Even voorstellen; Marion

M

Maartje.

New Member
Hoi,

Mijn man en ik zijn grote Australië liefhebbers. We zijn er meerdere keren geweest en elke keer werd de heimwee om weer terug naar Asutralië te gaan groter. We zagen het niet meer gebeuren om te emigreren en besloten daarom een andere belangrijke stap in het leven in Australië te laten plaatsvinden. 5 jaar geleden zijn wij in Perth (Kings Park) getrouwd. Inmiddels hebben we kinderen gekregen en krijgen ook zij genoeg mee van onze liefde voor het land. ze kunnen niet wachten om alles zelf te beleven.

Anyway, zoals ik al schreef zagen wij emigreren niet meer gebeuren door diverse omstandigheden, toch hebben wij het nooit volledig los kunnen laten en hopen we een manier te vinden om (inmiddels met twee kinderen) te kunnen emigreren. Nu lijkt er een mogelijkheid te zijn om (in een verre toekomst) toch onze droom te verwezenlijken.

Ik heb besloten over een paar jaar mij om te laten scholen tot logopedist (4 jarige studie). De kinderen (nu bijna 4) zijn met een paar jaar wat zelfstandiger en het grootste deel van de opvoeding ligt tegen die tijd ook niet meer op mijn schouders. Per toeval kwam ik erachter dat op dit moment logopedist op de SOL staat maar ik ben me er ook van bewust dat dat de komende jaren niet meer het geval hoeft te zijn. Mocht ik de opleiding over een paar jaar starten is de kans nihil dat we daarmee een visum kunnen krijgen vanwege mijn leeftijd + werkervaring. Start ik het nu dan lijdt het gezin hier 4 jaar lang onder (ik ben minder thuis, kids naar bso, financieel een stap terug dus voorlopig geen vakantie naar Australië en minder uitstapjes etc.) Maar mocht logopedist over 7 jaar nog op de SOL staan is er een redelijke kans dat we toch naar Australië kunnen verhuizen.


De twijfel wordt maar niet minder. Tuurlijk willen we de kans aangrijpen maar het is wel een ontzettend twijfelachtige kans. En als gezin leveren we er veel voor in een aantal jaar lang. Zijn er anderen die vergelijkbaar "dilemma" hebben gehad? Of in ieder geval een mening over wat hij of zij zou doen?

Bedankt voor het lezen van mijn voorstelbericht.
Marion
 
Hooi Marion, welkom bij de club.

Ik heb geen ervaring met jullie dilemma maar ik kan wel wat overwegingen maken op basis van wat je zegt.

1. Waar slaat de twijfel het meest naar uit? Toch maar liever in NL blijven (familie, vrienden, vaste banen, zekerheid) of het avontuur aan gaan in AU (geen garanties op een visum of een baan en je weet niet hoe het jullie en de kinderen gaat bevallen, laat staan waar je terecht komt)? Niet iedereen die de sprong waagt, slaagt. Maar als je hem niet maakt, loop je kans dat je spijt krijgt dat je het niet hebt geprobeerd. Dus: kun je het je veroorloven om het te proberen met alle nadelen die daaraan kleven: geen zekerheid in je beroep en visum, kosten van studie, kosten van de visa en verhuizing, verandering leefstijl in NL, wat ervaren de kinderen de komende jaren van deze stress.
2. Voor de kids heb je de meeste slaagkans als je het zo snel mogelijk doet. Nu ze nog zo jong zijn, zijn ze flexibeler dan over 7 jaar, als ze pubers zijn met gevestigde scholen, vriendengroepen en een beginnend eigen leven in NL. Dan wil je ze eigenlijk niet meer ontwortelen en misschien zien ze het dan helemaal niet zitten. ETA: jullie kinderen kunnen NU nog tweetalig worden, op hun twaalfde niet meer.
3. Hoe oud zijn jullie nu en hoeveel tijd hebben jullie dus nog voor dit beslissingsproces? Kun je wat meer bedenktijd uittrekken?
4. Is er zonder jouw omscholing al een kans op een visum voor jou en/of je partner? Dan zou je kunnen proberen om eerst binnen te komen en pas later om te scholen.
5. Uitgaan van de SOL list over 7 jaar is een gigantisch risico. De SOL list verandert in een jaar zo enorm vaak, beroep erop of eraf, staat erop of eraf, dat je daar eigenlijk niet van kunt uitgaan. Als je NU een kans hebt, is het het verstandigst om die NU te pakken. Het is namelijk ook mogelijk dat als je NU logopedist gaat worden, dat beroep over 4 jaar als je bent afgestudeerd, al niet meer op de SOL staat.
6. Heb je gekeken naar welke beroepen het meest, en steady door de jaren heen gevraagd worden in AU? Zit daar wat voor jullie bij?
7. Wat is belangrijker voor je? Logopedist worden of naar AU emigreren?
8. Hebben jullie alle (andere) visamogelijkheden ook uitputtend bekeken? Er zijn verschillende vormen van tijdelijke visa die een 'pathway to Permanent Residency' zijn. Dan kom je binnen op een tijdelijk visum en kun je tijdens de duur daarvan, als je besluit dat je wil blijven, PR aanvragen. Heb je mooi de tijd om uit te vogelen of jullie het werkelijk willen.

Suggestie: kijk eens naar het Student Visa (subclass 500) om logopedie te studeren in AU i.p.v. in NL. Partner en kids kunnen met je mee op dat visum, je partner mag werken en jij ook, je kunt 4 a 5 jaar in AU blijven om te zien hoe het bevalt. Het is geen pathway to PR visum maar als je tijdens en na je studie (in AU en terug in NL) werkervaring kunt opdoen, is het mogelijk om daarna een skilled independent aan te vragen dat wel een PR-visum is.

Er is ook een stagevisum, de 407 Training Visa. Start je studie in NL en laat je uitzenden naar AU voor een stageperiode. Ik weet niet of partner en kids daarop mee kunnen, zie verder de link.

Om in termen van @afterbang's levensmotto te blijven: "It's complicated" :). Veel succes met de besluitvorming.
 
Last edited:
Hoi Marion, welkom!

@Emulate heeft al een uitgebreide reactie gegeven, daarop aansluitend: welk beroep beoefenen jullie nu (hoeveel jaar ervaring daar in?) en welke diploma's hebben jullie op zak? Een x aantal jaren ervaring wil ook nog wel eens geldig kunnen zijn ter vervanging van een diploma. Ik wil gerust even met je mee loeren hoor op de SOL lijst!

En voor wat betreft de twijfel: wellicht bestaat er altijd een bepaalde twijfel over een bepaald aspect van de emigratie... Maar de twijfel of je hier je geluk vindt is er blijkbaar ook? Op een bepaald vlak he. Waarom niet: we proberen het, en bevalt het niet, dan kun je altijd weer terug. Ik denk dat je daar geen jaren over doet, over die conclusie. Bekijk het (mocht je een visum kunnen krijgen) per maand, of week. Kleine stapjes en leven in het nu doet denk ik meer voor je dan nu al bedenken hoe het zou kunnen zijn als.

En, first things first; focus je op het visumverhaal + het in aanmerking komen en hoe of wat, want dat is vaak ook erg complex. Je kunt al wat stappen zetten in het visumproces zonder dat daarmee de beslissing vast staat. Het is aan jullie of je er wat mee doet uiteindelijk!
 
Emulate said:
Hooi Marion, welkom bij de club.

Ik heb geen ervaring met jullie dilemma maar ik kan wel wat overwegingen maken op basis van wat je zegt.

1. Waar slaat de twijfel het meest naar uit? Toch maar liever in NL blijven (familie, vrienden, vaste banen, zekerheid) of het avontuur aan gaan in AU (geen garanties op een visum of een baan en je weet niet hoe het jullie en de kinderen gaat bevallen, laat staan waar je terecht komt)? Niet iedereen die de sprong waagt, slaagt. Maar als je hem niet maakt, loop je kans dat je spijt krijgt dat je het niet hebt geprobeerd. Dus: kun je het je veroorloven om het te proberen met alle nadelen die daaraan kleven: geen zekerheid in je beroep en visum, kosten van studie, kosten van de visa en verhuizing, verandering leefstijl in NL, wat ervaren de kinderen de komende jaren van deze stress.
2. Voor de kids heb je de meeste slaagkans als je het zo snel mogelijk doet. Nu ze nog zo jong zijn, zijn ze flexibeler dan over 7 jaar, als ze pubers zijn met gevestigde scholen, vriendengroepen en een beginnend eigen leven in NL. Dan wil je ze eigenlijk niet meer ontwortelen en misschien zien ze het dan helemaal niet zitten. ETA: jullie kinderen kunnen NU nog tweetalig worden, op hun twaalfde niet meer.
3. Hoe oud zijn jullie nu en hoeveel tijd hebben jullie dus nog voor dit beslissingsproces? Kun je wat meer bedenktijd uittrekken?
4. Is er zonder jouw omscholing al een kans op een visum voor jou en/of je partner? Dan zou je kunnen proberen om eerst binnen te komen en pas later om te scholen.
5. Uitgaan van de SOL list over 7 jaar is een gigantisch risico. De SOL list verandert in een jaar zo enorm vaak, beroep erop of eraf, staat erop of eraf, dat je daar eigenlijk niet van kunt uitgaan. Als je NU een kans hebt, is het het verstandigst om die NU te pakken. Het is namelijk ook mogelijk dat als je NU logopedist gaat worden, dat beroep over 4 jaar als je bent afgestudeerd, al niet meer op de SOL staat.
6. Heb je gekeken naar welke beroepen het meest, en steady door de jaren heen gevraagd worden in AU? Zit daar wat voor jullie bij?
7. Wat is belangrijker voor je? Logopedist worden of naar AU emigreren?
8. Hebben jullie alle (andere) visamogelijkheden ook uitputtend bekeken? Er zijn verschillende vormen van tijdelijke visa die een 'pathway to Permanent Residency' zijn. Dan kom je binnen op een tijdelijk visum en kun je tijdens de duur daarvan, als je besluit dat je wil blijven, PR aanvragen. Heb je mooi de tijd om uit te vogelen of jullie het werkelijk willen.

Suggestie: kijk eens naar het Student Visa (subclass 500) om logopedie te studeren in AU i.p.v. in NL. Partner en kids kunnen met je mee op dat visum, je partner mag werken en jij ook, je kunt 4 a 5 jaar in AU blijven om te zien hoe het bevalt. Het is geen pathway to PR visum maar als je tijdens en na je studie (in AU en terug in NL) werkervaring kunt opdoen, is het mogelijk om daarna een skilled independent aan te vragen dat wel een PR-visum is.

Er is ook een stagevisum, de 407 Training Visa. Start je studie in NL en laat je uitzenden naar AU voor een stageperiode. Ik weet niet of partner en kids daarop mee kunnen, zie verder de link.

Om in termen van @afterbang's levensmotto te blijven: "It's complicated" :). Veel succes met de besluitvorming.
Click to expand...

Allereerst, bedankt allemaal voor jullie berichtjes!

De twijfel zit m in het aantal jaar inleveren van kwaliteit van het gezinsleven, zonder zekerheid om naar Australië te kunnen vertrekken. Als ik een paar jaar wacht met de studie (want ik wil dit ook zonder eventuele emigratie gaan volgen) zijn de kinderen wat ouder en heeft mijn man ook wat betere werktijden waardoor we de zorg voor de kinderen evenwichtig kunnen verdelen.

Nu naar Australië vertrekken op een Student Visa en daar de opleiding doen is helaas geen mogelijkheid, daar had ik toevallig al naar gekeken. Buiten dat de studiekosten voor de studie op dit moment onbetaalbaar zijn kost de basisschool ook enorm veel aangezien we geen PR status hebben. Het stagevisum is wel een goede om te onthouden, daar had ik nog niet bij stilgestaan. Een tijdelijk visum is ook ook nog een optie om naar te kijken inderdaad, de schoolkosten voor de kinderen zijn dan wel hoog maar dat is voor een paar jaar wel te overzien.

Mijn man is 33 en ik ben bijna 32. Dus met 7 jaar aan studie + werkervaringsjaren zitten we net binnen de grens van van 40 jaar om nog wat extra punten te pakken voor de leeftijd.

Heb even gezocht of logopedist al een langere tijd op de SOL staat en dat ziet er wel naar uit. Positief dus! Had niet eerder bij stil gestaan dat je dat natuurlijk gewoon op kunt zoeken.

@BobtheCactus Ik ben nu verkoopmedewerker in de retail, en heb een mbo diploma in de media management maar weinig ervaring in op kunnen doen helaas. Mijn man werkt sinds een jaar in de beveiliging. Hiervoor was hij werkzaam als leidinggevende in de supermarkt en heeft daar diverse diploma's voor behaald en zo'n 10 jaar werkervaring opgedaan als leidinggevende in die branche. Zelf zag ik hiermee geen mogelijkheid om de sprong te kunnen wagen helaas.

De twijfel zit 'm niet in wat we hier achter laten en wat ons daar te wachten staat, ik denk dat we daar wel flexibiel en realistisch in staan. Het is zit m echt in de twijfel of de jaren die we (ik vooral) hier mis van het gezinsleven tegenover de grote onzekerheid of het inderdaad resulteert in het behalen van het visum.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top