Hi,
Zoals velen voor ons hebben ook wij besloten voor een aantal jaren naar OZ te vertrekken. Samen met onze zoon van 5 1/2 jaar oud gaan we het avontuur aan. Iets wat we eigenlijk al roepen sinds we elkaar voor het eerst ontmoetten. Nu hebben we dan eindelijk besloten het te realiseren. Het leven is te kort om je door je angsten van je wensen en dromen te laten weerhouden toch? Onze zoon heeft een flexibele leeftijd en wij zijn nog jong, dus de knopen worden doorgehakt.
We zijn nu al een aantal maanden bezig met het geestelijk losmaken van alles wat ons lief is :cry:. Een moeilijk proces kan je wel zeggen. Wij hebben een geweldig en dankbaar leven hier in NL en dat maakt het niet makkelijker. We laten zoveel achter familie, vrienden, huisdieren (katten), een koophuis enz... Toch willen we deze stap maken, omdat als we het niet doen de spijt groter zou zijn dan nu voor een aantal jaar afscheid nemen van alles wat ons lief is.
We hebben in onze tijd samen maar ook zeker ervoor, veel van de wereld gezien. Ook hebben we twee jaar geleden een wereldreis gemaakt. Dit maakt de wil om een paar jaar ergens anders te wonen steeds sterker. "Het reisvirus", zoals het genoemd wordt. We weten dat het altijd anders is wanneer je er permanent of voor bepaalde tijd gaat wonen. Ach samen komen we er wel.
Na al veel uitgezocht te hebben zijn we begonnen met de visum aanvraag. Mijn man heeft zich inmiddels aangemeld bij verschillende recuiters en bereid zich voor om binnenkort voor sollicitatiegesprekken naar OZ te vertrekken. En natuurlijk zullen wij ook aanwezig zijn op de emigratiebeurs.
We zijn erg blij deze site gevonden te hebben en zullen er ook dankbaar gebruik van gaan maken. Fijn dat hier zoveel info te vinden is, dus bedankt!
Groeten,
Gwen en Har
Zoals velen voor ons hebben ook wij besloten voor een aantal jaren naar OZ te vertrekken. Samen met onze zoon van 5 1/2 jaar oud gaan we het avontuur aan. Iets wat we eigenlijk al roepen sinds we elkaar voor het eerst ontmoetten. Nu hebben we dan eindelijk besloten het te realiseren. Het leven is te kort om je door je angsten van je wensen en dromen te laten weerhouden toch? Onze zoon heeft een flexibele leeftijd en wij zijn nog jong, dus de knopen worden doorgehakt.
We zijn nu al een aantal maanden bezig met het geestelijk losmaken van alles wat ons lief is :cry:. Een moeilijk proces kan je wel zeggen. Wij hebben een geweldig en dankbaar leven hier in NL en dat maakt het niet makkelijker. We laten zoveel achter familie, vrienden, huisdieren (katten), een koophuis enz... Toch willen we deze stap maken, omdat als we het niet doen de spijt groter zou zijn dan nu voor een aantal jaar afscheid nemen van alles wat ons lief is.
We hebben in onze tijd samen maar ook zeker ervoor, veel van de wereld gezien. Ook hebben we twee jaar geleden een wereldreis gemaakt. Dit maakt de wil om een paar jaar ergens anders te wonen steeds sterker. "Het reisvirus", zoals het genoemd wordt. We weten dat het altijd anders is wanneer je er permanent of voor bepaalde tijd gaat wonen. Ach samen komen we er wel.
Na al veel uitgezocht te hebben zijn we begonnen met de visum aanvraag. Mijn man heeft zich inmiddels aangemeld bij verschillende recuiters en bereid zich voor om binnenkort voor sollicitatiegesprekken naar OZ te vertrekken. En natuurlijk zullen wij ook aanwezig zijn op de emigratiebeurs.
We zijn erg blij deze site gevonden te hebben en zullen er ook dankbaar gebruik van gaan maken. Fijn dat hier zoveel info te vinden is, dus bedankt!
Groeten,
Gwen en Har
