Amber
Member
Hallo Allemaal
Ik dacht laat ik nu ook maar een lastavaza aanmaken, omdat ons plan om naar Australia te emigreren nu toch echt serieuze vormen begint aan te nemen
Ik zal even in het kort vertellen wat er de afgelopen 3.5 jaar allemaal is gebeurd.
Ergens in oktober 2013 ontmoette ik via een spelletje (de hobbit, nee dus geen datingsite oid lol) een true blue Aussie. Het klikte goed tussen ons, maar aangezien ik op dat moment een relatie had, hadden we er beide verder geen andere gedachte bij. We konden gewoon goed met elkaar praten en hadden lol op het spel samen. Daar bleef het bij tot mijn relatie stuk liep een jaar later. En nee dat had niks met deze aussie man te maken. Mijn ex kampt met psychische problemen en deze hebben onze relatie uiteindelijk de das omgedaan.
Het contact tussen de Australiër en mij bleef en hij werd mijn steun en toeverlaat. Wat er daarna allemaal is gebeurd ga ik niet vertellen maar wat ik kan zeggen is dat mijn leven vanaf dat moment grote veranderingen heeft doorgemaakt en helaas niet allemaal postief. Alles is nu anders tov 4 jaar geleden. Maar goed dingen veranderen nu eenmaal en niets blijft hetzelfde. De herrineringen die ik heb aan vroeger, mijn fijne jeugd, de fijne tijd die we samen hadden, die koester ik voor altijd en besef dat alles wat er is gebeurt er voor gezorgd heeft dat we nu hier zijn aanbeland.
In de afgelopen 2.5 jaar zijn ik en mijn aussie vriend ontzettend naar elkaar toegegroeid (best gek gezien de enorme werkelijke afstand tussen ons lol) Het voelt van beide kanten heel bijzonder, dat is een ding wat zeker is. Om te zien wat er nu werkelijk was tussen ons, ben ik afgelopen november in m'n eentje naar Australië gevlogen en het was in één woord fantastisch! Hij zelf, het land.. Nu was ik echt verliefd en het was ook nog eens wederzijds Helaas kon ik maar 10 dagen blijven maar dat was genoeg om m'n hart compleet te verliezen..
Nadat ik weer terug was in Nederland hebben er nog wat veranderingen plaatsgevonden waardoor we elkaar niet snel weer konden opzoeken, daarnaast moest er natuurlijk ook weer gespaard worden voor een ticket Maar ons wachten wordt nu eindelijk beloond en deze zomervakantie laat hij mij en mijn 2 dochtertjes overkomen voor een vakantie van 3 weken. Als alles goed gaat hebben we morgen de tickets in huis... Tja en hoe straks verder? Ik zie hem niet hier komen wonen, hij zou hier gewoon weg niet kunnen aarden. Dus wij gaan die kant op. Nu gaat dat natuurlijk niet zomaar, en ik vind het nu al waanzinnig spannend, maar binnen nu en een paar maanden kunnen we een spouse visa aan gaan vragen en dan zal ons nieuwe leven echt gaan beginnen
Wordt vervolgd...
Ik dacht laat ik nu ook maar een lastavaza aanmaken, omdat ons plan om naar Australia te emigreren nu toch echt serieuze vormen begint aan te nemen
Ik zal even in het kort vertellen wat er de afgelopen 3.5 jaar allemaal is gebeurd.
Ergens in oktober 2013 ontmoette ik via een spelletje (de hobbit, nee dus geen datingsite oid lol) een true blue Aussie. Het klikte goed tussen ons, maar aangezien ik op dat moment een relatie had, hadden we er beide verder geen andere gedachte bij. We konden gewoon goed met elkaar praten en hadden lol op het spel samen. Daar bleef het bij tot mijn relatie stuk liep een jaar later. En nee dat had niks met deze aussie man te maken. Mijn ex kampt met psychische problemen en deze hebben onze relatie uiteindelijk de das omgedaan.
Het contact tussen de Australiër en mij bleef en hij werd mijn steun en toeverlaat. Wat er daarna allemaal is gebeurd ga ik niet vertellen maar wat ik kan zeggen is dat mijn leven vanaf dat moment grote veranderingen heeft doorgemaakt en helaas niet allemaal postief. Alles is nu anders tov 4 jaar geleden. Maar goed dingen veranderen nu eenmaal en niets blijft hetzelfde. De herrineringen die ik heb aan vroeger, mijn fijne jeugd, de fijne tijd die we samen hadden, die koester ik voor altijd en besef dat alles wat er is gebeurt er voor gezorgd heeft dat we nu hier zijn aanbeland.
In de afgelopen 2.5 jaar zijn ik en mijn aussie vriend ontzettend naar elkaar toegegroeid (best gek gezien de enorme werkelijke afstand tussen ons lol) Het voelt van beide kanten heel bijzonder, dat is een ding wat zeker is. Om te zien wat er nu werkelijk was tussen ons, ben ik afgelopen november in m'n eentje naar Australië gevlogen en het was in één woord fantastisch! Hij zelf, het land.. Nu was ik echt verliefd en het was ook nog eens wederzijds Helaas kon ik maar 10 dagen blijven maar dat was genoeg om m'n hart compleet te verliezen..
Nadat ik weer terug was in Nederland hebben er nog wat veranderingen plaatsgevonden waardoor we elkaar niet snel weer konden opzoeken, daarnaast moest er natuurlijk ook weer gespaard worden voor een ticket Maar ons wachten wordt nu eindelijk beloond en deze zomervakantie laat hij mij en mijn 2 dochtertjes overkomen voor een vakantie van 3 weken. Als alles goed gaat hebben we morgen de tickets in huis... Tja en hoe straks verder? Ik zie hem niet hier komen wonen, hij zou hier gewoon weg niet kunnen aarden. Dus wij gaan die kant op. Nu gaat dat natuurlijk niet zomaar, en ik vind het nu al waanzinnig spannend, maar binnen nu en een paar maanden kunnen we een spouse visa aan gaan vragen en dan zal ons nieuwe leven echt gaan beginnen
Wordt vervolgd...