reactie familie, vrienden en kennissen??

KC

KC

Member
Ikzelf heb heel veel moeite om mijn moeder (70 jr; mijn vader is helaas al overleden) te vertellen dat we zeer waarschijnlijk Nederland zullen gaan verlaten. Ze is al wel op de hoogte dat we er wel over denken om te emigreren maar weet nog niet dat het nu wel heel serieus wordt. Het is nog moeilijker geworden nu we een dochtertje hebben, ik heb echt nu al schuldgevoelens dat ik haar een kleinkind ga ontnemen.

Hoe reageerden de mensen in jouw omgeving toen jullie het hadden verteld? Hadden jullie er moeite mee om het te vertellen?

KC
 
Hoi KC,

Poeh he, die is lastig. Mijn ervaring is; direct vertellen, direct pijn, maar er is nog genoeg tijd over om het te verwerken en erover te praten.
Over het algemeen is het zo dat als je vrienden, familie, kennissen het je gunnen, dan zal alles best wel meevallen.
Mijn schoonvader heeft er nog steeds problemen mee dat zijn enige dochter van plan is te vertrekken, maar dat is een verhaal apart, een aantal van mijn zwagers hadden er in het begin ook problemen mee, maar ondertussen hebben we wel ons gelijk gekregen, dwz ze vinden nu dat als we het niet proberen, dat we gek zijn. Een zwager was vanaf het begin al enthousiast erover en had het van ons wel verwacht.
De reacties van mijn kant van de familie waren, heel goed dat je vertrekt, heel erg fijn dat je vertrekt, hoe eerder hoe beter :lol: .

Sterkte ermee.
 
Hoe langer je wacht, hoe moeilijker. Op het moment weet nu bijna iedereen hoe'ver' we al zijn met de plannen, behalve mijn moeder...
Die het nu hoort dus van de mensen die het al weten. Oeps dus.
Laat het niet zover komen!
 
mijn ouders hebben het er ook moeilijk mee, maar we praten er openlijk met ze over. al heb ik gemerkt dat ze er niet met anderen over praten, dus die reageren heel verbaast als we over de vorderingen vertellen.
 
het is inderdaad best eng om het te vertellen en de reactie af te wachten.
Bij mij heeft het grote deel heel positief gereageert. ik ben enig kind en mijn ouders vinden het heel gaaf en spannend. Wel merk ik nu dat mijn vader zoiets heeft van het gaat me allemaal wel wat te snel. Het is nog maar 6 weken. Maar dat gevoel van het gaat allemaal zo snel dat heb ik ook wel. Mijn advies KC is dat je het zo snel mogelijk moet zeggen en er gewoon heel open in moet zijn. En volgens mij heeft jouw fam nog een redelijk lange tijd om aan het idee te wennen. 22 mei geef ik voor alle vrienden en fam een afscheidsfeest
 
heidi said:
het is inderdaad best eng om het te vertellen en de reactie af te wachten.
Bij mij heeft het grote deel heel positief gereageert. ik ben enig kind en mijn ouders vinden het heel gaaf en spannend. Wel merk ik nu dat mijn vader zoiets heeft van het gaat me allemaal wel wat te snel. Het is nog maar 6 weken. Maar dat gevoel van het gaat allemaal zo snel dat heb ik ook wel. Mijn advies KC is dat je het zo snel mogelijk moet zeggen en er gewoon heel open in moet zijn. En volgens mij heeft jouw fam nog een redelijk lange tijd om aan het idee te wennen. 22 mei geef ik voor alle vrienden en fam een afscheidsfeest
Click to expand...

nog maar 6 weken, spannend! waar ga je wonen?
 
Mijn ouders en fam hadden er helemaal geen problemen mee. Het idee dat ik gelukkig ben en doe wat IK wil maakt ze ook gelukkig. Email Telephone maakt het allemaal net alsof je helemaal niet verweg bent. Ik heb zelf geen kinderen. Misschien dat het een ander verhaal wordt tegen die tijd dat we kinderen krijgen. Misschien verrhuizen mijn ouders wel deze kant op :D
 
We moeten de eerste tijd nog even wachten öp onze spullen, we wonen dan in castlemain bij mijn schoonouders. Daarna willen we bij melbourne gaan wonen
 
bij ons is er een verschil in familie.
Mijn (simone) vader staat er achter, hij is ook al eens in australie geweest en heeft daar al een zoon wonen. Mijn broer in nederland vindt het wel jammer maar kan het begrijpen.
Mijn schoonouders en dan met name mijn schoonmoeder neemt het ons kwalijk. Ziet het alsof wij haar willen straffen.
15 augustus is het zover dat wij vertrekken en we hopen (illussie?) dat ze dan niet alleen uit kwaadheid aan ons denkt.
 
simone en rene said:
bij ons is er een verschil in familie.
Mijn (simone) vader staat er achter, hij is ook al eens in australie geweest en heeft daar al een zoon wonen. Mijn broer in nederland vindt het wel jammer maar kan het begrijpen.
Mijn schoonouders en dan met name mijn schoonmoeder neemt het ons kwalijk. Ziet het alsof wij haar willen straffen.
15 augustus is het zover dat wij vertrekken en we hopen (illussie?) dat ze dan niet alleen uit kwaadheid aan ons denkt.
Click to expand...

Ik hoop dat alles goed verloopt.en jij met happy gevoel naar Aus gaat.... :lol: :lol:
 
simone en rene said:
bij ons is er een verschil in familie.
Mijn (simone) vader staat er achter, hij is ook al eens in australie geweest en heeft daar al een zoon wonen. Mijn broer in nederland vindt het wel jammer maar kan het begrijpen.
Mijn schoonouders en dan met name mijn schoonmoeder neemt het ons kwalijk. Ziet het alsof wij haar willen straffen.
15 augustus is het zover dat wij vertrekken en we hopen (illussie?) dat ze dan niet alleen uit kwaadheid aan ons denkt.
Click to expand...

Even over dat straffen (misschien is dat wel zo :lol: ), het is toch van de zotte dat mensen zo kunnen reageren. Het lijkt wel of ze dan de controle over jouw leven verliezen, dat hadden ze in eerste instantie niet eens mogen hebben.
Het kan zijn dat ze jaloers oid is, maar het lijkt meer op aandachttrekkerij; kijk mij nou eens zielig zijn terwijl jullie proberen een prachtig leven elders op te bouwen.

Ik vel geen oordeel oid, maar ik geef een persoonlijke mening. Als die verkeerd wordt opgevat, meldt het dan ff.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top