Mogelijk naar Newcastle

Karl

New Member
Hallo allemaal,

Mij is gevraagd om voor mijn huidige werkgever een kantoor te openen in Newcastle. Een leuke uitdaging en een aantal weken geleden ben ik wezen kijken. Apart stadje maar zeker niet vervelend lijkt me. De stranden zijn geweldig, er is veel ruimte en van wat ik hoorde is vooral de pace of living zeer aangenaam. Ik ben er wel door verschillende mensen op gewezen dat de community erg gesloten is en dat je tot in lengte van jaren als buitenstaander zult worden gezien.

Begin augustus gaan we met het hele gezin voor een familiarisation trip om te kijken of ook zij de stap zien zitten. Onze dochter (10) geeft tot nu toe aan dat ze helemaal niet wil. Hopelijk trekt dat bij als ze eenmaal daar is geweest. Koen (7) is wel al erg enthousiast.

Ondertussen heb ik al enkele soortgelijke verhalen gelezen op dit forum en het is goed om te zien dat dit soort problematiek er bij lijkt te horen en het in bijna alle gevallen wel goed komt. Met grote interesse lees ik jullie ervaringen en tips en zal ook proberen die van ons te delen.

Groet
Karl
 
Welkom, Karl! Emigreren met kinderen is altijd een stuk lastiger. Maar inderdaad komt het vaak vanzelf goed. Succes met alle voorbereidingen en een goede reis natuurlijk. Hopelijk is je familie dan om. Ga vooral ook naar de Hunter Valley als je in New Castle bent. Daar kun je lekker eten en drinken (wijn natuurlijk) en het is ook een mooie plek om kangoeroes te spotten.
 
Mooie uitgangspositie om daarheen te gaan met baanzekerheid! Lijkt me wel lastig als één van de kinderen het niet ziet zitten. Ik kan alleen uit mijn ervaring spreken dat dat vaak tijdelijk is vanuit een onzekerheid ontstaan. Wij zijn destijds verhuisd van Zuid-NL naar Brabant (is wel binnen NL dus ik begrijp dat dat anders is), en ik vond het vreselijk om daar weg te moeten, maar na 2 maanden was ik mijn ouders meer dan dankbaar en nu nog veel meer! We zaten daar in een klein, christelijk dorp (Bible Belt), waarbij we met openbaarvervoer er 1,5 uur over deden om in een stad te komen. Nu wonen we op 30 min. fietsen van centrum van Ehv! Dat de wereld zo anders kan zijn had ik toen niet verwacht! Met andere woorden, probeer je dochter te laten zien wat de mogelijkheden daar zijn en ik zou me daar zelf niet teveel door laten tegenhouden.....
 
Joh 10 Jaar zou ik me niet druk om maken, als zij daar eenmaal is geweest kan dat zomaar veranderen in wanneer ga we.
success
 
Net nog even tegen Sebas verteld en hij vertelde dat zijn nichtjes ook 8 en 10 waren toen ze vanuit Den Haag naar Zwitersland gingen. Destijds vonden ze het een drama, en ze gaan nog heel graag op vakantie naar NL, maar terugkomen willen ze zeker niet!
 
Vergeet Port Stephens niet te bezoeken, net ten noorden van Newcastle. Daar kun je dolfijnen zien en nog veel meer doen (populaire vakantiebestemming). En in augustus is de zuidelijke trek van de walvissen en kun je ze wellicht zien. Als je nog wat tijd hebt kun je ook naar het Australian Reptile Park in Gosford en andere plekjes aan de Central Coast.

Vergeet ook niet dat Newcastle onlangs in de top 10 steden van Lonely Planet stond.
 
Vergeet Port Stephens niet te bezoeken, net ten noorden van Newcastle. Daar kun je dolfijnen zien en nog veel meer doen (populaire vakantiebestemming). En in augustus is de zuidelijke trek van de walvissen en kun je ze wellicht zien. Als je nog wat tijd hebt kun je ook naar het Australian Reptile Park in Gosford en andere plekjes aan de Central Coast.

Vergeet ook niet dat Newcastle onlangs in de top 10 steden van Lonely Planet stond.
O ja, Port Stephens is ook heel mooi. Genoeg te zien dus! Australian Reptile Park schijnt heel leuk te zijn, maar daar ben ik zelf nog nooit geweest.
 
Kortom, zorg dat jullie met zijn allen een geweldige trip krijgen, dan zijn ze zo om. Hoewel het wonen hier natuurlijk wel anders is dan een vakantie. Maar ook dat is zeker niet verkeerd :)
 
Dank voor de leuke reacties, tips en aanmoedigingen.

Ik maak me er eigenlijk niet zo heel veel zorgen over. Ze trekt wel bij en uiteindelijk zal het niet bepalend zijn voor de beslissing. Zolang wij er maar van overtuigd zijn dat het ook goed is voor de kinderen. Het is alleen erg lastig om te zien hoe met name de oudste ermee worstelt. Als er een fast forward knop zou bestaan zou ik er wel even op drukken denk ik.
Het zou wellicht helpen om in contact te komen met leeftijdgenootjes die haar zijn voorgegaan en daar gaan we dus nu even naar op zoek.
Overigens is ook achterblijvende familie niet allemaal even enthousiast. Denk aan oma's die de kleinkinderen zullen moeten missen. Herkent iemand dit? Hoe ga je daar mee om?
 
Back
Top