heidi76
Member
Hoi allemaal,
Na lang wikken en wegen heb ik dan toch eindelijk besloten om mijn plannen op tafel te gooien en het mijn ouders te vertellen.
Ik ben heel veel op xpdite maar ik zal hier nog even melden wie we zijn
Dat zijn Heidi(33),Darren(41), Kevin(5) en Jeremy(2). Zoals jullie allemaal weten is Darren hier de aussie guy, overigens wel met nederlandse ouders die in '59 zijn geemigreerd. Zowel hij als Kevin hebben al een australisch paspoort en voor Jeremy hebben we de papieren klaar liggen om naar de australische ambassade te brengen.
Het vertellen verliep niet helemaal van een leien dakje want mijn moeder was helemaal over de toeren maar dat was ze eigenlijk al voordat ik het vertelde. Dat nieuws van mij was de druppel denk ik dus ik laat haar maar even van de schrik bekomen. Hopelijk komt ze deze week uit zichzelf hierheen.
Mijn vader daarentegen was wel heel rustig; hij reageerde gelijk met;'het is jullie leven, jullie keus en vroeg al hoeveel een ticket kostte enz. Hij was in ieder geval blij dat het niks te maken had met ziektes enz.
Ik was vorige week al begonnen met een map kopen voor alle benodigde paperassen en heb intussen al wel mijn visumaanvraagformulier ingevuld. Die ligt al een jaar klaar. Heb intussen ook al mijn verhaaltje op papier gezet over hoe wij elkaar hebben leren kennen 12,5 jaar geleden. Mijn man moet dus ook dit verhaaltje schrijven. Zijn sponsorformulier is al wel ingevuld dus nu kan ik 3 formulieren 888 uitprinten en naar australie sturen met een lijstje met data want mijn schoonfamilie is nogal vergeetachtig als het op data uitkomt. Kan ik gelijk een cd opsturen met foto's van de kinderen. Dit doe ik pas na zondag want ik wil eerst nog een keer met mijn moeder praten. Ik ging daar gisteren ook niet weg met een gevoel van opluchting. Ik voelde me eigenlijk zwaar kl*te, om het maar even oneerbiedig te zeggen.
Maar goed, ik ga een dezer dagen even naar het gemeentehuis om een paar gecertificeerde kopieen te laten maken en een huwelijksakte op te vragen. Tussendoor ga ik even van boven tot onderen door het huisvoor een frisse look. Heb wel besloten geen 100-den euros meer te besteden want dit zie je op zo'n korte termijn toch niet terug in de verkoopprijs. denk ik.
Met andere woorden; Er zit schot in de zaak!
Groejes Heidi
Na lang wikken en wegen heb ik dan toch eindelijk besloten om mijn plannen op tafel te gooien en het mijn ouders te vertellen.
Ik ben heel veel op xpdite maar ik zal hier nog even melden wie we zijn
Dat zijn Heidi(33),Darren(41), Kevin(5) en Jeremy(2). Zoals jullie allemaal weten is Darren hier de aussie guy, overigens wel met nederlandse ouders die in '59 zijn geemigreerd. Zowel hij als Kevin hebben al een australisch paspoort en voor Jeremy hebben we de papieren klaar liggen om naar de australische ambassade te brengen.
Het vertellen verliep niet helemaal van een leien dakje want mijn moeder was helemaal over de toeren maar dat was ze eigenlijk al voordat ik het vertelde. Dat nieuws van mij was de druppel denk ik dus ik laat haar maar even van de schrik bekomen. Hopelijk komt ze deze week uit zichzelf hierheen.
Mijn vader daarentegen was wel heel rustig; hij reageerde gelijk met;'het is jullie leven, jullie keus en vroeg al hoeveel een ticket kostte enz. Hij was in ieder geval blij dat het niks te maken had met ziektes enz.
Ik was vorige week al begonnen met een map kopen voor alle benodigde paperassen en heb intussen al wel mijn visumaanvraagformulier ingevuld. Die ligt al een jaar klaar. Heb intussen ook al mijn verhaaltje op papier gezet over hoe wij elkaar hebben leren kennen 12,5 jaar geleden. Mijn man moet dus ook dit verhaaltje schrijven. Zijn sponsorformulier is al wel ingevuld dus nu kan ik 3 formulieren 888 uitprinten en naar australie sturen met een lijstje met data want mijn schoonfamilie is nogal vergeetachtig als het op data uitkomt. Kan ik gelijk een cd opsturen met foto's van de kinderen. Dit doe ik pas na zondag want ik wil eerst nog een keer met mijn moeder praten. Ik ging daar gisteren ook niet weg met een gevoel van opluchting. Ik voelde me eigenlijk zwaar kl*te, om het maar even oneerbiedig te zeggen.
Maar goed, ik ga een dezer dagen even naar het gemeentehuis om een paar gecertificeerde kopieen te laten maken en een huwelijksakte op te vragen. Tussendoor ga ik even van boven tot onderen door het huisvoor een frisse look. Heb wel besloten geen 100-den euros meer te besteden want dit zie je op zo'n korte termijn toch niet terug in de verkoopprijs. denk ik.
Met andere woorden; Er zit schot in de zaak!
Groejes Heidi
