I'm back & need some help :)

[AustralianKelpie]

Hallo,

Ik ben al een tijdje lid van dit forum. Ik post zelden iets maar ben er wel Het wordt tijd voor een nieuwe voorstelling.
Ik ben 27 jaar, heb 3 honden, een vriendje en we hebben samen een huis gekocht. Op zich mag ik niet klagen, mooi huisje aan Belgische kust, af en toe een reisje, beide vast werk, geen overbodige luxe maar niets te kort... Maar toch is er dat gevoel. Ik raak er niet overheen. Ik MOET proberen in Oz te raken. Het enige probleem is dat ik of mijn vriend niets van beroep kan die op de SOL lijst staat (Vrijwillige brandweer & buschauffeur, ik security) . Na onze 2 maand durende roadtrip van 2012 in het prachtige land had ik beslist om cursus te volgen en mij zo om te scholen, ik had me ingeschreven voor stukadoor. Na één maand werd beslist dat de cursus die ik volgde stopgezet zou worden voor mij. Ik zou als vrouw in de bouw toch geen werk vinden dus vonden ze het niet nodig mij verder op te leren. Een hoop pech dus en ik zit nog altijd vast in België...

Ik dacht om het nu nog eens opnieuw te proberen en opleiding te volgen voor verpleegkundige maar dit is allemaal weer zo riskant, ik weet niet als ik die studies aan kan en zoveel kan blokken. Ook is dit 3 jaar naar school gaan en dan zit ik nog 3 jaar extra vast in dit land. Plus is de Belgische opleiding wel goed genoeg voor Australië?
Toen dacht ik: ik kan de opleiding volgen in België en buitenlandse stage doen in één van de Ozzie ziekenhuizen maar tegen dat ik aan mijn 3e jaar begin (dat is het stagejaar) ben ik bijna te "oud" voor een working holiday. Deze heb ik blijkbaar nodig om daar stage te kunnen doen.

Nog een optie is om daar te studeren maar het is zoooo duur! Heeft iemand hier ervaring mee?

Ik weet het echt niet meer maar ik haat het om mij zo slecht te blijven voelen, ik moet hier weg.

De makkelijkste manier lijkt me om een Australisch lief te zoeken maar vrees dat mijn vriend daar niet mee akkoord gaat

Onze blog van enkele jaren terug:

http://tristannatachainaustralie.skynetblogs.be/archive/2012/09/index.html

 

[Gwen]

Hey! Welkom terug!
Voordat je verpleegkundige gaat studeren zou ik even de post over de moeilijkheden met de AHPRA lezen

 

[Katjavdl]

Ik gooi hier even mijn eigen input neer. Ik snap je volledig als je zegt ik MOET erheen. Zo heb ik er ook altijd over gedacht, maarrrr. Ondertussen hadden en hebben we het in NL/BE nog niet zo slecht. Ieder land heeft zijn charme. En zijn negatieve dingen natuurlijk ook. Werken moet je overal (ga ik voor het gemak even vanuit) en een leven moet je zelf maken. Je mag dromen, opgeven kan altijd nog.
Je moet wel reëel zijn, zoals ook bij mij het geval was. Ik kon geen visum krijgen, heb er alles aan gedaan en vervolgens besloten te genieten van een lange vakantie in Oz elke 2 jaar. Dat is ook al een luxe. Je slecht voelen ga je niet oplossen door te vluchten naar een ander land. Want ook daar kom je weer dingen tegen die je tegenvallen. Mijn advies; geniet van de mensen om je heen die je lief hebben, geniet van je sociale contacten, van je mooie land en wees tevreden met wat je hebt. Voel je gelukkig en wie weet komt het toch nog ooit zover.....Ik heb er persoonlijk uiteindelijk 20 jaar over gedaan. Dus geef nooit op, maar laat het niet je leven overheersen.

 

[FritsC]

Ik gooi hier even mijn eigen input neer. Ik snap je volledig als je zegt ik MOET erheen. Zo heb ik er ook altijd over gedacht, maarrrr. Ondertussen hadden en hebben we het in NL/BE nog niet zo slecht. Ieder land heeft zijn charme. En zijn negatieve dingen natuurlijk ook. Werken moet je overal (ga ik voor het gemak even vanuit) en een leven moet je zelf maken. Je mag dromen, opgeven kan altijd nog.
Je moet wel reëel zijn, zoals ook bij mij het geval was. Ik kon geen visum krijgen, heb er alles aan gedaan en vervolgens besloten te genieten van een lange vakantie in Oz elke 2 jaar. Dat is ook al een luxe. Je slecht voelen ga je niet oplossen door te vluchten naar een ander land. Want ook daar kom je weer dingen tegen die je tegenvallen. Mijn advies; geniet van de mensen om je heen die je lief hebben, geniet van je sociale contacten, van je mooie land en wees tevreden met wat je hebt. Voel je gelukkig en wie weet komt het toch nog ooit zover.....Ik heb er persoonlijk uiteindelijk 20 jaar over gedaan. Dus geef nooit op, maar laat het niet je leven overheersen.

Ik sluit mij daar graag bij aan. En vergeet niet dat een emigratie nooit risicoloos is. Je geeft alles op wat je vertrouwd en lief is, en gaat naar een nieuw land met nieuwe gebruiken, geen vrienden en weinig inkomens zekerheid.
Een vakantie is natuurlijk heel anders dan er feitelijk leven, want dan komen ook alle dagelijkse beslommeringen om de hoek kijken.

 

[HardCore]

Hoi, welkom terug.
Ik snap je gedachte, je droom en je gevoel.
Waar een wil is, is een weg. Zoals je al zegt, ben je bereid er van alles voor te doen. Je kunt inderdaad een WHV aanvragen en daarmee lekker een jaartje werken en reizen. Er zit dan een kansje in dat je een kans tegenkomt, bijvoorbeeld een baantje bij een bedrijf, die je vervolgens wil sponsoren. Maar dat is natuurlijk wel een grote gok.
Een paar gedachten:
- Het WHV kun je maar tot je 30e aanvragen. Die kun je dus niet op de lange baan schuiven. Een studie kun je wel prima na je 30e doen (ervaring!)
- Door te reizen en te werken leer je het land en de mensen kennen. Je krijgt er wellicht ook een alledaags gevoel bij, dus net zoals in België, iedere dag opstaan, werken en moe thuiskomen. Dat is ook daar de realiteit. Ik heb zelf in een bananenfabriek gewerkt, dat is een typisch backpackersbaantje en ik vond er niks aan.
- Als je op vakantie bent geniet je van de leuke dingen. Je hebt er dan de tijd ook voor. Als je gesetteld bent, heb je je dagelijkse sleur en ga je er niet zo gemakkelijk meer op uit.
- Australië heeft ook zo zijn problemen en tekorten. Veel dingen zijn (in NL) goed geregeld, maar zijn daar anders.

Zo maar een paar overwegingen, succes met het puzzelen.