Hi Nynke.
Ik woon sinds 18 maanden in NSW en heb 3 schoolgaande kinderen. Heb zelf een onderwijs verleden in NL, maar ben nu moeder en huisvrouw zeg maar. Mijn interesse gaat wel altijd uit naar het onderwijs en naar de ontwikkelingen in NL en hier in OZ. Ik ben tot nu toe alleen nog maar geinformeerd over het Publieke Onderwijs. En wat ik zo in vogelvlucht zie, is dat het onderwijs hier nog veel verschilt met dat in NL. De grootste overeenkomst echter met NL is "de kracht van de individuele leerkracht". Alles valt of staat met de leerkracht. In NL was ik gewend dat de school voor iets staat en dat de leerkrachten dat (okay, in meer of mindere mate!) uitdragen. Hier lijkt me de leerkracht veel autonomer. Persoonlijk wil ik hier (nog) niet terug het onderwijs is. Ik heb het gevoel dat ik dan "terug" in de tijd moet. Toegegeven: er zijn veel ontwikkelingen gaande en er zijn hier dingen anders die wij in NL niet hebben.
Mijn jongste dochter zit in Kindy (ons tweede jaar kleuterklas, ze beginnen hier met 5 jaar en kleuteren dus maar 1 jaar) en heeft een jongetje in de klas met Asperger. Het duurt soms even, maar er is funding voor een "gediagnostiseerd" kind. Waarschijnlijk net als in NL, een heel traject van papierwerk vooraf enzo, maar daar weet je vast meer van dan ik. Op gezette tijden komt er een teacher's aide in de klas om te helpen (best veel van wat ik zie hier). In eerste instantie komt hij of zij dan alleen voor hem, maar ook hier geldt dat de goede Aide meer kinderen betrekt bij de specifieke aanpak van het ene kind. In NL is de hulp meer gericht op de leerkacht, op alles er om heen, het netwerk waar het kind zich in bevindt. Hier is het meer op het kind. Ik heb een tijdje bij mijn dochter in de klas als vrijwilligster gewerkt, omdat de school de fondsen voor het kind en dus voor een teacher's aide nog niet binnen had. Wat ik zag bij deze jongen, was vergelijkbaar met een eerdere reply op jouw vraag: de juf en de helpers doen er alles aan om het kind "in het gareel' te houden. Het kost de juf veel tijd en het jongetje heeft het niet naar zijn zin. Ik weet niet of dat komt door het ontbreken van kennis over de vorm van autisme of door het gebrek aan netwerken en structuur (dat is structuur in de aanpak schoolbreed). Het leek of het jongetje het probleem van de juf, of eigenlijk de aide was, en niet van de school in zijn geheel. Ik ben dan ook benieuwd hoe het hem volgend jaar zal vergaan. De "volgende juf" moet weer opnieuw beginnen? Ik weet dit niet, is maar een gevoel. Wat ik in ieder geval niet zie hier is de "individuele en gedifferentieerde aanpak". Je ziet nog heel veel klassikaal onderwijs en klassikale doelen. Dit kindje past daar dan niet in en daar wordt van alles aan gedaan om, ja om wat?? om ander gestelde doelen te behalen, vermoed ik. Naar mijn idee zou de leerkracht dit met veel meer (groepen) kinderen moeten doen, niet alleen "de gediagnostiseerde(n)".
Ik durfde de stap naar AU te maken onder andere omdat onze kinderen eenvoudig leren. Ik zeg altijd dat zij met elke aanbiedingsvorm uit de weg kunnen. Als dat niet zo was geweest, had ik ook veel meer twijfels en zorgen gehad. Mijn jongste dochter blijkt het nu "niet zo te doen" als de eerste twee. Ze heeft last van de enige vorm van "delivery": klassikaal. Een schat van een kleuterjuf met veel inzicht, maar het werkt niet goed voor mijn dochter. Ben ook heel benieuwd waar dat heen gaat. De kindy juf heeft geopperd haar te laten herhalen (ze is idd nog heel jong), maar ik vrees dat het probleem mss niet opgelost gaat worden daarmee.
Special Needs is enorm in opkomst hier. Ik adviseer je om veel te zoeken en te vragen over kinderen met Asperger in het Ozzie-onderwijs bij wie je maar kan bedenken. De schoolkeuze in NSW (AU??) is officieel beperkt: je woont in een bepaalde zone en dan ben je aan een bepaalde school verbonden (gewoon op een plattegrond: tot hier is die school en vanaf daar moet je naar die school, publiek dan. Private niet uiteraard). Als je een goede reden hebt, mag je wel naar een andere school. Ik neem aan dat fondsen en kennis met betrekking tot bepaalde specialiteiten wel onder die goede redenen valt.
Net als in NL heb je hier ook de traditionele vernieuwers (Rudolf Steiner, Montessori bv). Ik weet dat ze bij de Rudolf Steiner school bijvoorbeeld 5 of 6 jaar lang dezelfde leerkracht hebben. De ene is daar blij mee, de ander niet natuurlijk.
De groepsgroottes in NSW zijn in Kindy maximaal 18 officieel, maar toelaatbaar tot 22. Er stromen hier tussentijds geen kinderen in, iedereen begint in januari (muv verhuizers oid)na de zomervakantie (eind januari meestal rond de 28-29ste). Year 1 en 2 hebben max 20 (officieel) en volgens mij vanaf primary (Year 3=groep5 in NL, maar het kan ook Year4 zijn) liggen de nummers iets hoger (25-27).
Ben overigens heel benieuwd naar reacties van mensen uit het prive onderwijs. Kweet niet of dat een optie is. Wij hebben het uit financieel oogpunt gewoon nooit overwogen... is een behoorlijke aanslag op je uitgaven zeg maar. Publiek onderwijs is gratis, maar ook hier moet je voor van alles en nog wat betalen gedurende het jaar (excursies, sportactiviteiten onder en na schooltijd, bezoeken van buitenaf -workshops voor de kinderen-, uniform, projecten in de klas, projecten op school).
Ik blijf je topic volgen. Interessant en heel moeilijk. Volgens mij moeten onze kinderen overal aan kunnen wennen en moet je doen wat je graag wilt. Maar het is zo lastig dat je het niet "over kunt doen een tweede keer" met opvoeden en onderwijzen. En met autisme is het waarschijnlijk toch weer net even anders..... Ik wens jullie veel succes in je overwegingen en besluit.
Groetjes Patricia
