NEW: zie door de bomen het bos niet meer.

Mishmish

New Member
Hallo allemaal,

Ik zal me even kort voorstellen. Ik ben Meis en woon samen met mijn man en 2 kinderen (4 en 9) in een leuk dorpje in NL. Ik studeer Huidtherapie en zit in mijn derde leerjaar en heb een HBO Toegepast Psychologie al afgerond. Mijn man is kapper met een goedlopende zaak. Mijn man heeft geen familie in NL wonen, maar verspreid over de hele wereld. Een deel ervan sinds kort in Australië. Nadat we daar op familievakantie zijn geweest, hebben we de wens gekregen om te emigreren. Maar dan begint het doolhof. Waar moet je beginnen, met wie moet je in contact komen?

Mijn schoonmoeder en schoonbroer wonen in Fairfield AUS en behoeven mantelzorg. De broers die dit momenteel doen, willen dat niet meer en hebben mijn man gevraagd over dit over te nemen. Wellicht is dus een een deur dat geopend kan worden voor de juiste visa. Daarnaast wil ik mijn afsluitende stage in AUS volgen in september 2025. Echter, ik ben al maanden bezig met het zoeken naar de juiste informatie, een goed bureau (wat best pittig is) en contacten aan het vergaren. Ik ben er niet heel veel wijzer van geworden en hoop dat jullie mij een beetje op weg kunnen helpen door jullie ervaringen te delen. Ik heb geprobeerd om in contact te komen met Rob Breumelhof van M2A (na het lezen van zulke goede ervaringen), maar hij is met pensioen en ik weet niet of hij op mijn bericht zal reageren.

We zijn opzoek naar zekerheid, gezien we hier ook een heel goed leven hebben (financieel en sociaal). Hopelijk kunnen jullie de chaos in mijn hoofd helpen te ordenen!

Liefs!
 
Hallo allemaal,

Ik zal me even kort voorstellen. Ik ben Meis en woon samen met mijn man en 2 kinderen (4 en 9) in een leuk dorpje in NL. Ik studeer Huidtherapie en zit in mijn derde leerjaar en heb een HBO Toegepast Psychologie al afgerond. Mijn man is kapper met een goedlopende zaak. Mijn man heeft geen familie in NL wonen, maar verspreid over de hele wereld. Een deel ervan sinds kort in Australië. Nadat we daar op familievakantie zijn geweest, hebben we de wens gekregen om te emigreren. Maar dan begint het doolhof. Waar moet je beginnen, met wie moet je in contact komen?

Mijn schoonmoeder en schoonbroer wonen in Fairfield AUS en behoeven mantelzorg. De broers die dit momenteel doen, willen dat niet meer en hebben mijn man gevraagd over dit over te nemen. Wellicht is dus een een deur dat geopend kan worden voor de juiste visa. Daarnaast wil ik mijn afsluitende stage in AUS volgen in september 2025. Echter, ik ben al maanden bezig met het zoeken naar de juiste informatie, een goed bureau (wat best pittig is) en contacten aan het vergaren. Ik ben er niet heel veel wijzer van geworden en hoop dat jullie mij een beetje op weg kunnen helpen door jullie ervaringen te delen. Ik heb geprobeerd om in contact te komen met Rob Breumelhof van M2A (na het lezen van zulke goede ervaringen), maar hij is met pensioen en ik weet niet of hij op mijn bericht zal reageren.

We zijn opzoek naar zekerheid, gezien we hier ook een heel goed leven hebben (financieel en sociaal). Hopelijk kunnen jullie de chaos in mijn hoofd helpen te ordenen!

Liefs!
 
Voor zekerheid, kan je dit beter uit je hoofd zetten. Al helemaal als je een (goedlopende) zaak hebt. Dat start je daar niet zomaar op. En als je mantelzorger wordt in AU, dan is je leven al helemaal anders.

Dat even buiten de technische kant van het visumverhaal ;)
 
Volgens mij is @TessavdA op XPdite kapper en al ver gevorderd in het visumproces en beroepsassessment. Misschien kan zij wat van je vragen beantwoorden. https://xpdite.net/forum/threads/skilled-migration-journey-of-a-hairdresser.15035/

De Breumelhofs werken niet meer en zullen dus ook niet kunnen helpen. Laat een gratis kansberekening opstellen bij https://www.visa4you.org/nl/

Hereniging van eerstegraads familieleden t.b.v. mantelzorg:

Verder sluit ik me volledig bij @FOL aan. Als je zekerheid zoekt, is emigreren echt het allerlaatste dat je moet doen. Het is al lastig en duur genoeg om een visum te bemachtigen (lang niet iedereen lukt dit, en soms stuit het ook nog op het verplichte beroepsassessment waar je niet doorheen komt, of een aantal stappen terug moet in je vak). Een eigen zaak maakt het nog gecompliceerder vanwege de vereiste licenties en vergunningen, goodwill, en het aantal jaren beroepserkenning dat HA je toebedeelt, het is mogelijk dat je alleen maar als werknemer kunt starten. Sommigen hier kregen wel een visum, maar hebben moeten opgeven omdat ze ofwel helemaal geen werk konden krijgen, of genoegen moesten nemen met werk zwaar onder hun niveau. Een eenling is dan een stuk flexibeler dan een gezin met jonge kinderen.
 
Last edited:
Dag @FOL en @Emulate , pfoee waarheid kan soms hard zijn, haha. Ik had inderdaad al vluchtig naar de posts gekeken van Tessa en de join family visa. Ik ga me hier eens verder in verdiepen en Visa4You benaderen. Ik heb vanochtend al een paar mails uit de deur gedaan.

De wens om te emigreren met ons gezin is er dus al een aantal jaar en mijn man wilt graag met zijn familie herenigen. En wat we ook al dachten en ik in jullie posts terug lees is dat we er veel voor moeten geven, met het onzekere wat we ervoor terug kunnen krijgen. Iedereen verklaart ons ook voor gek hier, omdat we een goed leven hebben. Maar we hebben het gevoel dat er iets mist, het knaagt heel erg. Daarnaast vinden we het op maatschappelijk en economische vlak erg achteruit gaan in Europa, maar ook het onderwijs voor de kinderen. Kijk ik wellicht dan teveel door een roze bril als ik denk dat de emigratie naar Australië ons een stuk gelukkiger kan maken?
 
Maar we hebben het gevoel dat er iets mist, het knaagt heel erg. Daarnaast vinden we het op maatschappelijk en economische vlak erg achteruit gaan in Europa, maar ook het onderwijs voor de kinderen. Kijk ik wellicht dan teveel door een roze bril als ik denk dat de emigratie naar Australië ons een stuk gelukkiger kan maken?
By the way, is het Fairfield in QLD, Fairfield in NSW of Fairfield in VIC? Dat maakt nogal een verschil in klimaat en omgeving, werkgelegenheid, huizenprijzen, scholenaanbod etc.

Gelukkiger? In mijn beleving neem je overal jezelf mee naar toe, dus als je in NL niet gelukkig bent, zul je dat in AU ook niet zijn. Er is bij ons allemaal wel een roze bril geweest in het proces. De werkelijkheid is genuanceerder. Dezelfde ontwikkelingen in Europa spelen ook in AU: stijgende kosten van levensonderhoud, verharding van de samenleving, exploderende polarisatie, discriminatie, groepsgedrag en criminaliteit, inflatie, onbetaalbare woning- en huurprijzen, schreeuwende huizenschaarste, enorme verschillen in de kwaliteit van scholen en onderwijsaanbod, zorgwekkende tekorten in zorg en onderwijs. De red tape kan hier gekmakend lastig zijn. Afhankelijk van je beroep kan werkgelegenheid beter of juist dramatisch slechter zijn. Zonder (uitzicht op) Permanent Residency is het bijna onmogelijk om een gekwalificeerde baan te vinden. Sommige dingen zijn beter geregeld (gratis Medicare, benzineprijzen), andere slechter (tandartsprijzen, voedselkwaliteit) dan in NL.

Sommige dingen zijn in the eye of the beholder. De meeste mensen willen bijvoorbeeld niet in Melbourne wonen vanwege het onbetrouwbare weer en de relatief koude winters (valt wel mee als je het met NL vergelijkt). Maar ik hou van het academisch klimaat en het Europese karakter van de stad, de wisselende seizoenen, en zou het niet uithouden in Darwin met 365 dagen per jaar zweterige tropen.

Belangrijk voor veel mensen: als er iets mis is op het NL thuisfront, ben je niet zomaar ineens terug. Dat veroorzaakt nog wel eens heimwee, en je mans familie mag dan wel in AU zijn, maar hoe zit het met de jouwe? En wat vinden de kinderen? Die hebben scholen, sportclubs, feestjes en vriendschappen opgebouwd. Afhankelijk van de leeftijd vinden niet alle kinderen emigratie een leuk avontuur. Als laatste moet je er rekening mee houden dat het kan mislukken, om een of meer redenen zoals hierboven genoemd. Remigratie is zo mogelijk nog lastiger, met name vanwege het woningtekort in NL. Ook verlies je je AOW-opbouw met 2 % per jaar. Dat kun je beperkt bijverzekeren maar is onbetaalbaar duur.

De positieve kanten heb je zelf al gezien en hoef ik niet te herhalen. Wat AU voor mij het meest onderscheidt van NL is de relaxte, laid-back volksaard, de mentaliteit van "She'll be right"(alles sal reg kom). Maar niet iedere migrant is daar altijd even dol op. Werklieden komen niet opdagen of veel te laat, leveranties worden niet afgeleverd of raken beschadigd of zoek, winkels zijn zonder aankondiging ineens dicht, (bouw)planningen en budgetten zijn vooral idealisme. Dat Nederlandse punctuele vuur uit je kont lopen voor je klanten kom je hier maar zelden tegen.

Begin hier eens mee. https://www.visa4you.org/nl/visumcheck/
 
Last edited:
Bedankt voor je eerlijk antwoord @Emulate. Dit is erg verhelderend. Het gaat om Fairfield in NSW (bij Sydney als ik het goed heb). Ik heb mijn familie allemaal in NL wonen (dat maakt het voor mij dus het moeilijkst), maar alle neefjes en nichtjes van de kinderen wonen voornamelijk in AUS. De kinderen zien het (nu nog) zitten om te emigreren, omdat ze daar natuurlijk een heel leuk vakantie hebben gehad met leeftijdsgenoten. Hoe het zal zijn als ze daar wonen is natuurlijk nog de vraag.

Wat betreft de remigratie, zijn we nog aan het discussiëren over het behouden van onze woning en zaak en het dan te verhuren. We gaan dit ook nog met een specialist bespreken, die hier meer inzicht in heeft. Gezien ik daar graag mijn stage wil lopen, zag ik het als uitgelezen kans om een tijdje daar te wonen (zie het als expat), maar ik denk er nog veel te nuchter over en vandaar dat we ons meer aan het verdiepen zijn. Ik heb ook veel meer aan jouw antwoord dan aan die van onze sociale omgeving (gezien het of als heel positief wordt gezien of juist heel negatief).

Ik ga aankomend week de visumchick doen en zal hier een update over zetten.
 
Fairfield NSW is een zuidwestelijke suburb van Sydney, waar de huizenprijzen het hoogst zijn van heel Australia. Dat geldt ook voor huurprijzen.
https://www.realestate.com.au/nsw/fairfield-2165/
Een aantal van ons wonen in (de buurt of op reisafstand van) Sydney, o.a. @Red dust, @Roels, @Jagermeester, @slatsr en anderen. Mogelijk kunnen zij jullie meer vertellen.

Aangaande het aanhouden van je huis in NL heb je jezelf al het beste advies gegeven: schakel een specialist in met ervaring in migratie en de (soms aanzienlijke) lasten- en belastingconsequenties. Onthoud ook dat jullie je verplicht moeten uitschrijven uit de NL GBA wat ook gevolgen heeft.

Er is inderdaad een groot verschil tussen ergens op vakantie zijn, of ergens gaan wonen, werken en naar school. Ook het feit dat jouw familie in zijn geheel in NL achterblijft moet je niet onderschatten, maar serieus nemen. Wat doe je als jij, of een van je familieleden, heimwee krijgt naar elkaar? En wat als iemand iets ernstigs overkomt? Ben je dan qua planning, baan en financieen in staat om op stel en sprong je werk en kinderen achter te laten, een ticket te boeken en 2 dagen te reizen naar NL?
 
Hi mishmish,

Welkom ook het forum en wat leuk dat jullie wellicht ook willen gaan!
Ik moet zeggen dat ik niet zo heel erg thuis ben in de visums en aanvragen van dit moment (wij hebben hem 4 jaar geleden gekregen) maar als bureau kan ik je Visa4You aanraden. Wellicht kunnen zij in ieder geval een eerste kansberekening voor jullie doen en je op weg helpen. Destijds was dat gratis.
Daarnaast lees ik iets over je schoonmoeder/familie in Australie. Volgens mij kan dat ook een ingang zijn om Australie in te komen. Heeft je partner een Australisch paspoort? Wellicht zijn er anderen op het forum die hier meer van weten maar anders zou visa4you dit ook vast weten.

Veel succes en hopelijk kom je zo een stapje verder!
 
Hi Meis!

Welkom op het forum! Wij hebben ook Visa4You in de hand genomen, over het algemeen erg tevreden over! Wij hebben toen een kansberekening gedaan bij hen, en n.a.v. die uitkomst ook een aanvullend introducerend gesprek bij hen op kantoor. Dat kostte toen iets van €150 euro, en die hebben we naderhand als korting teruggekregen, omdat we met ze in zee zijn gegaan en het traject zijn gestart. Dus in die zin in het dan gratis, maar wat is 150 euro voor een verhelderend gesprek? wij hebben daar echt wel een paar uur gezeten en hadden al vrij specifieke vragen klaarliggen, wat ik het dan dus echt wel waar voor mijn geld vond.

Daarnaast zijn er misschien wel meerdere opties qua visum voor jullie? Wat ik zo zie komt 'Hairdresser' (mits positieve beoordeling) in aanmerking voor een 190, 491 (dit zijn staat-gerelateerde visums, ik weet echter niet welke staten deze beroepen op hun skills list hebben staan), 494, 482 (beiden sponsor visums dacht ik). Misschien is er een ingang om de broer van je man (als ik het goed lees) jouw man te laten sponsoren op een 491 family sponsored visum. Maar dat moet dan geloof ik ook weer i.c.m. met een skills assessment.
Ik weet niet hoe het zit voor huidtherapeut. Ik kan me voorstellen dat dat niet hetzelfde is als Dermatologist of Beauty Therapist, dat is waar ik zo snel het dichtst bij in de buurt kom. Daarnaast zul je wellicht eerst een jaar ervaring moeten opbouwen voor je in aanmerking komt voor een positieve beoordeling, maar dat weet ik niet zeker. Ik zou er dus op gokken dat je man hoofdaanvrager zou moeten worden. Maar dit kun je beter checken met een visumagent/bureau.

Wij hebben een uitermate moeizaam traject gehad, maar we zijn nu met 1 been binnen. We hebben echt van onder naar boven moeten klimmen met weinig punten, een hoop geduld, enkele afwijzingen en Covid pandemie tussendoor. Wij deden onze laatste poging vorig jaar en zijn gelukkig uitgenodigd.

Wat ik achteraf anders had willen doen en je dat nu ook wil meegeven; reken er niet op DAT het gebeurt, en maak ook een plan B voor als het dus niet lukt. Wij zijn daar op een gegeven moment wel mee bezig geweest (Portugal) en dat gaf wat meer verlichting en zingeving. Het hielp ons ook wel om vorig jaar te zeggen: Okay, laatste poging, alles of niks en dan is het ook goed. Dan hebben we alles geprobeerd en kunnen we over naar plan B.
Want we hebben wel lang het gevoel gehad dat ons leven stil stond. Nou hielp de pandemie daar natuurlijk al helemaal niet bij.

Qua familie achterlaten vinden wij het ook lastig. We proberen niet te ver vooruit te kijken. Stap 1: visum verkrijgen (check). Stap 2: eens kijken of het lukt de eerste drie jaar daar te werken en te wonen (wij hebben namelijk een tijdelijk visum toegewezen gekregen, die je na 3 jaar wonen/werken kunt omzetten in een permanent). En dan zien we verder. Wellicht willen we tegen die tijd wel weer even hierheen? Ook goed. Wij hebben geen kinderen, dus ik snap dat dat het ook makkelijk maakt, maar probeer ook voor jouw situatie wellicht in stapjes te denken.
 
Goed verhaal @BobtheCactus

Ik heb indertijd voor mezelf het proces ook mentaal in stukken gehakt. Eerst maar eens dat visum krijgen, dat is al moeilijk genoeg en geen zekerheid.

Dan de validatie trip om nog 1x echt te checken wat je van Australië vindt terwijl je niet op vakantie bent. (Toen had ik zelfs even een paniek momentje: Ga ik echt naar de andere kant van de wereld?!?! Is dat nu wel een goed idee?!?!? Spoiler alert: het was een uitstekend idee)

Het is goed om een punt op de horizon te hebben. Maar focus vooral op de milestones er tussen in, en kijk af en toe naar de horizon.

Ook wij hadden een Plan B. Dat was nog een een tijd door knallen in NL en dan vervroegd pensioen in… Portugal 😎

En ja. Een Visum agent is een uitstekend idee. Wij hadden indertijd M2A en ik vergeet nooit zijn uitspraak: het diepe zwembad van emigreren is niet ZO diep. Je blijft wel boven.

Bedenk dat er miljoenen mensen emigreren vaak uit landen met veel sterkere familiebanden dan wij inn NL hebben. En die redden het ook.
De keus en effecten zijn uiteraard voor iedereen persoonlijk en anders. Maar er zijn ook positieve zaken. Ondanks dat ik familie minder zie. Is het contact soms beter omdat je in een bijzondere situatie zit, en contact en bezoeken niet meer voor granted neemt.

Mensen hier op bezoek krijgen en ze laten zien wat jij voor elkaar hebt gekregen is ook weer gaaf.

Succes!
 
Volgens mij is @TessavdA op XPdite kapper en al ver gevorderd in het visumproces en beroepsassessment. Misschien kan zij wat van je vragen beantwoorden. https://xpdite.net/forum/threads/skilled-migration-journey-of-a-hairdresser.15035/

De Breumelhofs werken niet meer en zullen dus ook niet kunnen helpen. Laat een gratis kansberekening opstellen bij https://www.visa4you.org/nl/

Hereniging van eerstegraads familieleden t.b.v. mantelzorg:

Verder sluit ik me volledig bij @FOL aan. Als je zekerheid zoekt, is emigreren echt het allerlaatste dat je moet doen. Het is al lastig en duur genoeg om een visum te bemachtigen (lang niet iedereen lukt dit, en soms stuit het ook nog op het verplichte beroepsassessment waar je niet doorheen komt, of een aantal stappen terug moet in je vak). Een eigen zaak maakt het nog gecompliceerder vanwege de vereiste licenties en vergunningen, goodwill, en het aantal jaren beroepserkenning dat HA je toebedeelt, het is mogelijk dat je alleen maar als werknemer kunt starten. Sommigen hier kregen wel een visum, maar hebben moeten opgeven omdat ze ofwel helemaal geen werk konden krijgen, of genoegen moesten nemen met werk zwaar onder hun niveau. Een eenling is dan een stuk flexibeler dan een gezin met jonge kinderen.

Sterker nog @Emulate , @TessavdA en vriend zitten inmiddels al hier in Adelaide. Ze komt binnenkort mijn ouders haar doen ;).
Ze zal wellicht inderdaad verder kunnen helpen. Ik heb geen verstand van haar knippen, ik gebruik meestal de tondeuze🙃
 
Back
Top