terug van weg geweest

M

miel

New Member
hee allemaal, het is al weer een tijdje geleden dat ik op de site geweest ben- niet omdat ik het niet leuk vind hoor maar de heimwee naar Oz werd me allemaal even teveel en al de vrolijke "wij gaan" verhalen maakte mij even niet vrolijker- if you know what I mean!
Er is inmiddels al weer een hoop gepraat en geruzied hier in huis maar ik heb mijn man in iedergeval zover gekregen dat hij dat "gesprek met z'n alle aan tafel" aan te gaan zoals Jeroen en Syl mij al eerder op advizeerde.
Ik had laatst een hele berekening gemaakt op papier wat het allemaal zou kosten en wat het zou opleveren vanaf het punt van Huis verkopen hier etc tot aankoop van huis in Australia en natuurlijk alles wat zo'n verhuizing met zich meebrengt en volgens mij berekeningen pakt het heeeeel gunstig uit.
Nou wacht ik maar even af tot wanneer we dit gesprek gaan hebben maar ik had nog wel even een vraagje- die heb ik wel eens eerder gesteld maar zijn er ook mensen die geemigreerd zijn met kinder van 15+ of die die plannen hebben.Ben heel benieuwd naar jullie verhaal en hoe de kinderen daar tegenover staan.
groetjes Miel
 
Hoi Miel,

LEUK je weer te 'zien'  :-D

Ben benieuwd hoe alles gaat lopen nu bij jullie,
je bent in ieder geval wel een 'vastbijter'  :dog:

groetjes Miranda  :up:
 
Hoi Miel!

Welkom terug!! Soms is het juist goed hoor om even een stapje terug (of in dat geval weg van het forum :-D) te nemen. Alles even laten bezinken en weer verder met goeie moed :up:

Succes in ieder geval :)
Syl
 
Hai Miel,

Ik ben blij dat je weer terug van weggeweest bent, laten we hopen dat het nu doorzet. :up:

Wij hebben drie kinderen, allemaal jongens.
Luca van vier, Bart van op een week na 14 en Rene van 17.

Vorig jaar Februari is alles begonnen, eind maart hebben wij het de jongens verteld/gevraagd wat zij er van vonden.
Luca vond toen nog niet zo veel, vond wel die rode berg (Uluru) heel mooi en wilde daar wel gaan wonen.
Bart wilde ook wel maar pas na de middelbare school. (en dat duurt nog zo'n vijf jaar)
Wil daar wel studeren voor dierenarts (krokodillen en hagedissen)
Rene wilde in het begin eigenlijk heel graag, maar gaandeweg kwam hij hier steeds lekkerder in zijn vel te zitten en roerde het onderwerp niet meer aan tot een paar maanden geleden het hoge woord er viavia uit kwam. dit kwam nadat wij (Erwin, Luca en ik naar Tasmanie zijn geweest ter voorbereiding)
Hij wilde eigenlijk niet meer.
We hebben het een tijdje zo gelaten. Van lieverlee trok hij iets bij, ook nadat wij hem hadden verteld dat wij het soms ook verschrikkelijk eng vinden en ook helmaal overnieuw moesten beginnen.
Momenteel doet hij de opleiding gastheerschap aan het ROC en kan deze waarschijlijk niet afmaken.
Hij denkt momenteel wel weer na over een toekomst in Australie en wil het in ieder geval een kans geven. Hij wil zelfs weer gaan voetballen, wat hij hier heel lang heeft gedaan.
Weet niet of hij verder in de Horeca gaat.
Hij zegt wel te kijken wat er op zijn pad komt, wil wel een apprenticeship gaan doen.
of IT of politie of toch nog verder in de Horeca, daar heeft hij tenslotte werkervaring.

Bart gaat gewoon lekker verder op de middelbare school en is in ieder geval blij dat hij geen Frans meer hoeft. Hij zit op wedstrijdzwemmen en gaat daar lekker mee verder. Hopelijk in het schitterende Tattersalls Aquatic Centre in Hobart.

Ik hoop dat ik zo een beetje je vraag heb beantwoord en zoniet, laat maar weten via het Forum of stuur me een PMtje.

Met grotere kinderen is het toch weer anders dan met kleintjes die je bij wijze van spreken onder je arm meeneemt.

Groetjes,

Mariette
 
Hi Miel,

Namens mij ook een hartelijk welkom terug! Net als wat Syl al schreef, misschien wel even goed een adempauze!

Heel veel succes met jullie beslissing

Groetjes Lin
 
bedankt voor jullie leuke reacties.
Ook Mariette bedankt- emigreren met kinderen van onze leeftijd kom je niet zo vaak tegen op het forum.Ik probeer de jongens dan ook te motiveren om hier op het forum vragen te stellen als zij die hebben. Mijn oudste van 17 klinkt erg op die van jou, hij heeft wel degelijk twijfels en wil zowiezo eerst zijn school afmaken-hij zit nu in 5 vwo en moet nog maar een jaartje dus vind ik dat logisch bovendien als het tot emigratie komt dan duren de procedures toch minimaal een jaar. Mijn zoon heeft nu ook nog geen flauw idee wat hij daarna wil gaan doen
De meiden vinden het een leuk plan-die zitten nu in 3 vwo. Denk je dat het makkelijk zal zijn voor Bart om die overstap naar een Engelstalige school te maken.?
Dat is mijn vraag voor de meiden want ook al spreken en schrijven ze perfect Engels de lessen zullen toch heel anders zijn vooral die van Engels en geschiedenis. Ik heb namelijk mijn schoolopleiding gedaan in Sydney en Engels houd in het lezen van Shakespeare etc en schrijven van essays en de geschiedenis hoofdzakelijk dat van Australie en Engeland en daarmee zullen ze wel iets achter gaan lopen of het moet natuurlijk allemaal veranderd zijn want ik praat wel over 30 jaar geleden.Wel vind ik dat ze uit meer (leuke)vakken kunnen kiezen dan hier, bv Dans,drama, legal studies
Het ergste vinden de meiden nog een school uniform- ik vind het persoonlijk geweldig, het versachil tussen rijk en arm is meteen weg en ze hoeven ook niet mee te lopen met merk kleding.
groetjes miel
 
[quote author=miel link=topic=4722.msg60358#msg60358 date=1148466705]
bedankt voor jullie leuke reacties.
Ook Mariette bedankt- emigreren met kinderen van onze leeftijd kom je niet zo vaak tegen op het forum.Ik probeer de jongens dan ook te motiveren om hier op het forum vragen te stellen als zij die hebben. Mijn oudste van 17 klinkt erg op die van jou, hij heeft wel degelijk twijfels en wil zowiezo eerst zijn school afmaken-hij zit nu in 5 vwo en moet nog maar een jaartje dus vind ik dat logisch bovendien als het tot emigratie komt dan duren de procedures toch minimaal een jaar. Mijn zoon heeft nu ook nog geen flauw idee wat hij daarna wil gaan doen
De meiden vinden het een leuk plan-die zitten nu in 3 vwo. Denk je dat het makkelijk zal zijn voor Bart om die overstap naar een Engelstalige school te maken.?
Dat is mijn vraag voor de meiden want ook al spreken en schrijven ze perfect Engels de lessen zullen toch heel anders zijn vooral die van Engels en geschiedenis. Ik heb namelijk mijn schoolopleiding gedaan in Sydney en Engels houd in het lezen van Shakespeare etc en schrijven van essays en de geschiedenis hoofdzakelijk dat van Australie en Engeland en daarmee zullen ze wel iets achter gaan lopen of het moet natuurlijk allemaal veranderd zijn want ik praat wel over 30 jaar geleden.Wel vind ik dat ze uit meer (leuke)vakken kunnen kiezen dan hier, bv Dans,drama, legal studies
Het ergste vinden de meiden nog een school uniform- ik vind het persoonlijk geweldig, het versachil tussen rijk en arm is meteen weg en ze hoeven ook niet mee te lopen met merk kleding.
groetjes miel
[/quote]

Dat moet wat zijn voor jou dan om weer terug te gaan, ongelofelijk. Wij zijn pas twee weekjes geweest en ik moet je eerlijk zeggen "Het laat me niet meer los." Het lijkt wel voor mijn gevoel of ik daar vandaan kom en nu hier in Nederland ontworteld ben.

Maar inderdaad, hier thuis vinden ze het idee van een uniform wel het meest weerzinwekkend, terwijl ik er juist het belang wel degelijk van inzie.

Jullie zoon heeft gelukkig straks nog zijn VWO, helaas heeft R zijn middelbare school niet afgemaakt en kan dus ook niet zijn MBO niet af te maken.
Wij willen als alles lukt oktober/november Downunder gaan, dat is net voor R 18 wordt.
De oudste van een vriendin van mij is ook een half jaar geleden 18 geworden en zij hebben zoveel gehannes gehad met hem in de verzekering te krijgen, dat heeft geloof ik wel ruim vijf maanden geduurd voor het goed geregeld was, Dus je begrijpt dat ik dan voor een paar weekjes niet zo veel heisa op m'n nek wil halen.

Ik hoop echt dat hij uberhaupt in Australie wel een kans maakt, ik denk in ieder geval wel met een apprenticeship.
Hij doet dan nu horeca, maar overweegt toch een overstap te maken naar of de politie of de IT.
@@@Wie heeft hier ervaring mee?????????

Wij kunnen ook niet meer te lang meer wachten  :gramps: anders is onze kans voorbij.
En op B kunnen we niet wachten anders zitten we hier nog vijf jaar vast.
Verder ben ik wat hem betreft niet zo benauwd, want hij brult wel heel hoog van de toren, maar integreert altijd zomakkelijk, heeft zo weer een hele bups vrienden, heeft veel hobby's en interesses, dus dat gaat wel goed komen.

Jammer dat je er niet bij bent in Leiden (Forumweekeinde) komende weekeinde, maar misschien durf je thuis wel te opperen om het weekeinde erna naar Vijfhuizen, naar het Australie evenement, te gaan wij gaan dan ook en nemen alle kinderen mee.
www.destinationdownunder.nl

By the way, dat geldt voor iedereen, geloof ik. in de Ajuus stond een bon en als je online registreert en kaarten bestelt via www.ajuus.nl krijjg je twee Euro per kaart korting.

Nou groetjes maar weer en tot een volgende keer

Mariette
 
inmiddels heb ik vanochtend maar eens gevraagd waneer mijn man nou eindelijk is  met het "gesprek aan tafel " begint. Het is alweer een tijd geleden dat hij dit had beloofd te doen en ik zou verder mijn mond erover houden-maar hij "wacht een goed moment af"???
Hij is nog niet echt anthousiast maar ik merk dat hij niet meer zo negatief is en heeft hij er wel degelijk over na gedacht (hij is een ras echte binnenvetter) Het maakt het er niet makkelijker op, ik heb inmiddels al zo'n 17 jaar (sinds de geboorte van mijn eerste)zware heimwee en ga steeds meer een hekel krijgen aan het leven hier die er overigens niet beter op wordt.Juist nu dat het allemaal een stuk slechter gaat hier zie ik het helemaal niet meer zitten en wil gewoon naar huis, want zo zie ik Oz nog steeds ook al ben ik sinds '78 hier.
Ik denk dat voor onze kinderen, klein en groot, Oz een prima toekomst kan bieden in iedergeval beter dan hier.
groetjes miel
 
Ik leef helemaal met je mee, misschien is het een idee om je familie leden een lijstje te laten maken met hun voor en tegens om te verhuizen, en voor de oudste een (probeer) periode voor te stellen zodat hij zich niet in een hoekje gedrongen voelt.
Ook al zou je graag willen dat ze allemaal bij jullie blijven,op een gegeven moment zijn ze ook groot genoeg om hun eigen beslissing te nemen net zoals jijzelf natuurlijk ook deed toen je hier in Nederland bleef.
Ik hoop voor jou dat er binnenkort een klein lichtpuntje voor de toekomst is, want als je je hier zo ongelukkig voelt wordt je er natuurlijk niet vrolijker op en dat is ook niet goed voor de rest van je gezin.

groetjes Manja :)
 
[quote author=miel link=topic=4722.msg60358#msg60358 date=1148466705]
bedankt voor jullie leuke reacties.
Dans,drama, legal studies
Het ergste vinden de meiden nog een school uniform- ik vind het persoonlijk geweldig, het versachil tussen rijk en arm is meteen weg en ze hoeven ook niet mee te lopen met merk kleding.
groetjes miel
[/quote] :p

Leuke lessen????Wat dacht je van Waveboarding, survivalweekends en nog veel meer leuks.
Jeetje Ik wilde dat ik mijn middelbare schooltijd daar had gehad.

Wat zou alles er dan anders hebben uitgezien, dan die saaie school die ik hier heb gehad!

Ik hoop echt voor je dat het allemaal goed uitpakt en hij er zelf mee begint, ik begrijp dat het voor jou ook moeilijk moet zijn om het iedere keer te kaarten.

Wat doet je man voor werk hier en heb je al een beetje geinformeerd of er daar vraag naar is.
Weten je kinderen al een beetje wat z hierna willen gaan doen?

Mariette
 
good idee Manja, van dat lijstje maken-die houden wij erin.

Mijn man is afgestudeerd in bedrijfs recht en is al 19 jaar werkzaam
bij Achmea waar hij een goed betaalde baan heeft. Of hij er in Oz allemaal zoveel meekan, weet ik niet, buiten het feit dat hij ook al 50 is.Ik denk ook dat dat een van zijn grootste tegen redenen is. Mijn broer heeft in Sydney een aantal bedrijven en daar zouden wij beiden zo aan de slag kunnen. Dat zou ik doen Maar voor mijn man is het ook iets van een ere kwestie. Toch zie ik het zo- wij zouden daar een huis kunnen kopen (volledig afbetaald door de verkoop van ons huis hier) dus schulden zouden we dan niet hebben- het zou dan een kwestie zijn van rondkomen en dat zouden we makkelijk moeten redden en mogelijkheden zijn er zat voor hem om iets leuks te vinden en dat hoeft dan niet perze een top baan te zijn.
Mijn kinderen hebben alle 3 nog geen flauw idee wat ze willen gaan doen.Mijn zoon (17)
heeft Maatschappij-economy gekozen voor zijn eind stroom vwo.De meiden (15) willen maatschappij-cultureel gaan kiezen en een van de meiden is helemaal gek op dansen en wil het liefst daar in verder. Nog een ander voordeel van school in Oz- dansen krijgen ze op school en kunnen dat ook als examen vak kiezen en ze doen daar veel meer aan sport dan hier. Nu betaal je je hier scheel aan de sportlessen die ze allemaal willen volgen.
Nou ik heb mijn lijstje al gemaakt hoor -zie alleen maar voordelen misschien 1 of 2 min puntjes want ik moet natuurlijk wel eerlijk blijven he?
groetjes Miel
Het helpt overigens wel dat het  hier momenteel zo Kl... weer is, het hele gezin zit te klagen. Dan kan ik alleen maar zeggen " ja , dat weet je met Nederland , een BBQ kan je hier niet van te voren plannen"
 
Ik wil dit heel voorzichtig zeggen, maar op wie z,n skills wilen jullie gaan? en heb jij een beroep op de Sol lijst?
Mag ik ook heel voorzichtig vragen wat jou leeftijd is?
Houd er rekening mee dat je voor Skilled Independant uiterlijk 45 mag zijn
Begin eerst eens met Booklet 6 te downloaden op www.immi.gov.au en neem dat goeed door daar zijn al de voorwaarden uitgelegd.
Ga in ieder geval voordat je oorlog aan tafel zou kunnen krijgen je orienteren hoe je het beste binnen zou kunnen komen zodat als je man er over wil gaan denken/praten jij al wat voorwerk gedaan hebt.

Sterkte met he al het uitzoekwerk,

Mariette
 
Ik snap de vraag, stom dat ik dat niet uitgelegd heb. Mijn hele familie zit in Sydney, moeder broers en zus, ik ben de enige die hier is (kwam op vakantie na mijn higher school certificate, 18 jr, maar werd verliefd en zit hier nog steeds) dus zou ik in aanmerking komen voor een "spouse" familie visum. Heb daar ook mijn volledige school gedaan van kleuter klas tot high school. Mijn broer zou ons dan sponseren. 
Ik ben inmiddels 46 (waar ik niet vrolijk van wordt) en mijn man 50. Ik heb me jammer genoeg destijds niet laten naturalizeren omdat ik eerst op vakantie ging, de rest, behalve mijn moeder, heeft dat wel gedaan.
Ik voorzie, althans daar ga ik vanuit, ging problemen tot terugkeer.Ik heb al veel zoek en vraagwerk verricht en op papier een hele berekening gemaakt wat dit al zou gaan kosten dus het enige is dat ik m'n man zover kan krijgen. Inmiddels is hij er nog steeds NIET over begonnen- ik word helemaal gek. Maar ik hou juliie op de hoogte.
Leuk trouwens dat je na Tasmania gaat, het is daar prachtig.Mijn schoonzusje komt daar vandaan(Launceston) en ben dus een aantal keren daar op vakantie geweest.
groetjes Miel
 
Oh meid, gelukkig, ik vond het verschrikkelijk om het zo te moeten stellen, maar ja uitstellen zou het alleen maar moeilijker hebben gemaakt.

maar dan is er geen vuiltje aan de lucht. Gelukkig Hoop echt dat alles in orde komt.
Maar je weet ook overhaast je de dingen kan het ook vaak tegen je werken.
Dus natturlijk nietpushen.
Weet je man dat je zo verschrikkelijk heimwee hebt. Een heel groot deel van je leven ligt daar toch.
Is hij wel eens mee geweest op vakantie daar naar toe? En kent hij zijn schoonfamilie?
 
miel, ik vind het knap van je dat je het nog steeds uithoudt. Al 17 jaar heimwee is niet nix zeg... Weet ook niet goed wat ik moet denken van het standpunt van je man. Als je vrouw zo vreselijk veel heimwee heeft en niet gelukkig is in NL dan probeer je er toch alles aan te doen om je vrouw gelukkig te maken? Desnoods verhuizen naar haar thuisland? Ik ken jouw situatie eigenlijk niet goed genoeg om hier iets over te zeggen, dus vandaar dat ik zeg dat ik niet weet wat ik er van moet vinden.

Ik hoop echt voor je dat jullie gesprek snel plaatsvindt en dat er iets positiefs voor je uitkomt, want het lijkt me heel moeilijk...
 
Het is inderdaad heel moeilijk- mijn man ziet het eigenlijk zo: Toen ik hier op mijn 18e kwam en hem ontmoette vond ik het hier helemaal geweldig , ik was verliefd dus liep op rose wolkjes en ik kon doen wat ik wilde omdat mijn (strenge) moeder thuis in Australie zat. De heimwee begon echter pas toen de 1e geboren was- ik wilde naar huis ! en dat was 11 jaar later. Mijn man word nu geconfronteerd met een vrouw die verwacht dat hij hier alles opgeeft om in Oz te gaan wonen- aldus mijn man.
Mijn broer  waarschuwd mij ook ( net als jij Mariette) niet zo te pushen, dan heb ik kans dat ik meer stuk maak dan goed is en als wij OOIT  gaan dan zal dat zijn beslissing moeten zijn want als hij het daar niet naar zijn zin zou hebben dan zitten wij weer in de zelfde situatie maar dan andersom en zou het dan mij kwalijk kunnen nemen.
Dus hou ik nu maar weer even mijn mond totdat het me weer teveel word en er toch weer over begin.
miel     
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top