plotselinge angst! Help!

N

nanda

New Member
hallo mede Oz liefhebbers,

De laatste dagen slaap ik erg slecht de angst overspoelt me op het moment. Doe ik er goed aan om te gaan en om de volgende stappen te zetten? redden we het daar wel? wil ik 3 maanden na aankomst met hangende pootjes terug. Vind ik een leuke baan, vind mijn vriend een leuke baan hoe zit het straks financieel? Ik weet heus dat als ik het niet zou doen ik mijn droom niet na zou leven, dat het over 2 jaar weer begint te kriebelen dat toen ik in het land was ik echt dacht hier wil ik wonen, oud worden. nu ook op 5 April als ik mijn huis uit stap en bij mezelf denk de winter is nog niet weg bah, bah en nog eens bah. had ik al bah gezegd :) Het blijft een hele stap maar ik mijn hart wil ik niets lievers. wie hebben hiet ook ervaringen mee en hoe is het uiteindelijk gegaan?


groetjes,


Nan
 
Tja, de onzekerheid doet je af en toe twijfelen hé. Het blijft een grote stap en nu onze vertrekdag dichterbij komt, heb ik het soms ook moeilijk hoor. Maar ....wie niet waagt, die wint niet hé. Er zijn geen zekerheden in het leven. Ik zie het zo: we grijpen onze kans en als het mislukt, dan is dat nog geen ramp hé!
Komt wel goed hoor, in jezelf geloven en ervoor gaan!  :up:

Sara
 
Hoi Nanda,

Gewoon gaan. Dat je af en toe twijfelt, is vrij normaal. Zoals Sara al zei: 'je leeft maar één keer' en als het allemaal niet lukt in Oz, wat dan nog. Je hebt het dan in ieder geval geprobeerd.

Sterkte.

Erna
 
Ik sluit me aan bij Sara, iemand op een Engels forum zei: tried it, didn't like it, so what
ofterwijl wat ik doe: probeer jezelf voor te stellen wat nu het allerergste zou zijn als je gaat en je zou het
ECHT ECHT niet leuk vinden. Nou, dan heb je je droom nageleefd, het is niet wat je verwacht had, je komt
terug naar Nederland, ok, nieuw huis vinden, huren of kopen, werk zoeken etc. en je begint opnieuw.
Maar je kan jezelf nooit geen verwijten maken dat je het niet hebt geprobeerd,
ofterwijl  TRIED IT, DIDN'T LIKE IT, SO WHAT

groetjes Miranda  :)
 
Hallo Nan,

Het is heel normaal dat je je zo voelt.  Ik had dezelfde 13 jaren geleden toen ik naar Nederland kwam, OK Schotland is niet zo ver weg, maar ik heb daar mijn woning verkocht, baan opgegeven, familie en vrienden achtergelaten en naar een nieuw land gegaan met een vreemde taal enz.

Ik heb wel moeilijke tijden gehad, was ook op het punt om terug te gaan na een jaar, maar ik ben toch gebleven, en ben heel blij dat ik dat gedaan heb.   

Veel sterkte met je gevoelens.

Groetjes,
Susan
 
Zelf ben ik er nog nooit geweest, dus ook ik heb af en toe erge twijfels. Er zijn zoveel mensen die hun twijfels hebben bij deze stap en dat is, zoals iedereen hier nu al zegt, niet meer dan normaal. Je staat wel op het punt om je hele leven over hoop te gooien en een heleboel zekerheden tijdelijk op te geven.

Maar... Ga ervoor! Doe het gewoon en spring dat avontuur in. Mocht het niet lukken heb je het in ieder geval geprobeerd en ben je weer veel ervaringen rijker!
 
Die twijfels zijn niet leuk. Ik denk dat we ze allemaal wel zien of hebben gezien. De spoken en beren...
Ik sluit me bij iedereen aan die al gereageerd heeft. Er kan niets mis gaan, wordt het niets. Ga je gewoon weer terug. Je hebt het geprobeerd! (Geef jezelf wel een redelijke tijd als de heimwee gaat kriebelen..)
Wij zitten hier nu 5 maanden. En het is nog niet bepaald rozegeur en maneschijn ( ik weet het dat is het nergens :wink:) We zijn aan het struggelen met geld en wachten maar op dat verrekte visum. Dat geeft dus wel eens wat spanning maar vooral onzekerheid. Ondanks dat alles heb ik nog géén moment spijt gehad. Ik vindt het een heerlijk land met een nog heerlijkere mentaliteit van de mensen. Nog even doorzetten en dan kan ons leventje hier echt gaan beginnen!

Kop op hoor! :up:
 
Heel normaal!!! Nog ongeveer 5 maanden en dan ga ik (alleen). Heb weleens een huilbuitje en paniekaanvalletje gehad. Zo van: oh jee, ik kan toch niet zomaar alles (met name hechte familie) achterlaten. Wat nou als ik daar zit en ik voel me zoals nu: help!!!! Etc. etc.
Komt omdat onze emoties dan met ons op de loop gaan. Want als je het gewoon nuchter bekijkt, dan is het precies zoals iedereen zegt:
1. het is hartstikke leuk
2. het is een avontuur, dus leuk spannend
3. wordt het niks, dan heb je het gedaan, en kun je daar trots op zijn
4. terugkeren naar NL is geen schande! en al helemaal geen fout of zo
5. want je weet dan ZEKER dat het het niet wordt, en dat zal je nooit weten als je het niet hebt GEDAAN!

Eigenlijk simpel he?
Dit mind programming helpt mij heel goed, en ik ben er eigenlijk zeker van dat het allemaal prima gaat lukken! Krijg er alleen maar meer zin in.

Alle gevoelens lekker laten komen en gaan, raakt de boel vanzelf uitgekristalliseerd.....

henriette
 
Gaan !!

Liever spijt van de dingen , die je wél gedaan hebt dan van de dingen die je niet gedaan hebt...

Sterkte..

Zilver
 
Hier nog iemand waarbij de angst om de hoek komt kijken. Zeker nu alle zekerheden onder mijn voeten vandaan gaan. Baan van mark opgezegt, huis verkopen (bord in de tuin) allemaal echte dingen die je niet echt meer terug kunt draaien. Kan wel hoor, maar waarom dan niet eerst gewoon proberen. Die stomme gevoelens ook he! Je weet wat je achter laat en weet niet wat je tegemoet gaat. De precieze datum dat wij gaan is nog niet bekend, maar dat het juni wordt dat is zeker. De volgende angst stap is waarschijnlijk de verhuisspullen stap. Alles in dozen pakken en op de boot laten gaan. Tja ... dan moet je er wel achteraan om je spullen weer terug te kunnen krijgen.

Mocht die angst nu ook om de hoek kijken als je met anderen praat die er iets negatief over te vertellen hebben, ga ze dan even uit de weg, krijg je eigen gevoelens weer een beetje onder controle, zie de leuke kanten en houd in je achterhoofd dat mocht het niet lukken het inderdaad geen schande is om terug te komen. Je bent dan in ieders geval een ervaring rijker. En die kan niemand van je afpikken!

succes en je ziet het, je bent niet de enige en zo steunen we elkaar.

groetjes Astrid
 
Op zich twijfelen wij zelf helemaal niet zo of we er wel verstandig aan doen om te emigreren, wellicht komt dat nog naarmate de vetrekdatum nadert (huis is al wel verkocht trouwens, slik). Wel raken we af en toe eens in een gesprek verwikkeld over emigratie, soms hoor je ook wel dat mensen het zich niet voor kunnen stellen en raden het je af om huis en haard te verlaten en naar een volstrekt vreemd land te gaan want dat is "vluchtgedrag", "overal heb je problemen", "je hebt daar geen enkele zekerheid", "het gras aan de andere kant....." enz. enz. enz..

Ik heb zelf meer dan eens mensen gesproken die waren geemigreerd of voor langere tijd uit Nederland waren vetrokken, sommigen zijn na verloop van tijd om verschillende redenen (opleiding kinderen, missen van de wisseling van seizoenen, gezelligheid) weer teruggekeerd naar Nederland (beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, toch?).  
Ik heb echter nog nooit gehoord dat mensen met eigen ervaring met emigreren spijt hebben gehad van de stap om te emigreren en de beleving van het emigreren op zich.

Of we nu wel of niet blijven, die ervaring opdoen van het elders wonen en werken in een land met een ander klimaat, een (iets) andere arbeidsethiek, verkeer aan de verkeerde kant van de weg :wink: en nog veel meer verschillen met NL is (wat mij betreft) ook al een waardevol doel op zich........ de rest van m´n leven slijten in NL zonder ook maar even in "een andere keuken gekeken te hebben" daar zou ik spijt van krijgen.

Ofwel, ik kan het alleen maar eens zijn met zilver: volgens mij is dat het ergste wat er is, spijt van de dingen die je NIET hebt gedaan.

groeten,

Martijn
 
Jeetje, het valt niet mee met die emoties. :x

Ik sluit mij aan bij de rest, als in ' niet geschoten altijd mis'  :up:

Het wordt vervelender als je wederhelft die angsten krijgt en daar al zit.
Nadat wij elkaar in het echt ontmoet hadden wisten we dat wij bij elkaar wilden zijn.
Dus ik moet die kant op en als ZIJ dan die angsten gaat krijgen dan wordt het erg vervelend.
Hoe ga je daarmee om? Je kan niet zomaar zeggen " he.schat ik kom even langs en we praten er over"
Ik weet dat ik wil, ben het huis verkoopklaar aan het maken, en weet ik veel wat nog meer.

Ik wil de uitdaging aan en gaat het niet, SO WHAT. I TRIED didnt I :p

Maar iedereen die de ervaring al heeft gehad weet wat je mee maakt. Niet Leuk.
BUT......you get over it :up:
 
Ik vind 't ook allemaal superspannend, maar heb besloten het er binnenkort toch op te wagen..

Ik heb al zoveel goede ervaringen meegemaakt in Oz, de laatste keer dat ik het vliegbeld uitstapte had ik dan ook echt een gevoel van "thuiskomen", iets wat ik hier in Nederland nog nooit heb gehad.

Om de 1 of andere reden lijkt het alsof ik hier "niet thuis hoor". Beetje raar allemaal.  :?

Maar omdat ik de laatste tijd probeer meer naar mijn gevoel en mijn intuitie te luisteren en omdat mijn gevoel zegt "GO FOR IT", maakt het de keuze toch een beetje makkelijker.

En inderdaad, als het niks is....

Babette
 
De enige zekerheden die je achterlaat zijn je vrienden en familie. Is je baan een zekerheid? Dat kan soms best tegenvallen. Is je huis een zekerheid? Mogelijk niet meer als je je baan kwijt bent. Als de huizenmarkt instort is de enige zekerheid dat je je huis niet meer kunt verkopen :-(. Je kunt beter vertrouwen op de zekerheden die je meeneemt zoals je partner, gezin en je geld. En de allerbelangrijkste zekerheid ben je zelf. Want een ding is zeker, je moet het zelf doen. En je kunt altijd nog terugkomen in Nederland (maar die kans is vrij klein :up:)
Dat zijn weer genoeg zekerheden voor vandaag  :-D.
 
Goeie post Jeroen, die opsomming van (on)zekereheden  :wink: :wink:.
Ik kan me hier helemaal in vinden.

groetjes Miranda  :)
 
Beste Nanda,
wij (vrouw 2 kinderen en ik) gaan volgend jaar als alles goed is rond april naar brisbane, het visum is nog een beetje moeilijk aangezien ik 42 jaar ben maar heb hiervoor the immigration group ingeschakeld en die doen hun uiterste best, dus het zal wel lukken, we hebben ons huis echter al zo goed als verkocht en zijn nog nooit in brisbane geweest, dus een sprong in het diepe kunnen we ook wel van spreken, we zijn natuurlijk ook af en toe onzeker maar zoals zilver als zei: beter spijt van iets wat je gedaan hebt als spijt van iets wat je niet gedaan hebt, dat blijft namelijk wroegen voor je hele leven. Het enige dat je kan verliezen is geld, en daar is nog genoeg van in deze wereld  :-o

Kijk eens naar alle ellende in nederland en alle voorspellingen, een ding is zeker in nederland zit er grote kans in dat het achteruit gaat, in australië moet je dat nog maar afwachten, in ieder geval zijn we daar weer eens flink bezig met een uitdaging en hebben geen tijd en interesse de slechte nieuwsbulletins meer te zien elke dag, we gaan trouwens ook niet omdat het daar allemaal beter is maar om een nieuwe toekomst op te bouwen en een nieuwe uitdaging aan te gaan.
Fr@
 
Wat een geweldige reakties van iedereen!
En die laatste van Kathleen is de mayonaise op de patat! Precies zoals het is!

En hebben al deze reakties je al een beetje opgemonterd?

Groetjes Lin
 
geweldig die reaktie's!

Nan heeft het er best moelijk mee en ik weet dat deze reaktie haar echt helpen!

Heel erg bedankt namens wederhelft van Nan :)
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top