Hallo allemaal, na een ontzettend lange afwezigheid van dit forum (acht maanden) zijn we dan eindelijk op ons plekje in Oz aangekomen. In het kort: na ons vertrek uit Nl hebben we een camper gekocht en zijn acht maanden lang het zuidelijke deel van Oz gaan rondreizen op zoek naar de beste plek om te wonen. En die hebben we nu gevonden! Sinds vorige week wonen we in Jalbarragup, bij Nannup in de zuidwest hoek van WA. We leven ons leven zoals in Het Roer Om. De eerste acht maanden reizen waren ontzettend geweldig maar ook heel erg moeilijk, en nu gaat alles in een stroomversnelling. We wonen hier in een huurhuisje in de bush, zijn nu bezig met inrichten en moeten ook nog op zoek naar banen. Maar eerst genieten we even van onze 7 acres vol wildlife en vogels en ons geweldige huisje. We zijn te volgen op het weblog van www.australiannotes.com. En hier natuurlijk. Fijn om terug te zijn, als we iemand kunnen helpen laat het maar weten. Zonder jullie was het voor ons veel moeilijker geweest om de stap te nemen. Dus we willen graag iets terug doen. Groetjes van Eric en Sonja :lol:
Ons nieuwe plekje
- Thread starter Clogwog
- Start date
Lin
XPdite Sponsor
Hai Sonja & Eric!
Leuk jullie hier weer terug te vinden! Jullie weblog ziet er hartstikke leuk uit! Waar jullie wonen klinkt ook geweldig zeg! 7 acres!
Heel veel succes met het regelen van jullie leven nu! En tot schrijfs!
(Ben eigenlijk wel nieuwsgierig naar een fotootje van jullie stulpje... :wink
Leuk jullie hier weer terug te vinden! Jullie weblog ziet er hartstikke leuk uit! Waar jullie wonen klinkt ook geweldig zeg! 7 acres!
Heel veel succes met het regelen van jullie leven nu! En tot schrijfs!
(Ben eigenlijk wel nieuwsgierig naar een fotootje van jullie stulpje... :wink
bedankt voor jullie reacties! De reden dat we voor dit gebied hebben gekozen (zuidwest WA) is dat we hier alles hebben wat we willen: rust, ruimte, heel veel National Parks, een lange kustlijn met walvissen die in de winter vlak langs de kust langskomen op hun weg naar het noorden, veel dingen te doen en zien (caving, canoeing, bushwalking, fourwheeldriving, wine tasting, horseriding etc.) en dat allemaal binnen een uur rijden van ons huisje in de bush. WA was meer een toevalstreffer, we hadden NSW, Vic, Tas en SA ook goed bekeken, maar hier voelen we ons het fijnst. Nannup is een heel klein dorpje in een Shire met 1500 mensen, 500 daarvan wonen hier in het dorp, de rest is verspreid over de omgeving. Er zijn hier veel subdivisions: boeren die hun paar honderd acres in stukjes verkopen en daar worden dan een soort nieuwbouwwijken op gebouwd. Die liggen echter ver in de bush verstopt en dus zijn er hier veel nieuwe mensen, wat een fijn gevoel geeft omdat de die-hard locals nogal wereldvreemd zijn, maar je komt elkaar niet continue tegen. Hier in ons huisje hoor en zie je helemaal niemand, af en toe komt er een auto voorbij op de dirtroad die naar de andere huizen gaat die ruim een kilometer van ons af staan. Wij zijn dus alleen en private, maar ook goed bereikbaar voor een praatje. Dat is heel fijn!We zijn al een paar keer volledig verdwaald in de bossen vlak naast ons huis met onze four wheel drive toen we op de tracks reden. Alleen onze GPS heeft ons er weer uitgekregen, zoveel natuur is er hier. Het stikt hier ook van het wildlife; roos in de tuin, possums op het dak, af en toe een flinke spin op de vloer (ahhhhh!!!) en overal vogels in allerlei soorten, maten en kleuren. Banen? Geen tijd voor voorlopig, veel te druk met leven! Wordt vervolgd. Zijn er nog meer mensen in deze omgeving neergestreken?
Het is hier inderdaad geweldig, maar we komen wel ontzettend veel dingen tegen die voor ons heel vreemd zijn. Afspraken maken gaat hier bijvoorbeeld heel erg moeilijk. Mensen nemen het niet zo nauw met de tijd en komen rustig drie uur te laat. En niet alleen sociaal, ook real estate agents en verzekeringsmensen. Dat is heel erg wennen voor ons. En ook werk zoeken gaat niet zo makkelijk als je niet in of bij een grote stad woont. We plukken momenteel tamme kastanjes bij de plaatselijke orchard om maar wat geld te verdienen, verder is er niet zoveel hier. Dat is echt een flinke tegenvaller. Maar we gaan ervan uit dat het beter wordt als we wat meer mensen leren kennen en contacten kunnen leggen. We hebben het nog nooit zo druk gehad met andere zaken. Er zijn zoveel dorps bijeenkomsten en marktjes en andere dingen te doen! Als je de serie Gilmore Girls kent dan kun je je een beetje voorstellen hoe het in een klein dorp toegaat en Nannup is niet anders. Mensen kennen elkaar en hebben altijd tijd voor een praatje. Maar iedereen weet ook wat de ander aan het doen is. Dat is ook erg wennen, maar daar waren we op voorbereid. Over het algemeen zijn mensen heel behulpzaam en aardig. Nu moeten we nog leren om onze houtkachel aan te houden 's nachts, want het wordt gemeen koud hier! Groetjes!
Hi Lela,
het lijkt hier inderdaad net Het Roer Om, alleen iets minder rampzalig. Daar gaat toch altijd alles mis? Hier valt het tot nu toe mee, maar we spelen ook heel Nederlands op zeker. Huren in plaats van kopen, eerst de kat uit de boom kijken. Af en toe slaat de paniek toe: redden we dit wel? Vinden we het wel leuk? Het is wel ontzettend ver van ons oude veilige leventje... Ach, dat zal iedere emigrant wel zo nu en dan hebben. Over het algemeen genieten we gewoon van het nu, en morgen zien we wel weer verder. Zo denken de aussies hier ook, dus dat nemen we dan maar over.
Groetjes van Sonja
het lijkt hier inderdaad net Het Roer Om, alleen iets minder rampzalig. Daar gaat toch altijd alles mis? Hier valt het tot nu toe mee, maar we spelen ook heel Nederlands op zeker. Huren in plaats van kopen, eerst de kat uit de boom kijken. Af en toe slaat de paniek toe: redden we dit wel? Vinden we het wel leuk? Het is wel ontzettend ver van ons oude veilige leventje... Ach, dat zal iedere emigrant wel zo nu en dan hebben. Over het algemeen genieten we gewoon van het nu, en morgen zien we wel weer verder. Zo denken de aussies hier ook, dus dat nemen we dan maar over.
Groetjes van Sonja
Lela
Active Member
Ha Sonja,
Gelukkig maar dat het een stuk minder rampzalig gaat, je moet er toch niet aan denken!!
Het lijkt mij wel logisch dat je eerst huurt, je wil toch wel weten waar je gaat wonen (buurt, voorzieningen etc) voordat je koopt toch?
Juist omdat het zo ontzettend anders is dan je oude veilige leventje is het zo geweldig, maar ik kan me best voorstellen dat je af en toe denkt "waar zijn we aan begonnen :-o"
En ja, dat relaxte... dat vind ik persoonlijk helemaal geweldig!!
Groetjes,
Lela
Gelukkig maar dat het een stuk minder rampzalig gaat
, je moet er toch niet aan denken!!Het lijkt mij wel logisch dat je eerst huurt, je wil toch wel weten waar je gaat wonen (buurt, voorzieningen etc) voordat je koopt toch?
Juist omdat het zo ontzettend anders is dan je oude veilige leventje is het zo geweldig, maar ik kan me best voorstellen dat je af en toe denkt "waar zijn we aan begonnen :-o"
En ja, dat relaxte... dat vind ik persoonlijk helemaal geweldig!!
Groetjes,
Lela
Even weer een update: Na vier maanden vinden we Nannup en omgeving nog steeds helemaal geweldig. Er zitten hier iedere dag meer felgekleurde vogels in de tuin, de rivier stroomt steeds sneller voor onze verandah langs en vorige week zagen we zelfs een kano! De buren zijn geweldig, we hebben iedere week wel een echte Aussie 'sundowner', de zon zien ondergaan op de property hiernaast met een biertje/wijntje in de hand, samen met andere mensen die hier in de bush wonen. Aan sociale contacten geen gebrek. En op het moment is ook het Nannup Flower en Garden festival aan de gang, en dan waan je je echt middenin de Flying Doctors. Hele schattige kraampjes met handgemaakte Quilts, een kraampje van de Lions club die een sausage sizzle houden en overal bakken met tulpen, narcissen en andere prachtige bloemen. En iedereen kent elkaar, we lopen inmiddels geen tien meter meer zonder even een praatje te maken.
Toch heeft het leven in de country ook een groot nadeel: er is hier geen werk. Dat vinden we nu aan den lijve, Eric heeft net zijn eigen IT bedrijfje opgericht en het loopt nog niet zo soepel. Hij is meer aan het investeren in contacten, advertenties en naamsbekendheid dan dat hij geld verdient. En mijn werk op het Early Learning Centre in Busselton gaat ook niet vlekkeloos. Vijftien dollar per uur (net tien euro!) valt ontzettend tegen, en ik werk maar drie dagen omdat ik twee uur per dag in de auto zit om heen en weer te komen. En ik kom ook steeds die typische Aussie gewoonte tegen om echt overal regeltjes en wetten voor te hebben, en vervolgens loopt alles in het honderd. Op het Early Learning Centre hangen echt overal posters: hoe moet je je handen wassen, wat moeten de kinderen leren, hoe moet je tegen ze praten (vooral veel please, excuse me, thank you), en hoe je heavy loads moet tillen. Ahhhhh! Voor jezelf nadenken kennen ze hier niet meer. Maar ondanks alle regels en wetten loopt het hele gebeuren nou niet echt lekker. Ik ben nu dan ook druk bezig om wat goeie oude Hollandse nuchterheid en clarity in te bouwen, zowel voor de kids als de teachers.
Al met al dus een optelsom van plussen en minnen. Op het moment denken we er sterk over om over een jaartje ofzo weer terug te keren naar Nederland. Ook omdat we hier met de real estate prijzen geen poot aan de grond krijgen. En als we niets verdienen bouwen we ook geen sociale zekerheid op natuurlijk. Op het moment kunnen we de tandarts nieteens betalen! Gek is dat, we gingen hier juist heen omdat we erachter waren gekomen dat Nederland met zijn goede sociale zekerheid en vastigheid toch ook niet was wat we wilden, en nu zien we hier het tegendeel en verlangen we toch weer terug naar zekerheid. Herkent iemand dit? Toch weet ik echt niet of ik ooit nog zonder het geroep van de Magpies, Kooka's en onze prive papegaaitjes kan leven. En zonder onze crazy neighbours!
updates: australiannotes.20six.nl
Groetjes van Eric en Sonja
Toch heeft het leven in de country ook een groot nadeel: er is hier geen werk. Dat vinden we nu aan den lijve, Eric heeft net zijn eigen IT bedrijfje opgericht en het loopt nog niet zo soepel. Hij is meer aan het investeren in contacten, advertenties en naamsbekendheid dan dat hij geld verdient. En mijn werk op het Early Learning Centre in Busselton gaat ook niet vlekkeloos. Vijftien dollar per uur (net tien euro!) valt ontzettend tegen, en ik werk maar drie dagen omdat ik twee uur per dag in de auto zit om heen en weer te komen. En ik kom ook steeds die typische Aussie gewoonte tegen om echt overal regeltjes en wetten voor te hebben, en vervolgens loopt alles in het honderd. Op het Early Learning Centre hangen echt overal posters: hoe moet je je handen wassen, wat moeten de kinderen leren, hoe moet je tegen ze praten (vooral veel please, excuse me, thank you), en hoe je heavy loads moet tillen. Ahhhhh! Voor jezelf nadenken kennen ze hier niet meer. Maar ondanks alle regels en wetten loopt het hele gebeuren nou niet echt lekker. Ik ben nu dan ook druk bezig om wat goeie oude Hollandse nuchterheid en clarity in te bouwen, zowel voor de kids als de teachers.
Al met al dus een optelsom van plussen en minnen. Op het moment denken we er sterk over om over een jaartje ofzo weer terug te keren naar Nederland. Ook omdat we hier met de real estate prijzen geen poot aan de grond krijgen. En als we niets verdienen bouwen we ook geen sociale zekerheid op natuurlijk. Op het moment kunnen we de tandarts nieteens betalen! Gek is dat, we gingen hier juist heen omdat we erachter waren gekomen dat Nederland met zijn goede sociale zekerheid en vastigheid toch ook niet was wat we wilden, en nu zien we hier het tegendeel en verlangen we toch weer terug naar zekerheid. Herkent iemand dit? Toch weet ik echt niet of ik ooit nog zonder het geroep van de Magpies, Kooka's en onze prive papegaaitjes kan leven. En zonder onze crazy neighbours!
updates: australiannotes.20six.nl
Groetjes van Eric en Sonja
perthpete
XPdite Sponsor
Eric & Sonja,
Dat is nogal wat, alweer denken aan terug te keren. Ik snap dat het heel moeilijk is wanneer het financieel niet zo goed gaat, maar misschien moeten jullie andere alternatieven overwegen ? Ik denk dat je opmerking over niet meer kunnen wennen zonder het geluid van de Magpies e.d. heel serieus moet nemen. Ik denk dat als jullie terug zouden gaan naar NL je veel heimwee zou krijgen naar dit land.
Ik begrijp ook dat jullie heel graag 'in de bush' wonen, maar zeker gezien de professionele mogelijkheden zouden jullie misschien toch moeten overwegen om dichter bij een stad te gaan wonen. Nu is Perth misschien te groot voor jullie, maar toch heb je hier qua werk (zou ik denken) meer dan genoeg mogelijkheden, en met een klein beetje reizen kun je best aardig 'in de bush' wonen. Natuurlijk niet zo sterk als in Nannup, maar misschien toch genoeg. Ik denk daarbij aan the Hills, zeg maar ten Oosten van Perth. De afstand hemelsbreed van de Hills naar CBD is zo'n kilometer of 18 (of veel meer als je verder weg gaat wonen natuurlijk ;-).
Anyway, het is natuurlijk een moeilijke keuze: wat meer zekerheid in NL (maar hoe zeker is het daar, en wordt het daar ook niet minder ??) versus een prettiger "way of life" aan deze kant, eventueel met als compromis toch een beetje stad....
Wat het ook wordt, veel succes.
(Oh ja, ik heb zo even geen idee wat je man precies doet, maar kijk v.w.b. werkmogelijkheden vooral eens op www.seek.com.au, van alles te vinden in deze regionen)
Groetjes,
Peter
Dat is nogal wat, alweer denken aan terug te keren. Ik snap dat het heel moeilijk is wanneer het financieel niet zo goed gaat, maar misschien moeten jullie andere alternatieven overwegen ? Ik denk dat je opmerking over niet meer kunnen wennen zonder het geluid van de Magpies e.d. heel serieus moet nemen. Ik denk dat als jullie terug zouden gaan naar NL je veel heimwee zou krijgen naar dit land.
Ik begrijp ook dat jullie heel graag 'in de bush' wonen, maar zeker gezien de professionele mogelijkheden zouden jullie misschien toch moeten overwegen om dichter bij een stad te gaan wonen. Nu is Perth misschien te groot voor jullie, maar toch heb je hier qua werk (zou ik denken) meer dan genoeg mogelijkheden, en met een klein beetje reizen kun je best aardig 'in de bush' wonen. Natuurlijk niet zo sterk als in Nannup, maar misschien toch genoeg. Ik denk daarbij aan the Hills, zeg maar ten Oosten van Perth. De afstand hemelsbreed van de Hills naar CBD is zo'n kilometer of 18 (of veel meer als je verder weg gaat wonen natuurlijk ;-).
Anyway, het is natuurlijk een moeilijke keuze: wat meer zekerheid in NL (maar hoe zeker is het daar, en wordt het daar ook niet minder ??) versus een prettiger "way of life" aan deze kant, eventueel met als compromis toch een beetje stad....
Wat het ook wordt, veel succes.
(Oh ja, ik heb zo even geen idee wat je man precies doet, maar kijk v.w.b. werkmogelijkheden vooral eens op www.seek.com.au, van alles te vinden in deze regionen)
Groetjes,
Peter
Hoi Peter,
bedankt voor je reactie. We hebben inderdaad de moeilijkste weg genomen door hier in de bush te gaan wonen. Maar eigenlijk is dat voor ons waar de hele emigratie naar Australie over ging. Rust, ruimte, natuur en een hechte community. Natuurlijk hebben we wel gedacht aan een stad, maar de meeste steden in deze buurt (Bunbury, Busselton en Albany) zijn zo ontzettend.. tja, hoe moet ik het zeggen. Ruig, is misschien het goeie woord. Vaak ben je op vrijdag en zaterdagavond je leven niet zeker door de cruisende P-platers en dronken mensen achter het stuur van dikke auto's. We hebben negen maanden gereisd voordat we hier kwamen en inmiddels dus veel gezien aan steden en dorpjes. En in de meeste zouden we echt nooit willen wonen. Dan kiezen we denk ik eerder voor een stad in Nederland. Als het echt moet. Eric, mijn man, werkte in de IT in Nederland en heeft hier net een bedrijfje opgericht in Webdesign en Computer troubleshooting. Het troubleshooting gedeelte gaat wel aardig, maar we kunnen er nog lang niet van leven.
Ach, we geven onszelf nog ongeveer een jaar om te beslissen. We gaan in december voor drie weken naar Nederland (brrr) en aan de hand daarvan zullen we toch eens alles op een rijtje moeten zetten. Bedankt voor je advies!
Groetjes van Eric en Sonja
bedankt voor je reactie. We hebben inderdaad de moeilijkste weg genomen door hier in de bush te gaan wonen. Maar eigenlijk is dat voor ons waar de hele emigratie naar Australie over ging. Rust, ruimte, natuur en een hechte community. Natuurlijk hebben we wel gedacht aan een stad, maar de meeste steden in deze buurt (Bunbury, Busselton en Albany) zijn zo ontzettend.. tja, hoe moet ik het zeggen. Ruig, is misschien het goeie woord. Vaak ben je op vrijdag en zaterdagavond je leven niet zeker door de cruisende P-platers en dronken mensen achter het stuur van dikke auto's. We hebben negen maanden gereisd voordat we hier kwamen en inmiddels dus veel gezien aan steden en dorpjes. En in de meeste zouden we echt nooit willen wonen. Dan kiezen we denk ik eerder voor een stad in Nederland. Als het echt moet. Eric, mijn man, werkte in de IT in Nederland en heeft hier net een bedrijfje opgericht in Webdesign en Computer troubleshooting. Het troubleshooting gedeelte gaat wel aardig, maar we kunnen er nog lang niet van leven.
Ach, we geven onszelf nog ongeveer een jaar om te beslissen. We gaan in december voor drie weken naar Nederland (brrr) en aan de hand daarvan zullen we toch eens alles op een rijtje moeten zetten. Bedankt voor je advies!
Groetjes van Eric en Sonja
Erna
Active Member
Je hoeft toch ook niet IN een stad te gaan wonen. Een half uur naar het werk moeten rijden vanuit een dorp is toch niet zo erg? Ik moest in NL 5 kwartier rijden (enkele reis), 5 dagen per week, om op mijn werk te komen, zonder files, en heb dat 4 jaar gedaan.
Mijn hubbie was/is ook van plan hier een eigen bedrijf op te zetten om op die manier aan ons permanente visum te komen maar aangezien dat de komende paar jaar niet haalbaar is, heeft hij een baan gezocht en gevonden en daarnaast is hij bezig met het opstarten van een eigen bedrijf hier. '
Ook wij willen het liefst in de bush wonen maar aangezien dat niet 1, 2, 3 lukt, wonen we nu aan de rand van een stad terwijl we in NL altijd in een klein dorp hebben gewoond. Zodra we ons permanent visum hebben gaan we weg uit de stad en een huis kopen in een klein dorp van waaruit we beiden een eindje moeten rijden om op ons werk te komen.
Wij zijn hier nu bijna een jaar en we hadden ons erop ingesteld dat het echt wel een paar jaar duurt voordat je de dingen hebt zoals je ze graag wilt hebben. Dat lukt allemaal niet zo snel.
Ik geloof niet dat je er vanuit mag gaan dat alles binnen een half jaar is zoals je dat wilt. Trek er een paar jaar voor uit en lukt het dan toch allemaal nog niet dan kun je altijd nog teruggaan naar NL. Een jaar vind ik persoonlijk erg weinig om weer helemaal op de rit te zijn.
Succes.
Erna
Mijn hubbie was/is ook van plan hier een eigen bedrijf op te zetten om op die manier aan ons permanente visum te komen maar aangezien dat de komende paar jaar niet haalbaar is, heeft hij een baan gezocht en gevonden en daarnaast is hij bezig met het opstarten van een eigen bedrijf hier. '
Ook wij willen het liefst in de bush wonen maar aangezien dat niet 1, 2, 3 lukt, wonen we nu aan de rand van een stad terwijl we in NL altijd in een klein dorp hebben gewoond. Zodra we ons permanent visum hebben gaan we weg uit de stad en een huis kopen in een klein dorp van waaruit we beiden een eindje moeten rijden om op ons werk te komen.
Wij zijn hier nu bijna een jaar en we hadden ons erop ingesteld dat het echt wel een paar jaar duurt voordat je de dingen hebt zoals je ze graag wilt hebben. Dat lukt allemaal niet zo snel.
Ik geloof niet dat je er vanuit mag gaan dat alles binnen een half jaar is zoals je dat wilt. Trek er een paar jaar voor uit en lukt het dan toch allemaal nog niet dan kun je altijd nog teruggaan naar NL. Een jaar vind ik persoonlijk erg weinig om weer helemaal op de rit te zijn.
Succes.
Erna
bartnancy
XPdite Sponsor
Duidelijk een verhaal van up en downs. Dit zet toekomstige emigranten toch wel effe aan het denken, je hebt hier bijna alles. Beide werk, mooi huis,waarom zou je dan voor minder gaan. Asls je echter gaat emigreren met 2 kids zoals wij gaan ( willen) doen wil je toch een beetje meer zekerheid. Misschien een beetje meer naar de stad zoals iedereen aangeeft, en jawel die real estate prijzen schrikken me ook een beetje af. In belgie koop je voor 250.000 euro een dik huis met veel grond, daar zal het blijkbaar niet waar zijn.
We gaan met de gedachte, na 2 jaar alles eens bekijken en een beslissing nemen. Ik zou nog een tijdje afwachten en misschien eens verhuizen.
Good luck and keep us informed.
We gaan met de gedachte, na 2 jaar alles eens bekijken en een beslissing nemen. Ik zou nog een tijdje afwachten en misschien eens verhuizen.
Good luck and keep us informed.
