ik begin al nerveus te worden maar begrijp nog iets niet.

liz-lizzy

New Member
Hoi allemaal,
Daar komt dan weer een vraag.
Als mijn australische vriend en ik naar sydney gaan voor een interview voor de-facto spouse visum dan wordt er zowiezo gezegd dat mijn vriend niet mijn assurer kan zijn.Hij heeft geen baan en is hard opzoek naar een stageplaats als bakker en heeft ook geen savings.Ik heb wel 8000 euro. Wat gebeurt er nou als we daar zijn?zeggen ze dan je moet een AOS (assurance of support) vinden en dan terug komen?dan raak ik toch niet mijn 1990 dollar kwijt voor de aanvraag?
Straks voldoen wij helemaal niet aan de requirements.
HAHA je kan al horen dat ik nerveus begin te worden maar het komt allemaal dichterbij en wil het graag in 1 keer goed doen  :up:

Weten jullie hoe dit werkt? en is er een kans dat we het toch op diezelfde dag het visum krijgen?kan ik al van te voren iets meenemen wat aangeeft dat mijn assurer zekerweten mijn assurer kan zijn?
Bedankt,
Lizzy
 
Waarom bel je niet even naar Sydney? Mocht  je wel die 1990 AUD kwijt zijn zou ik toch graag zeker weten of ik alles goed voor elkaar hebt voor je de afspraak maakt.
 
He Liz,
Ik snap iets niet. Waarom moet je vriend assurer zijn? Of bedoel je sponsor? Ik dacht dat je voor een spouse visum niet perse een Assurance of Support nodig hebt? Ik keek net op http://www.immi.gov.au/migrants/partners/spouse/820-801/obligations-sponsor.htm en het lijkt er op dat als je vriend aan de sponsorverlichtingen kan voldoen dat die AoS niet nodig is??
Succes!
ak
 
Die 1990 AUD raak je niet zo maar kwijt hoor. Op het moment dat je betaald krijg je een Bridging visum, en gaat de procedure van start. Alles wat op dat moment nog ontbreekt zullen ze dan om vragen, en je krijgt de tijd om deze info te verzamelen. Wij kregen niet eens een tijdlimiet hiervoor geloof ik.
 
BEdankt voor de antwoorden!
Mijn vriend kan aan de verwachtingen voor sponser voldoen maar niet op financieel gebied dus daar moet ik zeker iemand anders voor hebben.Ik ga maandag inderdaad eerst sydney maar eens bellen.ALs het allemaal toch een bezwaar wordt moet ik misschien maar wachten totdat mijn vriend een bakkers-stageplaats heeft maar ik ga zowiezo in eind januari naar huis dus stel dat ik dan wacht dan kan ik alleen maar op een visitors visum terug komen en dan voor het spouse de-facto visum gaan.Maar volgens mij mag je het zo niet doen.
Lastig allemaal want om heel eerlijk te zijn weet mijn moeder er nog niet vanaf, en ik denk dat ik het beter achteraf kan vertellen dan dat ze ermee gaat zitten en ik het nog allemaal moet doen.Al voel ik me erg schuldig en kom er nog niet uit.
Mijn vriend heeft liever dat ik het eerst vertel (mijn oma, moeder van mijn moeder, weet het al wel en die zegt dat het beter is als ik het haar achteraf uitleg).Ik heb alle documenten al dus ik wil er nu gewoon voor gaan eigenlijk maar dan komt er gelijk weer een schuldgevoel van ,zou ik het niet eerst vertellen?
(ik ben jong,nog maar 20 maar ik woon al drie jaar met mijn vriend samen en hij is ook al een jaar in nederland geweest dus wij zijn er wel zeker van dat we bij elkaar willen blijven).

Liefs,
Lizzy
 
Hello,

Ze kunnen mogelijkerwijs om AOS vragen, maar dat doen ze niet altijd. In mijn geval hebben ze dat niet gedaan, maar ik ken een aantal stellen waarbij ze wel om een AOS hebben gevraagd. Ook in dit geval weer, hangt helemaal van je specifieke situatie af. Succes!

Vincent
 
Een AOS kan iedereen zijn, hoeft niet persé je vriend te zijn. Als je een oom, tante of zelfs een buurman in Oz hebt die zou willen sponsoren dan is het goed. Na 2 jaar krijgt diegene zijn geld weer terug mét rente. Wij hadden ondanks dat mijn vader onze sponsor hier is, ook een AOS nodig. (subclass 139)

Groetjes Lin
 
Lizzy,
Een kleine opmerking over vooraf of achteraf vertellen: Ik zou je aanraden absoluut vooraf tegen je moeder te vertellen hoe de zaken ervoor staan. Geef haar dat respect. Als je haar dit achteraf verteld heeft ze niet alleen te maken met het feit dat je 'weggaat' maar ook nog eens het fiet dat je het niet eerder hebt willen vertellen (= 'ze vertrouwde me niet'). Ik denk dat dat dubbel zo hard aankomt.
Hoe eerder je het verteld hoe beter, dat geeft haar ook de tijd om het te verwerken (aan te wennen).
 
Helemaal eens met PerthPete: vertel de mensen die het dichtste bij je staan over de plannen, ook als het niet door gaat is het toch iets dat jou heeft bezig gehouden. Door het nu te vertellen zit je met het potentiele probleem dat het lang een beladen onderwerp zal zijn - daar is al genoeg over geschreven - maar wij vonden het wel het meest eerlijke wat je kon doen. Je kunt dan bv de tijd veel intensiever met elkaar beleven - tijd vliegt!

Wij hebben ouders/zussen geinformeerd toen we met het proces begonnen (eerste check van mijn beroep), beste vrienden toen we het echte visum gingen aanvragen, de rest van de circle toen we het visum hadden en besloten hadden om te gaan. Iets daarna volgende de werkgever.
 
Back
Top