EmJay
New Member
Ik heb de laatste dagen wat zaken op een rij gezet en begin me nu toch steeds meer af te vragen of Adelaide niet toch een plek voor mij is.
Jawel Adelaide..haha
Sydney is afgevallen. Dat wordt mijn stedentrip stad.
Melbourne.. ik maak me zorgen om het hoge grote spinnengehalte, maar het belangrijkste is nog wel housing and location.
Tegen de tijd dat ik naar Australie zal gaan ( jawel ik hou het taalgebruik positief :grin, ben ik bijna 37 jaar, zoniet 37. Toch is Melbourne nog steeds mijn nummer 1. Maar Adelaide heeft volgens mij ook wel wat.
Ik heb de afgelopen jaren genoeg dingen meegemaakt en op een van mijn paden, tijdens mijn journey through life, heb ik besloten dat ik niet langer dan 30 min reistijd van strand en stad af wil wonen. Ik wil ruimer wonen, rustig, leuke, gezellige buren en zo nu en dan uit kunnen gaan op plekken waarbij mijn toekomstige liefde mij aan de haak kan slaan :lol:. Ik ben als ik naar mijn persoonlijkheid kijk, toch wel een ontzettende huismus. Bij mezelf en anderen. Ondanks dat ik het huismussen in NL nu minder leuk vind, weet ik wel dat ik geen ontzettende partyganger ben. Heb gewoon wel contact nodig met leuke diverse mensen en ga liever naar een optreden/festival dan naar een club.
Qua werkgelegenheid/salaris, sociale activiteiten, klimaat, spreekt Melbourne mij enorm aan.
Qua betaalbare ruime housing, afstand tot werk en plezier etc..minder. Tenzij ik ervoor kies om in de mindere wijken te wonen of misschien zelfs woonruimte te delen.
Ik ben niet bang om opnieuw te starten en een begin te maken. Maar er zijn wel wat plezieren in het leven waarvan ik vind dat ik daar met mijn 35 jaar (nu) hard genoeg voor heb gewerkt. Ik wil werken om te leven en niet leven om te werken. Rust, vrijheid, plezier, mooi klimaat en kindvriendelijk genoeg zodat als ik ooit kinderen mag krijgen ik daarop voorbereid ben. Maar als ik wel alleen en gelukkig door het leven blijf huppelen, ik me op genoeg momenten kan omringen met lieve, vriendelijke en gastvrije vrienden waarmee ik vol plezier door het leven mag stappen.
Ik wil mijn auto pakken en genieten van de natuur, de huizen, de mensen. Wil naar het park en lekker lezen in de zon, ik wil gezellig barbie's voorbereiden of op bezoek bij kennissen/buren/vrienden. Ik wil dat jachtige van nu niet meer. Maar saai mag het echt niet wezen. De nieuwste films in de bioscoop, zo nu en dan een leuk nieuw restaurantje uitproberen, een lekkere cafe latte in een coffe shop. Lekker shoppen in een grote mall. Pretpark in de buurt? (alleen maar leuk). Zwemmen, strand, fietsen, wandelen.
Dat naast ruim en mooi wonen tegen een betaalbare prijs.
Arggh...keuzes :?
Moeilijk hoor..
Misschien komt het omdat ik zoveel mensen dit 'samen' zie doen. Daardoor ben ik er meer van overtuigd dat ik de juiste keuze moet maken ofzo
Even mijn gedachten hardop uiten..
Groetjes, Marcia
Jawel Adelaide..haha
Sydney is afgevallen. Dat wordt mijn stedentrip stad.
Melbourne.. ik maak me zorgen om het hoge grote spinnengehalte, maar het belangrijkste is nog wel housing and location.
Tegen de tijd dat ik naar Australie zal gaan ( jawel ik hou het taalgebruik positief :grin, ben ik bijna 37 jaar, zoniet 37. Toch is Melbourne nog steeds mijn nummer 1. Maar Adelaide heeft volgens mij ook wel wat.
Ik heb de afgelopen jaren genoeg dingen meegemaakt en op een van mijn paden, tijdens mijn journey through life, heb ik besloten dat ik niet langer dan 30 min reistijd van strand en stad af wil wonen. Ik wil ruimer wonen, rustig, leuke, gezellige buren en zo nu en dan uit kunnen gaan op plekken waarbij mijn toekomstige liefde mij aan de haak kan slaan :lol:. Ik ben als ik naar mijn persoonlijkheid kijk, toch wel een ontzettende huismus. Bij mezelf en anderen. Ondanks dat ik het huismussen in NL nu minder leuk vind, weet ik wel dat ik geen ontzettende partyganger ben. Heb gewoon wel contact nodig met leuke diverse mensen en ga liever naar een optreden/festival dan naar een club.
Qua werkgelegenheid/salaris, sociale activiteiten, klimaat, spreekt Melbourne mij enorm aan.
Qua betaalbare ruime housing, afstand tot werk en plezier etc..minder. Tenzij ik ervoor kies om in de mindere wijken te wonen of misschien zelfs woonruimte te delen.
Ik ben niet bang om opnieuw te starten en een begin te maken. Maar er zijn wel wat plezieren in het leven waarvan ik vind dat ik daar met mijn 35 jaar (nu) hard genoeg voor heb gewerkt. Ik wil werken om te leven en niet leven om te werken. Rust, vrijheid, plezier, mooi klimaat en kindvriendelijk genoeg zodat als ik ooit kinderen mag krijgen ik daarop voorbereid ben. Maar als ik wel alleen en gelukkig door het leven blijf huppelen, ik me op genoeg momenten kan omringen met lieve, vriendelijke en gastvrije vrienden waarmee ik vol plezier door het leven mag stappen.
Ik wil mijn auto pakken en genieten van de natuur, de huizen, de mensen. Wil naar het park en lekker lezen in de zon, ik wil gezellig barbie's voorbereiden of op bezoek bij kennissen/buren/vrienden. Ik wil dat jachtige van nu niet meer. Maar saai mag het echt niet wezen. De nieuwste films in de bioscoop, zo nu en dan een leuk nieuw restaurantje uitproberen, een lekkere cafe latte in een coffe shop. Lekker shoppen in een grote mall. Pretpark in de buurt? (alleen maar leuk). Zwemmen, strand, fietsen, wandelen.
Dat naast ruim en mooi wonen tegen een betaalbare prijs.
Arggh...keuzes :?
Moeilijk hoor..
Misschien komt het omdat ik zoveel mensen dit 'samen' zie doen. Daardoor ben ik er meer van overtuigd dat ik de juiste keuze moet maken ofzo
Even mijn gedachten hardop uiten..
Groetjes, Marcia