Hoi Alja!
Wij hebben een zoon van 13 en dochter van 10.
De oudste vond het leuk om naar Australia te gaan, wel eng, maar had er zin in. Heeft zich ook giga aangepast!! We hebben ze in Nederland al wat engelse lessen gegeven en het scheelde dat hij op school al engels had gehad, dus een bodem zat er al in.
De dochter vond het maar niks, maar heeft zichzelf wel engels geleerd (wilde niet van mij leren, heeft een hekel aan corrigeren... :lol
. Ze gaat heel goed mee op school, speelt ook wel met meisjes daar.
We zitten hier nu 6 maanden en de kids konden zich vanaf day one prima redden op school. We hebben ze een klein woordenboekje van de Boekenvoordeelwinkel gekocht en die hebben ze altijd bij zich. Ik geloof niet dat ze die nu veel gebruiken.
De oudste is erg populair op school, wow, was hij nooit in Nederland, dus een hele verandering. En de jongste gaat rustig haar eigen gang, verveelt zich niet maar speelt helaas niet met vriendinnen thuis. Al heeft ze morgen haar eerste verjaardagsfeestje bij een klasgenootje... hopelijk komt daar iets uit voort.
Al met al, kan ik dus concluderen dat onze kids zich boven mijn verwachting hebben aangepast hier. Ik ben heel tevreden.
Maar ja, een zoon van 17... is wel lastiger, die heeft misschien al een hele kring vrienden die hij niet wil achterlaten. Tenzij hij helemaal achtr de plannen staat, tja... Ik denk dat ze het voornamelijk zelf moeten doen, open staan voor nieuwe contacten. De kids hier staan heel erg open voor nieuwe kinderen. Ze zijn hier natuurlijk ook niet anders gewend, veel kinderen komen van overzee.
Die van ons werden steeds woordjes gevraagd in Nederlands te zeggen, waren ze vooral in het begin mateloos populair mee :grin:
Er zijn hier wel meer regeltjes maar het is wel heel duidelijk.
groetjes Pauline