emigratie

Ninja

New Member
Hoi ik wil graag met mijn partner naar australie emigreren, ik en een wao uitkering mijn partner werkt gewoon. Ik ben 54 zij 44
Waar moet je aan voldoen want bij een Australische bemiddellings site krijgen we nee te horen. Kan iemand ons wijzer maken thnx.
 
Hoi Ninja, welkom bij de club! Wat leuk!

Hoe ben je op het idee gekomen om naar Australia te komen? Zijn jullie er geweest?

Het eerste probleem dat jullie moeten tackelen is dat je vanaf 45 jaar Australia niet meer in komt onder normale omstandigheden. Je kunt geen beroepsvisum meer krijgen. Daarmee is niet alles gezegd, maar dat maakt het wel heel moeilijk. Als je partner al 44 is, wordt de kans heel klein dat die nog op tijd een beroepsvisum kan binnenhengelen.


Als jij of je partner Australisch staatsburger of Permanent Resident zijn, wordt het al heel anders. of jullie hebben Australische ouders of familie. Dan zijn er wel mogelijkheden. Elke aantoonbare fysieke/familiale band met Australia kan jullie op weg helpen.


Een andere optie is een Business Visa. Dan moet je wel een hele smak geld meebrengen (ik geloof 1 miljoen dollar) om te investeren en een bedrijf op te starten.


Een mogelijkheid is een studentenvisum voor je partner. Dat is alleen geldig voor de duur van de studie, je moet ook echt aantoonbaar studeren en examens halen, en je mag ernaast maar 40 uur per 2 weken werken. Het is een tijdelijk visum voor maximaal 5 jaar en het wordt lastig om het permanent te maken als je daarna geen sponsorende werkgever kunt vinden. Daarnaast heb je flink wat geld nodig, studeren in Oz is erg duur.


ETA een bijkomend probleem kan zijn dat jij in de WAO zit. Australia is niet mals met mensen binnenlaten met een medische conditie. Het verschilt per aandoening, maar grofweg, als je de staat meer dan $ 40.000 dollar per jaar gaat kosten (vanwege arbeidsongeschiktheidsuitkering en/of medische kosten) kom jij in ieder geval niet binnen, zelfs al zou jouw partner wel toegang krijgen. En zelfs niet wanneer jij al die kosten zelf op je zou kunnen nemen.

Hier is de complete visalijst waarin je kunt zien of jullie ergens voor in aanmerking komen.


We zouden graag wat meer horen over jullie beweegredenen, dromen en verlangens. Dan wordt het wat makkelijker om jullie vragen te beantwoorden. Je kunt ook eerst op een toeristenvisum van 3, 6 of 12 maanden het land komen bezoeken. Dan mag je echter absoluut niet werken, een huis kopen of je permanent vestigen. Je kunt er ook geen Permanent Residency of staatsburgerschap mee krijgen. Maar je zou bijvoorbeeld kunnen besluiten om in beide landen een camper te kopen als tjdelijk verblijf, en steeds wisselend het ene halfjaar in Nederland, het andere half jaar in Australia te verblijven. Dan moet je iedere keer dat toeristenvisum vernieuwen. Maar je moet wel zorgen dat je ingeschreven bijft in NL vanwege je WAO, toekomstige AOW en ziektekostenverzekeringen. Als je NL langer verlaat dan 8 maanden per keer, moet je je verplicht uitschrijven en dat wil je niet.
 
Last edited:
Kijk dat is nog eens een wel onderbouwd antwoord! Wellicht niet wat Ninja wil horen, maar helaas wel zoals de vlag er waarschijnlijk bij hangt.
Het bureau zei Nee, dus ik vermoed dat geen van twee een Australisch paspoort heeft...
 
Hoi Ninja, welkom bij de club! Wat leuk!

Hoe ben je op het idee gekomen om naar Australia te komen? Zijn jullie er geweest?

Het eerste probleem dat jullie moeten tackelen is dat je vanaf 45 jaar Australia niet meer in komt onder normale omstandigheden. Je kunt geen beroepsvisum meer krijgen. Daarmee is niet alles gezegd, maar dat maakt het wel heel moeilijk. Als je partner al 44 is, wordt de kans heel klein dat die nog op tijd een beroepsvisum kan binnenhengelen.


Als jij of je partner Australisch staatsburger of Permanent Resident zijn, wordt het al heel anders. of jullie hebben Australische ouders of familie. Dan zijn er wel mogelijkheden. Elke aantoonbare fysieke/familiale band met Australia kan jullie op weg helpen.


Een andere optie is een Business Visa. Dan moet je wel een hele smak geld meebrengen (ik geloof 1 miljoen dollar) om te investeren en een bedrijf op te starten.


Een mogelijkheid is een studentenvisum voor je partner. Dat is alleen geldig voor de duur van de studie, je moet ook echt aantoonbaar studeren en examens halen, en je mag ernaast maar 40 uur per 2 weken werken. Het is een tijdelijk visum voor maximaal 5 jaar en het wordt lastig om het permanent te maken als je daarna geen sponsorende werkgever kunt vinden. Daarnaast heb je flink wat geld nodig, studeren in Oz is erg duur.


ETA een bijkomend probleem kan zijn dat jij in de WAO zit. Australia is niet mals met mensen binnenlaten met een medische conditie. Het verschilt per aandoening, maar grofweg, als je de staat meer dan $ 40.000 dollar per jaar gaat kosten (vanwege arbeidsongeschiktheidsuitkering en/of medische kosten) kom jij in ieder geval niet binnen, zelfs al zou jouw partner wel toegang krijgen. En zelfs niet wanneer jij al die kosten zelf op je zou kunnen nemen.

Hier is de complete visalijst waarin je kunt zien of jullie ergens voor in aanmerking komen.


We zouden graag wat meer horen over jullie beweegredenen, dromen en verlangens. Dan wordt het wat makkelijker om jullie vragen te beantwoorden. Je kunt ook eerst op een toeristenvisum van 3, 6 of 12 maanden het land komen bezoeken. Dan mag je echter absoluut niet werken, een huis kopen of je permanent vestigen. Je kunt er ook geen Permanent Residency of staatsburgerschap mee krijgen. Maar je zou bijvoorbeeld kunnen besluiten om in beide landen een camper te kopen als tjdelijk verblijf, en steeds wisselend het ene halfjaar in Nederland, het andere half jaar in Australia te verblijven. Dan moet je iedere keer dat toeristenvisum vernieuwen. Maar je moet wel zorgen dat je ingeschreven bijft in NL vanwege je WAO, toekomstige AOW en ziektekostenverzekeringen. Als je NL langer verlaat dan 8 maanden per keer, moet je je verplicht uitschrijven en dat wil je niet.
Hoi ik kan mijn wao uitkering gewoon meenemen via het UWV Australië is 1 van de landen waar het gewoon doorloopt.
Het idee van emigratie speelt al van jongs af aan denk flying dokters steve irwin i
 
Last edited by a moderator:
Hoi ik kan mijn wao uitkering gewoon meenemen via het UWV Australië is 1 van de landen waar het gewoon doorloopt.
Het idee van emigratie speelt al van jongs af aan denk flying dokters enz. Wij zijn nooit in Australië geweest gewoon geen tijd of geld voor en mijn moeder werd ziek en na haar overlijden kwam ik mijn partner tegen toen is het weer ter sprake gekomen. Het is jammer want mijn moeders vader mijn opa (Die heb ik nooit gezien) schijnt nog in Australië te wonen of heeft er gewoond maar ik kan geen papieren vinden van hem.
Het is erg jammer maar voor ons een gemiste kans en mijn vriendin is manager bij een Shell station maar dat is niet een beroep waar Australië op zit te wachten.
Maar als ik het blok zie dan denk ik echt ik wilde dat ik daar zat weg u uit dat rare Nederland. Bedankt voor je info groetjes van ninja
 
Last edited by a moderator:
Kijk dat is nog eens een wel onderbouwd antwoord! Wellicht niet wat Ninja wil horen, maar helaas wel zoals de vlag er waarschijnlijk bij hangt.
Het bureau zei Nee, dus ik vermoed dat geen van twee een Australisch paspoort heeft...
Klopt maar wel familie in Australië probleem is alleen dat ik niet weet of hij er nog woont en zo ja waar en of hij nog leeft ik weet alleen zijn achternaam en daar zijn er niet zoveel van in Australië. en dan is het probleem hoe kan ik met hem in contact komen. de achternaam is Moolenaar dus als u wat ideeën heeft hoe ik dat moet doen dan hoor ik het graag. Hij is mijn opa en laatst levende van mijn moeders kant.
 
Het punt is dat je familielid 1) Australisch staatsburger of Permanent Resident moet zijn, en 2) bereid moet zijn om jullie komst te sponsoren. Je zult dus eerst contact met hem moeten krijgen. Daarvoor moet je opa dus in leven zijn, of een ander levend tweedegraads familielid voor je hebben.

V.w.b. je uitkering is het probleem niet dat je hem mag meenemen. Het probleem is dat je een Medical moet doen en de Australische overheid vervolgens bepaalt of je het land binnen mag. Het doet er niet toe of je wel of niet je zorgkosten zelf kunt betalen uit je uitkering. het gaat erom dat de overheid bepaalt of je medische conditie een risco vormt dat Australia op een gegeven moment medische kosten aan je moet maken. Zij schatten dat in, daar heb jij niets over te zeggen. Helaas zijn er talloze voorbeelden van mensen die op die gronden niet worden toegelaten.
 
Last edited:
Welkom!

Betere en meer gedetailleerde algemene info als wat @Emulate hier beschrijft zal lastig te vinden zijn, niks meer aan toe te voegen.

Behalve het volgende:

Een ver familielid is zinloos voor een sponsorship, dit moet een familielid uit 1e lijn zijn, broer, zoon, vader, moeder, en deze moet idd PR of Citizen zijn. Verder is de informatie dermate summier dat het onmogelijk is hier een oordeel over te vellen of uberhaupt gedetailleerd advies over te verstrekken. Een goede indicator echter is het feit dat een bemiddelings site al aangaf dat het niet mogelijk is. Je zou een second of third opinion kunnen aanvragen bij een andere partij, en wie weet is er een creatieve opening te vinden.

Maar persoonlijk denk ik dat het vrijwel onmogelijk is.
 
Ik wou er nog wel iets aan toevoegen, maar dat is een persoonlijke noot n.a.v. mijn eigen ervaringen, geen beleid van de Australische overheid. Het kan het wel beinvloeden. Andere mensen hier op dit forum denken er wellicht anders over.

Jij geeft als motivatie om te emigreren aan dat je al sinds je jeugd hebt genoten van de Flying Doctors, Steve Irwin, en dat je 'weg wil uit dat rare Nederland' (jouw woorden). Dan moeten we je wel uit de droom helpen. Zo ziet het leven er hier niet uit. Je kunt geen loopbaan opbouwen als flying doctor want daarvoor moet je al arts/verpleegkundige zijn, gezond, fit, en bereid om dagenlange 24-uurs shifts te draaien. Je moet ook bereid zijn om in rurale gebieden zonder elementaire voorzieningen te werken. Ik denk dat dat er met jullie behoeften, leeftijd, achtergrond en gezondheid niet meer in zit.

Steve Irwin is dood, en m.u.v. in Queensland een controversiele figuur. Er zijn wel baantjes in de dierverzorging en wildlife, maar die zijn doorgaans voor vrijwilligers en backpackers, hard, fysiek, zwaar werk, als het al betaald wordt is het slecht, en ook daar zit je in de bush zonder voorzieningen. Voor gekwalificeerde functies moet je bioloog, milieukundige of dierenarts of dergelijke zijn. Of ervaren brandweerpersoon.

Werk vind je hier in de (capital) cities, en maar zelden in de rurale gebieden. Wat dat betreft is het leven hier hetzelfde als in Nederland. En als je voor de zon komt, de overheid bepaalt veelal waar je terecht komt. Dat kan ook in het ijskoude zuiden zijn.

'Weg uit dat rare Nederland' is een motivatie die we hier wel vaker horen. Maar emigratie is een voorrecht, geen recht. De overheid kijjkt niet naar wat jij in Australia kunt komen halen omdat je het elders niet meer leuk vindt. De overheid kijkt naar wat je komt bijdragen aan de Australische samenleving. In de meeste gevallen is dat dat je hier komt werken en belasting betalen. Als je daar niet jong of fysiek capabel genoeg meer voor bent, dan verwacht de overheid een andere bijdrage. In de meeste gevallen is dat een geldelijke bijdrage, vandaar dat partner- en businessvisa zo ongelooflijk duur zijn. Ook toeristen zijn welkom, die geven goed geld uit en hebben geen enkele (financiele) rechten in Oz.

We hebben hier een aantal mensen gezien met die 'vlucht'motivatie, en van de meesten hebben we nooit meer iets gehoord. Daarvoor is het emigratieproces veel te zwaar, te veeleisend, te lang en te duur. Daarnaast vind je hier een vergelijkbaar politiek klimaat als in Nederland.

'Ask not what your country can do for you, ask what you can do for your country'.
 
Last edited:
Werk vind je hier in de capital cities, en maar zelden in de rurale gebieden.

Ben het deels met deze quote eens, verder ben ik het wel met alles eens.

Emigreren is afzien en pijn lijden, weggerukt uit eigen omgeving, compleet andere cultuur, denkwijze, mentaliteit (kan zowel positief als negatief ervaren worden, laid back mentaliteit lijkt leuk als je op vakantie bent, maar als je dingen gedaan wil krijgen in het dagelijks leven kan het soms een hoop hoofdpijn geven). Werken moet je hier ook, harde lange dagen in de bloedhitte, drijfnat tot op je onderbroek van het zweet. Andere taal, andere gewoonten, om ECHT vloeiend in de taal te worden gaat echt lange tijd overheen. Woon hier nu 2 jaar en begint nu verstrikt te raken in NL en Engels. NL is niet meer zo vloeiend als het was en Engels wordt beter en beter. Al het schlang die je er moeiteloos tussendoor knalt. Van simpele dingen als gerechten die je al jaren eet die opeens niet meer te krijgen zijn, tot een veel beter geregeld sociaal stelsel en zorgsysteem in NL, niet onbelangrijk naarmate je ouder wordt.

Dit is uiteraard mijn eigen voorbeeld, er zullen talloze andere voorbeelden zijn maar de bottomline zal bij elk geval zijn: het is hard werken, zwaar, alles wat je in NL hebt opgebouwd is niks meer waard (werkervaring etc.) , desalnietemin als je al deze hordes weet te overwinnen, ( wat veel mentale kracht en bloed, zweet en tranen kost, om maar niet te spreken van alle hordes/muren waar je tegenop knalt als je nog geen PR of citizen bent) dan wacht de spreekwoordelijke pot met goud wel.

Heerlijke lifestyle, heerlijk klimaat. Out en about in de weekenden en genieten van al het moois wat dit land te bieden heeft. Het is minder gestressed, minder vol en allemaal veel relaxter. Als je rural woont kun je voor een nette prijs een woning kopen en heb je flinke financiele armslag over.

Persoonlijk, mijn eigen mening: ik zou er niet aan moeten denken om op latere leeftijd dit proces te moeten doorlopen, zou alleen kunnen als je retired bent met een grote smak geld achter de hand. Anders lijkt het me gewoon te zwaar en niet handig.

Begrijp me niet verkeerd, ik wil niemand ontmoedigen en ik bedoel het niet negatief want het is een fantastisch land om naartoe te emigreren, en voor veel mensen valt het allemaal op zijn plek. Maar ik denk dat er minstens zoveel gevallen zijn waar alles financieel en emotioneel compleet naar de kl*te gaat, en je voor je het weet weer in NL zit.

Over het rural is er geen werk: hangt ervanaf wat je doet. Vooral voor tradies en blue collar jobs is er genoeg aanbod. En dan verdien je een forse boterham met relatief lage huizenprijzen etc. Good life that is.

Voor white collar? Heel lastig idd.
 
Goed verhaal @Tim911. Alleen dat klimaat 🤣. Not if you are in Melbourne. Bloody bibbers hier (graad of 12, 13 C overdag, en de nachten zijn zo onvoorspelbaar als Melbourne zelf, we hebben hier al +1 C gehad, en de volgende nacht +10 C :rolleyes:)
 
We hebben hier een aantal mensen gezien met die 'vlucht'motivatie, en van de meesten hebben we nooit meer iets gehoord. Daarvoor is het emigratieproces veel te zwaar, te veeleisend, te lang en te duur. Daarnaast vind je hier een vergelijkbaar politiek klimaat als in Nederland.

Meer dan 10 jaar geleden "gevlucht"en geen moment spijt gehad. 😊:up:
 
Goed verhaal @Tim911. Alleen dat klimaat 🤣. Not if you are in Melbourne. Bloody bibbers hier (graad of 12, 13 C overdag, en de nachten zijn zo onvoorspelbaar als Melbourne zelf, we hebben hier al +1 C gehad, en de volgende nacht +10 C :rolleyes:)

Ja dat is toch wel heel koud hoor haha. Hier hebben we een aantal weken regen gehad (hoort niet echt bij Cairns winter) maar vandaag was het fantastisch weer met een strakblauwe lucht en 26 graden. Temperaturen zijn wel lekker constant zoals altijd.
 
Ik wou er nog wel iets aan toevoegen, maar dat is een persoonlijke noot n.a.v. mijn eigen ervaringen, geen beleid van de Australische overheid. Het kan het wel beinvloeden. Andere mensen hier op dit forum denken er wellicht anders over.

Jij geeft als motivatie om te emigreren aan dat je al sinds je jeugd hebt genoten van de Flying Doctors, Steve Irwin, en dat je 'weg wil uit dat rare Nederland' (jouw woorden). Dan moeten we je wel uit de droom helpen. Zo ziet het leven er hier niet uit. Je kunt geen loopbaan opbouwen als flying doctor want daarvoor moet je al arts/verpleegkundige zijn, gezond, fit, en bereid om dagenlange 24-uurs shifts te draaien. Je moet ook bereid zijn om in rurale gebieden zonder elementaire voorzieningen te werken. Ik denk dat dat er met jullie behoeften, leeftijd, achtergrond en gezondheid niet meer in zit.

Steve Irwin is dood, en m.u.v. in Queensland een controversiele figuur. Er zijn wel baantjes in de dierverzorging en wildlife, maar die zijn doorgaans voor vrijwilligers en backpackers, hard, fysiek, zwaar werk, als het al betaald wordt is het slecht, en ook daar zit je in de bush zonder voorzieningen. Voor gekwalificeerde functies moet je bioloog, milieukundige of dierenarts of dergelijke zijn. Of ervaren brandweerpersoon.

Werk vind je hier in de (capital) cities, en maar zelden in de rurale gebieden. Wat dat betreft is het leven hier hetzelfde als in Nederland. En als je voor de zon komt, de overheid bepaalt veelal waar je terecht komt. Dat kan ook in het ijskoude zuiden zijn.

'Weg uit dat rare Nederland' is een motivatie die we hier wel vaker horen. Maar emigratie is een voorrecht, geen recht. De overheid kijjkt niet naar wat jij in Australia kunt komen halen omdat je het elders niet meer leuk vindt. De overheid kijkt naar wat je komt bijdragen aan de Australische samenleving. In de meeste gevallen is dat dat je hier komt werken en belasting betalen. Als je daar niet jong of fysiek capabel genoeg meer voor bent, dan verwacht de overheid een andere bijdrage. In de meeste gevallen is dat een geldelijke bijdrage, vandaar dat partner- en businessvisa zo ongelooflijk duur zijn. Ook toeristen zijn welkom, die geven goed geld uit en hebben geen enkele (financiele) rechten in Oz.

We hebben hier een aantal mensen gezien met die 'vlucht'motivatie, en van de meesten hebben we nooit meer iets gehoord. Daarvoor is het emigratieproces veel te zwaar, te veeleisend, te lang en te duur. Daarnaast vind je hier een vergelijkbaar politiek klimaat als in Nederland.

'Ask not what your country can do for you, ask what you can do for your country'.
Klopt wat je schrijft ik gaf alleen maar aan van hoelang geleden de wens is ontstaan om te emigreren. Ik weet echt wel dat het keihard werken is in Australië en het is geen recht maar idd een voorrecht.
Ben het deels met deze quote eens, verder ben ik het wel met alles eens.

Emigreren is afzien en pijn lijden, weggerukt uit eigen omgeving, compleet andere cultuur, denkwijze, mentaliteit (kan zowel positief als negatief ervaren worden, laid back mentaliteit lijkt leuk als je op vakantie bent, maar als je dingen gedaan wil krijgen in het dagelijks leven kan het soms een hoop hoofdpijn geven). Werken moet je hier ook, harde lange dagen in de bloedhitte, drijfnat tot op je onderbroek van het zweet. Andere taal, andere gewoonten, om ECHT vloeiend in de taal te worden gaat echt lange tijd overheen. Woon hier nu 2 jaar en begint nu verstrikt te raken in NL en Engels. NL is niet meer zo vloeiend als het was en Engels wordt beter en beter. Al het schlang die je er moeiteloos tussendoor knalt. Van simpele dingen als gerechten die je al jaren eet die opeens niet meer te krijgen zijn, tot een veel beter geregeld sociaal stelsel en zorgsysteem in NL, niet onbelangrijk naarmate je ouder wordt.

Dit is uiteraard mijn eigen voorbeeld, er zullen talloze andere voorbeelden zijn maar de bottomline zal bij elk geval zijn: het is hard werken, zwaar, alles wat je in NL hebt opgebouwd is niks meer waard (werkervaring etc.) , desalnietemin als je al deze hordes weet te overwinnen, ( wat veel mentale kracht en bloed, zweet en tranen kost, om maar niet te spreken van alle hordes/muren waar je tegenop knalt als je nog geen PR of citizen bent) dan wacht de spreekwoordelijke pot met goud wel.

Heerlijke lifestyle, heerlijk klimaat. Out en about in de weekenden en genieten van al het moois wat dit land te bieden heeft. Het is minder gestressed, minder vol en allemaal veel relaxter. Als je rural woont kun je voor een nette prijs een woning kopen en heb je flinke financiele armslag over.

Persoonlijk, mijn eigen mening: ik zou er niet aan moeten denken om op latere leeftijd dit proces te moeten doorlopen, zou alleen kunnen als je retired bent met een grote smak geld achter de hand. Anders lijkt het me gewoon te zwaar en niet handig.

Begrijp me niet verkeerd, ik wil niemand ontmoedigen en ik bedoel het niet negatief want het is een fantastisch land om naartoe te emigreren, en voor veel mensen valt het allemaal op zijn plek. Maar ik denk dat er minstens zoveel gevallen zijn waar alles financieel en emotioneel compleet naar de kl*te gaat, en je voor je het weet weer in NL zit.

Over het rural is er geen werk: hangt ervanaf wat je doet. Vooral voor tradies en blue collar jobs is er genoeg aanbod. En dan verdien je een forse boterham met relatief lage huizenprijzen etc. Good life that is.

Voor white collar? Heel lastig idd.
Het punt is dat je familielid 1) Australisch staatsburger of Permanent Resident moet zijn, en 2) bereid moet zijn om jullie komst te sponsoren. Je zult dus eerst contact met hem moeten krijgen. Daarvoor moet je opa dus in leven zijn, of een ander levend tweedegraads familielid voor je hebben.

V.w.b. je uitkering is het probleem niet dat je hem mag meenemen. Het probleem is dat je een Medical moet doen en de Australische overheid vervolgens bepaalt of je het land binnen mag. Het doet er niet toe of je wel of niet je zorgkosten zelf kunt betalen uit je uitkering. het gaat erom dat de overheid bepaalt of je medische conditie een risco vormt dat Australia op een gegeven moment medische kosten aan je moet maken. Zij schatten dat in, daar heb jij niets over te zeggen. Helaas zijn er talloze voorbeelden van mensen die op die gronden niet worden toegelaten.
Ben het deels met deze quote eens, verder ben ik het wel met alles eens.

Emigreren is afzien en pijn lijden, weggerukt uit eigen omgeving, compleet andere cultuur, denkwijze, mentaliteit (kan zowel positief als negatief ervaren worden, laid back mentaliteit lijkt leuk als je op vakantie bent, maar als je dingen gedaan wil krijgen in het dagelijks leven kan het soms een hoop hoofdpijn geven). Werken moet je hier ook, harde lange dagen in de bloedhitte, drijfnat tot op je onderbroek van het zweet. Andere taal, andere gewoonten, om ECHT vloeiend in de taal te worden gaat echt lange tijd overheen. Woon hier nu 2 jaar en begint nu verstrikt te raken in NL en Engels. NL is niet meer zo vloeiend als het was en Engels wordt beter en beter. Al het schlang die je er moeiteloos tussendoor knalt. Van simpele dingen als gerechten die je al jaren eet die opeens niet meer te krijgen zijn, tot een veel beter geregeld sociaal stelsel en zorgsysteem in NL, niet onbelangrijk naarmate je ouder wordt.

Dit is uiteraard mijn eigen voorbeeld, er zullen talloze andere voorbeelden zijn maar de bottomline zal bij elk geval zijn: het is hard werken, zwaar, alles wat je in NL hebt opgebouwd is niks meer waard (werkervaring etc.) , desalnietemin als je al deze hordes weet te overwinnen, ( wat veel mentale kracht en bloed, zweet en tranen kost, om maar niet te spreken van alle hordes/muren waar je tegenop knalt als je nog geen PR of citizen bent) dan wacht de spreekwoordelijke pot met goud wel.

Heerlijke lifestyle, heerlijk klimaat. Out en about in de weekenden en genieten van al het moois wat dit land te bieden heeft. Het is minder gestressed, minder vol en allemaal veel relaxter. Als je rural woont kun je voor een nette prijs een woning kopen en heb je flinke financiele armslag over.

Persoonlijk, mijn eigen mening: ik zou er niet aan moeten denken om op latere leeftijd dit proces te moeten doorlopen, zou alleen kunnen als je retired bent met een grote smak geld achter de hand. Anders lijkt het me gewoon te zwaar en niet handig.

Begrijp me niet verkeerd, ik wil niemand ontmoedigen en ik bedoel het niet negatief want het is een fantastisch land om naartoe te emigreren, en voor veel mensen valt het allemaal op zijn plek. Maar ik denk dat er minstens zoveel gevallen zijn waar alles financieel en emotioneel compleet naar de kl*te gaat, en je voor je het weet weer in NL zit.

Over het rural is er geen werk: hangt ervanaf wat je doet. Vooral voor tradies en blue collar jobs is er genoeg aanbod. En dan verdien je een forse boterham met relatief lage huizenprijzen etc. Good life that is.

Voor white collar? Heel lastig idd.
Ik snap jullie op mijn leeftijd is het niet te doen en ik weet en partner ook dat het niet zomaar iets is .
Emigreren is moeilijk en ja je neemt ook een groot risico maar wees reëel Australië is een geweldig land je moet dan wel keihard er voor werken maar daarentegen wonen jullie er wel. Beetje jaloers ben ik wel. Maar het is wat het is geen recht maar idd een voorrecht en mijn gezondheid en leeftijd laat het niet toe en ik wil geen profiteur worden van de gezondheidszorg die door Australiërs betaald word. Dus wij wensen jullie allemaal een prachtig leven en goede gezondheid toe daar in het mooie Australië.
En wie weet als wij de staatsloterij ooit winnen dan vallen de kansen onze richting op want dan kunnen we alles zelf bekostigen groetjes vanuit Heerlen.
 
@Ninja. Oh jawel, er zijn zeker goede redenen om hier te willen wonen. Daarom wonen we er ook. Je kunt hier nog honderd jaar op binnenlandse vakanties zonder ooit hetzelfde te zien. En buiten de city centres en rural zijn de woningen ruim opgezet met grote blokken grond. Maar daar laat het internet nog wel eens te wensen over. Bij slecht weer is stroomuitval van uren tot dagen ook niet ongewoon.

Verder hebben we hier drie interessante klimaatzones met alle verschrikkingen die daarbij horen. Seizoenen van droughts, floods, en bushfires. Mensen raken hier soms alles kwijt dat ze hebben door die natuurverschijnselen.

The Top End heeft voor velen de aantrekkingskracht van het (sub)tropische klimaat, gevoel van eeuwig vakantie vieren. Maar het valt wel tegen als je maar 2 weken per jaar vakantie krijgt en de rest van het jaar je een ongeluk moet werken. Dat is in Nederland veel beter geregeld. In het zuiden, The Bottom End en Tasmania, maar ook de ACT, zijn de winters koud en/of nat, en centrale verwarming werkt hier niet zoals we in NL gewend zijn. Ik heb al veel klachten over de kou gehoord, oude huizen zijn zelden geisoleerd. Ik (Melbourne) loop 4 maanden per jaar min of meer in skipak binnenshuis, omdat onze Victorian bungalow bijna 100 jaar oud is en je door alle kieren en gaten gewoon buiten zit. Met als keerzijde dat de zomers hier tegen de 45, 50 C aantikken en dan lopen je aircokosten gigantisch uit de klauwen (als je er al een hebt, wij niet, wij bewegen de zomermaanden gewoon geen vinger). Of je moet in de nieuwbouw gaan zitten (duur in de cities, en nog altijd veel slechter van kwaliteit dan in NL). Op hetzelfde niveau krijgen als in NL vraagt nogal wat investeringen in isolatie en groene energie.

Werkgelegenheid is wel een punt. Er is altijd wel iets te doen, maar de vraag op sommige plekken is wel of je er ook voor betaald krijgt. En zo niet, hoe lang kun je dan overleven op je spaargeld. Wat dat betreft zou je eens een aantal posts moeten lezen van mensen bij wie het na jaren, soms een decade ploeteren, niet is gelukt om hier voldoende werk te vinden. En die gedwongen werden naar NL terug te keren. Zonder spaargeld, een illusie armer en een ervaring rijker. Zeker als er kinderen bij betrokken zijn, zijn dat zware beslissingen.

Lees deze verhalen maar eens. En er zijn er nog meer.



Er is hier ook nog een geval van een koppel retirees waarvan de vrouwelijke helft ver in de 50 weer moest gaan werken als verpleegkundiige (na het doen van examens en aanvragen van accreditaties) omdat ze het anders niet konden bolwerken. Dat was niet gepland.

Ook komt het voor dat een van de partners of hun kinderen heimwee krijgt naar huis, naar familie, naar kinderen en naar klasgenoten en vriendjes in NL. Zeker als de andere partner wel in Oz wil blijven, zijn dat enorme drama's en ingrijpende beslissingen waarbij je niet iedereen gelukkig en tevreden kunt krijgen.

Wat voor jullie inderdaad ideaal zou zijn, is als je allebei als pensionado's hierheen kunt komen met voldoende spaargeld/inkomsten/AOW/WAO om hier niet meer te hoeven werken. Dat levert jullie helaas geen pernanente verblijfsvergunning op (dus geen huizen kopen of banen hebben), maar ik ken er genoeg die jarenlang toeristenvisa aan elkaar rijgen en, met oog voor de wetten en regels, het voor elkaar boksen om hier het grootste deel van het jaar een vorstelijk camperleven te leiden en het hele land rond te reizen.

Kom nou eerst maar eens op bezoek en bij ons allemaal een borrel halen! In 2021 is gepland dat de buitengrenzen weer open gaan.
 
Back
Top