Graag een reactie

njusha

njusha

Member
Hallo,
Mijn motivatie om te emigreren is gisteren nogmaals gesterkt door het volgende;
Zoals sommige op dit forum al weten ,hebben mijn man en ik een Eetkaffee in Oost - vlaanderen (Belgie).Zaterdag avond spelen ze op een bepaalde radio meestal toffe muziek zonder al te veel reclame en gebabbel . Het enige is ,het is een waalse zender (frans dus) en om het uur geven ze nieuws.
Dus gisteren speelde die bepaalde zender dus en komt er een koppel binnen van rond de 35 jaar .Ze zetten hun ,bestellen een biertje ,zitten gezellig te keuvelen tot .... Ja ,het nieuws begint
"Bonsoir ,il est 23 heures ...." .Die man draait zich om en schreeuwt "Hella ,da versta ik ni zulle ",waarop Tom zegt "Dat is frans " ."Jamaar ,we zijn hier wel in vlaanderen en ik wil een zender met de vlaamse taal !!" :-o Oké da begint hier al goed dacht ik .
Tom legt dus uit waarom die zender op staat (jaren '80 muziek ,bla,bla,bla)
"Zou ge u ni schamen ,ik ben vlaming en wil mijn eigen taal horen als ik ergens iets ga drinken "
Tom daarop : "ik ben wereldburger en heb geen probleem om naar een andere taal te luisteren .
Die man terug : " Wacht maar ,binnen een paar jaar gaan jullie en jullie kinderen  Turks of Marokkaans moeten leren " :-o (wat heeft dat in godsnaam met da frans te maken )
Waarop Tom zegt van Neen .Hoe jullie gaan weg uit Belgie zeker ?Yep !! :lol:
"Maar goed ook,da jullie weggaan " 
Om een lang verhaal kort te houden .Ze zijn weggegaan met de kreet "Vlaanderen de leeuw"
Tjonges toch ,ben ik beschaamd om Belg te zijn . :cry:
klant is konig zeggen ze ,ja maar wij keizer . :evil:
Ach ,ik hoop nog 2 jaar en bey bey Belgie  :-D
Groeten ,Katja
 
Tja, misschien dat de meeste Nederlanders niet echt veel van de onderliggende problemen weten die wij als Vlamingen hebben, in onze omgang met Walen en de Franse taal.
Het is echt spijtig dat sommige mensen niet verder kijken dan hun neus lang is en de Franse taal als een verrijking zien. Daarnaast gaat het om muziek, niet om de taal waarin die muziek gebracht wordt.
Daarin zijn de meeste vlamingen zééér kortzichtig. Ikzelf kom uit Brussel en ken dus zeer goed de problemen die je als vlaming in een franstalige omgeving hebt. Ik ben trots om vlaming te zijn, maar ben even trots om zo goed frans te kunnen. Ik verloochen mijzelf niet, ik leer bij en das een groot verschil!

Sara

Trek je er dus niet te veel van aan, jullie zijn tenminste iets ruimdenkerder dan de meeste daar én je zal het grote voordeel hebben dat je een tweede taal kent! En daarnaast, het is maar muziek hé jongens!!
 
Jammer dat de mensen zo weinig van elkaar kunnen verdragen.
Maar zoals je zegt Katja jullie staan er hoog boven.
Wij in Aus zeggen They are small minded people.
Blijf naar de toekomst in Aus kijken,
dan gaat de tijd zo snel.

Gr Ineke  :wink:
 
Ik heb een aantal jaar geleden 2 jaar in Brugge gewoond (ik ben Nederlands) en op de dag dat ik mijn appartement betrok, begon de buurman ruzie met mij te maken. We mochten, volgens hem, het verhuisbusje daar niet parkeren. We parkeerden ook niet we waren aan het LADEN en LOSSEN, en dat mocht daar wel. Die man had een hele grote poster van  het Vlaams Blok in zijn raam en schreeuwde ons in onvervalst West Vlaams toe:" Het kan me niet schelen dat je uit Nederland komt, je MOET het BELGISCH wetboek kennen!!". Ik sprak dus zijn taal, maar kwam volgens hem uit het verkeerde land. Ik heb 7 jaar lang een relatie gehad met een Vlaming, en heb het erg fijn gehad in België, maar ik moet zeggen dat ik (in Brugge, althans) het als Nederlander niet altijd even makkelijk heb gehad. Soms, als ik moe was, een slechte dag had, deed ik liever mijn mond niet open, want dan hoorden ze tenminste niet dat ik geen Vlaming ben.  Ik kreeg echt het gevoel dat ze de Nederlanders liever kwijt dan rijk waren.
Die buurman overigens, was een zielepoot, dat realiseer ik me ook. Hij kon niet eens zijn (veel te grote) auto de garage uitrijden.. moest zijn vrouw doen! En dan stond die auto klaar op straat, stapte zij uit, en hij achter het stuur. Ik en mijn huisgenootje hebben daar iedere keer fijn om gelachen!

Yoeks
 
INTOLERANTIE!! Vreemd dat er toch nog mensen zijn die zo weinig van elkaar kunnen hebben. Okay, we hebben het dan wel over he vlaams blok (let op; GEEN hoofdletters). Die intolerantie hebben we ook hier, alhoewel in wat mindere mate. Kijk maar naar de relatie Nederlands-Turks / Nederlands-Marrokaans.
Ik heb af en toe het idee dat het eerder een onbegrip/angst is dan iets anders.

Ook heb ik vaak het idee dat Australiërs het begrip intolerantie niet echt hoog in hun vaandel hebben. Misschien dat daarom er zo veel Nederlanders dáárom er heen gaan.

Rene
 
hello, Alvast bedankt voor de opmonterende reacties. :wink:
We hebben  er gisteren nog over nagepraat ,hoe kan je je eigen zo belachelijk maken .We zijn toch allemaal dezelfde mensen van vlees en bloed .Maar hier in Belgie is het grote probleem dat we hier bijna letterlijk op elkaars lip wonen .Hef je je voet verkeerd op ,de ander heeft het gezien .Je kan hier gewoon jezelf niet meer zijn .Dat is ook een grote reden waarom we weg willen ;je wordt hier geleefd en dat wil ik niet meer .Ik wil zelf bepalen hoe en waarom ik leef .
Wat me ook hier is opgevallen ,de mensen houden meer en meer van uiterlijk vertoon ,zo van kijk wat ik heb en jij niet .
Ach ,zoals ze zeggen ,binnekort ;"Asta la vista Belgium " :-D
Doei
 
vlaams blok met kleine letters staat inderdaad beter..

mijn vriend heeft 15 maanden in Nederland doorgebracht (sinds 3 weken terug naar Aus  :-(), en zijn vermoeden is bevestigd; Nederland is niet tolerant, niet toleranter dan andere landen in ieder geval.
"Amsterdam; homo-hoofdstad van Europa" .... niet dus. Ik ken zoveel homo's die in veel gebieden in Amsterdam liever niet hand in hand met hun partner lopen.
Mensen die op huidskleur, of kleding (niet modieus genoeg.. brrr... daar ben ik zo allergisch voor) worden geweigerd aan de deur van clubs of zelfs café's.
Nederlanders (van welke pluimage dan ook) zijn niet (meer) tolerant, en de mensen die ze niet tolereren zijn dat ook niet (meer), maar dan toch een kleine kanttekening richting Aus; misschien is de omgang met elkaar daar een stuk vriendenlijker (lees; beleefder) en is iedereen minder 'on edge', als je iets verder kijkt, is men daar net zo intolerant. Ze leggen het er alleen niet zo dik bovenop. Ik denk dat je dit soort problemen en spanningen in ieder land zult zien.

Om terug te komen op dat 'beleefde' van Australiërs; dat vind ik persoonlijk wel erg prettig. Fijn als je goeiedag zegt tegen een kassière en ze reageert daarop. Ouderwets misschien (voor een 32-jarige) maar het heeft werkelijk effect , vind ik. Het is gewoon prettiger.
Wat ik wel heb gemerkt daar, is dat als iemand aan je vraagt hoe het gaat, en je zegt bijvoorbeeld:"Nou ja, niet zo eigenlijk, ik ben ziek en werkloos.." etc. dan luisteren ze eigenlijk niet meer. Of de reactie is:"Aaaah joh, je hebt je gezondheid.". Als je beide benen verliest is de reactie dat je tenminste nog twee armen hebt. Ik generaliseer nu nogal, dat weet ik, maar dat is wel iets waar ik tegenaan gelopen ben, daar.  Ik heb er acht maanden gezeten. Het plan was te gaan 'backpacken' maar daar ben ik na twee weken mee gestopt, vond het niks. Ik heb de rest van de tijd bij mijn vriend en zijn familie gewoond in Sydney. Heb daar ook gewerkt, dus ik kan wel zeggen dat ik er even 'geleefd' heb en ik ben van mening dat je dan een betere mening kan vormen over een samenleving en omgangsvormen.
Ik weet dat ik er uiteindelijk zal gaan wonen, omdat mijn vriend waarschijnlijk niet in aanmerking komt voor een verblijfsvergunning hier (ik verdien te weinig, op dit moment), en ik weet zeker dat ik er mijn weg zal vinden, en heb er voor het grootste gedeelte ook zin in. Ik verwacht niet dat het de hemel op aarde gaat zijn, maar op dit moment misschien wel een fijnere plek om te zijn. Ik houd erg van Amsterdam, maar ik ben ook vaak 'boos' op Amsterdam...
We zien wel hoe het gaat lopen. Ik ben in ieder geval aan het inlezen over een eventuele emigratie naar daar. Daar kan je niet vroeg genoeg mee beginnen.

yoeks
 
He jasses, onze dochter heeft net een baan aangeboden gekregen in Amsterdam en ze zal nu in onze vertrekmaand (november) daar alles opnieuw op moeten starten.

Jan en ik hebben het niet zo staan op de hele grote steden en wonen daarom in een klein Drenths durpie.
We zouden haar nog graag wat bij willen staan met het zoeken naar een appartement of huis, maar helaas, de tijd begint nu te spannen.
De aangeboden baan is ook maar voor een half jaar, de professor moet eerst nog wat potjes met geld bij elkaar schrapen om haar na dat half jaar een opleidingsplaats te bieden. Ik hoop maar dat het allemaal gaat lukken.
Ze is allang zelfstandig, maar je blijft als ouders toch altijd mee kijken ook al zijn ze over de twintig.

Als wij in OZ mogen blijven, nodigen we haar zo snel mogelijk uit en hopen we dat ze inziet dat ze haar carriere beter in OZ kan voortzetten.


groetjes
 
Ik denk dat er overal ter wereld wel in- en tollerantie bestaat, natuurlijk is het waar het druk is altijd moeilijker om alles van elkaar te pikken. Maar ik heb zowel in dorpen als in steden gewoond en ik weet uit ervaring dat je gewoon de juiste mensen moet treffen. Een stad is natuurlijk waanzinnig druk, maar als je zelf al de juiste additude hebt, dan is het vaak een questie van soms negeren.
 
annelies,

Amsterdam is vooral een leuke stad. Ik kom zelf ook uit een dorp, maar ben (denk ik) een geboren stadsmens. Ik ben hier 10 jaar geleden min of meer noodgedwongen gaan wonen en nu zou ik niet anders meer willen. Ik betrap mezelf zelfs soms op de gedachte:"Als ik niet meer in Amsterdam kan wonen, ga ik liever het land uit. ".
Eén van de grote nadelen hier is woonruimte, maar dat is algemeen bekend. Er zijn altijd wel mensen die voor langere tijd gaan reizen en iemand zoeken om tijdelijk in hun woning te gaan zitten. Ze moet er alleen erg alert op zijn dat ze niet teveel huur per maand gaat betalen. Veel mensen vragen het driedubbele van wat ze zelf betalen om er nog wat op te verdienen.
Ik begrijp heel goed dat het erg moeilijk is om haar niet van dichtbij te kunnen bijstaan in dit alles. Dat moet een naar gevoel zijn. Ik ben zelf 32 en woon al sinds mijn 17e op mezelf, heb in het buitenland gewoond (waaronder Zuid Korea.. niet echt een 'vertrouwd' land.. ) en durf dus wel te zeggen dat ik een 'grote meid' ben en zelfstandig, maar dat wil allemaal niet zeggen dat moeders zich geen zorgen maakt. Is toch normaal? De mens is nu eenmaal tot op zekere hoogte een zgn. 'nestblijver'. In figuurlijke zin, dan. Als ik met haar praat over het feit dat ik t.z.t. toch richting Aus zal vertrekken zegt ze:"Tuurlijk meid, dat moet je ook doen, en ik sta achter je. Ik zou het alleen vreselijk vinden!". Dan vind ik dat altijd een beetje 'gemeen'.. ze praat me dan toch een schuldgevoel aan. Maar dan denk ik bij mezelf:"Het is goed zo. Hoe zou ik me voelen als je zou zeggen:'Alsjeblieft! Ga! Daag kind!'" . Dat zou toch erg zijn.
Ik wens jullie veel sterkte met dit alles. En als je je zorgen maakt over je dochter in Amsterdam en je zit met vragen over de 'grote, boze stad', mag je me best een persoonlijk berichtje sturen. Misschien kan ik een heel klein beetje van je zorgen wegnemen, wie weet...

Yoeks - het plattelands-meisje geboren in een stadslichaam...
 
Hartelijk dank voor al die moeite die je voor me doet, Yoeks. Je hebt volkomen gelijk, hoor.
Ik heb niets tegen op Amsterdam op zich, maar het gaat inderdaad om het idee.

Onze dochter is 29, is lang student geweest omdat ze na vier jaar Medische Biologie is overgestapt naar Geneeskunde. Nu na 6 jaar is ze dan eindelijk toe aan de arts-assistentschappen en promotie-onderzoek en heeft nog 6 jaar te gaan.

Ze heeft jarenlang in een studentenhuis gezeten en dus niet veel ervaring op de huizenmarkt, wij wel en we weten ook dat hulp van familie en vrienden je voor soms kapitale fouten kan behoeden. Maar ze heeft ook vrienden genoeg die al eerder het Hoge Noorden verlaten hebben, dus willen en kunnen ons vast wel vervangen.

Bedankt voor de tip, die zal ik beslist aan haar doorgeven en als ik vragen heb dan mail ik je.

groetjes



 
 
Wat ik zo vreselijk jammer vind is dat veel mensen het altijd over die turken en marokkanen hebben. Alsof dat de enige buitenlanders in Nederland zijn..... Bijna geen Nederlander of Vlaming heeft echter in de gaten dat er veel meer rotte plekken op de Nederlandse en Vlaamse appel zitten... Dat vind ik echt jammer. Dat vlaams blok bijvoorbeeld.... Ik vind het allemaal heeeeel erg eng. Ook de AEL en wat er dan nog over is van de LPF....

Ik heb zelf een bomma uit Deurne en heb aardig wat vlaamse familie. Ik spreek een aardig mondje Antwerps en heb er nog een jaar op school gezeten. Ook daar waren wij de voze keskoppen (of hoe je dat ook maar in goed Antwerps schrijft ;) ) Ik kon niets goed doen bij mijn mannelijke klasgenoot-belgen... Erg jammer, maar de dames waren wel aardiger. Gelukkig zaten er ook zeer leuke mensen tussen. Herinner me nog een leraar... meneer van Hekke geloof ik. Hele dikke buik, maar muziekaal! Dat was erg leuk :)

Ik hoop dat mijn nieuwe leven er straks voor zorgt dat ik mijn enge ervaring een beter plek kan geven dan hier in Nederland. Ze zeggen wel eens "verandering van spijs doet eten" Nou... laten we het hopen :)
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top