Hallo allen,
Via deze weg een korte introductie van mezelf, m'n man en onze 3-jarige dochter. Ik ben Kyra, sinds 2,5 maand woonachtig in het mooie Brisbane (suburb Hawthorne). We hebben een spannende start achter de rug. Toen we twee jaar geleden 'de procedure' aangingen om ons voor langere tijd in Australie te vestigen, was onze belangrijkste motivatie 'de ervaring'. Geen ontevredenheid, geen zoektocht naar meer geluk. Integendeel, we waren heel tevreden met ons leventje. Maar daar begon het te kriebelen. We wilden weer eens voelen hoe het is om helemaal met niks te beginnen, weg van de vertrouwde omgeving, de vertrouwde 'regels' en alledaagse dingen. Kijken of je het met z'n drietjes redt in een ander land.
Op 3 juli kwamen we aan in Brisbane. Met een permanent resident visum in de hand, maar nog zonder baan, zonder huis, zonder meubels (hadden we verkocht), zonder auto. Het gevoel van 'ontheemd zijn' zullen we nooit vergeten. Met de schouders eronder hadden we gelukkig in 1,5 week een huisje gevonden, klein, maar prima voor die eerste tijd. Na 2 weken hadden we een betrouwbare tweedehands auto gevonden. Tussendoor vooral veel uren doorgebracht in de Big W, voor al die basisdingen (strijkbout, pannen, bestek....we begonnen echt 'from scratch'). En wat waren we (weer) blij met de Ikea.
Na die twee weken begon het solliciteren. En inmiddels ziet alles er heel gesetteld uit: huisje (ingericht en 'aangesloten'), autootje, baan. Man werkt buiten de deur, ik thuis als freelancer voor Nederland, verzekeringen geregeld, rijbewijs geregeld en leuke contacten in de omgeving. Intussen kijk ik rond voor een paar ochtenden opvang of pre-school voor dochter-lief.
Het was diep zwemmen, maar het was die gewaagde duik absoluut waard. We voelen ons erg thuis in dit nieuwe vaderland. Ook al is het erg ver weg van familie en vrienden. De communicatie met het thuisfront ligt echter niet stil. Dagelijks wordt er gechat, gebeld, gewebcammed, gemaild. Van 'missen' is het er dus nog niet echt gekomen.
Lijkt me leuk om met andere Nederlandse verskomers in contact te komen (natuurlijk zijn de ervaren emigranten ook welkom...), het liefst in of rondom Brisbane.
Groetjes,
Kyra
Via deze weg een korte introductie van mezelf, m'n man en onze 3-jarige dochter. Ik ben Kyra, sinds 2,5 maand woonachtig in het mooie Brisbane (suburb Hawthorne). We hebben een spannende start achter de rug. Toen we twee jaar geleden 'de procedure' aangingen om ons voor langere tijd in Australie te vestigen, was onze belangrijkste motivatie 'de ervaring'. Geen ontevredenheid, geen zoektocht naar meer geluk. Integendeel, we waren heel tevreden met ons leventje. Maar daar begon het te kriebelen. We wilden weer eens voelen hoe het is om helemaal met niks te beginnen, weg van de vertrouwde omgeving, de vertrouwde 'regels' en alledaagse dingen. Kijken of je het met z'n drietjes redt in een ander land.
Op 3 juli kwamen we aan in Brisbane. Met een permanent resident visum in de hand, maar nog zonder baan, zonder huis, zonder meubels (hadden we verkocht), zonder auto. Het gevoel van 'ontheemd zijn' zullen we nooit vergeten. Met de schouders eronder hadden we gelukkig in 1,5 week een huisje gevonden, klein, maar prima voor die eerste tijd. Na 2 weken hadden we een betrouwbare tweedehands auto gevonden. Tussendoor vooral veel uren doorgebracht in de Big W, voor al die basisdingen (strijkbout, pannen, bestek....we begonnen echt 'from scratch'). En wat waren we (weer) blij met de Ikea.
Na die twee weken begon het solliciteren. En inmiddels ziet alles er heel gesetteld uit: huisje (ingericht en 'aangesloten'), autootje, baan. Man werkt buiten de deur, ik thuis als freelancer voor Nederland, verzekeringen geregeld, rijbewijs geregeld en leuke contacten in de omgeving. Intussen kijk ik rond voor een paar ochtenden opvang of pre-school voor dochter-lief.
Het was diep zwemmen, maar het was die gewaagde duik absoluut waard. We voelen ons erg thuis in dit nieuwe vaderland. Ook al is het erg ver weg van familie en vrienden. De communicatie met het thuisfront ligt echter niet stil. Dagelijks wordt er gechat, gebeld, gewebcammed, gemaild. Van 'missen' is het er dus nog niet echt gekomen.
Lijkt me leuk om met andere Nederlandse verskomers in contact te komen (natuurlijk zijn de ervaren emigranten ook welkom...), het liefst in of rondom Brisbane.
Groetjes,
Kyra
