 slachtoffertjes maakt en nog wel op een kinderdagverblijf, dan denk ik wel eens:
"Waar is je kind eigenlijk nog wel veilig???" :cry:
 
Ik denk ook niet dat in AU meer 'kinderlokkers/ ontvoerders/ etc' wonen. Het verschil zit hem meer in 'als iedereen het (niet) doet, doe ik het ook (niet)' (kinderen op straat laten spelen). Ik denk dat het wel uitmaakt dat in NL de woonerven auto-onvriendelijk zijn en, wat Jan zegt, dat er veel meer kids op een kleine oppervlakte wonen.
Mijn kinderen (8, 6 en 1) spelen gelukkig goed samen, in onze grote tuin. Vooral de trampoline is populair. En daarnaast spreken we regelmatig 'play dates' af, thuis of in het park.
Maar het gemak en de vrijheid van bij een vriendje in de straat aanbellen, of elkaar buiten tegenkomen, missen we wel in AU.
 
Dan een reactie uit de meest kindvriendelijk wijk van Australie :)

Mijn kinderen spelen gewoon op straat!!! En dan bedoel ik letterlijk op straat. Lekker fietsen, op de step, skateboard, maakt allemaal niet uit. Er is nl. altijd wel 1 ouder buiten die oplet en roept als er een auto de straat in komt rijden. Mijn meiden weten dat als zij buiten willen spelen en er is al een ouder buiten, dat zij zich daar even moeten melden. Is die ouder er niet, dan ga ik zelf buiten zitten met een boek en ben ik het meldpunt geworden. Meestal komen er dan ook wel andere ouders naar buiten en hebben de volwassenen ook nog een beetje aanspraak. Soms gaat de hele groep naar de speeltuin om de hoek, geen probleem! Voor de kleintjes en het opletten met oversteken gaat er een ouder mee (soms 2), maar ook daar spelen ze lekker verder.
Natuurlijk spelen ze ook gewoon in de achtertuin, op de trampoline of in het zwembad, met of zonder vriendjes.

We hebben ook playdates, maar dat is met hun vriendinnetjes van school die niet in dezelfde straat wonen.

De enige tijd van het jaar dat je bij ons in de straat geen kinderen zal zien is nu: hoog zomer!!! Ik ben niet bang voor kinderlokkers en andere onfrisse types, want daar kan ik mijn kinderen buiten prima tegen beschermen. Maar tegen het gevaar van de zon, is in de zomer bijna niets anders te doen dan op het heetst van de dag binnen blijven :)
 
Ook onze kids spelen gewoon buiten, zowel in de tuin (tramploine, zwembad, fietsen, steps, zandbak) of voor het huis op de straat. Wij wonen aan een doodlopend straatje waar alleen de buren overheen komen dus veel verkeer is er niet.
Er zijn helaas geen buurkinderen waar ze mee kunnen spelen, maar ze hebben genoeg aan elkaar.
 
Wij wonen aan de Central Coast NSW (anderhalf uur boven Sydney) en onze kinderen spelen ook gewoon buiten. Maar ik merk wel dat wij daarin een behoorlijke uitzondering zijn. Veel ouders/vriendinnen van school bijvoorbeeld zijn inderdaad super bezorgd dat hun kinderen iets aangedaan wordt als zij hen niet in het oog hebben. Ik heb een vriendin die zelfs altijd de voordeur van haar huis op slot heeft zitten: die van ons staat vaak gewoon open. Iets te goeder trouw misschien, maar ik weiger het leven continu in angst te leven. Die vriendin was overigens Sydney gewend en daar is het echt wel wat anders. Met name het verkeer en de afstand naar speelplekken en speelmaatjes speelt daarbij een grote rol. Alleen laten gaan is dan lange tijd (of helemaal) geen optie.
Bij ons spelen de kids voor op straat (en achter in de tuin uiteraard). Buren naast ons met kinderen dezelfde leeftijd en tegenover ons ook. Ik ben altijd thuis, maar lang niet altijd voor buiten. Ben wel banger gemaakt door de Australiers en heb de kinderen dingen geleerd als "zo gauw er een auto stopt bij jullie kom je direct ALLEMAAL naar mama. Blijf bij elkaar" en dat soort dingen. Ze mogen inderdaad niet ver, maar ze doen wel eens een 'round around the block". Dat is een vijf minuut durende duurloop (rennen), waarbij mama hen opwacht. Ook dan bij elkaar blijven enzo. Mijn vriendin (die van de voordeur) laat haar kids daar nu ook af en toe aan meedoen, als ze bij ons is. Maar dat vergde een grote "change" bij mama, vooral!!!
Ik ga uit van het goede van de mens en weet heus wel dat er (hele) fouten tussen zitten. Maar de hele opvoeding is steeds een stukje "verder van je vandaan laten (tot het moment dat je dochter zegt "ma, ik ga naar Australie emigreren" haha). Ook in NL voelde dat moeilijk. Weet nog goed toen mijn nichtje voor het eerst naar de middelbare school ging: op de fiets het dorp uit. Ik kon er niet van slapen!!! Maar ben in Oz toch wat argwanender, vooral omdat iedereen er zo panisch over denkt. Heb zelfs een moeder van een vriendinnetje die haar kinderen (van 7en9) nog nooit alleen thuis heeft gelaten om even een boodschap te doen. Ja, je kunt natuurlijk proberen er "altijd bij te zijn". Maar daar doe je je kinderen toch ook geen goed mee.
 
Patricia said:
Heb zelfs een moeder van een vriendinnetje die haar kinderen (van 7en9) nog nooit alleen thuis heeft gelaten om even een boodschap te doen. Ja, je kunt natuurlijk proberen er "altijd bij te zijn". Maar daar doe je je kinderen toch ook geen goed mee.
Click to expand...
Dat zal ik ook niet snel doen.
Boris (8jaar) alleen thuis, die is slim genoeg, dus dat vind ik wel veilig.
Maar wat als mij onderweg iets overkomt en hij zit alleen thuis??
Maar als hij met de DS op schoot zit, zal het wel 2 dagen duren voor hij me mist ;-)

Bart
 
Een erg interessant, parental, topic!
Mijn mening is dat het idd erg afhangt van waar je precies woont, of dat nu in Oz is of in Belgie of Nederland...
In een al dan niet drukke straat, met veel of weinig families met schoolgaande kids...
De tendens is iig fel gewijzigd, tov de tijd dat wij nog kind waren.. Nu hoort het echt niet meer dat je je kroost zomaar op straat of op het pleintje laat spelen, of de velden maw de wijde wereld in laat gaan. Gaat het dan om de angst waar ouders mee zitten dat onfrisse parvenues hun kind meelokken... Wij in België hebben met Dutroux en consoorten een hele ommekeer gekend op gebied van hoe ouders hun kinderen vrijheid zijn gaan verlenen. Maar heden ten dage tonen statistieken wel aan dat er geen noemenswaardig risico bestaat dat je kind sneller ontvoerd of... zal worden dan tov decennia geleden. Dat heeft altijd bestaan, maar de massamedia heeft hier idd een enorme rol in gespeeld, zoals eerder is aangehaald!
Onze vrienden die nu 1,5 jaar in een suburb van Adelaide wonen, op een uurtje verwijderd vh CBD, merken dat hun wijk juist wel toegankelijk is om hun kids op straat te laten spelen. Terwijl ze hier in Belgie ook gewoond hebben in een rustige buurt, maar waar veel kinderen door ons klimaat gewoon gedwongen zijn om binnen te verblijven, en dan krijg je op de duur kids die meer en meer PC en TV 'verslaafd' worden. Enz enz...
Dit gegeven is voor mij dan weer één vd drijfveren om naar OZ te verhuizen, maar dan gaan we wel op zoek naar een buurt waar het ok is en 'done' om de kids te kunnen laten genieten van de vrijheid van het buitenleven!!! En ja, dan maar met het motto: slip, swap, swop!? Of zoiets... En ach, het kan natuurlijk geen kwaad dat er een ouder een oogske in het zeil houdt, hé <_< Alles op een evenwichtige wijze, maar een kind moet nog een kind kunnen zijn! Onze boys zijn s winters echt ambetant omdat ze hun energie niet kwijt kunnen, en binnenspeeltuinen zijn helaas niet aan ons besteed.
Tja, we zien wel waar we terecht komen, zijn de Australiers conservatiever dan de Noorderlingen? We zullen het wel ondervinden zekers :mellow:
 
Mijn persoonlijke mening is dat het hier allemaal tamelijk panisch is (ben zelf dan ook redelijk nuchter). Een tijdje terug stonden mijn vrouw en ik aan de waterkant van de Hawkesbury over het water te kijken en kwam een jongetje, een jaar of 5 of 6, naar ons toe en vroeg ons een paar simpele vragen. Wij antwoorden natuurlijk. Kwam de moeder dichterbij en vraagt hem of alles okay is. Ik voelde me meteen veroordeeld tot pervert zonder ik ook maar iets gedaan heb. Een jaar geleden zat ik met mijn vrouw in het vliegtuig en kwam er een jong meisje naast mij zitten. Kwam de stewardess vragen/commanderen of ik even aan de andere kant van mijn vrouw wilde gaan zitten. Denken ze echt dat als ik iets met dat meisje zou willen doen terwijl mijn vrouw er naast zit, dat mijn vrouw dan wel te vertrouwen zou zijn? Daarnaast opnieuw, je bent als man al veroordeeld voordat je iets hebt gedaan. Je kunt beter geen enkel kind meer aankijken tegenwoordig. Waar gaat het heen met deze maatschappij?
 
Waar het met de maatschappij heen moet weet ik zo ff niet, maar je hebt gelijk niet alle vreemde mannen zijn pedofielen, some people are just nice. Misschien moeten ouders ook wat minder media tot zich nemen, kinderen geen TV, dan ouders ook geen TV. Ga ’s een boek lezen of een lange wandeling maken. Ik vindt het wel positief te lezen dat de meeste forumleden in OZ hun kinderen gewoon buiten laten spelen en zelfs locals kunnen overhalen hun kinderen wat meer vrijheid te geven, klasse! Misschien kunnen we de maatschappij een klein beetje naar onze hand zetten. Het is mij nog niet echt gelukt met m’n Australische vrienden geloof ik, maar wie weet dingt ’t ooit tot ze door.
 
Tja, ook als (hobby-) fotograaf een veelbesproken onderwerp... Het is al erg lef hebben om fotos te maken in een omgeving waar kinderen zijn tegenwoordig (al fotografeer je niet eens de kinderen, een fototoestel in de buurt van kinderen maakt veel mensen al achterdochtig)...
 
Het enige waar ik als ouder heel voorzichtig mee ben geworden, is mijn kinderen bloot rond te laten rennen op het strand, maar dat deed ik in Nederland ook al niet meer. Dit onder het motto "de kat niet op het spek binden". Maar wanneer ik bijvoorbeeld op het strand ben, of in Kings Park en daar is iemand foto's aan het maken en mijn kinderen rennen daar rond... dan moet je daar niet op reageren. Ik kan en wil iemand niet verbieden om zijn hobby uit te oefenen, want 99 van de 100 mensen proberen gewoon een leuke foto te maken en die ene gek die er dan tussen zit... Daar moet ik dan gewoon maar niet aan denken en zorgen dat alles bedekt is wat bedekt moet zijn.
 
Geinige film die aansluit bij het onderwerp:

http://www.zone5300.nl/special/iffr2010/films/dogtooth/#entry900
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top