brainysmurf
New Member
Bron: Algemeen Dagblad 26 mei 2005
John van Lieshout uit het Limburgse Weert kwam in 1961 met 12 broers en zusters in Australië aan met nog niet genoeg geld op zak om een fatsoenlijk paar schoenen te kopen.
Nu prijkt de 59-jarige voor het eerst op de lijst van de Australische superrijken. Hij heeft een geschat vermogen van een miljard Australische dollars (600 miljoen euro).
Van Lieshouts bestaan in het nieuwe vaderland heeft een platina randje gekregen sinds hij een fortuin verdiende met de verkoop van meubels. Zijn naam staat op de 15de plaats op de top-200 die samen goed is voor 83 miljard dollar.
Dat betekent dat de samenstellers van de Australische lijst Van Lieshout enige jaren over het hoofd zagen: je komt al op de lijst met een slordige 110 miljoen dollars op zak.
'John Van', zoals hij in de Australische zakenwereld bekend staat, woont nu samen met zijn vrouw Linda en drie kinderen in een luxe woning in Brisbane. Zijn eerste verblijf in Australië was echter een simpel immigratiecentrum tussen Brisbane en Ipswich.
Van Lieshout is het prototype van de geslaagde immigrant. Kort na aankomst ging hij van school af en ging hij bananen lossen op de weekmarkten. Het hinderde hem dat hij geen Engels kon spreken, maar hij was vastbesloten om in het leven te slagen.
Het eerste serieuze baantje van de straatarme immigrant was dat van schoonmaker in een meubelzaak. Het was tevens de start van een succesvolle carrière in deze branche. In 1973 kocht hij een bijna failliete meubelzaak met de 2000 dollar die hij had gespaard om een huis te kopen.
Omdat hij kwalitatief goede meubels wilde verkopen tegen een zo laag mogelijke prijs zocht hij een naam voor zijn winkel die bij deze formule paste. In die tijd probeerde de Amerikaanse winkelketen K-mart voet aan de grond te krijgen in Australië en Van Lieshout koos een naam die er dicht bij lag: A-mart.
A-mart is sindsdien Super A-mart geworden en zijn bedrijf breidde zich sterk uit in het zuidoosten van Queensland. De ondernemer beheert nu 21 meubelmarkten. Hij en zijn vrouw Linda, met wie hij 36 jaar getrouwd is, zijn de enige aandeelhouders.
De 59-jarige ondernemer is nog steeds nauw betrokken bij zijn winkelketen. Wie zijn hoofdkantoor ziet, zou niet vermoeden dat een miljardair er de scepter zwaait. Geen marmeren vloeren of mahoniehouten betimmering. Zijn personeel noemt hem kortweg 'Van'. Zijn drie kinderen Jane, Emma en John zijn allen actief in de zaak.
Van Lieshout? Who? zeggen de meeste Australiërs als zij de naam van de gloednieuwe miljardair zien op de top-200. Volgens Australische kranten is hij een onbekende gebleven bij het grote publiek: interviews geeft hij niet en hij figureert niet op de pagina's met zakennieuws of de societyrubrieken van de kranten, zoals andere superrijken. Hij vindt privacy erg belangrijk en is bezorgd over de veiligheid van zijn gezin.
De drukte om zijn klassering op de lijst vindt hij alleen maar lastig. Hij gedraagt zich heel gewoon en heeft geen dure auto. ,,Als je hem ziet, zou je niet denken dat hij een miljardair is'', zegt een goede bekende van hem.
Zelf zei Van Lieshout tegen de krant Courier Mail: ,,Is het juist mij miljardair te noemen? Ja en nee. Als de zaak wordt verkocht voor wat zij waard is, dan ja. Maar zeggen dat ik een miljard dollars heb, zou een misvatting zijn.''
Een ding heeft de succesvolle immigrant overgehouden aan de tijd waarin hij platzak was. Hij bewerkstelligde de uitbreiding van zijn zaken zonder ooit één dollarcent schuld te hebben gemaakt.
John van Lieshout uit het Limburgse Weert kwam in 1961 met 12 broers en zusters in Australië aan met nog niet genoeg geld op zak om een fatsoenlijk paar schoenen te kopen.
Nu prijkt de 59-jarige voor het eerst op de lijst van de Australische superrijken. Hij heeft een geschat vermogen van een miljard Australische dollars (600 miljoen euro).
Van Lieshouts bestaan in het nieuwe vaderland heeft een platina randje gekregen sinds hij een fortuin verdiende met de verkoop van meubels. Zijn naam staat op de 15de plaats op de top-200 die samen goed is voor 83 miljard dollar.
Dat betekent dat de samenstellers van de Australische lijst Van Lieshout enige jaren over het hoofd zagen: je komt al op de lijst met een slordige 110 miljoen dollars op zak.
'John Van', zoals hij in de Australische zakenwereld bekend staat, woont nu samen met zijn vrouw Linda en drie kinderen in een luxe woning in Brisbane. Zijn eerste verblijf in Australië was echter een simpel immigratiecentrum tussen Brisbane en Ipswich.
Van Lieshout is het prototype van de geslaagde immigrant. Kort na aankomst ging hij van school af en ging hij bananen lossen op de weekmarkten. Het hinderde hem dat hij geen Engels kon spreken, maar hij was vastbesloten om in het leven te slagen.
Het eerste serieuze baantje van de straatarme immigrant was dat van schoonmaker in een meubelzaak. Het was tevens de start van een succesvolle carrière in deze branche. In 1973 kocht hij een bijna failliete meubelzaak met de 2000 dollar die hij had gespaard om een huis te kopen.
Omdat hij kwalitatief goede meubels wilde verkopen tegen een zo laag mogelijke prijs zocht hij een naam voor zijn winkel die bij deze formule paste. In die tijd probeerde de Amerikaanse winkelketen K-mart voet aan de grond te krijgen in Australië en Van Lieshout koos een naam die er dicht bij lag: A-mart.
A-mart is sindsdien Super A-mart geworden en zijn bedrijf breidde zich sterk uit in het zuidoosten van Queensland. De ondernemer beheert nu 21 meubelmarkten. Hij en zijn vrouw Linda, met wie hij 36 jaar getrouwd is, zijn de enige aandeelhouders.
De 59-jarige ondernemer is nog steeds nauw betrokken bij zijn winkelketen. Wie zijn hoofdkantoor ziet, zou niet vermoeden dat een miljardair er de scepter zwaait. Geen marmeren vloeren of mahoniehouten betimmering. Zijn personeel noemt hem kortweg 'Van'. Zijn drie kinderen Jane, Emma en John zijn allen actief in de zaak.
Van Lieshout? Who? zeggen de meeste Australiërs als zij de naam van de gloednieuwe miljardair zien op de top-200. Volgens Australische kranten is hij een onbekende gebleven bij het grote publiek: interviews geeft hij niet en hij figureert niet op de pagina's met zakennieuws of de societyrubrieken van de kranten, zoals andere superrijken. Hij vindt privacy erg belangrijk en is bezorgd over de veiligheid van zijn gezin.
De drukte om zijn klassering op de lijst vindt hij alleen maar lastig. Hij gedraagt zich heel gewoon en heeft geen dure auto. ,,Als je hem ziet, zou je niet denken dat hij een miljardair is'', zegt een goede bekende van hem.
Zelf zei Van Lieshout tegen de krant Courier Mail: ,,Is het juist mij miljardair te noemen? Ja en nee. Als de zaak wordt verkocht voor wat zij waard is, dan ja. Maar zeggen dat ik een miljard dollars heb, zou een misvatting zijn.''
Een ding heeft de succesvolle immigrant overgehouden aan de tijd waarin hij platzak was. Hij bewerkstelligde de uitbreiding van zijn zaken zonder ooit één dollarcent schuld te hebben gemaakt.
