kort voorstellen van ons :-)

patrick74

New Member
Een bijzonder goedemorgen,

Na heel veel lezen en jaren van twijfel hebben mijn vrouw en ik dan toch besloten om te gaan onderzoeken hoe en op welk termijn we mogelijk naar Australië zouden kunnen emigreren.

Wie zijn de mogelijke nieuwe toekomstige inwoners dan?? J

Ik ben 41 jaar en al ruim 26 gelukkig met mijn vrouw, jaja dat is een lange tijd. J

Mijn vrouw is 42 jaar en we hebben 2 zoons van 7 en 10.

Nu zijn we al jaren (meer als 10 jaar) aan het denken en bedenken dat we Nederland willen verlaten.

Maar het bleef altijd bij denken en voor ons zelf redenen vinden om het maar niet te doen. Dit zal hopelijk voor velen bekend klinken. Maar we hebben nu besloten, we gaan het dit jaar echt uitzoeken en de stap maken. Zoude we het nu niet gaan opstarten dan sluiten we onderwerp voor de komende 10 jaar op zeker af. Want zo door blijven gaan elke jaar heeft geen zin.

Uiteraard hebben we bepaalde eisen die voor ons van belang zijn en voor de kinderen. Maar daar kom ik later weleens op terug. Wat wel 1 van de belangrijkste punten is de scholing voor de kinderen en de druk en omgang met Dyslexie bij onze heren. Wij zijn van mening dat de hoeveelheid druk en toetsen en de bekende hokjes waar kinderen in Nederland in geplaatst worden voor sommige kinderen goed zijn en voor andere weer minder prettig. Nu zijn onze kinderen slim genoeg maar hebben last van een concentratie en dyslexie issue en dan kom je al snel met de bekende CITO toetsen in de knoei.

Maar goed, mogelijk dat ik hier later nog meer vragen over ga stellen en zoeken.


Wat doen wij zelf, mijn vrouw heeft nu ruim 14 jaar een eigen kinderdagverblijf. Hierin heeft ze 8 man personeel en probeert “klein” te blijven en niet zoals sommige mega kinderopvanglocaties. Zelf staat ze niet op de groepen en is alleen bezig met alle zaken wat betreft de administratie enz.

Ik zelf ben ruim 13 jaar in de ICT actief geweest bij een fabrikant, en sinds 2 jaar ben ik samen met een vriend een bedrijf in de Crossfit aan het starten.

Nu willen met vrouw en ik samen wat gaan opstarten/overnemen als we mogelijkheid hebben als we kunnen emigreren. We denken mogelijk (maar daar moeten) we nog nader onderzoek naar doen om in haar jarenlange vakgebied in Australië samen verder te gaan. Dus iedereen die ons kan helpen aan informatie over het hebben of ervaringen met een KDV in Australië we horen graag de info.

Ik zal er voor nu een eind aan gaan breinen want het begint toch al weer een aardige lap tekst te worden zo.

Bedankt voor het lezen en hopelijk hebben we binnen korte nuttige en gezellige gespreken in onze weg naar


Gr

patrick
 
Goedemorgen Patrick,

Wij zijn met dit proces ondertussen een 2,5 jaar effectief bezig, maar het proces van emigratie zit al veel langer in ons hoofd. Ondertussen zijn we zo ver dat we net onze one-way-tickets hebben geboekt en 3 augustus vertrekken richting Brisbane. Om ons ergens in de lower inner suburbs te gaan vestigen.

Onze zoon is ook erg dyslectisch dus ik begrijp je frustratie hoor, en inderdaad het is niet altijd even gemakkelijk.
Wat ik ondertussen via dit forum daarover ben te weten gekomen is dat ze in Australië iets minder de druk op spelling zetten dan bij ons in België (of Nederland). Engels is een vrij moeilijke taal om te schrijven omdat geen enkel woord wordt geschreven zoals je het uitspreekt. Dus voor een dyslect is dit dus een regelrechte ramp. Gelukkig zijn die kinderen al zo gewoon dat ze auditief te werk moeten gaan en zullen ze veel sneller de Engelse taal mondeling meester zijn. Dat merk ik dan ook omdat ik mijn kinderen een uurtje na-schools Engels laat volgens (wordt niet op school gegeven in de lagere school hier) en onze zoon is er mondeling véél sneller mee weg dan onze dochter die niet dyslectisch is en best wel een goede studente is. Die heeft er beduidend meer moeite mee.

Ikzelf kan je pas echt over een half jaartje meer specifieke ervarings-uitleg over geven, wanneer mijn kinderen (12 en 10) een tijdje school lopen daar.

Maar, pluis het allemaal heel goed uit, hoe-wat-waar en wanneer je alles moet regelen om Down Under te geraken. Binnen dit forum zitten echte experten op dat vlak, dus ik neem aan dat die je wel verder zullen helpen.

groetjes,

Annelies
 
Hoi Annelies,

Bedankt voor je reactie.
Onze oudste heeft op eigen verzoek nu ongeveer al 6 maanden privé Engelse les. Praten en het volgen van tv programma's gaat super. Hij heeft het nooit zo gezegd maar hij was al maanden aan het vragen of hij Engels mocht leren en we hebben nooit gehoord van hem waarom.
maar we snappen wel waarom, want de letters op de tv gaan te snel om het goed te kunnen volgen, dan kan ik het beter verstaan want dan weet ik waar het over gaat.

We zijn daarom ook niet echt bang voor de Engelse taal voor de kids, en ja het schrijven is net weer wat anders, we verwachten niet dat ze ooit boeken gaan schrijven enz :)

Heel veel succes met jullie aankomende maanden.

Gr
patrick
 
Hallo Patrick! Welkom op het forum. Ik hou wel van die lappen tekst, dus leef je hier maar gerust uit.

Uiteraard hebben we bepaalde eisen die voor ons van belang zijn en voor de kinderen. Maar daar kom ik later weleens op terug. Wat wel 1 van de belangrijkste punten is de scholing voor de kinderen en de druk en omgang met Dyslexie bij onze heren. Wij zijn van mening dat de hoeveelheid druk en toetsen en de bekende hokjes waar kinderen in Nederland in geplaatst worden voor sommige kinderen goed zijn en voor andere weer minder prettig. Nu zijn onze kinderen slim genoeg maar hebben last van een concentratie en dyslexie issue en dan kom je al snel met de bekende CITO toetsen in de knoei.

Wat maakt dat je denkt dat de druk lager en de omgang met dyslexie in Australie beter is? Ik heb namelijk het gevoel dat de druk om te presteren veel en veel hoger ligt. Ik heb geen ervaring met de basisschool, maar ik zie hier regelmatig boekjes van de NAPLAN (vgl. CITO) in de boekenwinkels liggen en om eerlijk te zijn heb ik soortgelijke boekjes nog nooit in Nederland gezien. Dat zegt denk ik wel iets. Op de middelbare school heerst ook al geen zesjescultuur, tenminste niet als je naar de uni wil. Daarvoor moet je een hoge score halen bij je eindexamen. Mijn dyslectische zoon heeft year 11 en year 12 in Sydney gedaan. De omgang met dyslexie was op die (public)school, die overigens als erg goed stond aangeschreven, een ramp. Ik kom zelf uit het onderwijs, dus ik kan enigszins vergelijken. In Nederland krijg je bij toetsen in principe extra tijd en vergrote opgaven om de moeilijkheden bij het lezen tegemoet te komen, gewoon lekker relaxt (mijn zoons woorden). In Australië heb ik met veel moeite extra tijd kunnen afdwingen, de leerlingen werden apart gezet in allerlei hoeken van de school, vaak met veel afleiding, met een andere leerling die de opgaven voor moest lezen, vaak nog met een sterk Aziatisch accent. Die extra tijd werd in een geval ook niet toegekend, omdat mijn zoon geen pauze had gehouden (de redenatie hierover snap ik nog steeds niet). Al met al hadden de maatregelen voor dyslexie voor mijn zoon alleen maar een negatief effect en uiteindelijk ben ik de discussie met de school gestopt, aangezien mijn zoon toch niet naar de uni wilde. Ik wil je niet ontmoedigen, maar ik heb sterk de indruk dat ze hier nog heel veel kunnen leren over hoe met dyslexie om te gaan. Neemt niet weg dat er ook positieve kanten te melden zijn op scholen. Leerlingen worden hier veel socialer opgevoed (niet alleen onze ervaring, maar ook van anderen gehoord) en er zijn veel sportactiviteiten. In de hogere jaren (yr 11 en 12) kun je als je niet naar de uni wil ook praktische vakken volgen zoals bv techniek, kunst, fotografie en horeca.
Maar ik wil jullie niet ontmoedigen, want het is nog steeds een geweldig land, alleen kunnen er minpuntjes zijn die je van tevoren niet had ingeschat. Wat @Madocke beschrijft over dat haar zoon mondeling veel sneller was dan haar dochter herken ik ook. Hij is van ons vieren (ik heb ook nog een dochter) degene die het plat Australisch accent het best verstaat (ik heb hier na vier jaar Sydney en twee jaar Queensland nog steeds wel eens moeite mee) en hij is ook de enige die een Aussie accent heeft. Verder vind ik wel dat in Nederland de nadruk heel veel op kennis ligt. Hier in Australie is het respect voor een goede 'tradie' veel groter (met naverwant inkomen).
Zijn jullie al wel eens in Australië geweest? Wij niet voordat we de grote stap gingen zetten.
Volgens mij heb ik mijn opmerking dat ik wel hou van lappen tekst hier wel weer mee bevestigd :) Veel succes met alles!
 
Hoi Annelies,

Bedankt voor je reactie.
Onze oudste heeft op eigen verzoek nu ongeveer al 6 maanden privé Engelse les. Praten en het volgen van tv programma's gaat super. Hij heeft het nooit zo gezegd maar hij was al maanden aan het vragen of hij Engels mocht leren en we hebben nooit gehoord van hem waarom.
maar we snappen wel waarom, want de letters op de tv gaan te snel om het goed te kunnen volgen, dan kan ik het beter verstaan want dan weet ik waar het over gaat.

We zijn daarom ook niet echt bang voor de Engelse taal voor de kids, en ja het schrijven is net weer wat anders, we verwachten niet dat ze ooit boeken gaan schrijven enz :)

Heel veel succes met jullie aankomende maanden.

Gr
patrick
Ik zag deze post pas nadat ik mijn post had gepost. Grappig, ik realiseer me nu pas waarom mijn zoon zo snel Engels heeft geleerd. Ik heb me daar altijd over verbaasd. Waarschijnlijk heeft hij in Nederland ook al heel veel opgepikt door te luisteren wat er op tv gezegd werd. Ikzelf ben heel visueel ingesteld, dus ik had daar nog nooit over nagedacht.
Je hoeft je inderdaad echt geen zorgen te maken over de taal. Dat was bij mijn zoon een kwestie van een paar maanden, niet meer. En wat schrijven betreft, ik verbaas me nog steeds hoe slecht de Aussies zelf schrijven. Daarin zijn ze dan geen uitzondering. Overigens heb ik de indruk dat het Engels schrijven bij mijn zoon beter is dan het Nederlands. Ook geen makkelijke taal, aangezien je het verschil tussen d, t en dt ook niet hoort.
 
Welkom in dit avontuur!
Je hebt inmiddels al aardig wat hulp in de goede richting gekregen zie ik.
Hebben jullie al eens bekeken voor welk visum jullie willen gaan....?
 
Middag,
Iedereen bedankt en prettig te lezen dat als ik eenmaal bezig met het schrijven dat ik rustig door kan gaan :)
We gaan de komende weken actief zaken lezen en vragen en of gezochte ervaringen van andere te verzamelen.

Merk wel dat bij mijn vrouw al een zenuwachtiger gevoel geeft (ondanks dat er nog niks in gang gezet is) en in haar hoofd daar al is en dat weet ik wat niet goed geregeld is. De bekende beren op weg zijn heel erg nadrukkelijk aanwezig.
Maar goed ook dat hoort erbij.

Gr
 
Heel herkenbaar! Er zijn zaken die hier beter zijn en er zijn zaken die hier minder goed geregeld zijn. Dat blijf je hoe dan ook houden. Het hangt er van af wat je belangrijk vindt. Als je alles tegen elkaar af gaat wegen kom je er (bijna) niet uit. Wij zijn er op een gegeven moment mee gestopt om alles te vergelijken en voor ons gevoel gegaan. Nooit spijt van gehad. Accepteer de negatieve punten en koester de positieve punten. Maar spannend blijft het! Goed dat je je in gaat lezen, dan kom je minder voor onverwachte verrassingen te staan. O, en vergeet niet 'Down under' van Bill Bryson te lezen. Voor mij toch het meest herkenbare boek over het 'echte' Australië
 
dropbears hihi
rustig aan maar daar, het kost je veel tijd, geld en GEDULD om binnen te mogen komen hier, dat je het maar weet :D
 
Back
Top