SOS!!!

Rinske

New Member
Hey allemaal!!
wij zijn een gezin met vrij oude kinderen, de jongste is namelijk 13. 1 van hun blijft in NL.
hoe besluit je nu echt daadwerkelijk om te gaan?? wij vinden het allemaal zo moeilijk nu, en weten nu echt niet meer wat het beste is om te doen!
kan iemand me helpen, waarom wel of niet te gaan??
dankjewel!!

Groetjes Rinske
 
Hoi Rinske,

Dit blijft toch een keuze die je helemaal zelf moet maken.
Een goede tip is misschien om elke ochtend Wanted Down Under te kijken op BBC1 om 11:00 (of opnemen).
Dit is een programma waarin Engelse gezinnen een week uit gaan proberen in Australië (of NZ) om te kijken of ze willen verhuizen.

Succes!
 
Zoals Gwen al zegt is het inderdaad een keuze die je helemaal zelf moet maken. De keuze voor jullie is gewoon nog eens extra moelijk omdat je een kind achter moet laten die er voor kiest om niet mee te gaan. Misschien is het goed om met het hele gezin (inclusief degen die niet mee wil emigreren) een vakantie naar Australie te maken en daarna pas een beslissing te nemen. Maar misschien zijn julie hier al op vakantie geweest....En dan zal je moeten kijken wat voor een gevoel dat je er aan over houdt.

Ik vind het heel moelijk om mijzelf in jullie schoenen te verplaatsen. Onze kinderen zijn nl. te jong om over zoiets mee te mogen/kunnen beslissen (waren 1 en 4 toen we de knoop doorhakten). Wij zijn hierheen gekomen omdat wij hier tijdens onze eerste vakantie het gevoel hadden eindelijk thuis te zijn. Het gevoel rust te hebben gevonden waarvan je niet wist dat je die kwijt was. Wij kregen het gevoel dat we hier in Australie gelukkiger zouden kunnen worden dan we in Nederland al waren, ondanks alles wat je er voor opgeeft (vrienden, familie, alle zekerheden). We wonen hier nu 7 maanden en ik moet eerlijk zeggen dat we niet bedrogen zijn in ons gevoel. We zijn gelukkiger dan we waren. We genieten van de uitstapjes (ieder weekend weer vakantie), genieten van alle nieuwe vrienden die we hier hebben gemaakt en willen nooit meer terug naar Nederland.
Mijn man is nu een weekje in Nederland (familie omstandigheden) en ondanks dat hij hier meer werkt dan hij in Nederland deed (hij werkt hier nog wel eens op zondag) vonden al zijn vrienden dat hij er zo ontzettend relaxt uitzag, alsof het leven hier inderdaad een lange vakantie is.

Het is een beslissing die je samen vanuit je hart moet maken, maar wel een beslissing waar iedereen in het gezin achter moet staan. Het maakt nl. niet uit hoe fijn wij het hier nu hebben, maar het hele proces van emigreren (los maken van alles in Nederland en hier alles weer opnieuw opbouwen) geeft een enorme druk op een gezin en een relatie. Wanneer een van jullie kinderen er voor kiest om niet mee te gaan, moet dit ook een beslissing zijn waar jullie allemaal achter staan, maar hij/zij zul ook jullie beslissing moeten/kunnen steunen om hier naar toe te komen.

Heel veel succes met een moeilijke keuze.

Sacha
 
Ontzettend bedankt allemaal!!
We zijn inderdaad al 2 keer naar Australie geweest. We hebben het gevoel nog steeds wel, maar ook veel twijfel en angst.
Zelf ben ik heel erg bang dat ik niet zoveel sociale contacten krijg daar(ik ben er niet zo goed in en heb ze hier ook niet zoveel, ook al gaat het nu al beter).
En ik herken het inderdaad ook, Sacha, sommigen van ons gezin haddden echt het gevoel thuis te komen, toen ze weer in Australie kwamen.
Als ik mijn gevoel volg, wil ik heel graag, maar dan komt mijn hoofd met gedachten erbij, en dan begint alles twijfelachtig te worden...
We zullen nog wel even het erover hebben!

Groetjes!
 
Niets is definitief. Jullie kunnen altijd tijdelijk deze kant op komen gewoon om te zien of het lukt.

Voor wat betreft het stuk sociale contacten, zou ik mij niet zo druk maken. Gewoon in een gebied gaan zitten waar al wat Nederlanders van het forum zitten en dan leer je van zelf ook de Australiers uit hun buurt kennen. Wij hebben het gewoon enorm getroffen met onze supersociale straat. Regelmatig streetparties, uitstapjes met de buren. Met een gezin zitten we nu zelfs al onze vakantie in oktober te plannen. De mannen gaan naar de motorgrandprix op Philip Island (bij Melbourne) de vrouwen gaan dan winkelen in Melbourne en daarna gaan we met z'n allen de Great Ocean Road rijden. Mannen op de motor, vrouwen in de camper....

Je hoeft niet zelf op mensen af te stappen, als je er maar voor open staat, dan komt het allemaal vanzelf. De gemiddelde Australier is erg blij met een Nederlander als buurman/vrouw. Wij integreren goed, spreken goed Engels en hebben redelijk dezelfde achtergrond.

Sacha
 
Wij gaan daar een melkveebedrijf starten, dus dan zitten we wel wat afgelegen...
maargoed, daar heb je dan ook wel weer wat voor terug gekregen!
bedankt voor de reacties!

groetjes!
 
Hoi,

Mariette uit Tasmanie is verhuisd met oudere zonen, een ervan 18. Misschien kun je haar een PM sturen?
 
Lekker offtopic, maar leuk om weer een oude bekende terug te zien op het forum. Welkom terug Mamavark!
 
Zoals al gezegd, jullie keuze en het beste wat je kan doen is praten binnen het gezin. De ene zoon/dochter die thuis blijft is waarschijnlijk oud en wijs genoeg om mee te beslissen en kan op zich zelf wonen (of doet dit al). Ondanks dat blijft het een lastige keuze, vrienden en familie achter laten.
Meer dan praten, onderzoeken op internet kan je niet doen en moet je een keer de knoop door hakken. Je kan wel willen in de toekomst te kunnen kijken, maar dit kan niet. Dus wat je denk wellicht te gaan gebeuren misschien, is koffiedik kijken.
 
Back
Top