TessenEmil
XPdite Sponsor
Na een lange tijd wikken en wegen is dan toch eindelijk de spreekwoordelijke "kogel" door de kerk! Jaren van dromen en confabuleren begint vorm te krijgen.... Yes de EOI is verzonden!
Laten we beginnen bij het begin, nee... ik hoor jullie denken en het is dus niet de tijd waarin ik nog in mijn pampertjes rondliep. Het gaat meer om de tijd, voor sommige de beste tijd van hun leven, dat rond de 20 was en als jonge man besloot eens Nieuw Zeeland en Australië te gaan ontdekken. Onmiddellijk had ik het virus te pakken en was op slag verliefd op down under. Eenmaal terug in Nederland is het in de krochten van mijn hersenen het vlammetje blijven hangen (wellicht een eigenschap wat een goed virus ook heeft). Na enige tijd kwam ik een gelijkgestemde vrouw tegen en werd het vlammetje een waar vuur en werd ik "wij". Een beurs of twee verder en dat vuur was zowaar een bosbrand geworden. Nu blijkt het dat vuurtjes en bosbranden niet heel geliefd zijn daar op het zuidelijk halfrond en zullen we dus echt moeten aantonen dat wij doe moeite waard om daar ons te mogen vestigen. Zoals waarschijnlijk bij iedereen het geval, Google is your best friend beside your dog or cat, begint het met zoeken op internet met de ingewonnen info van de emigratiebeurs.
Het enthousiasme dat onze beroepen op de lijst stonden van vuurtjes die welkom zijn was een waar lichtpuntje, dus daar kon wel een dansje om gemaakt worden. Ok, nu dus uitzoeken wat we allemaal moeten doen om de grote stap en avontuur aan te gaan. BAM, hallo bureaucratie die als een soort Berlijnse muur om het land heen is gebouwd. Blijkt het toch zeer lastig om als psychiatrisch verpleegkundige daar ff heen te gaan om te werken... Je zou denken dat een land graag hoogopgeleide Nederlandse verpleegkundige wil hebben. Niet dus, willen bij deze ook naar het draadje van het AHPRA miserie verwijzen! Na deze teleurstelling zijn we alle andere mogelijkheden gaan onderzoeken en een spaarplan te maken om de bridging course te kunnen doen.
IELTS academic... ga hier geen woorden aan vuil maken, maar het is een essentiële stap die je altijd moet maken en er zijn draadjes genoeg over
De tijd vorderde en na wat gemail kreeg ik een aanbod om in Nieuw Zeeland te komen werken als verpleegkundige. Hier blijkt de muur wat lager gemaakt te zijn en mogen we daar komen om ons te gaan vestigen en er te werken in ons eigen beroep. Geweldig aanbod en we zijn super blij ermee, toch dachten wij "eerst zien dan geloven". Maar na een aantal malen contact te hebben gehad met een potentiële werkgever bleek nu toch echt de droom werkelijkheid te worden, kippenvel. Op het moment dat ik dit aan schrijven ben is het contract verzonden naar ons en kan ik komen werken als Registered Nurse. Mijn meissie gaat de eerste tijd lekker engels oefenen en een talencursus volgen om haar engels te verbeteren en zo het beroep beter op termijn te kunnen uitoefenen.
Na het aanmaken van een account bij immigration, de EOI ingediend te hebben is het nu wachten op een invitation to apply of welke documenten ze nog van ons willen hebben. Hoewel het XPdite forum en de ontzettend mooie mensen ons veel hebben geleerd hebben over het "proces", wat iedereen ingaat als ze gaan/willen gaan emigreren richting "Australië", willen wij toch stiekempjes de hint geven om een draadje erbij maken wat niet gaat over Australië, maar Nieuw Zeeland. Voor ons een land waar wij, gezien onze professionele achtergrond, met wat meer gemak naar toe kunnen. (Voor inhoudelijke vragen, PM please!).
Voor ons zeker geen straf, het land heeft veel te bieden en wij denken dat dit zo heeft moeten lopen zoals het gegaan is. Het lot en leven brengt ons naar een land waar we met veel plezier op vakantie zijn geweest! en dus ruilen we het green & yellow shirt in voor pristine black & white, go All blacks!
We'll keep you posted...
Laten we beginnen bij het begin, nee... ik hoor jullie denken en het is dus niet de tijd waarin ik nog in mijn pampertjes rondliep. Het gaat meer om de tijd, voor sommige de beste tijd van hun leven, dat rond de 20 was en als jonge man besloot eens Nieuw Zeeland en Australië te gaan ontdekken. Onmiddellijk had ik het virus te pakken en was op slag verliefd op down under. Eenmaal terug in Nederland is het in de krochten van mijn hersenen het vlammetje blijven hangen (wellicht een eigenschap wat een goed virus ook heeft). Na enige tijd kwam ik een gelijkgestemde vrouw tegen en werd het vlammetje een waar vuur en werd ik "wij". Een beurs of twee verder en dat vuur was zowaar een bosbrand geworden. Nu blijkt het dat vuurtjes en bosbranden niet heel geliefd zijn daar op het zuidelijk halfrond en zullen we dus echt moeten aantonen dat wij doe moeite waard om daar ons te mogen vestigen. Zoals waarschijnlijk bij iedereen het geval, Google is your best friend beside your dog or cat, begint het met zoeken op internet met de ingewonnen info van de emigratiebeurs.
Het enthousiasme dat onze beroepen op de lijst stonden van vuurtjes die welkom zijn was een waar lichtpuntje, dus daar kon wel een dansje om gemaakt worden. Ok, nu dus uitzoeken wat we allemaal moeten doen om de grote stap en avontuur aan te gaan. BAM, hallo bureaucratie die als een soort Berlijnse muur om het land heen is gebouwd. Blijkt het toch zeer lastig om als psychiatrisch verpleegkundige daar ff heen te gaan om te werken... Je zou denken dat een land graag hoogopgeleide Nederlandse verpleegkundige wil hebben. Niet dus, willen bij deze ook naar het draadje van het AHPRA miserie verwijzen! Na deze teleurstelling zijn we alle andere mogelijkheden gaan onderzoeken en een spaarplan te maken om de bridging course te kunnen doen.
IELTS academic... ga hier geen woorden aan vuil maken, maar het is een essentiële stap die je altijd moet maken en er zijn draadjes genoeg over
De tijd vorderde en na wat gemail kreeg ik een aanbod om in Nieuw Zeeland te komen werken als verpleegkundige. Hier blijkt de muur wat lager gemaakt te zijn en mogen we daar komen om ons te gaan vestigen en er te werken in ons eigen beroep. Geweldig aanbod en we zijn super blij ermee, toch dachten wij "eerst zien dan geloven". Maar na een aantal malen contact te hebben gehad met een potentiële werkgever bleek nu toch echt de droom werkelijkheid te worden, kippenvel. Op het moment dat ik dit aan schrijven ben is het contract verzonden naar ons en kan ik komen werken als Registered Nurse. Mijn meissie gaat de eerste tijd lekker engels oefenen en een talencursus volgen om haar engels te verbeteren en zo het beroep beter op termijn te kunnen uitoefenen.
Na het aanmaken van een account bij immigration, de EOI ingediend te hebben is het nu wachten op een invitation to apply of welke documenten ze nog van ons willen hebben. Hoewel het XPdite forum en de ontzettend mooie mensen ons veel hebben geleerd hebben over het "proces", wat iedereen ingaat als ze gaan/willen gaan emigreren richting "Australië", willen wij toch stiekempjes de hint geven om een draadje erbij maken wat niet gaat over Australië, maar Nieuw Zeeland. Voor ons een land waar wij, gezien onze professionele achtergrond, met wat meer gemak naar toe kunnen
. (Voor inhoudelijke vragen, PM please!).Voor ons zeker geen straf, het land heeft veel te bieden en wij denken dat dit zo heeft moeten lopen zoals het gegaan is. Het lot en leven brengt ons naar een land waar we met veel plezier op vakantie zijn geweest! en dus ruilen we het green & yellow shirt in voor pristine black & white, go All blacks
!We'll keep you posted...
