The Overland track

Gerry

Member
Hoi Allemaal,

Bij deze sinds lange tijd ook weer eens een bericht van mij.
Ik lees wel nog steeds mee op het forum, maar bezoek het forum toch veel minder dan gedurende het emigratieproces.

Over een paar maanden ga ik naar Tasmanie om de Overland Track (van Cradle Mountain naar Lake St Clair) te wandelen.
Ik vroeg me af of er andere forum leden zijn die dit al eens hebben gedaan. Ik zou het leuk vinden om ervaringen daarover te lezen.

Groet Gerrit
 
Ik heb alleen het laatste stuk (rond lake St.Clair) gedaan, en dat was een dagwandeling. Rond het lake veel beschoeiing, niet altijd even duidelijke paden (maar dat maakt het des te leuker) mij zusje kon het echter niet waarderen omdat ze bang was voor de slangen.

Oh ja, ik heb de wandeling gedaan op een zwaar verstuikte enkel en zelfs dat was goed te doen, dus dit deel van de wandeling valt qua intensifiteit enorm mee.

Succes!
 
Ik woon nu al meer dan vijf jaar in Tassie en de Overland Track staat nog steeds hoog op mijn verlanglijstje. Ik kan dus geen ervaring met je delen maar ben heel erg benieuwd naar die van jou over een paar maanden.
 
Hey,

De overland track staat ook op mijn verlanglijstje! Ik ben nu 2 keer naar cradle mountain geweest maar ik heb alleen dagwandelingen gemaakt.
Ben wel naar de top van cradle mountain geweest en dat was fantastisch! volgens mij is de overland track goed te doen. Er zijn onderweg (naar wat ik begrepen heb) ook
blokhutjes zodat je evt beschut bent van de wind met overnachting. Hopelijk heb je goed weer (geen regen!) want dat maakt het een stuk aangenamer.
Ga je alleen? Dat lijkt mij wel spannend..
 
We hebben die idd ook nog niet gedaan ;-) zoals de meesten. We wilden wel, maar we hadden niet genoeg tijd :evil:.
We zijn wel bij Lake St. Clair en Cradle Mountain geweest en hebben daar dagtochtjes gelopen.

Ik hoop dat je straks als je terug bent laat weten hoe het was!!
 
Toevallig las ik hier laatst nog wat over in de nieuwe 'Discover Australia' boekje van Lonely Planet. Daarin wordt ie bestempeld als de bushwalker's mecca! :up:
 
Bedankt voor jullie reacties.
Helaas nog geen ervaringen van de volledige tocht!!
Op basis van internet informatie krijg ik de indruk dat de tocht niet overdreven zwaar is.
Ik heb zelf eerder de wandeling rond Dove Lake gedaan bij Cradle Mountain en die was niet erg moeilijk.
We gaan met zijn 3-en (samen met een australische collega en een vriend uit Nederland).
Ik zal zeker laten weten hoe de tocht is geweest.

Groet Gerrit
 
Hoi Gerrit

De overland track zou ik vorig jaar gaan doen maar er was helaas iets tussen gekomen.
We hebben wel al een aantal meerdaagse tochten in het gebied gedaan.

Het is een schitterend gebied en zeker als je met het weer wat geluk hebt. Je kan nl 4 seizoenen op een dag hebben.

Ik weet niet of je de volgende site al hebt bekeken: www.parks.tas.gov.au/index.aspx?base=7771

axel
 
Ik heb de Overland Track inmiddels gelopen ( 4 tot 9 Januari 2011).
Ik moet zeggen de track is in 1 woord FANTASTISCH en voor liefhebbers van wandeltochten een "must do". Bij deze even een kort verslag van onze wandeltocht.
We liepen met zijn 3-en (een vriend uit Nederland, een australische collega en ik). Alledrie hadden we geen ervaring met een dergelijke tocht.
We begonnen op onze eerste dag met vertraging omdat onze Nederlandse vriend oorpijn voelde en al 2 maal in korte tijd een oorontsteking had gehad. We begonnen dus met een ziekenhuis bezoek in Latrobe (rond 8 uur s'morgens) in plaats van op dat tijdstip aan de track te beginnen.
Ik was positief verrast over de snelheid waarmee onze vriend geholpen werd en binnen 3 kwartier stond hij weer buiten met oordruppels en uit voorzorg antibiotica. Dit had in Melbourne minimaal 2 tot 3 uur aan tijd gekost.
Uiteindelijk konden we om kwart over 10 vertrekken by het startpunt Ronny Creek voor onze wandeling naar Cradle Mountain. Deze eerste dag was de koudste en er stond een frisse wind want het nodig maakte om een jack aan te hebben. Om bij Cradle Mountain te komen moesten we direct het steilste deel van de Overland track afleggen (klim naar Marions Lookout). In de middag deden we dus als eerste side trip de klim naar de top van Cradle Mountain. Je denkt bij deze berg wel 3 keer dat je op de top arriveert, maar telkens moet je weer een stukje dalen en weer verder klimmen. Het uitzicht was de inspanning echter meer dan waard. Omdat we laat gestart waren moesten we echter weer snel gaan afdalen omdat het nog zeker 2 uur lopen was tot de eerste hut. We arriveerden hier vrij laat (rond kwart over 8 ) maar gelukkig waren er nog 3 plaatsen vrij in de hut voor ons om te overnachten. Hierdoor hoefden we geen tenten op te zetten en konden we kennis maken met de andere wandelaars die op dezelfde dag als ons waren vertrokken. Ik moet zeggen dat er een erg sociale band was tussen alle wandelaars en we vrijwel elke avond ongeveer dezelfde groep hadden in de diverse hutten.
Vanaf dag 2 was het prachtig weer en konden we onze jacks in de backpack laten zitten. Op dag 2 een side trip gelopen naar Lake Will en Innes Falls en met name de route naar deze watervallen was echt een uitdaging met de struiken soms tot onder je oksels en geen duidelijk pad. De waterval was prachtig al konden we deze alleen van bovenaf bekijken. Deze dag zagen we ook de eerste slang (een baby tigersnake van zo'n 20 cm lang).
Dag 3 was een van de langste dagen qua afstand en we gingen nu echt van het grasland over in de bossen. Elk deel van de Overland Track heeft zijn eigen schoonheid en dat liet deze dag duidelijk zien. Aan het eind van de dag was er nog een korte side trip naar de Old Pelion hut (gebouwd in 1895), maar we hebben voornamelijk genoten van het riviertje dat vlakbij deze hut stroomt.
Dag 4 was de dag die ons bracht naar het dak van Tasmanie. We hebben Mount Ossa beklommen en deze berg is met 1617 meter de hoogste berg van Tasmanie. De uitzichten vanaf deze bergtop zijn echt geweldig in werkelijk alle richtingen. Het was een ontzettend steile en zware klim. Op ongeveer 1/3 van de klim kom je over een vlak stuk (Mount Doris) en hier konden we genieten van een grote bloemenzee in allerlei kleuren met natuurlijk de dode witte eucalyptus bomen er tussendoor. Deze side trip was een van de hoogtepunten van onze Overland Track ervaring. Aan het eind van de middag (we waren al in de hut waar we zouden overnachten) hebben we een regenbui gehad.
Op dag 5 kwam de dag van de watervallen. De eerste side trip naar de D'Alton Falls en Ferguson Falls was een vrij steile afdaling. Je kon deze watervallen alleen van bovenaf bekijken maar ze waren indrukwekkend, ondanks dat er amper regen was gevallen in de laatste 2 weken. Vandaar op naar Hartnett Falls waar we stroomopwaarts van de waterval eerst heerlijk hebben gezwommen in het ijskoude water. Daarna stroomafwaarts afgedaald zodat we deze waterval ook van onderaf konden bekijken. Het blijft fascinerend om watervallen te bekijken. Op deze dag hebben we onze wandeldag verlengd door ook dag 6 naar Narcissus Bay (Lake St Clair) te lopen( dit mochten we doen in lichte motregen). Dit deden we omdat we de ferry niet hadden geboekt en mijn australische collega deze wilde nemen om de tocht af te sluiten. Wij besloten echter daardoor om de laatste dag langs Lake St Clair te wandelen en hierdoor werden we geconfronteerd met een grote tigersnake. Nadat deze van ons pad was verdwenen en we onze tocht konden vervolgen zagen we deze dag ook nog diverse wallabies en een echidna voordat we aankwamen bij het visitorcentre bij Lake St Claire. Het was een erg warme dag en we waren blij dat we vroeg waren vertrokken.
Al met al was het een fantastische ervaring. We hebben genoten van de fantastische Tasmanian Wilderness en we hebben het ontzettend goed getroffen met het weer en vele leuke mensen ontmoet.

De Overland track is echt een aanrader. Als je echter alle side trips wilt doen heb je denk ik 8 dagen nodig in plaats van de 6 die wij er over hebben gedaan.


Cheers Gerrit
 
Hi Gerrit,

mooie verhalen! Wij hebben vorig jaar dagwandelingen gemaakt in Cradle Moutain en Lake St. Clair.
Vooral Mount Rufus bij Lake St. Clair heel mooi en op een hele dag wandelen kom je bijna niemand tegen.
Veel tigersnakes gezien, vooral 's morgens vroeg liggen ze op te warmen op de stenen, maar ze glippen
altijd rustig weg als je een beetje afstand houdt. Nu moeten we nog eens terug om de hele track te doen ;)

Cheers jeroen
 
Back
Top