Heb ik weer (wat is de wereld toch klein)

Maluka

XPdite Sponsor
Word ik op het werk geroepen voor de lunch, loop ik naar de keuken om een beker uit de kast te halen (de anderen drinken allemaal uit plastic bekertjes, maar ik ga altijd voor een stenen beker), fluistert een "semi-collega" van mij tegen me: Ik weet het wel hoor van jou en Australie!

Boem..ikke met een rooie kop....fluister ik terug dat ze het aub aub aub stil moet houden, omdat anders ik wel eens problemen kan krijgen met mijn contract enzo. Zei ze dat ze al, voordat ik hier kwam werken, al wist dat ik naar Oz. wilde. Haar vriendin is nl. getrouwd met een oud-collega van mij die destijds dus al wel meegekregen had wat mijn plannen m.b.t. emigreren waren. Das toch best wel even schrikken. Ze heeft me echter beloofd het er met niemand op het werk over te hebben en ze begreep mij zeer goed.....
 
Hoi Maluka,

Echt jammer dat je er niet openlijk over kan praten op je werk. Lijkt me echt beklemmend en je wilt soms je ei ook wel eens kwijt.

Wat ben ik blij dat ik dat gedonder niet heb. Meteen vanaf december 2004 open kaart gespeeld, en aangegeven dat ik van plan ben (ik zeg tegen niemand: "ik ga naar Oz", maar "ik hoop naar Oz te gaan") om in 2007 naar Oz te gaan. Zo'n beetje de meeste 150 collega's weten ervan, en de leiding natuurlijk al eerste.

Mijn werkgever heeft aangegeven het jammer te vinden dat ik ga (ze hadden me al 3 maanden verlof gegeven om op vakantie in 2004 naar Oz te gaan) maar dat ze het wel enorm aanmoedigen dat iemand dit soort stappen onderneemt. Hierdoor krijg ik veel leuke vragen van collega's en moedbetuigingen, wat ik erg waardeer.

Zitten de meeste mensen in de positie van Maluka, of juist in mijn positie?

Groeten Sander
 
Wij lopen echt enorm te goochelen. Sommige collega's met wie we op goeie voet staan weten er wel van, maar we hangen het liever niet aan de grote klok. Is ook een beetje een afgang als het uiteindelijk niet blijkt te lukken.
Vervelender zijn de intermediairs die we af en toe spreken bij intakes en sollicitaties, die geven we wel aan dat we mogelijk een kans krijgen die we dan ook zullen aangrijpen, waarop ze dan - kijk eens hoe slim wij zijn - proberen het ons toch te ontlokken. Dat kost ze dus meteen een bemiddeling  :?
Wat ook vervelend is: Iedereen die erg met je meeleeft en die je dus keer op keer moet vertellen dat je nog steeds geen spat bent opgeschoten...
 
Sh*t Mark!
Wat zul je geschrokken zijn :-o Ze houdt vast haar mond wel joh. Anders had ze zich vast al een keer versproken!

Groetjes Lin
 
Ook ik hou mijn mond op het werk. Er is een goede collega/vriend die ik op de hoogte hou, en die het tot nu toe ook niet verder heeft verteld.
Maar afgelopen week werd ik door onze oude vertrouwde afdelingssecretaresse gevraagd (gesmeekt) of ik in de OR wilde plaatsnemen. Ik heb haar toen in vertrouwen genomen en mijn plannen verteld. Ze wilde me toen nog steeds hebben (tot ik vertrek) en daar heb ik ook in toegestemd. Maar dat heeft weer met de wantoestanden rond R&D en het general management te maken.

Bart
 
Mijn collegas weten het wel en zijn er heel positief over, hoewel ik wel heb aangegeven dat het nog lang niet allemaal rond is en het nog wel even gaat duren.
Mijn baas weet het nog niet, denk ik, maar al zou hij het wel weten dan maakt dat niets uit.
Ik ben in de bevoorrechte positie een contract voor "het leven" te hebben dus ontslaan kunnen ze mij toch niet en mocht het toch niet doorgaan dan kan ik gewoon door blijven werken omdat ik voor mijn werk niet afhankelijk ben van zowel mijn collegas als mijn baas :up:
 
Dat is idd balen Mark,het zal allemaal wel los lopen denk ik, maar aan de andere kant wordt er altijd veel gepraat onderling :x . Hoop dat jouw collega zich aan haar woord houd.
 
oeps,
Weet je aan een kant wil je het van de daken
schreeuwen maar aan de andere kant wordt
je het op een gegeven moment ook wel een
beetje moe al die vragen. Het leven in NL gaat
toch gewoon door en op een gegeven moment
ging het bij ons alleen nog maar over Australië.
Dus het heeft ook zijn voordelen als bijna niemand
het weet.
In ieder geval succes met de situatie
 
Bij mij op het werk had ik een paar maand geleden aangegeven 'er over te denken naar Oz te gaan' en pas een paar weken geleden (we vertrekken deze zomer) ook echt gezegd dat we zeker gaan én dat 28 juli mijn laatste werkdag is. De meesten reageren erg enthousiast, maar er zijn er ook die nu 'bang' zijn dat ik mijn werk niet meer goed ga doen of zo, omdat ik toch binnenkort wegga.
Toch ben ik blij dat iedereen het weet, zo kan ik ook af en toe over onze plannenpraten en moet ik niet bang zijn mijn mond voorbij te praten. Ik ben blij dat mijn manager het van MIJ heeft gehoord, das erg belangrijk.  :up:

Sara
 
Mark ik kan me volledig voorstellen hoe je je gevoeld moet hebben, Ik zelf wordt gedetacheerd en heb mijn manager op het project verteld dat ik van af Mei dit jaar niet meer beschikbaar voor ze ben in Nederland. Gelukkig zat het aflopen van mijn contract er ook aan te komen dus heb ik mijn manager van mijn werkgever afgelopen vrijdag verteld dat ik per 26 mei vertrek naar Oz, zij heeft gezegd dat ze mijn contract in iedergeval tot die tijd verleng, en misschien ook er nog voor zorgt dat ik in Oz voor hun aan de slag kan gaan , dus dat was zeer positief.  :up:

Nu werd ik gisteren avond door de account manager gebeld (degene die mij hier de klus heeft bezorgd) en die zei zo van;  Zoooo ik hoor dat je gaat reizen naar Australie, hoe komt het dat ik dat moet horen van de klant, waarom wist ik daar niets van??? Ik heb hem dus vrolijk gezegd dat mijn manager ervan af weet de klant er daarna pas van op de hoogte gesteld is, en dat ik nog geen tijd had gehad hem op de hoogte te stellen. Ik heb hem ook gezegd dat ik in princiepe niets hoef te melden aangezien ik niet onder zijn verantwoordelijkheid val.... Affijn hij natuurlijk niet blij maar hij kon het wel begrijpen en heeft toen mij maar toegezegd een goede referentie te schrijven voor een eventuele job in Oz.

Had ik eerlijk gezegd niet verwacht maar vind ik dan wel weer tof.  :up:

Ik moet eerlijk toegeven dat ik erg blij ben dat iedereen het nu weet en dat ik er vrijuit over kan praten en niet mijn bang meer hoef te zijn mezelf te veraden aan mensen die het nog niet wisten.  :up:

Gr.Koen  :-D
 
mijn man heeft het ook op zijn werk verteld. Nu hij telkens vacatures toegestuurd en de telefoongesprekken komen eraan, dus hij is er met zijn hoofd niet altijd meer goed bij op zijn werk. Het voordeel van het kunnen vertellen op je werk, is dat je collega's je beter begrijpen. Een collega van Mark gaat in mei emigreren naar Brisbane. Hij had Mark zelf op de hoogte willen stellen van hoever hij momenteel gevorderd was, maar de tam tam gaat sneller dan je denkt.

Dus je moet voor je zelf de situatie op je werk aankijken of je zoiets kan vertellen of niet.

:fish:
 
Wij hebben van het begin af aan zowel de familie als ook op het werk verteld dat we bezig waren met deze stappen. Ten eerste zijn wij allebei altijd erg open over allerlei zaken, en zouden het gewoon niet lang vol kunnen houden (waar het hart vanvol is ... ;-) ). Daarnaast wisten we ook vanaf het begin dat we de referenties van de werkgever nodig zouden gaan hebben.

Nu terugkijkend (over een paar weekjes vertrekken we) zijn we ook heel blij dat we zo open geweest zijn, heeft alleen maar positieve reacties en meeleven tot gevolg gehad.

@Mark,
Gezien het feit dat je collega het al zo lang weet en het kennelijk nog niet rondverteld heeft, neem ik aan dat ze dat nog wel een tijdje zal volhouden ;-)

M.vr.gr.
Perthpete
 
Wij houden voorlopig ook nog ons mond op t werk, eerst moeten we meer zekerheid hebben dat onze plannen door zullen gaan. En dan zal eerst de familie ingelicht worden (daar zie ik t meeste tegenop) en daarna pas t werk.
Groeten Martin en Francine
 
@Mark, ik hoop voor je dat je collega niks zal zeggen!

Ik heb maar 1 collega (mijn manager) op mijn werk die het weet.  Hij is echt top geweest.  Ik heb referenties in het engels opgesteld en hij heeft ze getekend.  Ik mag dit jaar ook opleidingen gaan volgen.  Ik vertel de rest van de collega's als we de visum hebben, het zal toch een paar maanden duren voordat we vertrekken.

Groetjes,
Susan
 
@ Mark

Wat er hierboven al gezegd is, dat ze het al langer wist en tot nu toe ook niets gezegd heeft, zegt hopelijk genoeg.


Ik ben op het werk ook gewoon eerlijk over de emigratieplannen en ik heb tot nu toe niet 'echt' vervelende reacties gehad. De meesten zijn juist heel blij voor me.
Ik weet niet waarom je denkt dat je niets kunt zeggen tegen je collega's (heb je geen vaste aanstelling?Dan snap ik het wel :roll:)
Ik heb het idee dat de meeste mensen juist heel positief reageren als ik vertel over de plannen.

Liefs Eutrice
 
Daar ga ik dus ook vanuit dat ze het niet doorverteld.

Maar ik kan het niet vertellen omdat ik op dit moment een jaarcontract heb t/m juli 2006. Eind augustus 2006 heb ik precies 6 jaar werkervaring (nodig voor de ACS), dus die maand heb ik hard nodig. Als ze dus voor juli er achterkomen en mijn contract wordt niet verlengd, moet ik voor die maand ook nog weer eens op zoek naar een andere werkgever in Nederland.....en dat lijkt me geen goed vooruitzicht....

Ook al zou betaalde stage meetellen (dus extra 5 maanden die ik in Oz. heb gedaan) dan zou ik in April al kunnen beginnen. Echter...de hele procedure duurt ongeveer een jaar om het visum te bemachtigen (daar ga ik dan nu voor het gemak even van uit). Als ik dan in April al begin en mijn baas op de hoogte stel, waarmee ik de kans loop dat mijn contract op 31 juli alsnog niet verlengd wordt, zit ik de rest van de tijd werkloos thuis en kan ik mijn spaargeld eerst opeten hier of alsnog op zoek naar "nog" een nieuwe werkgever....

Mijn collega's bij mijn vorige baas waren wel op de hoogte...als alles vorig jaar ook goed was gegaan, dan had ik nu hier niet gewerkt en was ik nu al in Australie geweest....
 
Ahh...... Ik snap hem :roll:
Je hebt helemaal gelijk. Ik zou het dan ook niet zeggen totdat het voor onbepaalde tijd is
dan maakt het niet meer uit :wink:

Liefs Eutrice
 
Het zou niet gekker moeten worden.
Als ik dit soort dingen dan ook lees:
Als ze dus voor juli er achterkomen en mijn contract wordt niet verlengd,

Dan wordt ik wel zo kwaad. Is dat nou een reden om iemand zijn contract niet te verlengen?
Zo van "Ja, je gaat toch weg en waarom zou ik je niet meteen wegsturen".

Ze zouden je uit beleefdheid gewoon even door moeten laten werken voor die tijd dat je het nodig hebt om naar Australië te kunnen emigreren!
Die werkgevers moeten maar eens iets normaler worden denk ik zo. Alsof het weg willen gaan volgens hun moet worden bestraft met een ontslag?
Te bezot voor woorden!

Maar inderdaad, ik raad je aan om je mond te houden.

Uhm, Enige moderator, is dit niet meer iets voor in de kletsdoos of de laatste stand van zaken. Het heeft niet echt zoveel te maken met Australië zelf.
 
Een loopbaan adviseur op Monsterboard,adviseerde mij ook niks tegen evt.toekomstige werkgevers te zeggen.Pas als echt alles in kannen en kruiken is,oftewel,als ik groen licht krijg.
Maar als ik bij een werkgever wegga,wil ik toch een verklaring waarin staat wat voor werkzaamheden ik heb verricht,ivm assessment door TRA.
 
Mijn baas weet het al sinds april vorig jaar... Mijn contract werd in mei gewoon verlengd met een jaar en dit jaar weer. Tijdens mijn beoordelingsgesprek vorig jaar zei hij zelfs dat hij misschien nog wel een constructie kon bedenken om me, na mijn 3e jaarcontract, nog een tijdje voor vast in dienst te nemen totdat we echt weg gaan. Dat is allemaal zo relaxed! Mijn voordeel:  .... ik werk voor de overheid. Daar zit het em dus. Hier kunnen ze je voor een emigratieplan niet zo maar de deur wijzen of je contract niet verlengen.
 
Back
Top