Introducing..

SteefHorn

SteefHorn

New Member
[font="'Comic Sans MS"]Hallo lezer en lezeressen,[/font]
[font="'Comic Sans MS"]
[/font]
[font="'Comic Sans MS"]Mijn naam is Steef Horn, 40 jaar oud en de trotse vader van 5 kids. Doordat mijn partner in Australië geboren is, heeft ze ook een Australisch paspoort. Na haar geboorte zijn mijn schoonouders met haar door een ziekte in de familie direct na haar [/font]
[font="'Comic Sans MS"]geboorte teruggekeerd naar Nederland. Nu begint het haar te kriebelen om toch weer terug te keren naar haar geboorteland. Ook omdat ze er elf jaar geleden voor het laatst geweest is op vakantie en nu weer in mei vertrekt voor een vakantie van[/font]
[font="'Comic Sans MS"]3 weken naar Perth bij haar nichtje op bezoek![/font]
[font="'Comic Sans MS"]
[/font]
[font="'Comic Sans MS"]De laatste tijd speelt bij ons de gedachte om met zijn allen, dus ons hele gezin te emigreren naar Australië. Weg hier uit Nederland! Het is hier vaak koud, nat en de manier van leven in Nederland staat ons steeds minder aan. Je merkt dat er een[/font]
[font="'Comic Sans MS"]verharding gaande is in de Nederlandse maatschappij. Wij als ouders zijn razend enthousiast om te emigreren naar Australië. Voor ons betekent het letterlijk een heel nieuwe start in ons leven! Nieuw land, nieuwe uitdagingen, lekker weer en nieuwe[/font]
[font="'Comic Sans MS"]kansen! Graag zouden wij in Australië in Perth een eigen zaak willen beginnen. Dat zou ons echt te gek lijken.[/font]
[font="'Comic Sans MS"]
[/font]
[font="'Comic Sans MS"]Zoals ik al vermeld had zijn de ouders enthousiast. De twee jongste kids Noa, 9 jaar (m) en Samuël 10 jaar (j) zijn ook wel enthousiast. De oudste drie zijn beduidend minder enthousiast. Nathan 16 jaar (j), Jay 15 jaar (j) en Zoë 13 jaar (m), zien het[/font]
[font="'Comic Sans MS"]helemaal niet zitten. Wat te doen? De plannen in de ijskast zetten of onze plannen doorvoeren?? Uit ervaring weten we dat de oudste over een jaar of 2-3 zijn vleugels uitslaat en toch het ouderlijk huis gaat verlaten. Hebben we tenslotte zelf[/font]
[font="'Comic Sans MS"]ook gedaan.... Als hij dan (nog) wil kan hij toch terug keren naar Nederland. We zijn er van overtuigd dat het leven in Australië kwalitatief beter is dan hier in Nederland. [/font]
[font="'Comic Sans MS"]
[/font]
[font="'Comic Sans MS"]Graag zouden we in contact willen komen met mensen die ook zo'n situatie hebben meegemaakt of nog steeds mee maken. Nu ga ik dit forum doorspitten opzoek naar informatie om een eigen bedrijf te starten in Australië![/font]
[font="'Comic Sans MS"]Ik hoop snel nog meer mensen te mogen ontmoeten op dit forum! Dus schroom niet en stel je voor! :)[/font]
[font="'Comic Sans MS"]
[/font]
[font="'Comic Sans MS"]Vriendelijke groetjes,[/font]
[font="'Comic Sans MS"]
[/font]
[font="'Comic Sans MS"]Steef Horn[/font]
 
Welkom! :up:
Wij gaan ook voor een betere toekomst, precies jullie redenen:
Verharding van de maatschappij, verloedering van het onderwijs.
Onze kids zijn alleen nog jong; 6 en 4 jaar. :wink:
 
Welkom op dit forum. Kan helaas niet veel helpen met de kinderen. Mijn kinderen zijn in NZ geboren (nou ja, 3 van de 4) en zitten nu alweer 4 jaar in Australie maar waren jong toen we uit NZ weggingen (6, 4 en 3 maanden). Wel hebben we vrienden die vanuit Schotland hier naar toe zijn verhuist, zo'n 3 jaar geleden. Ze hebben een zoon van nu 20 jaar geloof ik (nog nooit ontmoet) en een dochter van 15 (en een zoontje, maar die is pas 4). Eerst hebben ze in Kalgoorlie gewoond, daar is he zo'n komen en gaan van mensen dat de dochter al snel vriendinnen had. Dit jaar zijn ze naar Perth verhuist en is het vrij moeilijk voor haar vrienden te vinden. De kinderen op school kennen elkaar al sinds kindy en het is moeilijk om daartussen te komen. Gelukkig zijn er meer tieners die later gekomen zijn dus daar gaat ze nu mee om. Zover ik weet, doen de kinderen het prima, maar vooral de moeder klaagt heel veel over AUstralie dus dat zal het niet makkelijker maken.
Ik denk dat het een hele ervaring voor ze zal zijn en tegenwoordig is het een stuk makkelijker om contact te houden met iedereen (niet dat het altijd lukt). Ik weet verder weinig van tieners dus welke beslissing, ik weet het niet, daar kunnen anderen misschien meer over vertellen.

Succes met het uitzoeken!
Jo
 
Welkom op het forum en succes met de zware beslissing.

Voor je jongere kinderen zal een emigratie niet zo'n probleem zijn. Het zijn inderdaad de (pre-)pubers waar je mee moet oppassen, vanaf 10-12 jaar oud. Pubers moeten zich afzetten tegen hun ouders, dat hebben ze nodig om verder in het leven te groeien. Juist in deze fase van hun leven is het belangrijk om je vrienden te hebben om op terug te kunnen vallen. Het hoeft geen probleem te zijn en zijn zat ouders die de stap genomen hebben en waarbij het goed is gegaan. Helaas zijn er ook genoeg ouders/kinderen waarbij het niet goed kwam. Het is heel belangrijk om hier met je oudere kinderen goed over te praten.

Sacha
 
Hi Steef,

Welkom op het forum!

Ik ken een gezin dat als expat naar Perth is verhuisd, het zou me niet verbazen als ze blijven. In eerste instantie is het voor 3 jaar, hun dochter was 16 geloof ik. Die wilde pertinent niet uit NL weg, heeft flink veel heibel geschopt. Uiteindelijk zijn ze met elkaar overeengekomen dat ze het een jaar zou proberen (dochter natuurlijk tijden super chagrijnig!) en dan eventueel terug zou gaan naar familie. Echter, binnen een paar maanden had ze het zo verschrikkelijk naar haar zin dat ze echt niet meer terug wil. Ze zijn nu 1,5/2 jaar in Perth, hun dochter zou haar eerste jaar studie in NL doen maar daar ziet ze vanaf, ze vindt Australië te leuk!

Het is natuurlijk niet hoe het bij iedereen gaat, vooral puberleeftijd is lastig. Maar ik vond zo'n tussenoplossing (jaar proberen) wel een goede en wie weet, verloopt het je kids net zo.

Natuurlijk blijft het een persoonlijke keus maar aangezien je meerdere ervaringen en ideeen wilt, hier nog een toevoeging. Mijn man laat 3 kids bij z'n ex achter (daar wonen ze overigens al 9 jaar), 16, 14 en 10 jaar. Velen begrijpen het niet, even zovelen wel. Wat voor mijn man heel belangrijk is (voor mij overigens ook) om ons te realiseren dat wij ook individuen zijn. Kids help je mee naar volwassenheid en dan gaan ze als het goed is hun eigen weg en gang. Dan is het voor jou als volwassene natuurlijk belangrijk dat je keuzes hebt gemaakt waarvan jij zelf ook gelukkig wordt! Voor ons speelde erg mee dat er een leeftijdsgrens is om 'eenvoudig' te kunnen emigreren. Daarnaast is het rond je veertigste nog goed te doen om een nieuw werkzaam leven op te bouwen. Als je tussen 50 en 60 bent, zal dat toch veel moeilijker zijn, denk ik.

Veel sterkte en succes!

Groet,
Annemarie
 
Hoi Annemarie,

Bedankt voor je snelle reactie. Wij zelf verwachten ook dat onze kids uiteindelijk wel bij draaien en niet meer terug willen keren naar Nederland. Er is hier echt een verharding van de maatschappij gaande. En de tolerantie grenzen, waar Nederlanders vroeger om bekend stonden zijn echt aan het vervagen. Wij zien het echt als een kans om een heel nieuw leven op te bouwen in Australië.

Ik kan me helemaal vinden dat wij als ouders ook nog steeds individuen zijn! Dat wordt nogal vaak vergeten. We hebben er jaren over gepraat en maar steeds niet doorgevoerd omdat we steeds maar rekening hielden met de wensen van de kinderen. Maar nu het leefklimaat hier in Nederland aan het veranderen is, willen wij toch graag weg hier. Persoonlijk ben ik nog nooit in Australië geweest, maar als ik de verhalen van mijn partner moet geloven, zou ik me daar onmiddellijk thuis voelen. Dat geloof ik ook wel.

Ik laat nog snel van mij horen. Door het werk dat ik nu doe, leef en werk ik heel onregelmatig en ben nu toe aan een paar uurtjes slaap. Maar in ieder geval bedankt voor je reactie!

Vriendelijke groet,

Steef Horn
 
hoi steef en family! Welkom op het forum!

Wij hebben een zoon Tosj van 11 jaar. We zouden ook liefst vetrekken voor hij erg begint te puberen, maar dat heb je nu eenmaal niet in de hand...

Wij zijn afgelopen zomer 2010 voor 7 weken met hem door Australië gaan trekken en hij heeft er zijn hart ook verloren.... Was voor ons toch wel belangrijk om hem het land te laten zien waar wij zo verliefd op zijn Maar zelfs al had hij het niet gewillen, we zouden er toch voor gaan... kids kunnen zo'n beslissing niet nemen vind ik en als ouder wil je graag het beste voor je kids

Ik zou alle kids proberen te overhalen het tenminste te proberen.... maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk :wink:

veel succes alvast :up:
 
Hallo Familie Horn,

Welkom op het forum en succes met het doorlopen van het traject. Genoeg info te vinden hier over allerlei onderwerpen.

Groetjes,

Piet en Madeleine
 
Welkom op het forum!!

Ik zou wss beginnen met het regelen van de Oz nationaliteit vd kinderen. Maar misschien hebben jullie dat al gedaan.

Succes!
 
Hoi Steef,

Wij zijn 8 maanden geleden naar Brisbane gegeaan met twee meiden 12 en 14, zonder ooit in Australie geweest te zijn. In het begin waren ze ook erg bang maar door uit te leggen wat ze daarvoor terug kregen vonden ze het leuk om te proberen. Zeker de oudste moest aan het idee wennen maar na een zoektocht op internet kwam ze terug met het verhaal dat ze inderdaad dacht hier beter af te zijn. Nu dat we hier een tijdje wonen zijn ze dol blij dat we de stap genomen hebben en hebben ze ons al een paar keer bedankt dat we het toch gedaan hebben.

De taal hebben de kinderen in no time onder de knie en de Ausstralische kinderen vinden het hier prachtig als je uit Nederland komt tenminste dat was hierzo. Ze hadden dan ook vanaf de eerste dag op school vriendjes en dat zijn er alleen maar meer geworden. Verder valt het de kinderen op dat er veel minder gepest word op de highschool en dat de kinderen hier wat vriendelijker zijn. Ze vinden het ook heerlijk dat ze minder moeten in NL waren de weken helemaal vol voor de kinderen van school, sport (wedstrijd, trainen) en huistwerk. Hier hebben ze wat meer tijd voor elkaar en is de druk op hun wat minder groot. In NL had de oudste bv 5 talen op school hier maar 1 en dan denk je hmm is dat zo slecht. Wel nee als je later toch engels en nederlands praat is het toch prima. Dat geeft allemaal veel minder druk op de kids wat ze ook weer wat gelukkiger maakt.

Als je wilt kan ik wel vragen als ze met jou kids willen mailen of chatten dan kunnen ze vertellen hoe het ging etc.Stuur maar een private mailtje als je dat wat lijkt.

Groetjes en succes,
Lodewijk
 
Hoi Steef, welkom op dit forum en heel veel succes met al je plannen!

Ik sta trouwens weer verstelt van al die lieve berichten die je hier krijgt en dat b.v. Lodewijk
zijn kinderen met die van jou wil laten chatten :up: echt een heel erg goed idee lijkt mij!

Mijn zoon is al 30 en woont samen met zijn vrouw en baby bij ons.
Gelukkig wilden ze mee en ze zijn hier ook helemaal gelukkig!
 
Hai Steef welkom.
Heel veel sterkte met alle plannen. Ik ben hier met mijn man en 2 kids gekomen zonder ooit eerder in Australie te zijn geweest en ik moet zeggen het bevalt me prima. Mijn man is hier geboren en kent het dus wel een beetje. Tuurlijk zijn er ook tegenvallende dingen hier in dit land maar gelukkig ook heeel veeel mooie dingen. En het kost even tijd en energie om gewend te raken hier. Onze kinderen vonden het ook helemaal niks dat emigreren en ze waren toen 9 en 5 maar nu 3 jaar later vinden ze het heerlijk en natuurlijk missen ze soms hun Nederlandse vriendjes in Nederland maar lang leve Hyves,skype, msn en facebook :lol:.
Ook wij hebben erg getwijfeld of we nu moesten gaan of gaan als we gepensioneerd zijn ook omdat Steef zijn zoon bij zijn moeder woont. Welke beslissing je ook neemt in kinder ogen is het noit de juiste :p.

Groetjes
Moon
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top