Hallo ik ben Babs
- Thread starter babsje
- Start date
Wimmel
Account Inactief (eigen verzoek)
Hey Hallo,
Heb je deze wizard al geprobeerd? http://www.immi.gov.au/visawizard/
Het is vrij makkelijk om Australie binnen te komen met skills en vooral als je moeder hier al woont.
Groetjes uit Townsville.
Heb je deze wizard al geprobeerd? http://www.immi.gov.au/visawizard/
Het is vrij makkelijk om Australie binnen te komen met skills en vooral als je moeder hier al woont.
Groetjes uit Townsville.
Rene & Ilse
Member
Welkom op het forum!
Iedereen bedankt voor de leuke reacties.
Ik zal zelf niet zo snel "besmet" worden. Ik vlieg nl. niet en de boot duurt erg lang. Overigens word ik zelf met een uurtje op de boot ook al HEEL ERG ziek. Ik ben dus gebonden aan plaatsen waar je met de auto komen kunt. Dan heb ik een heel gezin, man kind, 6 katten, 3 honden een hamster en een duif. Dat verhuis je niet zo snel en achterlaten dat kan ik niet.
Het feit dat ik echt niet, NOOIT, in een vliegtuig stap maakt het wel moeilijk om afscheid te nemen van mijn vriendin en haar dochtertje. Ik weet dat ik ze nooit meer in levende lijve zal zien. Dat ik ze nooit meer even kan vasthouden, dat ik ze alleen nog maar op skype zal zien. Mijn vriendin heeft geen familie in Nederland dus voor haar is er weinig reden om hier te komen.
Mijn hulp is dus heel dubbel.
Ik gun ze alle geluk van de wereld en ik vind absoluut dat ze moeten gaan.
Tegelijkertijd ben ik er erg verdrietig over. Wat zal ik ze missen.
Ik zal zelf niet zo snel "besmet" worden. Ik vlieg nl. niet en de boot duurt erg lang. Overigens word ik zelf met een uurtje op de boot ook al HEEL ERG ziek. Ik ben dus gebonden aan plaatsen waar je met de auto komen kunt. Dan heb ik een heel gezin, man kind, 6 katten, 3 honden een hamster en een duif. Dat verhuis je niet zo snel en achterlaten dat kan ik niet.
Het feit dat ik echt niet, NOOIT, in een vliegtuig stap maakt het wel moeilijk om afscheid te nemen van mijn vriendin en haar dochtertje. Ik weet dat ik ze nooit meer in levende lijve zal zien. Dat ik ze nooit meer even kan vasthouden, dat ik ze alleen nog maar op skype zal zien. Mijn vriendin heeft geen familie in Nederland dus voor haar is er weinig reden om hier te komen.
Mijn hulp is dus heel dubbel.
Ik gun ze alle geluk van de wereld en ik vind absoluut dat ze moeten gaan.
Tegelijkertijd ben ik er erg verdrietig over. Wat zal ik ze missen.
Als je echt om iemand geeft wil je wat het beste voor hen is.
Ik weet dat ze daar gelukkiger zullen zijn dan hier. Dat betekent dat ik ze los moet laten.
Gelukkig hebben we internet en kunnen we skypen. En dan is er nog iets nieuws (een app) om gratis via de mobiel te bellen, viber of zo iets. We zullen elkaar dus wel veel spreken maar dat kan het echte contact niet vervangen.
Niet meer even bellen, zullen we een bakkie en elkaar treffen om de hoek in een restaurantje, even weg van alles.
Ik kan nooit meer zien hoe haar dochtertje door de dierentuin rent en geen genoeg kan krijgen van alles wat te zien is, dat plezier van een kind, is onbetaalbaar. Geen knuffels meer en geen onbetaalbare lach omdat ik bij school sta om haar op te halen omdat ze met mij mee gaat en mamma straks ook komt en blijft eten.
De hele gewone dingen, die ga ik het meest missen.
Mijn eigen dochter is al groot. Dus ik moet wachten tot ik oma wordt.
Maar nu moet ik zorgen dat het hondje van de kleine mee kan want anders is ze ontrootsbaar en dat kan natuurlijk niet.
Ik hoop voor mijn vriendin dat ze in Australië een hele leuke vent vind, die haar heel gelukkig maakt want dat verdient ze.
Cappuccino
XPdite Sponsor
Welkom en wat mooi om te horen dat je je vriendin wilt helpen, respect!