Even voorstellen: MaMiSaTe

MaMiSaTe

MaMiSaTe

New Member
MaMiSaTe; In ons geval staat dit voor Marc en Misja en onze dochtertjes Sam (5) en Tess (1,5). Marc is een "Brit" en ik ben Nederlands en we wonen al bijna 8 jaar in de UK na eerst 6 jaar in Nederland te hebben samengewoond. In 2000 zijn we samen een jaar wezen reizen waaronder 8 maanden Australie (helaas voornamelijk Sydney). Na terugkomst in Europa is "Down Under" toch altijd wel blijven trekken. Maar het is ZO'N grote stap .... Dus deze toch nog nooit genomen. In 2005 naar de UK verhuisd om te proberen hoe dat mij bevalt; over all best wel tevreden en happy, maar Australie blijft knagen. Vorig jaar Januari kreeg Marc (nav een open mailtje) in 4 dagen tijd 5 banen aangeboden inclusief de visum afhandeling, dus we weten dat de mogelijkheid er is. Recent de beslissing genomen om met Pasen voor 3 weken te gaan voor een "Recci". Spannend, nerveus, opgelucht, blij; nu al zoveel gemengde gevoelens. En we gaan "alleen maar" om te kijken of we inderdaad denken dat en wat het is voor ons. Het plan is eerst naar Perth 7 dagen, dan 6 Dagen bij vrienden in Sydney en dan nog 7 Dagen Melbourne. Want de moeilijke vraag is niet alleen of we willen gaan, maar dan ook nog eens waar we willen gaan?? Op dit moment voor de kerst in Nederland waar we mijn familie hebben ingelicht. Zelfs voor de Recci slaat de paniek al in bij mijn ouders en zussen.... Lig nu dus met de tranen in mijn ogen dit bericht te tikken. Dus hoogstwaarschijnlijk zal ik het advies, tips, steun en begrip van dit forum volop nodig hebben om een juiste beslissing voor ons zelf en onze kinderen te maken. Wat kunnen gevoelens toch tegenstrijdig zijn...!!
 
Welkom op het forum! Ja, het blijft moeilijk om al je familie en vrienden achter te laten, ook het schuld gevoel dat je hebt omdat je de kinderen 'van opa en oma weghaalt'. Toen ik naar Nieuw Zeeland vertrok in 1998 had ik geen kinderen, ondertussen zit ik in Australie en heb er 4. Veel in Nederland kom ik niet, ik ga in december 2013 weer, dan is het 5.5 jaar geleden dat ik er geweest ben.... Mijn ouders komen elk jaar, maar van de rest van mijn familie of vrienden zie ik nooit iemand tenzij ik die kant op kom. Dat moet je je dus wel realiseren, je hebt geen familie waar je even langs kan, je mist bruiloften, verjaardagen, begrafenissen, kerstdinners, etc, etc. Je ouders of familie komen langs en dan heb je ze echt voor 2-3 weken over de vloer (maar dat ben je misschien toch al gewend) en soms is dat ook erg vermoeiend om eerlijk te zijn! Soms vind ik het heel moeilijk als vrienden van mijn kinderen even naar hun grootouders gaan, of die ze komen ophalen van school, etc. Daar tegenover staat dan weer wel dat je hier vrienden maakt waar je vanalles mee kan doen en die je kunnen helpen om op de kinderen te passen....

De eerste 2 jaar is vaak het moeilijkste omdat je alles aan het opbouwen bent, inclusief goede vrienden, je moet er dus echt zo lang voor uit trekken voor je weet of je de juiste beslissing hebt genomen. Je kinderen zijn nog jong, en spreken al Engels, dus dat maakt het wat makkelijker. Mijn kinderen waren 6 jaar, 4 jaar en 2 maanden toen we vanuit Nieuw Zeeland naar Australie vertrokken en ik heb er geen problemen mee gehad (en van NZ naar Kalgoorlie, WA is toch een cultuur schok!). Af en toe blijft de heimwee, ook al zit ik al weer 14 jaar in het buitenland, maar voornamelijk naar de familie en nu zijn ze net weer met z'n allen samen geweest met kerst en is het weer even lastig. Heimwee naar Nederland heb ik minder, hoewel er wel dingen zijn die ik soms mis zoals sinterklaas, koninginne dag, maar daar krijg je weer andere dingen voor terug. Het is er maar wat je er zelf van maakt....

Waar te gaan, tja, ligt er ook aan wat je wilt. De meesten lijken naar de grote plaatsen te gaan zoals Adelaide, Melbourne, Brisbane, Perth, want daar liggen de banen. Ik ben nog lang niet overal geweest, alles is zooo groot en als je werkt, is er minder tijd en geld heb je ook niet altijd. Maar ik woon nu bijna 2 uur ten zuiden van Perth en we gaan veel kamperen en doen vanalles wat op rij afstand is. Ik neem aan dat elke plaats zo zijn leuke dingen heeft. Over het algemeen is het weer in ieder geval heerlijk en de stranden geweldig en is er genoeg te doen voor kinderen. Scholen zijn over het algemeen ook goed, zeker in de grote steden is er genoeg keuze.

Succes met het uitzoeken en beslissen waar....
Jo
 
Welkom. En ja het familie (en vrienden) plaatje is een bekende. Die zie je eigenlijk bij iedereen terug komen..

Succes met de Reccie trip. Ik heb zelf qua steden wel voorkeuren en 'afkeuren'. Maar dat is zo enorm persoonlijk dat dit wellicht beter is om zelf te ontdekken. Waarom wij een stad minder leuk vinden is voor een ander juist het 'unique selling point' zeg maar.
 
Welkom op het forum!! Hopelijk kunnen jullie door jullie reis eindelijk de knoop doorhakken. Toch denk ik, dat ergens deep down, de beslissing al lang is gemaakt :). Je familie vertellen doe je niet als je denkt dat je het waarschijnlijk toch niet gaat doen ;). Succes ermee!
 
Welkom op het forum. Hopelijk vind je hier veel informatie. Het is in ieder geval fijn om verhalen en ervaringen van anderen te lezen. En ja, de emoties vliegen alle kanten uit (zeker als je kinderen hebt...), maar uiteindelijk is er niets mooier dan je hart te volgen. Als je het niet probeert, weet je ook niet wat je had kunnen missen. En wie weet, is dit de beste stap ever voor jou en je gezin! Zo niet, dan zijn jullie een mooie ervaring rijker. Je kunt nooit spijt hebben van iets waar je bewust voor hebt gekozen. Ik ben het eens met alieNL, waarschijnlijk is onbewust de beslissing al gemaakt, alleen weet je dat nog niet. Wij zijn in 2005 naar Australie op vakantie geweest, en sindsdien heeft het ons nooit meer losgelaten. Elke dag zijn we er mee bezig. Dus voor ons zit er maar een ding op: DOEN!
Wij gaan hopelijk volgend jaar naar Perth toe, we zitten nu in de procedure voor een permanent visum. Good luck!
 
Hoi Allemaal, Bedankt voor de vele welkoms op het forum en de reacties op mijn verhaal. Ondertussen hebben we onze orientatie reis geboekt en wel van 21 Maart tm 8 April. Eerst 5 dagen Melbourne, dan 6 dagen Sydney en tot slot 6 dagen Perth. Spannend en we hebben er enorm veel zin in.....
Marc's moeder, zus en haar zoontje komen ook mee om de boel te verkennen. Zijn moeder ziet het helemaal zitten om ook down under te gaan maar wil dit niet als zijn zus (alleenstaand met een zoontje van 8) alleen achter blijft. Dus we hopen dat ook zijn zus ernstig onder de indruk zal zijn en mogelijk in de toekomst die kant op wil komen.....
We zijn op het moment op zoek naar accommodatie in Perth en Melbourne maar hierover zal ik in de correcte rubriek een reactie plaatsen. Groetjes en nogmaals bedankt voor de reacties. Leuk om te lezen..
 
Hoi Marc en Misja, wat bijzonder dat Marc zijn moeder en zus meegaan op jullie trip! Hoe zouden hun kansen liggen om ook daadwerkelijk naar Australië te emigreren? En Misja jouw ouders en zussen, hoe staan die er nou tegenover nu ze hopelijk over die eerste schrik heen zijn?
 
Hoi Margriet, sorry dat ik nu pas reageer; al weer een hele tijd niet op het forum geweest realiseer ik me nu. Marc zijn moeder kan een visa krijgen omdat zij financieel heel goed zit dus als zij dit inderdaad zou willen verwachten we daar geen problemen mee. Mijn ouders en zussen helaas weinig verandering; mijn moeder intens verdrietig en mijn zus eigenlijk toch wel boos! Dit weekend ga ik naar Nl voor mijn moeders 65e verjaardag: mischien kunnen we het er dan weer over hebben want over de telefoon is toch niet altijd fijn. Ondertussen is onze orienterende vakantie nog maar 3 weken wachten; we hebben er zo'n zin in!
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top