Daar ga je dan bijna....

marina

New Member
Nou we worden soms wel wat sentimenteel hoor. Zit hier met keihard Blof op en dat is toch wel nostalgisch toch? Dan realiseer ik me opeens de afstand en dat ik niet zomaar even terug kan om naar mijn opa en oma te gaan.....
Ben dus opeens wat NL muziek aan het kopen zodat ik dat daar uit de boxen kan blasten als ik straks in Perth zit.
Ben druk aan het pakken en mijn favoriete spul voor mijn haar aan het inslaan (stel je voor haha)
Wel rigoreus aan het weggooien, want ja, je hebt maar 80 kg (?!) die je mee kunt nemen. Elke dag doe ik wel iets.... wel of niet meenemen?  zal ik nog gauw effe dat kopen, dit kopen? Zouden ze dat wel hebben? NL leesboekjes voor de kinderen... enz.
Ergens is het belachelijk want uiteindelijk begin je een nieuw leven en je moet je gewoon maar aanpassen. Uiteindelijk overleven mensen daar ook wel zonder poffertjes pan..... haha. En als ik zo de topics eens lees gaan de recepten voor ontbijtkoek ook al de ronde....
Opeens voel je dat je je toch een beetje probeert vast te houden aan het vertrouwde....
Zou dat gewoon zijn als je vertrekt? Waarschijnlijk omdat je gewoon niet helemaal weet hoe het zal gaan. Je probeert toch een beetje van jezelf mee te nemen....

De oudste heeft vandaag verteld op school dat we de 15e gaan als alles meezit.... Nou het afscheidsfeest is al georganiseerd en van mijn werk heb ik de 29e een afscheidsetentje.
Nu zit hij een tekening te maken voor de juffrouw (hij zit in groep 3) want tja:

[move]ik gaa naar ostraalieju, ik zal ju misen![/move]
 
Dan is hier de tip: www.shareaza.com daar pluk je, met als smoes dat het daar niet te koop is, fijn nederlandstalige plaatjes vanaf. En natuurlijk de looiigste dingen in je handbagage, die wegen ze meestal niet. Nog een tip: Toen ik op stage ging naar Curacao had ik precies 20kg afgewogen, zegt die lieverd aan de balie "ach joh, daar doen we meestal niet zo moeilijk over". Volgende keer neem ik dingen die van secundair belang zijn apart ingepakt mee, doen ze dat keer wel lastig over de kilo's dan geef ik ze af aan een achterblijver, mogen ze mee dan gaan ze mee.
 
Oh dank je!
Ik kan overigens nog 20 kilo bijkrijgen. Zodra (ik dus hopelijk op 1 december) mijn visa binnen heb kan ik nog 20 kg extra bijkrijgen bij singapore airlines. Moet dan alleen even een briefje schrijven met copie van visa. das bijelkaar dan 100 (!) kilo....
Ik hoop er daar toch wel mee te komen. Maarja je weet maar nooit. Mensen geven nog allerlei afscheidskadoos.... moet natuurlijk wel mee he!
 
[quote author=marina link=topic=3110.msg35611#msg35611 date=1131561081]
Maarja je weet maar nooit. Mensen geven nog allerlei afscheidskadoos.... moet natuurlijk wel mee he!

[/quote]


Hmmm, die briefjes van 100 $ wegen toch niet zo veel. :-D
 
haha ja das een idee; jullie komen er niet in de 3e zonder briefje van 100`!!! haha
 
Twee quotes die het allemaal zeggen!!
[quote author=marina link=topic=3110.msg35605#msg35605 date=1131557212]
Opeens voel je dat je je toch een beetje probeert vast te houden aan het vertrouwde....
Zou dat gewoon zijn als je vertrekt? Waarschijnlijk omdat je gewoon niet helemaal weet hoe het zal gaan. Je probeert toch een beetje van jezelf mee te nemen....[/quote]

En...
Ergens is het belachelijk want uiteindelijk begin je een nieuw leven en je moet je gewoon maar aanpassen. Uiteindelijk overleven mensen daar ook wel zonder poffertjes pan........

Ik vind ze heel gepast en gevat, Marina.
Ze geven wel aan waar waarschijnlijk de meeste van ons mee (zullen) zitten.
Maar voor dat je het weet, zit je weer met een zolder vol met Australische spullen waar je eigenlijk geen raad me weet en dus maar weer eens een garagesale organiseerd om zodoende meer ruimte te creëren zodat je de lege ruimte weer op kan vullen.
Typisch!! :wink:

Desalniettemin, niettegenoverstaand, bovendien, we wensen je toch sterkte toe :up:

Rene
 
Hi Marina,

Sentimenteel en ook nog een beetje aan het oude vertrouwde vasthouden is volgens mij heel normaal. Zonder met iets vertrouwds aan iets nieuws te beginnen, lijkt mij best moeilijk.
Vroeger  :-D, toen ik voor het eerst ging logeren, nam ik altijd m'n beertje mee. Het enige vertrouwde dat ik bij me had. Samen konden we de hele wereld aan. Als je "ouder" wordt (jemig hoor mij nou :p, zo oud zijn we toch nog niet :wink:) heb je hetzelfde gevoel. Alleen ga je niet met een beer(tje) in de hand overal naar toe. Ieder heeft zo z'n eigen manier om een stukje "oud en vertrouwd" mee te nemen.

Ik denk dat je dat, bewust of onbewust, wel nodig hebt om aan iets nieuws (semi-onbekend) te beginnen.
En in dit geval vind ik dat je niet zomaar je "achtergrond" moet laten vallen/ de rug toe moet keren. Het is toch een deel van je leven. Betekent nog niet dat je alle "Nederlandse markten, feestjes, etc. af moet gaan en de hele dag "Frans Bauer" (no offence :wink:) moet gaan draaien.
Grappige is wel dat we elkaar in het "nieuwe land" toch weer gaan opzoeken. Hoezo kliekvorming?!

En dan het "achter laten" van je spullen. Tja, als ik kijk naar die paar verhuizingen die ik achter de rug heb... Ik probeer ook steeds spullen toch maar weg te geven of gewoon weg te doen, zodat ik alleen het "nodige" meeneem. En wat Rene al zei:

[quote author=Rene-L link=topic=3110.msg35673#msg35673 date=1131608137]
Maar voor dat je het weet, zit je weer met een zolder vol met Australische spullen waar je eigenlijk geen raad me weet en dus maar weer eens een garagesale organiseerd om zodoende meer ruimte te creëren zodat je de lege ruimte weer op kan vullen.
[/quote]

Inderdaad, voor je het weet...

Ik wens jullie in iedergeval veel succes met de keuzes van het wel en niet meenemen.
En sentimenteel mag, hoor :wink:.

Groetjes,
Mel
 
Thanks voor de bemoedigende woorden!

FRANS BAUER NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEJJJ!!!!! Jakkes, dat soort NL talig hoef ik niet hoor (weer een beetje minder in te pakken haha!)
Nee, BLof gaat nog net...!! haha
 
Back
Top