Hallo iedereen , mijn naam is Ivan , ik ben relatief nieuw op deze duidelijk prima gefequenteerde forum . Ik heb een vraag naar jullie Nederlanders en Belgen , die al enkele jaren in Australie wonen ! Jullie zaten net als ik nu met grootse verwachtingen naar jullie nieuw avontuur in Australie uit te kijken . Eerst die verekte visum doorworstelen , dan settelen , job zoeken , sociaal aanpassen aan de nieuwe omgeving en cultuur en dan ??? Zijn jullie gelukkig met de gemaakte stap naar down under ? De familie en vriendenkring in vaderland achtergelaten , de oude buurtkroeg of sport- en recreatieclub die je missen moet ,de smaak van de oliebollen of zakjes friet met Belgische mayonaise die je verliest ; missen jullie dat niet ? Want ik ben het volledig eens dat onze kleine koude lage landjes aan de Noordzee niet op kunnen tornen tegen de grootsheid en warmte die het Australische continent en hun bevolking uitstralen , maar er is toch de afstand waardoor je van veel andere zaken afstand moet doen . Ik kan mij indenken dat de eerste jaren daar geen zorg wordt over gemaakt omwille van de eerder vermelde stadia die jullie en misschien later ook wij moeten doorlopen , maar dan komt de bezinning . Ik heb tijdens mijn laatse reis doorheen het prachtige Queensland veel immigranten ontmoet en met sommigen een diep gesprek over deze topic gehad . Wel een dame die in het nochtans schilderachtig Eimundi woonde sprak van heimwee na negen jaar die haar ertoe zou aanzetten terug naar Europa te keren . Zij sprak over het gemis van familie en vrienden maar ook over een cultuurkloof en een zekere vorm van onveiligheid in de vaak eenzame uitgestrekte National Parks , Bush of outback ; er verdwenen soms mensen ! Ik vernam soortgelijk verhaal ook van een Belgische dame in Caloundra .
Nu , ik ben vader van twee kindjes van vijf en zes jaar en heb een goedlopende zaak in Belgie . De reden van mijn immigratieplannen is behoefte aan wat anders , avontuur en toch het idee dat in onze landen er niet veel toekomst is weggelegt voor onze kindjes . Ook de toevlucht van de te vele Moslims , oosteuropeanen en Aziaten naar onze te al dichtbevolkte landen maken mij bang voor de toekomst ; hoe moeten die mensen overleven , zij spreken onze taal niet , zijn mindergeschoold en hun culturen botsen met de onze . Welnu , het is zo'n moeilijke situatie vandaag . De enen kant familie en vertrouwde omgeving en daarnaast de stap naar Australie of Nw Zeeland .
Kan het zuiden van Frankrijk geen betere oplossing zijn die de kerk in t'midden houd ? Ondanks ik mijn visum al via een agent heb aangevraagd ben ik toch ook terug de huizenmarkt in Zuid Frankrijk aan het uitpluizen . Ik zou graag een tennis-holiday project starten op kleinschalige basis met eigen huis , 3 gites en een tenniscourt of max. twee voor individuele tennislessen te geven . Zuid Frankrijk is peperduur geworden de laatse vijf jaar , maar wat gezegd over mijn recente ervaringen ivm vastgoed in Queensland . De prijzen swingen de pan uit aan de kust ! Ik ben tevens gedwongen om een bestaande business over te nemen of een groot (minimum 5 Ha ) grondstuk met woonst te kopen om daar mijn project op te kunnen verwezenlijken . Wel ik ben al 6 maanden an het zoeken maar vind niets onder de 1 million dollars als startkapitaal . Daar moeten dan nog vaak de gites en tenniscourt worden gebouwd . Ik let er wel op om in een anntrekkelijke omgeveng gelegen te zijn zoals de Sunshine Coast . Daarbij moeten we serieuse omzet draaien willen we na drie jaar onze permanent visum kunnen krijgen ( minimum 200000 DOLLARS ! ) . Tja , ik kan alleen via de dure state sponsered business owners visum binnenkomen . Begrijp dus mijn bekommernis om buiten deze financiele en zakelijke kant tenminste geen gevoel van heimwee wil krijgen omdat leven , wonen en werken in Australie toch na enkele jaren , voor ons Belgen en Nederlanders niet het beloofde land schijnt te zijn . Geef jullie meest kritische opmerkingen op dit lang pleidooi van een jongen zoals zovelen met dromen naar een nieuw leven maar toch nog steeds realistisch genoeg om eerst grondig de pro's en con's te overwegen alvorens de definitieve beslissing te nemen , ik heb kids , my woman and some money I don't wanna lose . bedankt voor het lezen en tot schrijfs ; Ivan , Patricia , Indy en Luca
Nu , ik ben vader van twee kindjes van vijf en zes jaar en heb een goedlopende zaak in Belgie . De reden van mijn immigratieplannen is behoefte aan wat anders , avontuur en toch het idee dat in onze landen er niet veel toekomst is weggelegt voor onze kindjes . Ook de toevlucht van de te vele Moslims , oosteuropeanen en Aziaten naar onze te al dichtbevolkte landen maken mij bang voor de toekomst ; hoe moeten die mensen overleven , zij spreken onze taal niet , zijn mindergeschoold en hun culturen botsen met de onze . Welnu , het is zo'n moeilijke situatie vandaag . De enen kant familie en vertrouwde omgeving en daarnaast de stap naar Australie of Nw Zeeland .
Kan het zuiden van Frankrijk geen betere oplossing zijn die de kerk in t'midden houd ? Ondanks ik mijn visum al via een agent heb aangevraagd ben ik toch ook terug de huizenmarkt in Zuid Frankrijk aan het uitpluizen . Ik zou graag een tennis-holiday project starten op kleinschalige basis met eigen huis , 3 gites en een tenniscourt of max. twee voor individuele tennislessen te geven . Zuid Frankrijk is peperduur geworden de laatse vijf jaar , maar wat gezegd over mijn recente ervaringen ivm vastgoed in Queensland . De prijzen swingen de pan uit aan de kust ! Ik ben tevens gedwongen om een bestaande business over te nemen of een groot (minimum 5 Ha ) grondstuk met woonst te kopen om daar mijn project op te kunnen verwezenlijken . Wel ik ben al 6 maanden an het zoeken maar vind niets onder de 1 million dollars als startkapitaal . Daar moeten dan nog vaak de gites en tenniscourt worden gebouwd . Ik let er wel op om in een anntrekkelijke omgeveng gelegen te zijn zoals de Sunshine Coast . Daarbij moeten we serieuse omzet draaien willen we na drie jaar onze permanent visum kunnen krijgen ( minimum 200000 DOLLARS ! ) . Tja , ik kan alleen via de dure state sponsered business owners visum binnenkomen . Begrijp dus mijn bekommernis om buiten deze financiele en zakelijke kant tenminste geen gevoel van heimwee wil krijgen omdat leven , wonen en werken in Australie toch na enkele jaren , voor ons Belgen en Nederlanders niet het beloofde land schijnt te zijn . Geef jullie meest kritische opmerkingen op dit lang pleidooi van een jongen zoals zovelen met dromen naar een nieuw leven maar toch nog steeds realistisch genoeg om eerst grondig de pro's en con's te overwegen alvorens de definitieve beslissing te nemen , ik heb kids , my woman and some money I don't wanna lose . bedankt voor het lezen en tot schrijfs ; Ivan , Patricia , Indy en Luca
om alvast een start te maken