Kleine kinderen/ opa en oma contact

P

Pebbles

Member
Mijn Australische echtgenoot en wonen in Adelaide en al mijn familie woont in Nederland.  Mijn man en ik willen proberen om zwanger te worden en nu vraag ik me het volgende af: hoe zorg je dat je kind, ondanks de afstand, toch iets van een band opbouwt met zijn/haar Nederlandse opa en oma? Hoe gaan andere stellen met kleine kinderen en grootouders op afstand hiermee om? Ik hoor graag jullie tips/ervaringen.

Groetjes, Pebbles
 
Hoi Pebbles

Wij hebben twee kindjes; Zoë van 5 & Ramon van 3. Wij wonen nu een jaar of negen in Brisbane en beide kids zijn dus hier geboren. Al onze familie (van beide kanten) woont in Nederland.

Het was voor de opa & oma's wel heel moeilijk. Vergeet nooit de reactie toen ik belde om het "blijde" nieuws te vertellen.... :? Ze waren natuurlijk blij voor ons maar konden tergelijkertijd de teleurstelling (door de enorme afstand) ook niet verbergen. Maar dat kwam later allemaal goed hoor :)

Wij hebben heel regelmatig telefoon contact. Sturen Emails met foto's en scannen af en toe een "art" werkje. Over dat telefoon contact: de ene keer gaat het allemaal heerlijk spontaan en komen er "echte gesprekken" tussen de grootouders en kleinkinderen....en de andere keer gaat het voor geen meter :roll: dan willen ze liever spelen, eten, tv kijken, spelletje doen, etc.

Verder hebben wij toch regelmatig fam. over uit Nederland die dan voor een tijdje bij ons in huis vertoeven. Dat zijn de tijden waarin de banden weer aangehaald worden. Alhoewel.....mijn ouders zijn net 7 weken geweest en onze jongste van 3 ging compleet zijn eigen gang, wilde soms niets tegen oma zeggen. Als wij dan bijvoorbeeld vroegen "Why, don't you say Thank you? dan kwam hij terug met een antwoord zoals " because she speaks Nederlands" of "She is from Holland" :-D slightly embarrasing maar we kwamen er allemaal wel uit.

Anyway, in de praktijk valt het allemaal reuze mee hoor!  Je hebt hier gewoon je leven en de kindjes weten nou eenmaal niet beter. Bovendien zijn er ook best veel Aussie kids waarvan de opa's en oma's bijv. in een andere staat wonen en die lopen dus ook niet allemaal de deur bij elkaar plat.

Groetjes
Syl
 
Hoi  Syl,

Fijn om te horen dat het zo kan.
Sinds ik in verwachting ben denk ik er steeds meer over na hoe het straks voor ons kindje en voor de opa's en oma's zal zijn om elkaar niet zo vaak meer te zien.

Onze ouders waren al niet echt blij toen we over onze emigratieplannen vertelden en nu vinden ze het natuurlijk helemaaaal niet leuk meer...

groetjes, Hillegien
 
Toen ik van mijn eerste in verwachting was woonden ik inmiddels al weer 10 jaar in Nederland.(Je weet wel , ik was die gene die hier op vakantie kwam op haar 18e en verliefd werd) Ik had het altijd reuze naar mijn zin gehad hier. Mijn moeder en broer wilde graag bij de geboorte zijn en hadden de reis geboekt- op de dag dat ze aankwamen kreeg ik mijn weeen en de volgende ochtend was mijn zoon geboren. Ook al zag ik er een beetje tegen op , de drukte van familie op bezoek en een geboorte van een kind (ook omdat ik absoluut geen benul had wat dit inhield) ben ik nog nooit zo gelukkig geweest dat mijn moeder en broer hier waren. Dat is ook voor mij het moment geweest dat de "heimwee " begon en ik echt weer naar huis wilde.  2 jaar later zou mijn 2e geboren worden en weer had mijn moeder geboekt met mijn schoonzus (met wie ik heel close ben). Ze kwamen op de 2e verjaardag van mijn zoon aan en tijdens het uitdelen van de taart braken mijn vliesen. S'avonds werd er niet een maar 2 schitterende meisjes geboren. Ik had geen flauw idee dat het een tweeling zou worden en ben dus ook thuis bevallen. Mijn man vond het een leuk idee om mijn moeder en schoonzus ieder een navelstreng te laten doorknippen.Dat was ook voor hun heel apart vooral omdat mijn schoonzusje dit nog nooit meegemaakt heb omdat in Oz uberhaupt niet thuis word bevallen. Vanaf die tijd komen  ze hier of wij daar op vakantie, niet elke jaar maar zo om de paar jaar zien we elkaar. We bellen vaak en natuurlijk worden er veel fotos opgestuurd via post of internet.
Ik heb nu inmiddels al 16 jaar heimwee ( geen pretje ). De kinderen weten niet beter want het is nu eenmaal zo en voor oma, nou ja het is niet anders. Je moet maar zo denken het is een leuk excuus om op vakantie te gaan naar de kleinkids.
miel
 
Hi Hillegien

Je zult zien dat het allemaal wel op zijn plaats valt. Tuurlijk zijn er wel eens moeilijke momenten geweest, maar heimwee heb ik gelukkig nooit. Dit is ons leven hier en het is prima.

Spannend hoor zwanger zijn en emigreren :)  een heel voorspoedige zwangerschap gewenst!

Groetjes
Syl
 
Syl, praten jullie thuis engels of nederlands tegen de kinderen?

Groetjes Lin
 
Hi Lin!

We praten meestal Engels :-( dom eigenlijk he.... misschien omdat wij hier al een aantal jaren woonden voordat de eerste geboren werd? Ik weet het niet het ging een beetje vanzelf.  Maar we lezen wel veel voor in het Nederlands en we hebben de nodige Nederlandse DVD's!! Ik probeer af en toe wel wat actiever bezig te zijn met de Nederlandse taal maar het schiet er toch een beetje bij in.

Onze dochter (5) kan heel goed Nederlands verstaan en kan het ook heel redelijk spreken (bijv. met opa & oma aan de telefoon). Dus misschien is er nog hoop :-D

Groetjes
Syl
 
Afhankelijk van hoe oud je kinderen zijn (en van hun karakter uiteraard) kun je ervan uitgaan dat de band met opa's en oma's minimaal is.
Voor een jong kind is een jaar heel erg lang en als zij dan die vreemde oude mensen zien die ze niet tot nauwlijks kennen en die dan meteen met ze willen knuffelen kan dat nogal afschrikwekkend zijn.
Overigens voeden wij ons kind tweetalig op. Kost absoluut geen moeite en heeft heel veel voordelen. De volgende website heeft erg veel informatie: http://www.cal.org/
Onder andere:

Research suggests that children who learn a second language are more creative and better at solving complex problems than those who do not. Studies have shown that bilinguals outperform similar monolingual peers on both verbal and nonverbal tests of intelligence and tend to achieve higher scores on standardized tests. Individuals who speak more than one language have the ability to communicate with more people, read more literature, and benefit more fully from travel abroad. Knowing a second language also gives people a competitive advantage in the workforce. These are some of the compelling reasons for parents to encourage the development of a second (or third) language with their children.
 
Hi Sophia

Tof voor jouw dat het absoluut geen moeite kost om je kind tweetalig op te voeden, helaas voor mij is het wel heel moeilijk.
Mijn man en ik blijven Nederlands praten maar mijn kinderen zien totaal het nut niet in om Nederlands terug te praten!  Ze kunnen het wel zo is het niet.

Dit is voor ons een gevecht om niet meer te vechten. 

Mijn oudste is 13 en wij krijgen dus al 13 jaar als kadootjes Nederlandse boeken, stripverhalen en videos.  Ik heb een Ned.speelgroep opgezet voor mijn jongste en zijn naar een Ned schooltje geweest voor 6 jaar totdat het verhuisde naar een plaats te ver weg.  Ze vonden het maar niets!!

Zoals ik al schreef er wordt nog steeds Nederlands gesproken maar helaas niet door iedereen.  In 2007 ben ik van plan om terug te gaan op vakantie en probeer mijn kinderen dus wederom aktief te krijgen maar is niet makkelijk!!  Aangezien ik vanaf 1998 aktief met het Nederlands ben bezig geweest en het niets geworden is probeer ik nu het tegenovergestelde om te zien of dat werkt. Niet echt dus, maar wellicht gaat de antipati (hoe schrijf je dat???) er van af en pakken ze het misschien op als ze naar high school gaan.

Geen idee, ik zie het wel
 
Afhankelijk van hoe oud je kinderen zijn (en van hun karakter uiteraard) kun je ervan uitgaan dat de band met opa's en oma's minimaal is.
Voor een jong kind is een jaar heel erg lang en als zij dan die vreemde oude mensen zien die ze niet tot nauwlijks kennen en die dan meteen met ze willen knuffelen kan dat nogal afschrikwekkend zijn.
Click to expand...

Hier gaat dat er gelukkig heel anders aan toe, in positieve zin wel te verstaan :up: Onze kinderen (5 & 3) zien opa & oma's dus ook sporadisch maar op een of andere manier is er altijd zoveel 'herkenning' en voelt het voor beide partijen (grootouders en klein-kinderen) direct weer vertrouwd aan.
Ik denk dat het ook een kwestie is van het 'lezen' van de body language van ons (de ouders) en ze voelen dus dat het allemaal goed zit. Geen idee hoor, dat is gewoon mijn eigen theorie maar bij ons gaat het dus altijd prima! En ik vind het altijd heel bijzonder dat moment waarop mijn ouders (of schoonouders) en onze kinderen weer helemaal door het dolle gaan op het vliegveld.  :)
Het wegbrengen is uiteraard een heel ander verhaal......... :cry:

Hi Sidonia, je zult zien dat het allemaal wel op zijn plaats valt als je in Nederland bent. Ze hebben vast een goede ondergrond. Toen wij twee jaar geleden met onze kinderen naar Nederland gingen toen ging het Nederlands (bij de toen 3-jarige) met sprongen vooruit.  :) Als er maar een klein beetje interesse is dan volgt de rest wel.

Groetjes
Syl
 
Hi Syl

Ja ik weet zeker dat als we gaan dat ze er wel uitkomen zo is het niet.  Maar ik vind het gewoon hard werk om het bij te houden voor de kinderen.  In 2002 zijn we geweest en aan het einde van de vakantie kletsten ze de oren van je hoofd, maar als ze het nu thuis zouden blijven doen, dat zou ik zo leuk vinden.  Vind het zelf gewoon prettig om Nederlands te horen, maar goed .... komt inderdaad wel goed.

Opa en Oma..... geen probleem hier.  Ik praat veel over mijn familie, heb ook 5 broers en 2 zussen.  Bijv. het is mijn broers verjaardag, Oh Opa en Oma gaan op vakantie naar Turkye.  Alles wat daar gebeurd deel ik met ze.  Als we naar Nederland gaan of Oma en Opa komen hier dan zitten we minimaal 4 tot 6 weken op elkaars lip.  Nu ze weten precies wie Oma en Opa zijn!!

Het concept oom en tante kennen ze uiteraard ook alhoewel het niet zo formeel is.
Ze begrijpen niet echt dat een oom en tante meedoet in de opvoeding normaal gesproken.  Toen Tess 6 was ging ze bij mijn zus in Nederland op visite.  Mijn zus verbood Tess dus iets te doen.  Tess die dus wel wist dat het mijn zus was en haar tante maar niet wist dat een tante ook een bepaalde authoriteit heeft en zei dus tegen mijn zus "dat hoef ik niet te doen, je bent mijn moeder niet! waarop mijn zus zei, nee ik ben je tante.  Mijn zus draaide zich om en moest toch wel even lachen en begreep gelukkig volledig dat Tess dus wel wist dat het een tante is maar ja........... tenslotte toch een vreemde vrouw het was immers 3jaar geleden.    Volgens Tess luisterde je dus naar je ouders en de juf op school en de rest is hetzelfde als zij.

Ik denk dat wij als volwassen de kinderen op de hoogte moeten houden van wie wie is en als de familie dan daadwerkelijk geintroduceerd wordt dat dat op het tempo van het kind moet gaan en niet het tempo van de volwassenen.

Syl, waar zit jij?
 
yep, Brisbane it is! :)

Niks mis met jezelf antwoord geven, getuigt van intelligentie heb ik wel eens gelezen :)

Groetjes
Syl
 
Hallo,

Wij hebben kennissen in Brisbane en ze hebben 1 kind van2,5 en een baby onderweg maar die praten met opa en oma via webcam en dat gaat goed heb ik van hun vernomen. Die optie is er ook nog dus!

Groetjes :up:
 
Hoi hoi,


Ik merk het al hier in Nederland, wij wonen niet in de plaats waar hun opa en oma's wonen en dat is ook al anders. Je gaat niet even bij ze op bezoek een kopje thee drinken. Wat voor mij toen ik klein was, was dat heel anders. Ik woonde zowat bij mij opa en oma, heerlijk was dat, pannenkoeken eten, boodschappen doen, lekker kletsen etc.

Wanneer wij naar OZ emigreren is onze kleinste anderhalf jaar (voeden haar tweetalig op), dus die kent het begrip opa en oma ook nog niet. Terwijl onze dochter van 14 jaar dit wel kent en dat allemaal achter laat en ondanks dat er ontzettend veel zin in heeft. Daarom willen wij met internet, webcam en 2 keer per jaar terug naar Nederland, goed contact blijven houden met onze zoon van 20 die nog niet weet of hij mee wil, familie en vrienden.

Groetjes Jacqueline
 
Ik ben zelf zo'n expat kind die in het buitenland opgegroeid is, met een opa oma ooms tantes nichtjes neefjes etc in Nederland.

En ik ben het er totaal NIET mee eens dat het contact minimaal is.



Het ligt eerder aan de band tussen je ouders en de opa en oma in kwestie. Mn moeder is zelf heel close met haar ouders. Vroeger kwamen opa en oma ook altijd ( Lees; elk land 1 a 2x ) bij ons op vakantie. En in de vakanties dat wij in Nederland waren ( 1 a 2x per jaar ) gingen we ook natuurlijk naar de familie toe.

Ik weet me vroeger heel goed te herrinneren met de familie, als we in Nederland waren, dan waren we gewoon bij de familie. En natuurlijk ken je je opa en oma, die oude mensen die je een kus willen geven. Het zijn je opa en oma hoor! Ik vind het echt afhangen van de band van je ouders t.ov. je opa en oma. Zoals ik zei: de opa en oma van mijn moeders kant heb ik altijd goed contact mee gehad. Heus niet elke dag bellen maar wel op bezoek en even hoi aan de telefoon. Ook nu goed contact. De oma van mn vaders kant daarintegen heb ik slecht contact mee.

Ik denk dat het voor jou als ouders en als opa en oma moeilijker is als voor het kind. Ik heb me nooit gerealiseerd als kind, dat we opa en oma weinig zagen. Als ik foto boeken kijk, waren ze er juist altijd. Terwijl dat nog niet eens elk jaar was. Maar als opa en oma er zijn, doe je leuke dingen, maak je foto's, bouwt opa een speel huisje voor je, neemt oma een prinsessenjurk voor je mee. En dat onthoud je wel hoor ;)

Nu ben ik 21 en heb ik zelf emigratie plannen. En natuurlijk wil ik zelf over een paar jaar heel graag kinderen. Het lijkt me vreselijk moeilijk om zo ver van je eigen ouders een kind te krijgen. Ik heb ( ondanks het expat leven en dus zoals nu op 16 uur reistijd van mn ouders wonen ) een geweldige band met mn ouders. Misschien juist wel dankzij het expat leven?
 
Hi Allemaal,

Ik heb deze post eens doorgelezen en verbaas me er eigenlijk een beetje over dat ik nergens wat lees over MSN.
Wij zitten nu sinds 1 juli 2006 in Austalia en hebben regelmatig, of eigenlijk heel veel contact met de familie in Nederland via MSN.
Het is zo eenvoudig om elkaar op deze mannier contact te houden en bovendien kun je elkaar zien.
Je hoeft alleen MSN te installeren en een simpel webcammetje in te pluggen en de wereld gaat wellicht voor velen open.
Het is een echte aanrader!!!!!!!!!!!!!

Groetjes,

Albert en Jacquelien
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top