Even voorstellen: Janneke

Janneke61

Janneke61

Well-Known Member
Hallo allemaal!

Ik ben Janneke en ik ben 52 jaar. Wij zijn bijna drie jaar geleden met ons gezin (Arthur (51), Merel(21) en Bart (19)) naar Australie verhuisd voor het werk van mijn man. In tegenstelling tot veel verhalen die ik op dit forum lees, ging het bij ons allemaal razend snel. Binnen een paar weken moesten we beslissen of we de baan wel of niet moesten accepteren. Visum (457) was snel geregeld en binnen vier maanden was mijn man al hier aan het werk. Ikzelf ben toen met de kinderen een half jaar later gekomen om alles in Nederland verder af te handelen en af te wachten of de baan en het land beviel. Inmiddels zijn we helemaal gesetteld en hebben we ons gezin uitgebreid met een Australische Hollandse Herder, Trigger. Leuk om op dit forum te lezen hoe iedereen zijn eigen verhaal heeft en alles toch zo herkenbaar is.

Groetjes,
Janneke
 
Last edited:
Hallo Janneke,
Ben ook nieuw op het forum. Fijn te lezen dat het bij jullie ook zo snel is gegaan 3 jaar geleden....bij ons duurde het lang door politieke spelletjes van NL werkgever en huidige werkgever hier in Australië dat we na een jaar dachten we gaan niet meer. Alleen toe die kogel eenmaal door de kerk was, hoorde we de go voor het aanvragen van 457 visum met Kerst en vlogen we 10 april. Ging ook zo snel dat ik me bijna schuldig voel als ik de verhalen hier lees van mensen die al jaren bezig zijn! Geen Ielst test, geen medisch gedoe wel veel papierwerk . Hoop dat jullie het naar jullie zin hebben in Australië groetjes vanuit Perth.
 
Hoi Anne-M,

Ja, je wereld staat dan wel in een keer op zijn kop als het zo snel gaat. Toen ik pas in Australie was kon ik er bijna niet bij dat we hier ook echt woonden en hier niet alleen voor een lange vakantie waren. Wij moesten trouwens wel allemaal medisch gekeurd worden en voor onze permanente visum ook een IELTS test doen en heeeel veel papierwerk. Maar nadat dat eenmaal de deur uit was, was het visum ook binnen 14 dagen binnen. Hoe lang zijn jullie hier al?

Groetjes vanuit Sydney
 
Last edited:
Wij zijn afgelopen 11 april aangekomen in Canberra, daar 3 weken gezeten toen voor dik 2 maanden naar Darwin en daarna naar Perth. Hier hebben we een Fremantle een leuk huurhuis gevonden. Allemaal ook voor het werk van mijn man. Voelde tot zo'n 3 weken geleden voor mij wel nog als vakantie daarna voelde het meer even als moeten. We moesten een huis vinden, bankzaken regelen, verzekeringen, internet etc etc en nu heb ik het gevoel dat ik een baan moet zoeken. Volgens mij ben ik nu "geland" besef dat dit ons leven is, even resetten! En natuurlijk blijven genieten!

Gek al die verschillen wat wie wel en niet moet hebben voor het 457 visum.
Ik ben heen gevlogen op een toeristen visum zonder retourticket op dat moment was ons 457 visum net 2 dagen in aanvraag en gek genoeg mochten we bij eerste aankomst in Australië op Sydney airport zo doorlopen, geen vragen, geen tas doorzoeken, geen snuffelhond. En ik was nog wel zo zenuwachtig :)

Hoe vinden jullie kinderen het?
 
Misschien komt het ook dat wij drie jaar geleden al ons 457 visum hadden aangevraagd. Heel herkenbaar van het vakantiegevoel de eerste tijd, maar jullie hebben dus ook al best veel van Australie gezein. Als je eenmaal een huis hebt gevonden kun je je inderdaad een beetje gaan settelen. Genieten gaat natuurlijk wel gemakkelijk in dit land, met zo'n klimaat.
Onze kinderen waren 16 en 18 toen ze hier kwamen, niet de gemakkelijkste leeftijd om te emigreren. Mijn dochter is direkt begonnen op de universiteit en heeft haar leven hier al helemaal opgebouwd. Mijn zoon ging naar de highschool, waar hij toch wel behoorlijk moest wennen. Ze zien allebei wel de voordelen in van Australie tov NL, maar ze missen toch vooral hun vrienden en de vrijheid om even op de fiets te stappen om even ergens heen te gaan.
 
Hoi Janneke, welkom hier! Wat leuk om zo jullie ervaring te lezen! Kan me helemaal voorstellen dat het voor jullie kinderen ook erg wennen was zo'n overstap. Des te bewonderenswaardig dat jullie deze droom achterna zijn gegaan!
 
graagweg said:
Hoi Janneke, welkom hier! Wat leuk om zo jullie ervaring te lezen! Kan me helemaal voorstellen dat het voor jullie kinderen ook erg wennen was zo'n overstap. Des te bewonderenswaardig dat jullie deze droom achterna zijn gegaan!
Click to expand...

Het werd ons ook wel gemakkelijk gemaakt, zeker als je het vergelijkt met de meeste verhalen op dit forum. De baan in Australië van mijn man kwam gewoon op ons pad. Het gemis van de vrienden en het wegrukken van de kinderen uit hun veilige leventje in Nederland is ook de enige twijfel die ik heb gehad. Maar de ervaring en daarmee de persoonlijke groei die je doormaakt maakt alles goed. Dit geldt natuurlijk ook (misschien wel met name) voor de kinderen.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top