Modji
New Member
Hallo allemaal,
na al heel wat jaartjes meegelezen te hebben, is het nu toch echt wel tijd geworden om me voor te stellen.
Ik heb het geluk mogen hebben om een Australiër tegen het lijf te lopen (letterlijk) en nu zijn we alweer 14 jaar getrouwd en hebben vier kinderen.De eerste twee jaar woonden we in Townsville, Qld. Schitterend, ik was verliefd (niet alleen op mijn man, maar ook op het land, bewoners en lifestyle).
Maar ja, onze eerste werd geboren en mijn ouders wilden wel heel graag dat we naar NL verhuisden en mijn man vond het een geweldig avontuur. Ik vond het een minder goed plan, haha. We kwamen te wonen in IJsselstein. Klagen kan ik niet, zeker niet. We hebben alletwee kunnen studeren voor een goede baan, nog eens drie prachtige kinderen in NL erbij gekregen en mooie momenten met mijn ouders.......maar ik bleef elke dag terugdenken aan Australië.
Ook mijn man begon na zijn afstuderen terug te verlangen naar de ruimte, zon en de relaxte levensstijl. Ondertussen was ik wel aan mijn tweede HBO-studie begonnen, dus weggaan was nog geen optie. We besloten dus om afgelopen zomer naar Friesland te verhuizen. Wat een verademing. Vrijstaand huis, klein dorp met zeer leuke inwoners, DrentsFriese woud om de hoek etc.
En toch? Juist nu we hier zo genieten, denken we vaak terug aan Australië. Ook daar de rust, ruimte, natuur maar ook datgeen dat we hier niet hebben..heel veel ZON.
Om het even in te korten, anders draaf ik maar door. We gaan terug en hoe... We hebben het pas half februari besloten, maar na twee weken al beiden een aanbieding binnen voor een baan ohoh.... Dit gaat wel heel snel. Ik zal eerlijk bekennen, dat ik hier wel even moeite mee had.
Ik heb nu echt het idee om in een never-ending achtbaan terecht gekomen te zijn. Austr paspoort voor de oudste is onderweg, citizenship voor de jongste drie is aangevraagd, mijn 47SP ligt klaar
om ingezonden te worden...Iedereen om me heen heeft het al over het naderende afscheid, ik moet me uitschrijven bij mn studie...en ondertussen staat marktplaats vol met onze huisraad.
Het ziet er naar uit dat het Sydney gaat worden, maar we zijn nog in de onderhandelingsfase... dus kan nog alle kanten op.
Ik lees al jaren uit een nostalgie de berichten op dit forum en ben ontzettend blij om nu weer terug naar Australie te gaan en jullie via dit forum te leren kennen.
sorry voor de lengte van mn verhaal, zal het voortaan kort houden.
na al heel wat jaartjes meegelezen te hebben, is het nu toch echt wel tijd geworden om me voor te stellen.
Ik heb het geluk mogen hebben om een Australiër tegen het lijf te lopen (letterlijk) en nu zijn we alweer 14 jaar getrouwd en hebben vier kinderen.De eerste twee jaar woonden we in Townsville, Qld. Schitterend, ik was verliefd (niet alleen op mijn man, maar ook op het land, bewoners en lifestyle).
Maar ja, onze eerste werd geboren en mijn ouders wilden wel heel graag dat we naar NL verhuisden en mijn man vond het een geweldig avontuur. Ik vond het een minder goed plan, haha. We kwamen te wonen in IJsselstein. Klagen kan ik niet, zeker niet. We hebben alletwee kunnen studeren voor een goede baan, nog eens drie prachtige kinderen in NL erbij gekregen en mooie momenten met mijn ouders.......maar ik bleef elke dag terugdenken aan Australië.
Ook mijn man begon na zijn afstuderen terug te verlangen naar de ruimte, zon en de relaxte levensstijl. Ondertussen was ik wel aan mijn tweede HBO-studie begonnen, dus weggaan was nog geen optie. We besloten dus om afgelopen zomer naar Friesland te verhuizen. Wat een verademing. Vrijstaand huis, klein dorp met zeer leuke inwoners, DrentsFriese woud om de hoek etc.
En toch? Juist nu we hier zo genieten, denken we vaak terug aan Australië. Ook daar de rust, ruimte, natuur maar ook datgeen dat we hier niet hebben..heel veel ZON.
Om het even in te korten, anders draaf ik maar door. We gaan terug en hoe... We hebben het pas half februari besloten, maar na twee weken al beiden een aanbieding binnen voor een baan ohoh.... Dit gaat wel heel snel. Ik zal eerlijk bekennen, dat ik hier wel even moeite mee had.
Ik heb nu echt het idee om in een never-ending achtbaan terecht gekomen te zijn. Austr paspoort voor de oudste is onderweg, citizenship voor de jongste drie is aangevraagd, mijn 47SP ligt klaar
om ingezonden te worden...Iedereen om me heen heeft het al over het naderende afscheid, ik moet me uitschrijven bij mn studie...en ondertussen staat marktplaats vol met onze huisraad.
Het ziet er naar uit dat het Sydney gaat worden, maar we zijn nog in de onderhandelingsfase... dus kan nog alle kanten op.
Ik lees al jaren uit een nostalgie de berichten op dit forum en ben ontzettend blij om nu weer terug naar Australie te gaan en jullie via dit forum te leren kennen.
sorry voor de lengte van mn verhaal, zal het voortaan kort houden.
