Even voorstellen

Tom Miller

Tom Miller

Member
Hi allemaal!

Mijn naam is Tom Miller, ik ben 30 lentes jong, getrouwd met Laura (Aussie) en vader van Marshall Godfried (Aussie).

We zijn van plan om samen op 1 januari 2020 naar Australië te emigreren. Ondanks dat ik zelf alleen de Nederlandse nationaliteit heb, weet ik nu al dat ik in een ‘warm nest’ terecht zal komen.

Ik ben namelijk al vier keer samen met Laura naar Australië geweest om haar familie te bezoeken en rond te reizen. Ook heb ik een halfjaar gewerkt bij een marketingkantoor in Sydney (Work Holiday). Ik heb daarom ook Australië kunnen zien door mijn door mijn ‘doorzichtige bril’ en niet alleen door mij ‘roze bril’.

Iedere keer als ik in Australië ben, dan voel ik dat ik het gewoon DE plek is waar ik oud wil worden. Waar ik wil werken. En waar ik samen met mijn vrouw en zoon onderdeel uit wil maken van de samenleving.

Ook Laura mist de plek waar ze opgegroeid is, dus een simpele rekensom geeft dan aan dat emigreren gewoon het beste resultaat is :).

Aangezien we getrouwd zijn (3 jaar) bestaat het plan om een partner visum aan te vragen.

Momenteel ben ik me aan het oriënteren wat een goede keuze is met betrekking tot het werken in Australië. Ik heb een afgeronde hbo-opleiding Communicatie, met werkervaring bij o.a. Unilever en bij een markeringkantoor in Sydney.

Een aantal jaar geleden heb ik de overstap gemaakt naar de gehandicaptenzorg, waarin ik nu als freelancer begeleiding biedt aan verstandelijk gehandicapten met ernstige gedragsproblemen (lees: zware fysieke en verbale agressie).

Ik heb daarvoor twee jaar van de hbo-opleiding Verpleegkunde afgerond, maar ben recentelijk gestopt. Kortom: op mijn behaalde propedeuse na is deze opleiding dus in de praktijk niets waard.

Ik ben heel benieuwd hoe jullie het destijds aangepakt hebben met het vinden van een passende baan, de eventuele interne twijfels die hierbij kwamen kijken en uiteraard nuttige tips over wat wel/niet te doen bij het zoeken naar een baan.

Ook zal ik uiteraard tijdens het emigratieproces tegen zaken aanlopen die velen van jullie ook meegemaakt hebben en op dat moment hoop ik van jullie kennis gebruik te kunnen maken.

Uiteindelijk hoop ik dan na 1 januari 2020 ook anderen te helpen bij dit mooie proces.

Cheers,
Tom
 
Welkom Tom.

Interessante carriereswitch.
Visum is voor jou een eitje, maar hetzelfde werk down under gaan doen wordt een heel ander verhaal. Het zou natuurlijk mooi zijn als je je diploma al had, maar ik neem aan dat ff paar jaartjes studie niet echt aantrekkelijk klinkt. Er is op verschillende plaatsen al veel over de zorg gemeld, dus je kunt je er goed over inlezen.
 
Hi Tom, welcome! Visa, geen issue, meer een geld kwestie ;)

Gezondheidszorg is altijd een challenge. Kims heeft het laats nog mooi uitgelegd. Zoek maar APHRA op dit forum.

Succes!
 
HardCore said:
Welkom Tom.

Interessante carriereswitch.
Visum is voor jou een eitje, maar hetzelfde werk down under gaan doen wordt een heel ander verhaal. Het zou natuurlijk mooi zijn als je je diploma al had, maar ik neem aan dat ff paar jaartjes studie niet echt aantrekkelijk klinkt. Er is op verschillende plaatsen al veel over de zorg gemeld, dus je kunt je er goed over inlezen.
Click to expand...
Bedankt voor je reactie! Het werken in een ziekenhuis of verpleegtehuis is sowieso niet aan de orde. De enige optie is ambulant werk met gehandicapten. Ik ga eens opzoeken of dat überhaupt in Oz bestaat :’).
 
Volgens mij is er genoeg werk in aged care en andere hulp waarbij je geen kwalificiaties nodig hebt (en dus je NL papieren niet hoeft om te zetten). Weet ik niet 100% zeker overigens, maar dacht ik
 
Mijn buurman werkt met gehandicapten die onder continu begeleiding zelfstandig wonen. Hij komt uit het leger en heeft volgens mij hiervoor geen speciale opleiding gedaan. Ikzelf heb een baan gevonden als Teacher Aide op een Special Needs afdeling van een high school toen ik nog bezig was met mijn registratie voor lerares. Daar werk ik met moeilijk lerende en mentaal (soms ook fysiek) gehandicapte kinderen. Ik vind de baan zo leuk dat ik, nu ik mijn registratie binnen heb, dit nog steeds doe. Dit soort banen zou je prima kunnen doen met jouw ervaring en niet afgemaakte opleiding. Zorg voor goede referenties van je werkgevers, dat is straks een stuk gemakkelijker bij het solliciteren. Ik heb mijn (voormalige) collega’s een referentie laten schrijven in het NL, zelf vertaald, uitgeprint op papier met briefhoofd en laten ondertekenen. Sommigen vonden het nl. best lastig om een referentie in het Engels te schrijven. In Nederland zijn we dat ook niet meer zo gewend.
 
Last edited:
Nog even iets om een (eerste) baan te krijgen, ga er op uit en kijk waar dit soort banen te vinden zijn (grote kernen en wijken met een laag sociaal niveau) en vraag naar een eventueel vacature of bied je aan om vrijwilligerswerk te doen. Vrijwilligerswerk wordt hier veel meer gewaardeerd en gezien als volwaardig, weliswaar onbetaald, werk en het helpt voor een Australische referentie. Vergeet dit ook niet op je CV te zetten.
Ik heb eens geholpen met een muurschildering in een sportzaal in Hornsby NSW die diende om de moeilijke jeugd van de straat te houden. Dat werd gerund door de politie. YMCA en Leger des Heils doen ook veel van dit soort werk, hoewel bij de laatste organisatie solliciteren een heel gedoe is. Daarmee vergeleken is een visum aanvraag een eitje 😉 Er is veel werk in de sociale sector en gehandicaptenzorg, vooral voor mensen die met agressie kunnen om gaan.
 
Last edited:
Janneke61 said:
Mijn buurman werkt met gehandicapten die onder continu begeleiding zelfstandig wonen. Hij komt uit het leger en heeft volgens mij hiervoor geen speciale opleiding gedaan. Ikzelf heb een baan gevonden als Teacher Aide op een Special Needs afdeling van een high school toen ik nog bezig was met mijn registratie voor lerares. Daar werk ik met moeilijk lerende en mentaal (soms ook fysiek) gehandicapte kinderen. Ik vind de baan zo leuk dat ik, nu ik mijn registratie binnen heb, dit nog steeds doe. Dit soort banen zou je prima kunnen doen met jouw ervaring en niet afgemaakte opleiding. Zorg voor goede referenties van je werkgevers, dat is straks een stuk gemakkelijker bij het solliciteren. Ik heb mijn (voormalige) collega’s een referentie laten schrijven in het NL, zelf vertaald, uitgeprint op papier met briefhoofd en laten ondertekenen. Sommigen vonden het nl. best lastig om een referentie in het Engels te schrijven. In Nederland zijn we dat ook niet meer zo gewend.
Click to expand...
Bedankt voor je uitgebreide reactie, dit geeft de burger moed!
 
Sowieso de moed nooit opgeven, hoor! Het kost allemaal tijd en op zich is het best fijn om een stapje lager te beginnen dan dat je gewend was. Kijk wat je kunt in skills, dat is vaak belangrijker dan diploma’s en wees vooral niet te bescheiden op je CV.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top