Angeline
Member
Hé iedereen!
Na zo'n jaartje in stilte mee te lezen op het forum en alleen hier en daar eens een antwoordje te posten, denk ik dat dit het moment is om mij eens voor te stellen...
Ik ben Angeline, 35 jaar, Vroedvrouw. Ik ben Belgisch, woon in Elversele, dat is tussenin Gent en Antwerpen en ben van 2002 tot 2007 in het Nederlandse Limburg woon- en werkachtig geweest als Zelfstandige Vroedvrouw.
Op reis in Ierland ben ik door het (gelukkig!!!) lot getroffen: ik heb er mijn vriend (Paul) ontmoet. Een ontzettend fijne Ierse man die al dertien jaar in Sydney woont. Na wat overleg van weerszijden is onze keuze op Australië gevallen om een start te maken in het samen-oud-worden: hier zitten we met een serieuze taalbarriere voor hem en in Ierland zitten we met de gevolgen van de economische recessie voor zijn beroep; Paul is Carpenter en mijn beroep is overal wel gewild.
Dus in tegenstelling tot velen hier is mijn emigratie naar Ozz niet zozeer een invulling van een langgekoesterd verlangen naar het land... Ik 'kende' (lees: wist dat het land bestond) Ozz van de serie 'The Flying Doctors'. Natuurlijk heb ik me in de afgelopen tijd serieus verdiept in mijn toekomstig land en ik moet eerlijk zeggen: 'k heb het er maar mee getroffen!! Er zijn slechtere oorden om te leven :wink: (Al zeg ik er ook eerlijk bij dat, als Paul op de Noordpool of de maan zou leven, ik er ook niet lang zou over moeten nadenken om daarheen te gaan...)
Ik ga voor een 175 Skilled Independant Visa (ik ga er hier niet verder op in, want ik denk dat het verloop hiervan beter past in de LaStVaZa). Na wat wikken en wegen hebben wij voor deze optie gekozen. Ook al zijn we geen pubers meer en zijn we heel zeker van elkaar, toch weet een mens nooit hoe het leven loopt en om te gaan op basis van mijn eigen vaardigheden, leek ons de wellicht 'langere', maar toch wel minst belastende weg op onze relatie. Met dat laatste bedoel ik eigenlijk gewoon dat er op deze basis geen extra druk op onze relatie komt te staan.
De reden dat ik mij voorstel: ik lees, zoals gezegd, al langer mee op het forum en ik merk dat ik uit de anonimiteit wil treden... Gewoon om iedereen die hier ooit een vraag of antwoord gepost heeft (zij het dan niet aan mij gericht) eens te bedanken!
Het heeft mij in elk geval vaak bemoedigd, gerustgesteld en ja, soms ook getroost in mijn (toch wel eenzaam) weggetje...
Dus alvast bedankt voor dit forum en jullie aller bijdrage hieraan!
Groetjes, Angeline.
Na zo'n jaartje in stilte mee te lezen op het forum en alleen hier en daar eens een antwoordje te posten, denk ik dat dit het moment is om mij eens voor te stellen...
Ik ben Angeline, 35 jaar, Vroedvrouw. Ik ben Belgisch, woon in Elversele, dat is tussenin Gent en Antwerpen en ben van 2002 tot 2007 in het Nederlandse Limburg woon- en werkachtig geweest als Zelfstandige Vroedvrouw.
Op reis in Ierland ben ik door het (gelukkig!!!) lot getroffen: ik heb er mijn vriend (Paul) ontmoet. Een ontzettend fijne Ierse man die al dertien jaar in Sydney woont. Na wat overleg van weerszijden is onze keuze op Australië gevallen om een start te maken in het samen-oud-worden: hier zitten we met een serieuze taalbarriere voor hem en in Ierland zitten we met de gevolgen van de economische recessie voor zijn beroep; Paul is Carpenter en mijn beroep is overal wel gewild.
Dus in tegenstelling tot velen hier is mijn emigratie naar Ozz niet zozeer een invulling van een langgekoesterd verlangen naar het land... Ik 'kende' (lees: wist dat het land bestond) Ozz van de serie 'The Flying Doctors'. Natuurlijk heb ik me in de afgelopen tijd serieus verdiept in mijn toekomstig land en ik moet eerlijk zeggen: 'k heb het er maar mee getroffen!! Er zijn slechtere oorden om te leven :wink: (Al zeg ik er ook eerlijk bij dat, als Paul op de Noordpool of de maan zou leven, ik er ook niet lang zou over moeten nadenken om daarheen te gaan...)
Ik ga voor een 175 Skilled Independant Visa (ik ga er hier niet verder op in, want ik denk dat het verloop hiervan beter past in de LaStVaZa). Na wat wikken en wegen hebben wij voor deze optie gekozen. Ook al zijn we geen pubers meer en zijn we heel zeker van elkaar, toch weet een mens nooit hoe het leven loopt en om te gaan op basis van mijn eigen vaardigheden, leek ons de wellicht 'langere', maar toch wel minst belastende weg op onze relatie. Met dat laatste bedoel ik eigenlijk gewoon dat er op deze basis geen extra druk op onze relatie komt te staan.
De reden dat ik mij voorstel: ik lees, zoals gezegd, al langer mee op het forum en ik merk dat ik uit de anonimiteit wil treden... Gewoon om iedereen die hier ooit een vraag of antwoord gepost heeft (zij het dan niet aan mij gericht) eens te bedanken!
Het heeft mij in elk geval vaak bemoedigd, gerustgesteld en ja, soms ook getroost in mijn (toch wel eenzaam) weggetje...
Dus alvast bedankt voor dit forum en jullie aller bijdrage hieraan!
Groetjes, Angeline.
