even voorstellen fam. Noordman

DOC

New Member
Hallo iedereen,

Wij zijn familie Noordman bestaande uit mijn vrouw : Marjolein, onze dochter : Isis en ik natuurlijk ;Simon...
Ik ben al enige tijd mee aan het kijken en het werd toch eens tijd om me aan te melden.
We hebben 17 september een orienterend gesprek bij visa4you en we kijken wel hoe het uitpakt.
Ik wil graag gaan maar mijn vrouw is nog niet helemaal om dus willen we graag alle aspecten van het emigreren belichten om zo een weloverwogen keuze te maken...

Vorig jaar een half jaar in ozzy rondgereisd en sindsdien helemaal "hooked" aan Australie...

We spreken jullie later

Groetjes van ons
 
Welkom!

Het is inderdaad belangrijk dat iedereen er achter staat. Maar no worries, Australie zal niet wegdrijven ;)
 
hey hey :rolleyes:

welkom!!
Veel plezier met het uitzoeken van alles!!
Tip: sta er allemaal 100% achter want aleen al de visumaanvraag kan voor de nodige spanning en sensatie zorgen!!
Wij zitten sinds onze medicals zijn finalised vol spanning te wachten op het verlossende telefoontje, wij zijn dan sinds october 2009 bezig geweest met het krijgen van ons visum!!!!:up: :up:


gr. didado :D
 
Welkom om het forum!

Visa4you is echt een aanrader. Zijn 2 jaar geleden echt super netjes geholpen door Jorinda met een visumcheck!

Succes met jullie plannen!

Groeten Steven
 
LOL... er 100% achter staan en er 'helemaal' uit zijn, zijn zwaar overrated. Alles heeft zijn voors en tegens, ook dit. Pin je er niet teveel op vast en geef het proces vooral de tijd om tot wasdom te komen... I speak from experience ;)
Succes!! En welkom op het forum natuurlijk...
 
LOL... er 100% achter staan en er 'helemaal' uit zijn, zijn zwaar overrated. Alles heeft zijn voors en tegens, ook dit. Pin je er niet teveel op vast en geef het proces vooral de tijd om tot wasdom te komen... I speak from experience ;)
Succes!! En welkom op het forum natuurlijk...

Helemaal met Kathleen eens! One day at a time... Go with the flow.. blijf vooral bij je gevoel. Het zal een grote emotionele reis worden, met de nodige ups and downs, met onzekerheden en zekerheden! Het is een groot avontuur, you never know, waar het zal eindigen. Maar de reis, daar gaat het om, waar die heen gaat, niemand kan dat van te voren vastleggen! Gaan... als je hart zegt ga... ga! :smile: Betty
 
Wauw, Thanks iedereen voor de leuke reacties!! Ik hou jullie op de hoogte... Ik duim voor iedereen die zit te wachten op zon mooi stickertje in hun paspoort. Groetjes van ons
 
Welkom! En succes met alle overwegingen. Volgens mij is emigratie 100% op gevoel en daarna pas het verstand. De truc is om die laatste niet boven de 50% uit te laten komen als je eenmaal bezig bent. :smile:
 
Welkom. Het is een hele stap, maar als je het niet doet, vraag je je altijd af 'what if'. Daarnaast kan je altijd weer terug. Maar het wennen duurt erg lang dus je moet jezelf zeker 2 jaar de tijd geven. Kan me ook voorstellen hoe Marjolein zich voelt hoor. Ik woonde in Nieuw Zeeland toen mijn partner naar Australie wilde en we zouden voor 1-2 jaar gaan. WE zitten er nu 4.5 jaar later nog steeds. Het is nu eenmaal weer lastig om weer terug te gaan als je partner het hier erg naar de zin heeft en niet terug wilt. Nu moet ik wel zeggen dat het niet zo is dat ik het hier NIET naar de zin heb, het is hier prima vertoeven, maar vind Nieuw Zeeland mooier en voel me daar net iets meer thuis. Maar mijn verstand weet ook heel goed dat we financieel en wat weer betreft hier beter zitten.

Maar het is een heel avontuur, toch een geweldig land, heerlijk voor je dochtertje en een leuke vakantie bestemming voor vrienden en familie!
Jo
 
Hallo iedereen,

De strijd is gestreden en helaas te snel opgegeven!
Zoals ik al zei, mijn vrouw was nog niet helemaal zeker van het hele gebeuren en we hebben het dan ook uitgebreid over gehad en helaas...
Ze kan NL niet achterlaten wetend dat ze haar ouders de kleindochter ontneemt.
Ik sta achter haar keuze (als een goede echtgenoot betaamd) en dus zien we er vanaf.

Iedereen dank jullie wel voor jullie steun en veel succes met het verkrijgen van het visum

Groetjes Simon
 
Jammer, maar ik kan de reactie van je vrouw wel begrijpen. Heb zelf in haar schoenen gestaan. Manlief was heel enthousiast al 10 jaar voordat we daadwerkelijk emigreerden. Ik was er echter niet klaar voor, kon mijn moeder niet loslaten. Moeder is in 1999 gestorven en pas na twee vakanties in Australië te hebben doorgebracht durfde ik de stap te wagen en ja te zeggen tegen Australië. Ik ben hier nu 6 jaar en vraag me af waar ik destijds zo bang voor was :huh: want het leven is hier geweldig. Dus hey, wie weet verandert je vrouw nog wel van mening. Gun haar de tijd om aan het idee te wennen.

Succes en laat nog eens wat van je horen.

Groetjes,

Erna
 
Toen mijn wederhelft in 1999 thuis kwam met de mededeling dat hij een baan aangeboden had gekregen in Sydney en dat alles betaald zou worden en of ik dat ook zag zitten, was mijn reactie heel kort en krachtig NEE. Hij heeft nooit om een uitleg gevraagd en mijn beslissing toen gerespecteerd. Jaren later kon ik mijzelf wel voor mijn hoofd slaan, toen bij mij het virus toesloeg... Alle bezwaren die ik had verdwenen uiteindelijk, want de roep van Australie bleek sterker dan alles. Inmiddels wonen we hier nu iets meer dan 2 jaar en heb er absoluut geen spijt van.

Heel mooi dat jij nu ook achter de beslissing van je vrouw staat, maar wie weet,, ooit... in de toekomst???

Succes!
Sacha
 
Misschien toch nog een beetje hoop... Kaartjes gekocht voor de emigratiebeurs, het begon toch een beetje te kriebelen bij mijn vrouw...


We zien wel.. voor de rest regelmatig rondneuzen op het forum



groetjes Simon
 
Back
Top