Die verdomde twijfel.....

KC

Member
Heidi heeft het al vele malen gevraagd maar heb er nooit echt een antwoord opgegeven: wat is onze beslissing.

Nou Heidi: de ene dag gaan we en de andere dag gaan we niet! Omdat mijn vrouw sowieso niet happy is met onze huidige woning hebben we die ondertussen wel een week of drie te koop staan (en ik moet zeggen: ondanks de vakantietijd loopt het storm met de bezichtigingen en zelfs een bod gehad maar dat was veel te laag dus afgewezen door ons). We hebben de beslissing uitgesteld tot het moment dat ons huis is verkocht.

Maar omdat dat moment al dichtbij is geweest begint het.... Hebben we wel zin in het opbouwen van een nieuw leven in Oz. We hebben het op dit moment goed (leuk banen en zo) dus waarom zouden we..... Tja, ik word volgende maand alweer 41 :? en dan ben ik niet meer zo aantrekkelijk voor de toch al zo moeilijke arbeidsmarkt in Oz. Je weet dat de eerste jaren in Oz moeilijk zullen zijn maar daarna verwacht je toch een Aussie relaxed leven te kunnen leiden en dus ga je er weer voor. En je denkt: wat is beter voor je dochter: hier blijven of naar Oz voor een meer outdoor leven..... En mijn vrouw is bang dat ik de heimwee niet aankan en wat als ik toch niet kan aarden Down Under.......

Ja ja, het is en blijft een moeilijke beslissing en wil de stap alleen wagen als we beide voor de volle (of meer) 100% achter deze beslissing staan.... Wordt dus vervolgd......

KC
 
Kan begrijpen dat het heel erg moeilijk is, en ik kan ook niet helpen...

Voor ons was het zo makkelijk omdat we zo jong zijn en geen kinderen hebben.

Eerlijk gezegd denk ik niet dat er zo heel veel belangrijke voordelen in Oz zijn, dus het hangt af van of jullie het avontuur aan willen! En het risico willen nemen ja....

Hoe zit het met onbetaald verlof of zo van je werk nemen? Of ben je dan eigenlijk verplicht om na een jaar of zo terug te gaan? (geen idee)

Wat doen jullie eigenlijk voor werk???
 
Ha KC!

Ja, dat lijkt me ook een lastige keuze waar je voor staat.
Je leeftijd kan een nadeel zijn, maar ook een voordeel; je hebt tenslotte al een goede baan en brengt de nodige ervaring met je mee!
Het is natuurlijk niet makkelijk om het leven dat je hier hebt opgebouwd vaarwel te zeggen en een heel onzekere tijd tegemoet te gaan, zeker als ouder.
In jouw situatie zou ik denk ik wel wat zekerheid willen hebben. Ideaal zou natuurlijk zijn als je vanuit hier een baan kan regelen in Australië...dat maakt de beslissing een stuk makkelijker denk ik. Maar dat zal niet meevallen. Maar goed, het gaat hier natuurlijk niet om wat ik wil. Het hangt er ook vanaf hoe graag je naar Australië wilt...

Nou ja, een beetje open deuren allemaal...
 
Hoi KC !

Ik denk wel dat het in elk geval zo is dat je altijd terug kunt naar Nederland als het leven in Australié je toch mocht tegenvallen !!

Het blijft "plussen en minnen" en ik ben bevooroordeeld en zou zeggen "ga ervoor!", maar dan spreek ik vanuit mijn gevoel !
 
Het lijkt me inderdaad moeilijk om in jullie situatie een beslissing te nemen.
Zoals in een reclamespot wordt gezegd: "Goede beslissingen hebben één ding met elkaar gemeen. Ze worden op het juiste moment genomen!".

Ik wens jullie veel wijsheid toe!
 
Aussielover said:
Hoi KC !

Ik denk wel dat het in elk geval zo is dat je altijd terug kunt naar Nederland als het leven in Australié je toch mocht tegenvallen !!

Het blijft "plussen en minnen" en ik ben bevooroordeeld en zou zeggen "ga ervoor!", maar dan spreek ik vanuit mijn gevoel !

Helemaal mee eens. En ik vind ook dat je het beste naar je gevoel kunt luisteren. Probeer je anders eens in te denken dat je hebt besloten om het gewoon te doen. En dan merk je vanzelf wel of er een stemmetje in je achterhoofd zegt: "Ik zou het toch maar niet doen! Blijf nou in Nederland!" Andersom kan het ook. Kijk waar jullie je het beste bij voelen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik zelf eerst wel even wennen moest aan het idee om zover weg te gaan. Genoeg redenen om het niet te doen. Maar dan, hier blijven? Tja een beetje avontuur is toch ook niet gek. :?

Ik ken de twijfels, maar voor ons is het anders omdat het om een driejarige promotie plek gaat. Daarna zien we wel weer, bovendien zijn we allbei rond de 25. Dus tijd zat! :wink:

Succes ermee!
 
hoi,

Ja ik was inderdaad erg benieuwd hoe het nou ging.
Maar inderdaad komt tijd komt raad.
Het is een grote beslissing in je leven die je niet zo maar maakt.
En die twijfels zijn heel begrijpelijk.
Alleen weet je waar ik bang voor bent, stel dat jullie besluiten om niet te gaan, dat je dan later denkt was ik toch maar gegaan en spijt hebt. Dat lijkt me vreselijk.
Maar denk er maar rustig overna en wat mij zeer heeft geholpen is om te denken dat het geen definitieve beslissing is, er gaat altijd weer een vliegtuig terug.
Maar zo lang jij nog een nederland zit wordt ik tenminste nog op de hoogte gehouden van mijn oude buurt, hahaha

Groetjes
 
ik kan me die twijfel goed voorstellen. Je komt er eigenlijk ook pas echt achter als je daar woont denk ik. Je kan de stap wagen en als het niet bevalt weer terug gaan. Wie weet willen jullie niet meer terug :D !
 
KC,

is het niet zo dat het beter is om spijt te hebben van een beslissing die je WEL hebt genomen dan van iets dat je niet hebt gedaan? bedenk dat als je het niet doet, een droom enorme proporties kan gaan aannemen en vaak geromantiseerd wordt. doe je het wel en lukt het niet, dan weet je in elk geval voor jezelf waarom het niet lukte en je weet dat je het GEPROBEERD hebt! all you can do is try!

good luck,

tanja
 
Hoi,
Voordat wij een beslissing maakten om een skilled visum aan te vragen hebben wij ook een discussie gehad met vragen als: wat willen we daar nou, wat maakt het daar beter dan hier, hoe gaat dat dan met werk vinden, wat als we toch terug willen??? enz.
Wij hebben (nog) geen kinderen, dus dat maakt het al makkelijker.
Wij hebben met elkaar afgesproken dat als we het visum hebben we kijken of we ons koophuis niet via een makelaar een jaar kunnen verhuren. Als we dan een jaar Down Under zijn geweest kunnen we kijken of het nog allemaal zo positief is als het nu lijkt! Is het niets kunnen we weer terug naar ons huis en moeten we hier weer een baan zoeken.(ja, wat je dan krijgt weet niemand, maar ik ben al 2 keer wegens reorganisatie ergens weg moeten gaan, dat zou zomaar weer kunnen gebeuren..). Misschien is vehuur van je huis een optie?
Niemand kan je hier echt mee helpen, want het is jullie keuze, maar ik zou zeggen ga de uitdaging aan, en bouw wat reserves in zodat je iets makkelijker je weg weer terug kunt vinden als het niet mocht werken!
Heel veel succes!
 
Heimwee lijkt mij het moeilijkste, maar toch wil ik die stap gewoon wagen. Ik heb een hele hechte band met mijn ouders en ik ga ze zeker missen maar ik heb erg het gevoel dat ik dit gewoon eens moet proberen. Mijn man is weggegaan uit Oz met de bedoeling in Europa rond te reizen. Hij heeft Oz achtergelaten om hier met mij te wonen. Ik zeg niet dat ik het dan meteen ook moet kunnen, maar ik wil het op z'n minst proberen. Mijn man en ik zijn allebei 30 en we hebben twee kleine kinderen (3 en 1 jaar). Ik moet zeggen dat ik juist voor hen zoiets heb van: Doe het nu maar, het wordt alleen maar moeilijker om te emigreren wanneer ze ouder zijn...

Groeten,

Claire
 
KC said:
Heidi heeft het al vele malen gevraagd maar heb er nooit echt een antwoord opgegeven: wat is onze beslissing.

Nou Heidi: de ene dag gaan we en de andere dag gaan we niet! Omdat mijn vrouw sowieso niet happy is met onze huidige woning hebben we die ondertussen wel een week of drie te koop staan (en ik moet zeggen: ondanks de vakantietijd loopt het storm met de bezichtigingen en zelfs een bod gehad maar dat was veel te laag dus afgewezen door ons). We hebben de beslissing uitgesteld tot het moment dat ons huis is verkocht.

Maar omdat dat moment al dichtbij is geweest begint het.... Hebben we wel zin in het opbouwen van een nieuw leven in Oz. We hebben het op dit moment goed (leuk banen en zo) dus waarom zouden we..... Tja, ik word volgende maand alweer 41 :? en dan ben ik niet meer zo aantrekkelijk voor de toch al zo moeilijke arbeidsmarkt in Oz. Je weet dat de eerste jaren in Oz moeilijk zullen zijn maar daarna verwacht je toch een Aussie relaxed leven te kunnen leiden en dus ga je er weer voor. En je denkt: wat is beter voor je dochter: hier blijven of naar Oz voor een meer outdoor leven..... En mijn vrouw is bang dat ik de heimwee niet aankan en wat als ik toch niet kan aarden Down Under.......

Ja ja, het is en blijft een moeilijke beslissing en wil de stap alleen wagen als we beide voor de volle (of meer) 100% achter deze beslissing staan.... Wordt dus vervolgd......

KC

Hoi,

Ik begrijp heel goed dat het een moeilijke beslissing is!
Wij hebben er jaren over gedaan. Ron is 40 en ik wordt het volgende week. Wij hebben allebei een goede baan en we hadden een heel mooi huis. Onze kinderen zijn 5 en 7. Voor ons is het een droom die we al 12 jaar koesteren. Nu gaan we van het standpunt uit; je kunt beter spijt hebben van de dingen die je wel gedaan hebt dan van de dingen die je niet gedaan hebt. Wij vertrekken over drie weken en we gaan ervan uit dat het gaat lukken. Mocht echter over een paar jaar blijken dat het toch tegen valt, dan was het toch een schitterend avontuur. Zelf denk ik dat als je bijv. onbetaald verlof krijgt, je als je heimwee krijgt sneller geneigd bent om terug naar Nederland te gaan, dan dat je opnieuw moet gaan solliciteren.
Veel succes met je beslissing.

Gabriëlle
 
Lastig hoor KC. Ben zelf 39 geworden en heb al drie maanden de aanvraag voor een aussie-paspoort (ben daar geboren :) in huis. Bovendien 3 kinderen van 9, 7 en 3... een vrouw die bang is haar familie te missen. Toch gaat het momenteel steeds meer kriebelen. In 2000 ben ik 8 weken in Australië op wereldreis geweest en heb daar mijn familie bezocht. Dat was toch niet allemaal rozengeur en maneschijn. Kortom ik kan je twijfels heel goed voorstellen.
 
Mrs.P said:
Heimwee lijkt mij het moeilijkste, maar toch wil ik die stap gewoon wagen. Ik heb een hele hechte band met mijn ouders en ik ga ze zeker missen maar ik heb erg het gevoel dat ik dit gewoon eens moet proberen. Mijn man is weggegaan uit Oz met de bedoeling in Europa rond te reizen. Hij heeft Oz achtergelaten om hier met mij te wonen. Ik zeg niet dat ik het dan meteen ook moet kunnen, maar ik wil het op z'n minst proberen. Mijn man en ik zijn allebei 30 en we hebben twee kleine kinderen (3 en 1 jaar). Ik moet zeggen dat ik juist voor hen zoiets heb van: Doe het nu maar, het wordt alleen maar moeilijker om te emigreren wanneer ze ouder zijn...

Groeten,

Claire
hallo claire dit is een vraagje van ed en hanneke ook wij gaan mogelijk die kant op met 2 kliene kinderen en ik ben zeer benieuwd hoe het daar zal zijn wij zijn ook begin 30 en de kinderen zijn 3 en 3maanden ,ook hebben wij huisdieren ken je iemand die evt ook zijn beestjes mee heeft genomen/???? het is maar een vraagje .ed is dus al voor zijn werk daar geweest en nu is het zo dat hij daar hoogst waarschijnljk kan gaan werken in geelong. ik hoop op een berichtje terug van je groetjes ed en hannneke
 
Helemaal mee eens,je krijgt spijt van de dingen die je NIET doet!
Acheraf denk je...hadik maar.....en dat ik ook zonde,dan liever proberen,je kan altijd terug.
Ik was 13 toen ik met mijn ouders naar Vanuatu emigreerde maar door omstandigeheden zijn we via Fiji en Nieuw Zeeland weer terug gekomen in Nl.
Voor mij en mijn broer was het een geweldige ervaring,wij kunnen nu vergelijken en willen echt niet hier blijven!
Mijn ouders wonen nu in Indonesie(familie woont daar).Inmiddels heb ik een dochter van 7 en krijg gewoon koude rillingen als ik denk dat zij hier zou moeten opgroeien,diy land is zo verziekt.
Dus wij doen nu ons best om binnen 4 jaar hier definitief weg te zijn.
Ik hoop dat het jullie zal lukken om de knoop door te hakken!Clair.
 
Wat klinkt het bekend al die twijfel!

Wij zijn ook nog steeds aan het twijfelen. Hebben 3 kinderen van 5,3 en 4 maanden. Het moeilijkst vind ik het achterlaten van ouders en vrienden. Maar op dit moment denk ik aan de in dit topic al gemelde Better regret the things you did than the thing uou didn't do. Als je het niet redt bijvoorbeeld vanwege heimwee. Ga je weer terug. Je hebt geprobeerd, een illusie armer weliswaar maar je hebt het geprobeerd.
 
Hoi allemaal!

even voor jullie info....dit is al een redelijk oud berichtje, KC heeft inmiddels de knoop doorgehakt, geloof dat ze in de buurt van brisbane zitten...... :up:

Gr. SAb
 
Ja hoor, we zitten hier lekker het zonnige en warme Queensland! En als ik mijn berichtjes zo terug lees begrijp ik heeeeeeeeeeeeelemaal niet waarom ik zo heb lopen twijfelen. Het helpt natuurlijk wel dat ik hier zo snel werk heb gevonden en dat mijn nieuwe collega's blij met mij zijn.

En met mijn 'heimwee' valt het tot nu toe reuze mee. Ik mis vooral mijn moeder en het liefst zou ik wel elke week even bij haar op de koffie willen gaan. Maar ja, dat gaat helaas niet. Mijn moeder mist vooral haar kleindochter heel erg, heeft daar nog steeds veel moeite mee. Gelukkig maakt de telefoon en de webcam het een piepklein beetje goed!

KC
 
Back
Top