Jovabe
New Member
After falling in Love with Australia, In 2003 van Den Haag naar Sydney verhuisd. Niet zomaar natuurlijk. Ik had het geluk dat mijn oom in Curl Curl woonde . Dat was mijn eerste bezoek. Daarna wel getwijfeld (meer aan mijzelf dan aan Australie) en een paar maal op en neer gereisd, lang gebleven, kort gebleven, vrienden gemaakt en toen de stap genomen. Nooit meer terug gekeken. Net terug van een 6 weekse trip NL/DL/FR en loved it, maar zo blij dat ik dit thuis kan noemen.
Het is precies 10 jaar. Als ik terug kijk op alles wat ik heb gedaan, wat ik heb ondernomen in die tijd, de mensen die ik heb ontmoet, vrienden die ik heb gemaakt, dan voel ik me enorm dankbaar en zie dat ik in alle vormen zo enorm gegroeid ben. Dat zou nooit gebeurd zijn in Nederland. Niet op deze manier.
Zoveel herkenbare dingen gelezen op dit forum. Tja je blijft Nederlander en dat is een gedeelte van je, gaat niet over
Yes de heimwee is hertkenbaar, maar meer omdat het niet meteen lukt in het begin. Thuis voelen neemt tijd in beslag. B.t.w. heimwee komt elke paar jaar wel even terug - "gewoon" even op bezoek gaan de grond ruiken, je "oude" vrienden en familie bezoeken, pindakaas en hagelslag eten en je bent het weer kwijt (voor een tijdje)). Het enige dat ik zelf nog zou willen toevoegen is dat ik geen party of club persoon ben en een hekel heb aan grote menigten, dat maakt het wat moeilijker om vrienden te maken. De "oude" vrienden die je (in Nederland) hebt kun je niet vervangen. Niets kan dat vervangen en ze zijn enorm belangrijk.. Maar je kunt wel nieuwe "oude" vrienden maken die met je mee leven.
Regels accepteren en ook volgen, doorzettings vermogen, bereidheid om "anders dan in Nederland" te accepteren in elke vorm en er mee te werken, zijn de meest belangrijke attributen die je kunt hebben om het je hier "thuis" te maken in mijn opinie. Het is me gelukt durf ik te zeggen.
Ik heb een geweldig lieve Australische partner, woon in Paradijs op Aarde en ben Happy.... hier, in Australie! Heb er voor moeten vechten...maar het is het zo waard.
"Better to be sorry than never tried"
Het is precies 10 jaar. Als ik terug kijk op alles wat ik heb gedaan, wat ik heb ondernomen in die tijd, de mensen die ik heb ontmoet, vrienden die ik heb gemaakt, dan voel ik me enorm dankbaar en zie dat ik in alle vormen zo enorm gegroeid ben. Dat zou nooit gebeurd zijn in Nederland. Niet op deze manier.
Zoveel herkenbare dingen gelezen op dit forum. Tja je blijft Nederlander en dat is een gedeelte van je, gaat niet over
Yes de heimwee is hertkenbaar, maar meer omdat het niet meteen lukt in het begin. Thuis voelen neemt tijd in beslag. B.t.w. heimwee komt elke paar jaar wel even terug - "gewoon" even op bezoek gaan de grond ruiken, je "oude" vrienden en familie bezoeken, pindakaas en hagelslag eten en je bent het weer kwijt (voor een tijdje)). Het enige dat ik zelf nog zou willen toevoegen is dat ik geen party of club persoon ben en een hekel heb aan grote menigten, dat maakt het wat moeilijker om vrienden te maken. De "oude" vrienden die je (in Nederland) hebt kun je niet vervangen. Niets kan dat vervangen en ze zijn enorm belangrijk.. Maar je kunt wel nieuwe "oude" vrienden maken die met je mee leven.Regels accepteren en ook volgen, doorzettings vermogen, bereidheid om "anders dan in Nederland" te accepteren in elke vorm en er mee te werken, zijn de meest belangrijke attributen die je kunt hebben om het je hier "thuis" te maken in mijn opinie. Het is me gelukt durf ik te zeggen.
Ik heb een geweldig lieve Australische partner, woon in Paradijs op Aarde en ben Happy.... hier, in Australie! Heb er voor moeten vechten...maar het is het zo waard.
"Better to be sorry than never tried"
Last edited:
