Eventjes voorstellen!

[Comingbacktomelbourne]

Hi allemaal,

Ik ben geboren in nederland, en ben in mijn tiener tijd verhuisd naar australië met mijn familie. En om het eventjes kort te zeggen was het voor mij daar een hell, heb mij daar dus nooit thuis gevoeld en had altijd all heimwee naar nederland. Maar had nooit gedacht dat ik mijn familie zou verlaten om terug te gaan naar nederland om dat ik daar toch nu niks meer had. Maar toen ben ik (per ongeluk) in contact gekomen met een nederlandse man, en het duurde niet lang tot dat wij beiden helemaal verlieft werden op elkaar. Dus na 2 jaar een LAT relatie, hebben we elkaar eindelijk real life gezien in australië. Het plan was altijd dat hij zou emigreren naar melbourne, maar hij is zelf wat ouder (over de 40) en heeft geen goed beroep, dus ik wist dat het moeilijk, heel duur, en een heel lang process zou worden. Dus heb ik toen besloten dat ik terug zou gaan naar nederland omdat ik nog een nederlands paspoort had. Zo gezegd zo gedaan, en nu wonen we hier in nederland met z'n tweetjes.

Sinds dat ik weer terug in nederland ben zijn we verlooft, en proberen wij een kinderwens waar te maken. Ik vind nederland altijd nog thuis, ik geniet van de mensen, het weer, en het mooie land, maar heb toch de kriebels om terug te gaan naar australië. Voor mij zou het dit keer heel anders zijn omdat ik nu met mijn vriend zou verhuizen en een nieuw leven ga opbouwen met hem. Ik ben zelf opgegroeid met heel weinig familie, en heb ook een immigratie mee gemaakt, en heb altijd gezegd dat ik dat niet wou voor mijn eigen kinderen. Dus de tijd dringt. Mijn vriend heeft hier weinig kwa familie en vrienden, en heeft ook geen probleem om nederland te verlaten. Alleen heeft hij veel stress over werk en geld in australië. Ik ben zelf all sinds mijn tiener jaren ziek, en kan dus niet meer werken. Ik krijg hier in nederland geen uitkering, maar in australië heb ik dat wel gekregen. En als ik dat weer terug zou krijgen, en hij kan daar gewoon werk vinden dan zouden wij waarschijnlijk makkelijker rondkomen in australië dan hier in nederland. Maar dat weten we dus nooit zeker.

Toch spoken er vragen rond mij hooft waarop ik waarschijnlijk geen antwoord op kan vinden tot dat het all achter de rug is. Is dit financieel mogelijk? Kan mijn vriend eigenlijk well het land in komen op zijn leeftijd en zonder goed werk? Krijg ik mijn uitkering daar terug? Is het mogelijk om dicht bij familie te wonen of kunnen wij dat niet betalen? Krijgt mijn vriend echt geen heimwee? Kan hij daar net zo'n leuk werk vinden als hier? En wat moeten we nu doen met de kinder wens?

Het blijft lastig, en we zijn nog druk bezig met een beslissing maken of we nou wel of niet gaan. Het staat allemaal nog in de kinder schoenen. Maar het leek mij een goed idee om hier van alles te lezen zo dat wij kunnen leren van wat jullie allemaal mee maken.

 

[Emulate]

Hooi! Welkom. Het is hier gezellig, dus geniet en lees maar eens een tijdje, beslissingen komen later vanzelf.

Eerste vraag die bij me opkwam, is dat je het hier een hel vond maar nu van gedachten veranderd bent. Ik denk dat het belangrijk is om uit te zoeken wat jou nou precies tegenstond want je loopt de kans om daar weer opnieuw tegenaan te lopen. Een partner lost dat niet op.

Paar losse gedachten. Bij een partnervisum speelt je vriend's leeftijd geen rol. Als jij Australian citizen bent, kan je vriend een partnervisum aanvragen. Je kunt zelf kiezen waar jullie dat doen, in Australie (onshore), dan heet het een 820/801. Je vriend moet dan eerst een inreisvisum regelen (tourist visa van 3, 6 of 12 maanden), en dan moeten jullie samen IN Oz de aanvraag voor dat 820/801 doen (megaklus maar goed te doen zonder immigration agent). Hij krijgt dan meteen een bridging visa, zodat hij in Oz mag blijven tot hij zijn visum krijgt. Op dat bridging visum mag hij ook werken. Je kunt ook de omgekeerde route volgen, samen in NL blijven en datzelfde visum aanvragen, alleen heet het dan een offshore 309 visa. Dan wacht je gewoon in NL tot je het hebt, je kunt gewoon blijven werken, en daarna reis je samen voorgoed naar Oz. Kosten voor beide vormen van visum starten rond 7000 dollar maar er komen kosten bij voor VOG, geboorteaktes, police check, health check, mogelijk vertalingen van documenten. Ik zit al tegen de $ 10,000.

Oh, zowel de 820/801 als de 309 duren TOT wel 30 maanden. Maar afhankelijk van de omstandigheden kan het ook in 3 maanden gepiept zijn.

Als jij geen Oz citizen bent, kan je vriend in aanmerking komen voor een skilled of sponsored visa. Daar weet ik niks van, maar alle anderen hier wel, je krijgt vast wel antwoorden. Afhankelijk van dit soort visum kunnen er wel restricties zijn aan waar je mag wonen, maar zeker niet altijd of voor eeuwig. Het is wel zo dat je vriend voor zo'n visum niet ouder dan 45 mag zijn, geloof ik, dat zullen anderen wel precies weten.

How about het eens uitproberen eerst? Als jullie wat spaargeld hebben, kunnen jullie een lange vakantie in Oz gaan houden en zien of het bevalt en de heimwee niet de kop opsteekt, dat is niet te voorspellen. Je vriend moet dan een tourist visa aanvragen voor 3, 6 of 12 maanden en dan mag hij helaas niet werken, maar als jij citizen bent mag jij dat wel, als je dat zou kunnen. Of je nog recht hebt op een uitkering kun je vanuit NL navragen bij Centrelink. Maar ik weet niet hoe dit werkt, in NL verlies je (deels) je uitkering als je partner werk en inkomen heeft. Geldt dat ook in Oz? Dan zouden jullie er financieel niet zoveel mee opschieten als je partner in Oz zou werken.

Kijk in ieder geval op de skills list van Home Affairs of jullie beroepen gevraagd of gewild zijn in Oz. Dan heb je een indicatie of je aan het werk zou kunnen komen. Of het even leuk zal zijn is niet te voorspellen, de werksfeer hier is anders en sommige mensen vinden dat heerlijk en anderen juist niet.

En dit gaat me helemaal geen barst aan, maar misschien kun je die kinderwens vervullen als je wat meer duidelijkheid hebt?

Ik snap waar jullie mee worstelen. Ik hoop dat jullie er ook een beetje van kunnen genieten.

 

[Comingbacktomelbourne]

De hell kwam door persoonlijke problemen in mijn leven, als kind in nederland was ik heel gelukkig, en sinds de dag dat we zijn verhuisd was het probleem na probleem na probleem. Had opzicht niks met australië te maken, maar dat is daar well allemaal gebuurt. Ik had dus geen goed gevoel in dat land. Ik hoop dus als ik met mijn vriend daar ga wonen dat wij samen mooien herinneringen kunnen maken. En hoop ik dit keer een beter social leven te creëren met z'n tweetjes. Ik gok zelf dat dat ons wel zal lukken maar zekerheid heb je natuurlijk nooit.

Een skilled visa valt voor ons jammer genoeg all gelijk af. Maar wij zullen dan voor de partner visa gaan als we did gaan doen. Alleen blijft de vraag of we de on shore of off shore gaan doen. Beiden hebben voor en na delen, en moeten nog is een keer goed besproken worden. Ik zelf zou graag de on shore willen doen. Ik woon nu all 2 jaar zonder familie, en mis ze echt verschrikkelijk. Maar als je dan uiteindelijk word afgekeurd voor de on shore visa heb je wel een heel groot probleem.

Het uitproberen zit er helaas niet in voor ons. Ik kan zelf niet werken, en mijn vriend verdient niet genoeg om met z'n tweetjes een paar maanden op vakantie te gaan. Maar mijn vriend was 2 jaar terug meer dan een maand in australië en vond het land prachtig. Vakantie is natuurlijk heel wat anders dan daar wonen, maar hij heeft tenminste een idee of hoe australië in elkaar zit. Centerlink gaan we zeker uitzoeken, via internet ben ik nog veel te weten gekomen, maar een belletje zou heel veel helder maken voor mij.

En ik heb om advies gevraagd, dus vind het niet erg dat je over onze kinderwens begint. Maar wij zijn all een tijdje bezig en het is ons nog niet gelukt, daarom is het ook zo groot vraag teken bij mij. We krijgen nu hulp van de specialisten hier in nederland, maar als we dat nu allemaal op pauze moeten zetten en er pas weer mee beginnen als we in Australië zitten dan moeten we daar op een wachtlijst. En als je dat allemaal bij elkaar optelt ben je toch weer 3 jaar verder. Is duidelijkheid het wachten waard? Dat weet ik niet, misschien is onze kans dan all weer voor bij? Lastig, lastig, lastig.. Hopelijk vinden we binnenkort wat meer duidelijkheid!

 

[Emulate]

Bedankt voor je antwoord @Comingbacktomelbourne. (Ik zit ook in Melbourne). Ik ben zelf bezig met de 820/801, nu 11 maanden geleden aangevraagd en sinds mei 2018 op een bridging visa. Het kan wel tot 2020 duren voor ik de 820 heb, met deze doorlooptijden, laat staan PR (de 801). Niks van te zeggen, sommigen doen het binnen een jaar, anderen wachten na 2 jaar nog steeds. Ik weet niet hoe dat met de 309 offshore gaat, vraag @Jagermeester hier, die doet het zo en wacht het in NL af. Zoals ik het in jouw geval zie:

Pro/con 309
Je hoeft nu niet te moven, je vriend heeft verzekerd en aangenaam werk, je kent je financiele situatie onder deze omstandigheden en je kunt rustig werken aan je kinderwens. Veel vergoedingen, veel gratis, veel extra's. In Oz is het veel onduidelijker wat daarvan precies medisch wordt vergoed. Medicare is gratis, IVF valt daaronder, maar je betaalt nog steeds een hoop kosten zelf. En denk eens aan kinderopvangkosten, gesubsidieerd in NL. Ondanks de premies in NL ben je in NL waarschijnlijk goedkoper uit. Het is inderdaad ook een feit dat je kansen afnemen met het vorderen van jouw leeftijd. Het is relatief stressloos om in NL te blijven, je weet wat je hebt. Je maakt geen out-of-pocket kosten zoals in Oz (meubels, spullen). Maar geen familie en je bent de komende jaren niet in Oz. Het is de bedoeling om de 309 in NL af te wachten, mocht je toevallig voor vakantie in Oz zitten als het visa wordt toegekend, dan wordt je vriend verzocht om Oz te verlaten tot toekenning. Kost ook weer een vliegretour. Het geeft je bovendien de tijd om te sparen en misschien een beter betaalde baan te vinden. Dat laatste is veel makkelijker in NL omdat je al een baan hebt.

Pro/con 820
820 is slightly duurder dan de 309, door alle bijkomende kosten die je niet allemaal kunt voorzien. Plus de extra kosten voor je vriend's inreis toeristenvisum (het 3-maandsvisum is gratis maar erg riskant als Home Affairs niet tijdig reageert met een Bridging Visa, dan moet je vriend tussentijds het land uit en dat kost klauwen). 6 of 12 maanden is een safer bet, maar dan ga je betalen. Je moet een onderdak en vast adres regelen anders kun je niks, plus de huurkosten denderen hier de pan uit. Je moet je spullen verschepen en waarschijnlijk een auto kopen, en het is maar de vraag of je wat substantieels terugverdient met het verkopen van je NL spullen. Medische kant is moeilijker en duurder hier, en een eventueel kind vraagt toch ook wel wat stabiliteit in jullie leven. En het is noch zeker dat je een uitkering krijgt, noch zeker dat je vriend een (leuke) baan krijgt. Maar je bent wel bij je familie, kunt misschien gratis inwonen for the time being, en je bent in het land waar jij wil terugkeren.

Onthoud goed dat elke investering die je maakt, zowel in de 309 als de 820, verloren gaat als je het visum niet krijgt, of je besluit om het niet door te zetten vanwege heimwee, ziekte of andere redenen. Home Affairs geeft geen refunds, daar teken je voor in je Immiaccount. En het gaat in alle gevallen om een bedrag van bijna 10.000 dollar. En beide visa vereisen dat je VOORAF alle kosten betaalt anders gaat je inschrijving verloren.

Tough choice. Mijn geval is volkomen anders dus ik heb jouw opties niet. Maar ik weet wel wat ik in jouw geval zou doen.

Sterkte, good luck.

ETA ik heb in al deze visa history slechts 1 keer gehoord dat een partnervisum (meermalen) is afgewezen doordat ervan buitenaf aantijgingen zijn ingediend tegen de aanvragen, geval van jaloerse ex of zo. Als jullie relatie langdurig en genuine is, en jullie kunnen dat bewijzen met alle gevraagde 60 documenten en statements, dan is er geen vuiltje aan de lucht en ben je verzekerd van je vriend's visum.

 

[afterbang]

Ken iemand die een 309 aangevraagd heeft en is nu ongeveer een klein jaar onderweg (zonder enige duidelijkheid wanneer het Ja-woord komt)

 

[Tim911]

Ken iemand die een 309 aangevraagd heeft en is nu ongeveer een klein jaar onderweg (zonder enige duidelijkheid wanneer het Ja-woord komt)

Dat is heel lang (voor off site) on site is het een normale periode heb ik vernomen, die australiers werken nou eenmaal niet zo snel haha. Of B of C land misschien?

 

[Jagermeester]

Wij gaan hopelijk een deze weken de 309 aanvragen en houden er rekening mee dat we tussen de 2 en 12 maanden moeten wachten tot we wat weten. Bij @Tim911 ging het heel snel vorig jaar en daar hopen we ook op, maar we houden een slag om de arm. Nu eerst mijn paspoort maar eens ontvangen.

Ik ben het met @Emulate eens dat je vanuit Nederland een betere basis hebt om je visum aanvraag te verwerken, qua baan en situatie. De verhuizing zal veel onzekerheden en veranderingen (+stress) meebrengen.

 

[Tim911]

ik hoop voor jullie dat het net zo snel gaat als bij mij @Jagermeester. Ik weet zelf hoeveel stress en onzekerheid het met zich meebrengt omdat het zo'n radicale ommekeer in je leven is.

Wat misschien helpt is deze thread klikkerdeklik in de gaten houden, dit heeft mij geholpen. Kon zo inschatten wanneer mijn grant zou komen door mensen te volgen met dezelfde tijdlijnen als de mijne. Misschien heb je hier iets aan.

Wat voordelig is voor jou is dat het rond deze tijd iets rustiger is met aanvragen, ik heb mijne ook in november aangevraagd dus wat dat aangaat kan het erg snel gaan, ik duim voor je.

 

[Comingbacktomelbourne]

Bedankt voor je antwoord @Comingbacktomelbourne. (Ik zit ook in Melbourne). Ik ben zelf bezig met de 820/801, nu 11 maanden geleden aangevraagd en sinds mei 2018 op een bridging visa. Het kan wel tot 2020 duren voor ik de 820 heb, met deze doorlooptijden, laat staan PR (de 801). Niks van te zeggen, sommigen doen het binnen een jaar, anderen wachten na 2 jaar nog steeds. Ik weet niet hoe dat met de 309 offshore gaat, vraag @Jagermeester hier, die doet het zo en wacht het in NL af. Zoals ik het in jouw geval zie:

Pro/con 309
Je hoeft nu niet te moven, je vriend heeft verzekerd en aangenaam werk, je kent je financiele situatie onder deze omstandigheden en je kunt rustig werken aan je kinderwens. Veel vergoedingen, veel gratis, veel extra's. In Oz is het veel onduidelijker wat daarvan precies medisch wordt vergoed. Medicare is gratis, IVF valt daaronder, maar je betaalt nog steeds een hoop kosten zelf. En denk eens aan kinderopvangkosten, gesubsidieerd in NL. Ondanks de premies in NL ben je in NL waarschijnlijk goedkoper uit. Het is inderdaad ook een feit dat je kansen afnemen met het vorderen van jouw leeftijd. Het is relatief stressloos om in NL te blijven, je weet wat je hebt. Je maakt geen out-of-pocket kosten zoals in Oz (meubels, spullen). Maar geen familie en je bent de komende jaren niet in Oz. Het is de bedoeling om de 309 in NL af te wachten, mocht je toevallig voor vakantie in Oz zitten als het visa wordt toegekend, dan wordt je vriend verzocht om Oz te verlaten tot toekenning. Kost ook weer een vliegretour. Het geeft je bovendien de tijd om te sparen en misschien een beter betaalde baan te vinden. Dat laatste is veel makkelijker in NL omdat je al een baan hebt.

Pro/con 820
820 is slightly duurder dan de 309, door alle bijkomende kosten die je niet allemaal kunt voorzien. Plus de extra kosten voor je vriend's inreis toeristenvisum (het 3-maandsvisum is gratis maar erg riskant als Home Affairs niet tijdig reageert met een Bridging Visa, dan moet je vriend tussentijds het land uit en dat kost klauwen). 6 of 12 maanden is een safer bet, maar dan ga je betalen. Je moet een onderdak en vast adres regelen anders kun je niks, plus de huurkosten denderen hier de pan uit. Je moet je spullen verschepen en waarschijnlijk een auto kopen, en het is maar de vraag of je wat substantieels terugverdient met het verkopen van je NL spullen. Medische kant is moeilijker en duurder hier, en een eventueel kind vraagt toch ook wel wat stabiliteit in jullie leven. En het is noch zeker dat je een uitkering krijgt, noch zeker dat je vriend een (leuke) baan krijgt. Maar je bent wel bij je familie, kunt misschien gratis inwonen for the time being, en je bent in het land waar jij wil terugkeren.

Onthoud goed dat elke investering die je maakt, zowel in de 309 als de 820, verloren gaat als je het visum niet krijgt, of je besluit om het niet door te zetten vanwege heimwee, ziekte of andere redenen. Home Affairs geeft geen refunds, daar teken je voor in je Immiaccount. En het gaat in alle gevallen om een bedrag van bijna 10.000 dollar. En beide visa vereisen dat je VOORAF alle kosten betaalt anders gaat je inschrijving verloren.

Tough choice. Mijn geval is volkomen anders dus ik heb jouw opties niet. Maar ik weet wel wat ik in jouw geval zou doen.

Sterkte, good luck.

ETA ik heb in al deze visa history slechts 1 keer gehoord dat een partnervisum (meermalen) is afgewezen doordat ervan buitenaf aantijgingen zijn ingediend tegen de aanvragen, geval van jaloerse ex of zo. Als jullie relatie langdurig en genuine is, en jullie kunnen dat bewijzen met alle gevraagde 60 documenten en statements, dan is er geen vuiltje aan de lucht en ben je verzekerd van je vriend's visum.

Tja, het blijft moeilijk. Gelukkig heeft mij familie gezegd dat zij ons %100 support geven. En mogen wij dan ook bij mijn ouders gaan wonen voor hoe lang dan ook als de tijd komt. Dat is voor ons all heel wat stress minder, en maakt de onshore alleen maar meer aantrekkelijk. Spullen verhuizen zijn wij niet van plan. Dus dat word twee koffers inpakken, thuis komen en werk proberen te vinden. Geen stress over huur huizen of meubels kopen. Gewoon een paar jaar lang lekker sparen en dan kijken of we ergens een huisje kunnen kopen. Als je geluk hebt zoals wij en je mag bij je ouders in trekken dan kan je gewoon mooi sparen, en als het visum dan als nog word geweigerd dan heb je in ieder geval genoeg gespaard om terug te gaan. Natuurlijk nooit leuk, maar zo heb je wel een minder groot probleem. Als het aan mij ligt dan zou ik zeker voor de onshore kiezen, dat afwachten in nederland lijkt mij maar niks. De pro's die je hebt genoemd zijn natuurlijk wel fijn, maar uitwegen niet de con's.

Het visum process kijk ik wel enorm tegenop, maar ik denk dat ze zeker niet zullen denken dat wij geen 'echt couple' zijn. Mijn hele familie staat achter ons, we hebben all 2 jaar lang samen gewoond, en leven al 2 jaar samen van zijn paycheck. Het enigste waar ik stress over heb is zijn gezondheid. Blijkt dat de gezondheid check pas helemaal op het einde is. Dat kan voor ons dus fout lopen op dat punt. Dus dat word lekker stressen voor een paar jaar. Wat bedoel je precies met "60 documented en statements"? Staat hier nog steeds een beetje in de kinderschoenen dus heb niet super veel kennis van het process.

 

[Emulate]

@Comingbacktomelbourne Hallo, ik zag pas net je antwoord.

@309 vs 820 blijft een keus die je volgens mij met je verstand moet maken. Ik begrijp dat je gevoel zegt dat je liever in Oz bent met je vriend nu. Ik snap dat wel, ik heb moeten kiezen tussen in NL blijven en mijn Oz partner het NL visumproces in sturen om zich in NL te vestigen, of ikzelf naar Oz verhuizen. Ik heb met mijn verstand besloten om het laatste (de 820) te doen, zo pakte mijn pro/con lijstje uit. Maar dat is individueel verschillend, @Jagermeester heeft om dezelfde rationele redenen juist voor de 309 gekozen. Als hij uiteindelijk met de 309 afreist naar Oz, is hij verzekerd dat het proces is afgerond en hij niet meer uitgezet kan worden. Dat lijkt me in jouw geval een belangrijke overweging van stressloosheid. Ook de financiele zekerheid van de 309 (i.e. dat je vriend een baan heeft in NL) lijkt me in jullie geval van cruciaal belang.

Als gezegd, ik heb maar in 1 geval gehoord dat een partnervisum meermalen werd geweigerd door invloed van buitenaf (jaloerse ex die brieven stuurde aan Home Affairs dat de nieuwe relatie van zijn ex met een Ozzie niet genuine zou zijn). Dit is zeldzaam. Wat wel gebeurt, is dat systematische fraude wordt opgespoord (valse huwelijken, kindhuwelijken, economische vluchtelingen, social security fraud). Het is inderdaad zo dat Home Affairs de wetten recentelijk nog verscherpt heeft en de opsporingsmankracht verveelvuldigd. Als jullie niet genuine zouden zijn, komt dat gegarandeerd uit en de gevolgen zijn niet misselijk, uitzetting en een inreisverbod van vele jaren. Maar dat speelt bij jullie helemaal niet, dus je hoeft helemaal niet bang te zijn dat het visum op DIE gronden wordt geweigerd. Jullie hebben meer dan voldoende bewijzen van de oprechtheid van de relatie.

Medisch/jouw gezondheid/vriend's gezondheid. Tja. Het gaat om de economische risico's die Oz neemt door jullie toe te laten. Pre-existing conditions en chronische ziektes drukken zwaar op het health care budget van Australie, en daar zit niemand hier op te wachten. Ik heb zelf allebei, plus ik nader de 60, dus ik ben een enorm gezondheidsrisico voor Oz. Het is theoretisch mogelijk dat om die reden mijn 820 wordt geweigerd en ik word uitgezet. Er is hier nog iemand op dit forum met hetzelfde probleem, ik zoek zometeen op wie dat was en zal die link hier neerzetten. Ja, die kans is er. Hoe groot kan ik niet inschatten. Van belang is -alweer- denk ik dat je dit rationeel aanpakt.

- Als je kiest voor de 820, kun je dan emotioneel EN letterlijk leven met de gevolgen en teleurstelling van uitzetting?
- Uitzetting heeft ook enorme financiele gevolgen, onderschat dat niet. Vliegtickets, kosten van herhuisvesting in NL, bagage versturen, kosten van documenten)
- 309 is the safest bet voor jullie. Louter visakosten en checks, en als het wordt geweigerd zit je hoog en droog in je NL huis en verandert er niks behalve dat je 10 miel armer bent.
- Als je toch kiest voor de 820 om emotionele redenen, heb je dan een plan B voor als het fout gaat? Ik heb dit gesprek 2 jaar geleden ook moeten voeren met mijn Oz partner. Omdat wij allebei aan het eind van onze loopbaan zitten en op afzienbare termijn allebei in aanmerking komen voor de state pensions/AOW van beide landen, is voor ons de periode die we financieel moeten overbruggen afzienbaar. Wij hebben als plan B besloten dat we in geval van mijn uitzetting gaan zwerven tussen beide landen middels toeristenvisa van 6 of 12 maanden en beiden onze nationaliteit en rechten gaan behouden. Ons huis in Oz is hypotheekvrij, wordt dan verkocht en kan dienen als buffer voor steeds tijdelijke huisvesting (bijvoorbeeld een auto en caravan in Oz, en een onderverhuurbaar flatje in NL). Is het interessant voor jullie om een plan B te maken?

Oh, de documenten en statements. Als jullie een visum gaan aanvragen moet je op het Department of Home Affairs een zogenaamd ImmiAccount aanmaken online. Daar doe je tevens meteen je betaling van je visum. Er is geen andere manier om aan een visum te komen, HA doet alleen online zaken. Afhankelijk van het soort visum gaat er dan een proces in werking waarin je wordt gevraagd om documenten te uploaden in je Immiaccount. Bij een partnervisum zijn dat van beide partners minstens 30 documenten, waarvan de meeste samenhangen met je ID. Niet alles is compulsory, maar het meeste wel. Een belangrijk onderdeel van de documenten zijn de statutory declarations, getuigenverklaringen van derden over jullie relatie en claims. Er zijn modellen te vinden hoe je die opstelt. De getuigen moet je sowieso met naam en adres benoemen in je Immiaccount, die raadplegen ze ook echt.

Ik ben 1 jaar na aanvraag net in fase 2 van mijn 820 application beland, ik heb nu een case officer die zich persoonlijk met de aanvraag gaat bemoeien. Hij/zij zal alle geuploade documenten stuk voor stuk bekijken, natrekken en nabellen, eventueel om aanvullingen en handtekeningen vragen, en mij opdracht geven om binnen 1 maand checks te doen, zoals de health check en police checks. Het is cruciaal dat je die aanwijzingen strikt opvolgt.

ETA hier is de draad over de health waiver. Niemand heeft nog antwoorden. https://xpdite.net/forum/threads/evaringen-met-health-waiver.14534/#post-223582