Hallo!

kvanditzhuijzen

kvanditzhuijzen

Member
Hoi, ik kreeg vanochtend opeens een mailtje dat onze visumaanvraag was goedgekeurd, en ik kreeg een lichte paniekaanval... Ik dacht dat het wel een jaar zou duren, maar nee, een maand of 6. Help! Nu dus een hoop vragen, stress en dingen die we moeten doen, dus ik dacht laat ik dit forum maar eens gaan bestuderen.

Wil je meer weten van ons gezin kijk dan op mijn blog (http://k-meel.blogspot.com) waar ik overigens nog niets verteld heb over dit avontuur, dus mondje dicht!
 
Welcome op het forum! Weet je al waar jullie naar toe gaan en wanneer of heeft alles je nu echt heel erg overvallen?
 
Op mijn visum staat dat ik chemical engineer ben ;)

Maar feitelijk ben ik productontwikkelaar in de levenmiddelenindustrie. Mijn man is commodity trader.
 
Dank je Sacha.

Had vrijdag wat gereageerd op vacatures, cv opgestuurd en vanmorgen belde er iemand. Onder de indruk van mijn cv en wanneer we ongeveer dachten down under te komen. Stond ik mooi met mijn mond vol tanden! Maar leuk gesprek gehad, ben gewoon eerlijk geweest en we houden contact...
 
hi karien, zo dat is meteen een goed begin!

Mijn man heeft ook eerst vanuit nl gesolliciteerd (mechanical engineer) en geen respons, pas toen hij naar Perth op werkzoek vakantie ging en de mogelijkheid bood op korte termijn te beginnen had hij beet.

Dus je gaat zelf ook weer in loondienst werken? Las in je Blog dat je schreef en zeer druk in de kids was? Klimaat zal wel veel goed gaan doen voor je?

Succes Simone
 
Simone, ik twijfel heel erg. Aan de ene kant zou ik graag weer gaan werken, aan de andere kant lijkt me twee fulltime banen met drie kleine kinderen teveel van het goede. Uitgebreide discussie gehad het hele weekend, wat wil ik nou.... Schrijven, ja, maar daar is het heel moeilijk om geld mee te verdienen. En als ik zo lees over die banen dan is dat ook wel weer heel cool. Ik heb nu dus wel gemerkt dat het nadeel van vanuit hier solliciteren wel is dat je dan bereid moet zijn vrij snel alles in te pakken en over te komen mochten ze je willen.... En dat is met een gezin heel lastig. En mijn man heeft natuurlijk wel een opzegtermijn enzo. Vooralsnog gaat mijn man zich ook even oriënteren op banen in Oz. Het zou ook kunnen dat we gewoon een jaartje wachten. Ook wel lullig trouwens als ik niet zou gaan werken, we hebben het visum op mijn werkervaring, haha. Een andere, meer realistische optie, is dat hij eerst een baan zoekt (hij verdient ook veel meer) en dat ik als we er eenmaal zijn iets ga zoeken, eventueel part-time.

En ja, het klimaat zou heel goed zijn voor mijn reuma. Dat is ook een van de redenen dat we willen verhuizen, die noord europese winters zijn niet fijn voor mij.

Van twee andere banen een reactie gehad dat ik ruim over qualified was. Dat het een stap omlaag voor me zou zijn. Grr.
 
wij hadden bedacht dat we om te beginnen allebei op zoek gaan naar werk, en de eerste die een goede baan vindt die gaat werken. De tweede wacht tot de kinderen naar school zijn, en gaat dan opnieuw zoeken. In de praktijk zal het wel niet zo werken, want het blijft een puzzeltje hoe je de schooltijden en werktijden verdeelt, maar het is een beginnetje ;-).
Overigens hebben we ook afgesproken dat we pas echt gaan schrijven als we in de buurt zijn van onze geplande vliegdatum. Anders wordt het een chaos, ben ik bang.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top