effe voorstellen

heidi76

heidi76

Member
Hallo allemaal,

Ik zal me even voorstellen, Ik ben Heidi(32, doktersassistente in  opleiding)getrouwd met Darren(40, int. chauffeur) We hebben 2 kinderen: Kevin, 4 jaar en gaat naar de kleuterschool en Jeremy 14 maanden.

Mijn man Darren is geboren en getogen in Melbourne Australie en voor vakantie naar Nederland gekomen op zijn 23e. Hij is nu 17 jaar in Nederland. Ik ben zelf in keer met een WHV naar Australie geweest toen ik 22 was. Dat was helaas geen succes door heimwee. Zijn ouders zijn nederlands en momenteel op vakantie bij ons in huis.

Mijn man wil nog steeds terug naar "huis"omdat hij denkt dat het er voor de kinderen beter is.

Mijn man heeft een dual citizenship(ned/aus) en kevin heeft ook 2 paspoorten.
Voor Jeremy hebben we de papieren inmiddels in huis dus dat gaat binnenkort ook gebeuren.
Voor mij zal het geen probleem zijn om een partnervisum te krijgen(volgens het bureau Visa4U).
Ik heb alleen nog te veel twijfels vanwege mijn vorige ervaring, al was ik toen net pas onder moeders vleugels vandaan. Nu ben ik 10 jaar ouder en heb ik 2 kinderen.
Ik kijk heel veel op de site van realestate.com.au om huizen te kijken in australie maar we zullen toch de eerste tijd bij mijn schoonouders bivakeren. Het zijn schatten van mensen maar je hebt toch niet echt een plekje voor je zelf. Ook ben ik nu bezig om mijn diploma's te legaliseren bij de IB groep. Ik hoop dat daar iets positiefs uit komt. Anders moet ik daar helemaal opnieuw beginnen of ongeschoold werk gaan doen.

Dit was het even voor nu.
 
Hoi Heidi!

Over heimwee; garanties heb je nooit, maar je bent inmiddels wel een beetje anders dan 10 jaar geleden, plus je gaat met je partner, dat maakt ook uit - denk ik.

Ben benieuwd, keep us posted!

Ireen :)
 
Hoi Heidi,

Wat heimwee betreft kan ik je het volgende vertellen. Ik ben ook altijd heel erg close met mijn familie geweest. Toen mijn man en ik 12 jaar geleden gingen samenwonen in een plaatsje een half uur rijden van mijn familie vandaag had ik giga veel heimwee. Maar in 12 jaar tijd ben ik ontzettend gegroeid en wordt je veel zelfstandiger.

Wij wonen nu sinds december in een suburb van Melbourne en het bevalt prima. Natuurlijk mis je je familie wel en heb ik soms mijn moeilijker momenten, maar al het andere maakt zoveel goed. De mensen zijn hier zoveel relaxter dan in Nederland. Ik zelf vind de scholen een verademing qua ruimte en programma. En ook door internet en al dat soort dingen is het nu veel makkelijker om contact te onderhouden.

Als je zelf een beetje sociaal ingesteld bent en bereid bij om aan dingen deel te nemen, levert je dat veel op. Ikzelf werk niet omdat ik dat niet te regelen vind met de oppas. Maar ik doe ontzettend veel op school, waardoor ik ontzettend veel leuke mensen heb ontmoet. Ook zijn zowel mijn man als ik betrokken bij de voetbal (soccer) van onze zoon en ook dit levert een leuke groep met mensen op.

Groetjes Lisette
 
Hoi Lisette,

Allereerst bedankt voor je reactie. In welke suburb van Melbourne wonen jullie.
Mijn schoonouders en -familie wonen in Ardeer (kort bij caroline springs, footscray, keilor, st. Albans)Dat zijn western suburbs.
Toen ik 22 was ging ik met een working holiday visum naar australie. Ik was toen al samen met mijn huidige man. Wij zaten destijds ook bij hen in huis. Mijn man is bij zijn neef aan het werk gegaan in williamstown als plasterer en ik kon geen werk vinden, alleen backpackersbaantjes. Ik heb een dag rond gelopen met een collectebus voor de dierenbescherming en ook heb ik 1 dag schoongemaakt in een motel/caravanpark tegen over onze straat. Je mag dan maximaal 3 maanden voor een werkgever werken en dat ik niet echt een goede kennismaking met het echte aussie-leven.  We gingen toen eigenlijk om te kijken of het mij wat leek om daar te wonen.
Nu zijn we 10 jaar,een huwelijk en 2 kinderen verder maar ik heb nog steeds mijn twijfels.
Ik denk dat je er wel tussenkomt als je kinderen op school hebt. Je ziet dan de ouders en je spreekt elkaar op het schoolplein.
Ook prive heb je meer afleiding. Je hebt toch de zorg voor de kinderen.
Hoe lang wonen jullie in australie??

Misschien komen we elkaar nog eens tegen als we er op vakantie zijn c.q wonen
Mijn neef woont er ook sinds juni 2006. Hij is daar voor een australische vestiging van Ernst&Young gaan werken.

Groetjes Heidi
 
[quote author=heidi76 link=topic=8882.msg118232#msg118232 date=1211702362]
voor vakantie naar Nederland gekomen op zijn 23e. Hij is nu 17 jaar in Nederland.
[/quote]

Hoi welkom op het forum en veel succes

Hier kun je tenminste spreken van een lange vakantie

Kees
 
hoi heidi,

wij wonen in aspendal dat is ten zuiden van melbourne richting frankston.

wij zijn hier in december 2007; dus bijna een half jaar geleden naartoe gegaan. mijn mans werk zit ook hier in australie dus hij kon een transfer maken. daardoor was het ook makkelijk om een visum te krijgen, want het werk regelde alles.

ja idd met kinderen maak je toch sneller contacten doordat je leuke dingen via hun school op sport kunt doen. kan me wel voorstellen hoor van je twijfels. maar ik heb altijd de instelling van liever spijt van iets waar je voor gegaan bent, dan spijt van had ik maar. als het hier niet werkt, kunnen we altijd weer terug.
 
Hoi Lisette,

Dit is de 2e keer dat ik deze mail schrijf. Ik denk dat ik vergeten ben om de mail te posten. Ik ben meteen verder gegaan met iets anders.
Deze mail maak ik iets korter want ik heb geen zin om het hele verhaal nog een keer te typen

Aspendal ken ìk niet maar het ligt ten zuiden van melbourne en dat is toch een aardig eindje van mijn schoonouders af.

Ik had nog een paar vraagjes: Hoe gingen jouw ouders/familie om met jullie vertrek.
Gaan jullie kinderen naar een openbare school of een private c.q internationale school en krijgen ze ook extra nederlands of engels les.

Als we al gaan zullen ze naar een regionale school gaan.

Als we gaan dan zullen mijn ouders het mijn vriend niet in dank af nemen. De vorige keer had ik het in detail geschreven maar nu zal ik het even in het kort doen. Mijn man is in ieder geval niet de ideale schoonzoon van mijn ouders. Ze hebben het nooit gezegd maar uit de vele steken onder water en commentaar op zijn/onze manier van leven blijkt wel dat ze liever iemand anders hadden gezien, dus ze zullen het ons niet echt makkelijk maken als we besluiten te gaan.

Ik hoop niet dat ik nieuwsgierig overkom maar ik vind het fijn om over zulke dingen te mailen/praten. Het is niet zomaar iets waarbij je over 1 nacht ijs gaat.
Alles bij elkaar is het een aardige kostenpost dus je gaat ook weer niet gelijk terug mocht het toch tegenvallen.

Groetjes Heidi
 
Hoi Heidi,

Ja het ligt idd een eindje weg van wat jij omschreef.

Mijn ouders en familie hadden het er natuurlijk best wel moeilijk mee en nog steeds wel. Maar iedereen zegt het is jouw leven en jouw geluk en als jullie denken daar het geluk te vinden, moeten jullie dat zeker doen. Gelukkig hebben mijn man en mijn ouders een hele goede band, dus kwalijk nemen doen ze hem niets. Maar ik denk dat ook voor jullie geldt, als je zelf het gevoel hebt hier gelukkiger te zijn, kies voor jezelf.

Onze kinderen gaan naar een regionale publieke school. Wij hebben hier bewust voor gekozen, omdat we wilde dat ze bij kinderen uit hun omgeving terecht kwamen ivm met elkaar spelen en afspreken en zo. Een goede beslissing geweest, want 2 jongens uit mijn zoontjes klas wonen in de straat, dus hij gaat regelmatig zelf bij ze langs. Wij hebben geen extra engelse les gedaan. Kinderen pikken zo snel dingen op. en het gaat ze heel goed af. mijn idee is ze leren het toch van te doen.

natuurlijk ben je niet te nieuwsgierig. ik weet hoe fijn het is als je alsvast wat informtie kan opdoen. idd het is niet zomaar een beslissing die je zo even maakt. wij hebben geluk dat het werk alles heeft geregeld qua kosten, dus dan is de beslissing ook wat makkelijker om eventueel terug te gaan, dan als je er zelf veel geld in hebt gestoken.

Groetjes Lisette
 
Hoi Lisette,

Ik heb het met mijn man nog regelmatig over gaan of niet gaan. In gedachten ben ik de zolder al aan het uitmesten wat mee moet of wat weg kan, en dat gaat ook met de rest. Neem ik de meubels mee of niet. Het scheelt in ieder geval een hoop ruimte in de container.

Hoe oud zijn jouw kinderen. Hoe ging de overgang van de nederlandse school naar een australische school. Konden ze in het zelfde jaar beginnen of moesten ze naar een lagere klas. Ik denk dat kevin die nu op de kleuterschool zit in australie ook op de kindergarten start. Ik denk dat het makkelijker is om nu te gaan nu ze klein zijn. Dan pikken ze dingen veel eerder op en hechten ze nog niet zo veel waarde aan vriendjes en vriendinnetjes.

Aankomende maandag gaan mijn schoonouders weer weg. Ik zal ze best missen want het ging heel goed hier. Ik had ze meer om me heen dan mijn man. Voor hem ging het werk gewoon door als chauffeur. Zelf werkte ik voor een uitzendbureau als magazijnmedewerker. Dat werk heb ik opgezegd toen hun hier kwamen. Ook omdat kevin ging inlopen op de kleuterschool vondik het makkelijker om thuis te zijn omdat je twee keer naar school moet per dag.
Jouw kinderen komen zeker tussen de middag niet thuis?

Ik laat het even hierbij want ik krijg bezoek

groetjes heidi
 
Hoi Heidi,

Ik had dat idd ook toen we het plan hadden. Wij hebben ervoor gekozen om alles mee te nemen. Is idd wel een prijzig plaatje. Maar alles opnieuw kopen is toch veel duurder. En we hadden nog goede spullen. Ook kregen we een groot gedeelte vergoed, moet ik er wel eerlijk bij zeggen.

onze dochter naomi is 9 en onze zoon yarno is 6. ja ze zijn in nederland begonnen in groep 6 en groep 3. en januari begon hier het nieuwe schooljaar en begonnen ze weer in groep 6 (hier is dat year 4) en groep 3 (dat is year 1). het is idd veel makkelijker als ze klein zijn. daarom hebben wij ook besloten om nu te gaan. gaan ze nog makkelijker mee. al was het afscheid best zwaar hoor. maar dat hoort erbij.

nee hier op school blijven de kinderen gewoon daar. op zich wel lekker hoor. als je zelf iets wilt plannen op een dag hoef je daar geen rekening mee te houden. ook als je wilt werken is dat makkelijker. er zijn best aardig wat banen voor schooltijden.
 
Hoi Lisette,

Ik denk dat ik nu weinig meer te vragen heb over het reilen en zeilen down under. Ik heb gisteren bericht gehad van de informatie beheer groep dat van de 3 diploma's maar 1 geldig is. Ik heb een kmbo administratie van 14 jaar geleden die is wel geldig. Ik heb een LOI cursus medisch receptioniste gevolgd maar die is niet WEB-erkend dus niet te legaliseren. Nou komt het mooiste; ik heb in 2003 een basisopleiding doktersassistente met goed gevolg afgesloten, maar dit was een opleiding zonder stage. Nu hebben ze van de IBgroep gebeld naar de NTI om de juiste persoon te zoeken om het diploma te verifieren. Dat is niet gelukt en nu blijkt dat me dit diploma ten onrechte is uitgereikt. Ik had namelijk mijn stagegedeelte niet afgerond. Dat hoorde niet eens bij de opleiding. Ik ben met deze opleiding begonnen omdat ik onvoldoende vooropleiding had om gelijk aan het officiele mbo diploma te beginnnen.
Nu na 3 jaar ben ik alsnog de officiele opleiding begonnen maar hier hoort een stage bij van minimaal 720 uur waarvan ik de helft er al op heb zitten. Ik denk dat ik deze opleiding niet meer afkrijg want de uiterlijke datum is 25 juli van dit jaar. Ik denk dat ze bij het NTI aardig in de war zijn met dat diploma
Toch maar even bellen komende week om te horen hoe de vork in de steel zit.


In welke plaats hebben jullie gewoond toen je nog in nederland was?
Wij wonen in Terborg, net onder de rook van Doetinchem.
Het is allemaal heel toevallig want de oma van mijn man heeft vroeger, voor mijn tijd, ook in Terborg gewoond. op een steenworpafstand van ons huis.
Ik vind het dan wel heel toevallig dat mijn man dan na zoveel jaar ook in Terborg woont.

Groetjes Heidi

een fijn weekend
 
Hoi Heidi,

Het zit maar raar in elkaar he dat wereldje van al die diploma's. Nu succes met al het uitzoekwerk.

Wij hebben in IJsselstein gewoont. Dat is in de provincie Utrecht, vlakbij de plaats Utrecht.

Groetjes Lisette
 
[quote author=heidi76 link=topic=8882.msg118486#msg118486 date=1212177772]


In welke plaats hebben jullie gewoond toen je nog in nederland was?
Wij wonen in Terborg, net onder de rook van Doetinchem.
Het is allemaal heel toevallig want de oma van mijn man heeft vroeger, voor mijn tijd, ook in Terborg gewoond. op een steenworpafstand van ons huis.
Ik vind het dan wel heel toevallig dat mijn man dan na zoveel jaar ook in Terborg woont.

Groetjes Heidi

een fijn weekend

[/quote]

Hey, mijn moeder is net samen gaan wonen in Doetinchem, bij haar vriend die daar een lijstemakerij heeft  :up: Ben nog wel eens in doetinchem de laatste tijd haha.
 
Hoi Cathkin,

Doetinchem is inderdaad bij mij om de hoek. Ik ben toevallig vrijdagavond nog in Doetinchem wezen uiteten. Op kosten van mijn schoonvader. Zij pasten op de kinderen en wij konden gezellig saampjes uit eten.

Hoi Lisette,

Je schreef in de vorige brief dat jouw ouders toch nog veel moeite hadden met jullie vertrek. Hebben ze inmiddels al plannen om jullie op te komen zoeken in Australie of is dat nog een ver van mijn show.

Mijn ouders willen wel een keer mijn schoonouders in Australie bezoeken maar dat zie ik nog niet zo snel gebeuren. Het zijn geen mensen die zomaar even een vliegtuig binnenstappen om een reisje naar australie te maken. Ik denk dat ze wel komen als wij daar zouden wonen. Hetzelfde geldt voor mijn broer. Hij is 28 en nog steeds vrijgezel. We zien het wel.

Vandaag hebben we mijn schoonouders weer naar het vliegveld gebracht na 2 maanden, maar ik moet zeggen. Ik mis ze nu al. Mijn schoonvader had ook al waterige oogjes. Ze weten niet hoelang het duurt voor ze ons weer zien. Ze hebben maar 2 kinderen. Mijn man en mijn schoonzusje. Zij is nu zwanger van haar eerste kindje via IVF. Zij wonen in bendigo maar toch is het nog 2 uurtjes rijden en zien ze hun dus ook niet vaak. Het liefste was ik er meteen achteraan gegaan. Voor een lange vakantie!!!

Groetjes Heidi
 
Hoi Heidi,

Nee ik heb mijn ouders nog niet gehoord. Ze komen wel een keer, maar nog niet iets concreets afgesproken. Mijn vader is ook net herstellende van een dotteroperatie, dus moet sowieso rustig aan doen. Wij hebben bouwplannen voor een huis, dus ik hoop dat als dat doorgaat en het af is, ze dan zeker wel komen.
 
Dag Heidi,

Je staat voor een erg moeilijke keuze begrijp ik uit je diverse posts. Echte raad kan ik je niet geven maar wel hetvolgende:

1) je gaat uiteindelijk voor het geluk van jezelf en je gezin. Je ouders kan je toch wel vaak zien via skype en mail en verder 1 keer per 2 jaar 'n vakantie naar nederland en je ouders 1 keer per 2 jaar naar Australië toe (tenminste als ze daar gezond genoeg voor zijn). Zo zie je elkaar ieder jaar. Toch? Je man woont nu al 17 jaar als "buitenlander" in nederland en wilt natuurlijk zijn positieve zaken uit zijn jeugd overdragen op de kinderen en jou en je hebt immers je schoonouders waarop je ook kunt terugvallen in Oz wonen en dat kunnen de meeste emigranten niet zeggen!

2) contacten maken ligt natuurlijk aan jezelf. Ik heb begrepen dat asutraliërs over het algemeen erg "open" staan voor emigranten. In veel gevallen zijn ze zelf of hun (voor)ouders ook ooit geemigreerd. Dus dat maakt wel snel contact. Verder zou het goed zijn om lid te worden van een sportvereniging of vrijwilligerswerk te gaan doen op een school of zo.

3) je kinderen zijn nog jong genoeg om snel aan te passen. Een hechte sociale band met vriendjes krijgen ze pas vanaf een jaar of 6. En ze passen zich erg snel aan aan een nieuwe omgeving ook als ze ouder zijn dan 6.

Een keus zal je uiteindelijk zelf moeten maken maar met dit forum heb je wel erg veel ervaringsdeskundigen tot je beschikking. Je zult je uiteindelijk later nooit moeten afvragen "had ik toen maar...".
Je kan/moet het altijd proberen om hetzelf te kunnen ervaren.

Wij (jacky (32),loek(36),jip(6) en tijl(3)) gaan naar Sydney toe en laten ook met veel verdriet in ons hart onze ouders en familie/vrienden achter. We weten nog niet hoelang we gaan en of we nog terug komen of niet dat zullen we daar zelf moeten ervaren. Geloof in je eigen kunnen en in elkaar!

Succes met je/jullie keuze.

Loek
 
Hallo Loek,

Bedankt voor je late reactie. Op mijn post wordt eigenlijk al een tijdje niet meer gereageerd dus ik was verbaasd dat ik mijn naam weer zag staan bij de voorstel ronde.

Ik wil je eerst zeggen dat je helemaal gelijk hebt.

1; Mijn moeder en broer hebben allebei een laptop cq computer met webcam en skype is ook zo geinstalleerd dus je kunt inderdaad elkaar vaak genoeg zijn en horen.
Op zich zijn ze nog gezond genoeg om zo'n lange reis te maken maar mijn moeder en broer roken nogal stevig (vanwege stressfactoren) dus het 24 uur in het vliegtuig zitten zonder sigaret zal haar vies tegenvallen denk ik. Ze zijn nooit verder dan nederland en duitsland geweest op maximaal 3 uur rijden van huis en dan is zo'n lange vliegreis best een hele onderneming.

2; Wat betreft contacten maken; ik heb op deze site al aardig wat kennissen gekregen waar ik mee "klets"Het lijkt me leuk om ze ook live te leren kennen want de meesten wonen in Melbourne.
Als ik er wel eenmaal woon dan gaat kevin naar school want hij is 4 en op het schoolplein leer je toch weer andere moeders kennen. Met Jeremy zou ik me aanmelden bij een Dutch playgroup waar je toch weer in aanraking komt met nederlanders. En ik heb mijn hele schoonfamilie daar wonen. Ooms en tantes praten nederlands maar de neven/nichten praten engels.

3; Kevin is nu 4 maar als we komend jaar zouden gaan dan is hij bijna 5 (mei) Hij is heel sociaal en stuitert overal op af. Heeft al veel buurvrouwen in de buurt te vriend. Ook met kinderen gaat het steeds beter. Als we in Australie gaan wonen wil ik dan ook het liefst in een jonge wijk wonen met meerdere jonge gezinnen, zodat ze elkaar na school of zelfs op school op kunnen zoeken.

Ik zit gewoon ontzettend veel te dubben. De ene dag zit ik al in het vliegtuig en de andere dag vraag ik me zelf af waarom ik weg zou gaan. Ik heb het hier ook niet slecht vind ik zelf.
Het liefst zou ik mijn huidige leventje in een koffertje stoppen en meenemen.
Ik denk dat ik onbewust toch bang ben voor de reactie van mijn ouders. Ten eerste zullen ze het mijn man kwalijk nemen en mij natuurlijk dit hele plan proberen uit mijn hoofd te praten. Ik heb het tenslotte al eerder geprobeerd maar toen was het geen succes en was ik met 4 maanden teug in nederland.
Dat wil ik nu zien te voorkomen als ik zou gaan. Het kost alles bij elkaar een hand vol geld.

Ik laat het even hierbij.
groetjes heidi
 
Dag heidi,

Ik kwam op je post terecht doordat ik je reactie las die je gisteren had gemaakt op iemand aners zijn post vandaar mijn 'late"reactie.

Verder kan ik je een sin contact brengen met een nederlands gezin waarmee ik erg goede contacten heb. Ze wonen al jaren in Melbourne en zij (kristel) heeft mij toen geholpen om eventueel bij het bedrijf waar zij voor werkt (ze zit net als mij in de bodemsanering) onder contract te komen. Binnenkort komen ze voor enkele weken naar nederland en ze komen ons ook opzoeken. Ze heeft ook twee kids in dezelfde leeftijd als die van jou.

Als je wilt kan ik je met haar in contact brengen (ze zit niet op dit forum).

Gr,
Loek
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top