Simone en René, Pakenham Victoria.

simone en rene

New Member
Zo een tijdje niet op het forum geweest. Hadden het gewoon heel erg druk.
Wij zijn 16 augustus aangekomen in Melbourne.
Op 1 september ben ik begonnen met mijn supervised practice om als psychiatrisch verpleegkundige te worden geregistreerd. Nog 1 week te gaan en dat zit erop. Dan ga ik in een splinternieuw ziekenhuis in Berwick werken.
Sinds 6 september zitten we in ons voorlopige huurhuis. Zijn ons nu aan het orienteren waar we willen gaan wonen en wat voor huis we willen hebben.
Sinds 2 weken zijn de honden ook uit quarantaine. Gelukkig!! We hebben ze behoorlijk gemist, konden ze wel 2x per week bezoeken maar dat is toch volledig anders dan dat je ze weer de hele tijd om je heen hebt.
Al onze spullen zijn door de douane gekomen. Helaas was er ook wat schade aan de spullen maar laten we hopen dat de verzekering dat wil vergoeden.
We hebben in de tussentijd de nodige dingen al aangeschaft waaronder 2 autos. Dat was wel nodig daar we toch beiden werken.
Nou dat was het voor nu weer even. Binnenkort meer.
 
Zitten nu bijna 2 1/2 maand in Australie en genieten nog elke dag. Hebben nog geen moment spijt gehad van de stap die we genomen hebben, moeten er niet aan denken dat we weer in Nederland zouden gaan wonen.
 
he simone en renee,

Wat leuk dat jullie nu in oz zitten, zo te horen verloopt alles naar wens.
Ik heb ook nog geen moment spijt gehad gelukkig!
Heel veel plezier

groetjes
 
Simone en rene,

Leuk om te horen dat jullie het ook zo naar jullie zin hebben.
Wij zitten nu sinds 23 september in Caloundra en willen ook absoluut niet meer terug. Het is alsof we iedere dag vakantie hebben.
Mail snel weer.

Gabrielle
 
Gabriëlle said:
Simone en rene,
Het is alsof we iedere dag vakantie hebben.
Mail snel weer.

Gabrielle

Oeps, dat klinkt gevaarlijk hoor! Want volgens mij is emigreren en een nieuw leven opbouwen heel wat anders dan vakantie houden. Maar als jullie dit gevoel kunnen vasthouden, wie ben ik dan om dat tegen te spreken :wink:

KC
 
Goed om te horen dat jullie het zo naar jullie zin hebben in Australië. Ik kan niet wachten om ook die kant op te vertrekken.
 
zo dacht om nu maar weer eens wat te schrijven. Het is nu 2 januari en we zitten nu 4 1/2 maand in australie. Het zijn voor ons maanden geworden om nooit te vergeten. Zowel positief als negatief.
Positief is dat we blij zijn dat we de stap hebben genomen en hiernaartoe zijn gegaan. Dit is gewoon het land waar we willen wonen. Positief is ook dat mijn werk goed bevalt en dat ik met plezier naar mijn werk toegaan. OK, het werk als psychiatrisch verpleegkundige was even wennen maar ik voel me als een vis in het water.
De negatieve dingen waren eigenlijk persoonlijke tegenslagen. In al de jaren dat ik in nederland woonde heb ik nooit een auto-ongeluk gehad en hier heb ik het voor het eerst in mijn leven meegemaakt. Gelukkig zelf hadden we niets maar mijn auto had een schade van $ 10.000,= en ik was de auto 2 weken kwijt. De blauwe plekken en kneuzingen gingen gelukkig snel over.
Maar het ergste wat ik meemaakte is dat ik half december met spoed naar nederland toe moest daar mijn vader op sterven lag. Aangezien ik op het allerlaatste moment een ticket nodig had neem je de eerste vlucht die mogelijk is. Gevolg was dat ik met Singapore Airlines ging en 18 uur in Singapore heb moeten wachten. Tot mijn grote spijt (en schrik) was ik te laat en heb mijn vader dus niet meer levend gezien. Na de begrafenis (op vrijdag) ben ik zondags weer terug naar huis gevlogen.
Ik had nooit gedacht dat we zo snel na ons vertrek met onze neus op het feit van de afstand werden gedrukt. Ook zie je wat er daarna nog bij komt kijken, te denken valt aan een volmacht voor mijn broer in nederland zodat hij de erfenis kan afhandelen. Papieren worden via email hiernaartoe gestuurd maar moeten hier in aanwezigheid van een notaris worden ondertekend en via courier weer terug naar nederland e.d.
Nou dat was het weer voor nou. Zal proberen wat vaker berichten te schrijven.
groetjes
 
Jeetje , Simone ! Gecondoleerd met het verlies van je vader ! Ik ben erg onder de indruk van je verhaal !  :cry:

Het is al erg verdrietig dat je je vader moest verliezen en dat je door de afstand en de vlucht niet meer in staat bent geweest om van je vader afscheid te nemen toen hij nog leefde is inderdaad erg zuur en verdrietig ...

Ik wens je alle sterkte toe bij het verwerken van dit verlies.

Dat je niet zoveel hebt gepost hier is maar al te goed te begrijpen: je had wel wat anders aan je hoofd !

Ik wens jou en Renee alle goeds voor 2005.

Groetjes uit Brisbane !

Ingrid.
 
Simone, ook van mij gecondoleerd met het verlies van je vader. Wat een verdriet, zo snel na jullie vertrek uit Nederland.

En dan ook nog een auto-ongeluk ervaren, gelukkig zonder persoonlijk letsel.

Groetjes van KC
 
Gecondoleerd Simone.

Je gaat er eigenlijk automatisch van uit dat je eerste trip terug naar Nederland een leuke zal zijn: vakantie. Een verhaal als het jouwe zet toch aan tot denken. Veel sterkte de komende tijd!
 
Ja gecondoleerd ook van onze kant, wel wat laat, maar we zitten nog niet zo lang op het forum!
Moet wel een heel geregel geweest zijn, of is het nog steeds.
Wel leuk om te horen dat jullie in Pakenham zitten. Mijn OOm en Tante hebben er ook gewooond en wonen nu al weer een aantal jaren in Berwick!
Ook wij zijn van plan om in die richting te gaan als het met het visum allemaal goed gaat.
Goed om te horen dat het jullie verder wel bevalt daar. Veel succes en sterkte de komende tijd,

Gr Wilbert en Margo
 
zo hier eindelijk weer eens wat van ons.
het gaat momenteel hartstikke goed met ons en beginnen steeds meer ingeburgert te raken.
Voelen ons steeds meer thuis hier en kunnen haast niet meer voorstellen dat we naar nederland terug zouden willen gaan om daar te wonen.
We werken beiden volop maar vinden gelukkig ook nog genoeg tijd om de mooie omgeving te ontdekken.
Sinds een paar maanden hebben we ons australische rijbewijs en het is simone dus reeds "gelukt" om een punt te verliezen. Moet blijkbaar toch leren om wat beter op de snelheidsmeter te letten!!! : :|
De honden zijn ook nog steeds volop aan het genieten van hun leven hier, willen nog steeds amper binnen zijn en tevens vinden ze het nog steeds heerlijk om in zee te zwemmen.

Wilbert, leuk om te horen dat je deze kant op wilt komen. Berwick is de plaats waar ik in een ziekenhuis werk. Wanneer denken jullie de oversteek te maken?
groetjes
Simone en rene
 
Hoi, als het aan mij ligt morgen!! maaar dat is niet reeel. Bij een normaal verloop van alle aanvraagprocedures zou het voor ons haalbaar moeten zijn om begin 2006 daar aan te komen. We willen in ieder geval kost wat kost daar zijn voordat de oudste van de kinderen de schoolleeftijd bereikt.
 
Hallo,

Simone en Rene,
Ik zie de laatste tijd de plaats Berwick steeds vaker voorbij komen. Een neef van mijn vrouw woont in Berwick. Familie van mensen bij ons uit het dorp woont in Berwick. Zelf gaan wij met onze 2 dochters (5 en 6) dit najaar naar deze regio en komen zeker ook in Berwick, dus wie weet.
We zijn ons nu aan het oriënteren waar ons willen vestigen. Het wordt in ieder geval in de regio Melbourne, maar we hebben geen nog geen idee waar. We zullen de eerste periode de omgeving gaan verkennen - een school zoeken voor de meiden om vervolgens een huis te gaan huren. Hebben jullie misschien tips waar het prettig wonen is in South East Melbourne?

Groetjes Etienne, Juliette, Sophia en Marelie
 
Back
Top